Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zniechęcona poprzednią częścią byłam przekonana, że po kolejną z tej serii już nie sięgnę. Jednak po półtora roku przerwy od pisaniny Canavan, korzystając z tego, że niechęć po pierwszej książce opadała, kupiłam drugi tom i w końcu go przeczytałam. I byłam miło zaskoczona! Jest o niebo lepsza od swojej poprzedniczki, postacie zrobiły się ciekawsze, a podróżowanie między światami sprawiło, że cały świat stał się bardziej spójny. W pierwszym tomie opisane były po prostu dwie losowe historie, które nic wspólnego poza obecnością magii nie miały (a i tak było wiadomo, że się jakoś muszą połączyć). Teraz chociaż widać, że w tym samym wszechświecie się dzieją. I mimo, że bohaterowie są z dala od siebie, to miło odnajdywać wspólne elementy. Jakoś się to kupy trzyma.
Chyba po raz pierwszy spotkałam się z drugim tomem lepszym niż pierwszy. Ale może to dlatego, że po słabym początku rzadko sięgam po kontynuację, a tutaj zrobiłam wyjątek? Mam nadzieję, że trzeci tom utrzyma poziom drugiego.

Zniechęcona poprzednią częścią byłam przekonana, że po kolejną z tej serii już nie sięgnę. Jednak po półtora roku przerwy od pisaniny Canavan, korzystając z tego, że niechęć po pierwszej książce opadała, kupiłam drugi tom i w końcu go przeczytałam. I byłam miło zaskoczona! Jest o niebo lepsza od swojej poprzedniczki, postacie zrobiły się ciekawsze, a podróżowanie między...

Niesamowita opowieść. Losy dwóch osieroconych dziewczyn, dzieli je 80 lat, a doświadczenia mają podobne - obie spotykają życzliwe i nieżyczliwe osoby na swojej drodze i mimo otaczających ich ludzi czują się bardzo samotne. O tytułowych sierocych pociągach wcześniej nawet nie słyszałam - ciekawe, choć smutne.
Do tego powieść lekko napisana więc czyta się ją bardzo szybko.

Niesamowita opowieść. Losy dwóch osieroconych dziewczyn, dzieli je 80 lat, a doświadczenia mają podobne - obie spotykają życzliwe i nieżyczliwe osoby na swojej drodze i mimo otaczających ich ludzi czują się bardzo samotne. O tytułowych sierocych pociągach wcześniej nawet nie słyszałam - ciekawe, choć smutne.
Do tego powieść lekko napisana więc czyta się ją bardzo szybko.