Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść czyta się przyjemnie, jeśli w ogóle można tak powiedzieć o książce o takiej tematyce. Dwie siostry, jedna ma już trójkę dzieci, druga nie może zajść w ciążę... Więc ta pierwsza decyduje się na bycie surogatką dla tej drugiej.
Dla mnie jest to niepojęte i denerwowałam się przez większość czytania, ale to chyba sprawiło, że chciałam dowiedzieć się jak najszybciej jak to się skończy, co się stanie... Zdecydowanie brakuje mi epilogu, chciałabym wiedzieć, jak bohaterowie radzą sobie parę lat później.

Powieść czyta się przyjemnie, jeśli w ogóle można tak powiedzieć o książce o takiej tematyce. Dwie siostry, jedna ma już trójkę dzieci, druga nie może zajść w ciążę... Więc ta pierwsza decyduje się na bycie surogatką dla tej drugiej.
Dla mnie jest to niepojęte i denerwowałam się przez większość czytania, ale to chyba sprawiło, że chciałam dowiedzieć się jak najszybciej jak...

Uh, bardzo jest to frustrujące, kiedy główny bohater nie widzi, że pakuje się w kłopoty... Albo jest w nie wrabiany. W tym drugim przypadku nawet czytelnik orientuje się na parę sekund przed doktorem Erickiem, przez co książka jest naprawdę zaskakująca. Ciężko było mi się od niej oderwać, od połowy przeczytałam ją jednym tchem. Coś wspaniałego!

Uh, bardzo jest to frustrujące, kiedy główny bohater nie widzi, że pakuje się w kłopoty... Albo jest w nie wrabiany. W tym drugim przypadku nawet czytelnik orientuje się na parę sekund przed doktorem Erickiem, przez co książka jest naprawdę zaskakująca. Ciężko było mi się od niej oderwać, od połowy przeczytałam ją jednym tchem. Coś wspaniałego!

Kolejna książka Zusaka, która mnie zauroczyła. Idealnie napisane, zabawne dialogi, świetna fabuła, to wszystko sprawia, że nie mogłam się oderwać i czas przy niej leci jak szalony. Polecam!

Kolejna książka Zusaka, która mnie zauroczyła. Idealnie napisane, zabawne dialogi, świetna fabuła, to wszystko sprawia, że nie mogłam się oderwać i czas przy niej leci jak szalony. Polecam!

"Norwegian wood" to moje pierwsze spotkanie z panem Murakamim, ale na pewno nie ostatnie. Nie potrafię napisać o niej nic sensownego, wywarła na mnie ogromne wrażenie i pozostawiła z kacem książkowym.

"Norwegian wood" to moje pierwsze spotkanie z panem Murakamim, ale na pewno nie ostatnie. Nie potrafię napisać o niej nic sensownego, wywarła na mnie ogromne wrażenie i pozostawiła z kacem książkowym.

Jak na razie "Zielona mila" jest moją ulubioną książką Kinga- i coś czuję, że tak już zostanie. Tę historię poznałam już parę lat temu, kiedy obejrzałam film. To skłoniło mnie do przeczytania książki... Parę lat później ;) Nie żałuję i gorąco ją polecam, nawet osobom, które za Kingiem nie przepadają!

Jak na razie "Zielona mila" jest moją ulubioną książką Kinga- i coś czuję, że tak już zostanie. Tę historię poznałam już parę lat temu, kiedy obejrzałam film. To skłoniło mnie do przeczytania książki... Parę lat później ;) Nie żałuję i gorąco ją polecam, nawet osobom, które za Kingiem nie przepadają!

Uwielbiam tę książkę! To bardzo dobrze napisana... literatura faktu? Chyba mogę to tak określić, bo głównym bohaterem jest... James Frey. Bardzo prawdziwa, szczera, momentami drastyczna. To nadaje jej autentyczności, a autentyczność bardzo lubię, cenię i szanuję. Brawa dla autora za opisanie własnego życia w jego bardzo trudnym momencie. Polecam, szczególnie dla fanów "Pamiętnika narkomanki" B. Rosiek i innych takich :)

Uwielbiam tę książkę! To bardzo dobrze napisana... literatura faktu? Chyba mogę to tak określić, bo głównym bohaterem jest... James Frey. Bardzo prawdziwa, szczera, momentami drastyczna. To nadaje jej autentyczności, a autentyczność bardzo lubię, cenię i szanuję. Brawa dla autora za opisanie własnego życia w jego bardzo trudnym momencie. Polecam, szczególnie dla fanów...

Nie była to jakaś wybitna powieść, od której nie mogłam się oderwać. Raczej dobra... Fantastyka? Dla młodzieży. Trochę zaskakująca końcówka, ale też bez fajerwerków. Polecam, jeśli ktoś lubi lekkie, młodzieżowe książki.

Nie była to jakaś wybitna powieść, od której nie mogłam się oderwać. Raczej dobra... Fantastyka? Dla młodzieży. Trochę zaskakująca końcówka, ale też bez fajerwerków. Polecam, jeśli ktoś lubi lekkie, młodzieżowe książki.

Na temat "Dziewczyny z pociągu" słyszałam wiele różnych opinii. Jedne były pozytywne, inne negatywne, dlatego sama chciałam sprawdzić.
I jestem w grupie pierwszej! Bardzo ciekawa, intrygująca powieść. Chociaż tak naprawdę niewiele się dzieje, bardzo szybko się czyta, wciąga. A zakończenie... Wow! Zaskakujące.
Polecam najpierw przeczytać książkę :)

Na temat "Dziewczyny z pociągu" słyszałam wiele różnych opinii. Jedne były pozytywne, inne negatywne, dlatego sama chciałam sprawdzić.
I jestem w grupie pierwszej! Bardzo ciekawa, intrygująca powieść. Chociaż tak naprawdę niewiele się dzieje, bardzo szybko się czyta, wciąga. A zakończenie... Wow! Zaskakujące.
Polecam najpierw przeczytać książkę :)

Fantastyczna powieść, ma wszystko, czego idealnemu kryminałowi potrzeba.
Tak naprawdę można się domyślić, kto jest mordercą, ale całe to budowanie napięcia, każda akcja, która działa się po coś, której efekty można zauważyć po paru rozdziałach... Coś fenomenalnego, za to wielki szacunek dla autora.
No i pani detektyw- nie da się nie lubić!

Fantastyczna powieść, ma wszystko, czego idealnemu kryminałowi potrzeba.
Tak naprawdę można się domyślić, kto jest mordercą, ale całe to budowanie napięcia, każda akcja, która działa się po coś, której efekty można zauważyć po paru rozdziałach... Coś fenomenalnego, za to wielki szacunek dla autora.
No i pani detektyw- nie da się nie lubić!

Chora dziewczynka, której wystarczy dotknąć, by ktoś, o kim myślimy, został uzdrowiony. Wystarczy się do niej pomodlić.
Historia może i ciekawa- o nadziei, powrotach i ludzkich słabościach. O wierze. Niestety mnie nie przekonała. Jest trochę o niczym, nie ma żadnej dynamicznej akcji. Są retrospekcje, w pewnym momencie nie wiedziałam co działo się kiedy, bo było trochę zamieszania.
Jedynie zakończenie było dość zaskakujące.
Kto lubi powieści, w których niewiele się dzieje- polecam.

Chora dziewczynka, której wystarczy dotknąć, by ktoś, o kim myślimy, został uzdrowiony. Wystarczy się do niej pomodlić.
Historia może i ciekawa- o nadziei, powrotach i ludzkich słabościach. O wierze. Niestety mnie nie przekonała. Jest trochę o niczym, nie ma żadnej dynamicznej akcji. Są retrospekcje, w pewnym momencie nie wiedziałam co działo się kiedy, bo było trochę...

Za horrorami nie przepadam ani w wersji filmowej, ani w pisanej. Jednak jeśli już muszę wybierać- wybieram literaturę. Tym razem, znowu dzięki bibliotece, sięgnęłam po "Domofon", bo przyciągnęła mnie okładka. I nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę z tego powodu! Powieść jest momentami przerażająca, zwłaszcza, jeśli ma się bujną wyobraźnię, ciekawa, ciągle coś się dzieje. Zakończenia też się nie spodziewałam, chociaż po tych wszystkich dziwnych wydarzeniach, które miały miejsce, nie byłam aż tak zaskoczona.
Polecam, bo DLA MNIE Miłoszewski poradził sobie lepiej niż King.

Za horrorami nie przepadam ani w wersji filmowej, ani w pisanej. Jednak jeśli już muszę wybierać- wybieram literaturę. Tym razem, znowu dzięki bibliotece, sięgnęłam po "Domofon", bo przyciągnęła mnie okładka. I nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę z tego powodu! Powieść jest momentami przerażająca, zwłaszcza, jeśli ma się bujną wyobraźnię, ciekawa, ciągle coś się dzieje....

Pierwszy raz z tą autorką zetknęłam się 4 lata temu. Wtedy zachwyciła mnie powieść "Szare śniegi Syberii", dlatego, kiedy ostatnio byłam w bibliotece i zobaczyłam "Wybory", bez wahania po nią sięgnęłam. I się nie zawiodłam. Sepetys wie, jak pisać i robi to cholernie dobrze. Niespotykana bohaterka, trochę naiwna, ale polubiłam ją od pierwszej chwili. Niespotykane towarzystwo młodej dziewczyny. "Wybory" jest zaskakująca, czasem dołująca, ale w końcu dająca nadzieję. I takich powieści chcę czytać więcej!
Polecam!

Pierwszy raz z tą autorką zetknęłam się 4 lata temu. Wtedy zachwyciła mnie powieść "Szare śniegi Syberii", dlatego, kiedy ostatnio byłam w bibliotece i zobaczyłam "Wybory", bez wahania po nią sięgnęłam. I się nie zawiodłam. Sepetys wie, jak pisać i robi to cholernie dobrze. Niespotykana bohaterka, trochę naiwna, ale polubiłam ją od pierwszej chwili. Niespotykane towarzystwo...

Pomimo tak żenującego tytułu, który zapowiada denną historyjkę miłosną, z braku laku sięgnęłam po tę pozycję z bibliotecznej półki. I, ku mojemu zaskoczeniu, to jest dobry romans! Nie wybitny, ale naprawdę dobry. W letni wieczór idealny. Jedynym minusem była główna bohaterka- denerwowało mnie jej zachowanie w niektórych sytuacjach. Ludzie wylewają na nią wiadro pomyj, a ona tylko desperacko się broni, zamiast naskoczyć na nich, nawrzeszczeć i odejść z honorem.
Dodatkowo moje "uwielbienie" dla tej powieści wzmógł fakt, że jest tam jeden z moich ulubionych cytatów, a dowiedziałam się o tym dopiero na ostatniej stronie.
"To nie zupełnie była miłość od pierwszego wejrzenia, tylko pewność. Cześć, to Ty. I tak już zostanie."
:)

Pomimo tak żenującego tytułu, który zapowiada denną historyjkę miłosną, z braku laku sięgnęłam po tę pozycję z bibliotecznej półki. I, ku mojemu zaskoczeniu, to jest dobry romans! Nie wybitny, ale naprawdę dobry. W letni wieczór idealny. Jedynym minusem była główna bohaterka- denerwowało mnie jej zachowanie w niektórych sytuacjach. Ludzie wylewają na nią wiadro pomyj, a ona...

Bardzo wciągająca, nie trzeba długo czekać na to, żeby się rozkręciła- akcja toczy się już od pierwszego rozdziału. Gorąco polecam!

Bardzo wciągająca, nie trzeba długo czekać na to, żeby się rozkręciła- akcja toczy się już od pierwszego rozdziału. Gorąco polecam!

Ulubiona lektura, ulubiona książka z dzieciństwa... Chociaż teraz podobała mi się jakoś mniej... ;)

Ulubiona lektura, ulubiona książka z dzieciństwa... Chociaż teraz podobała mi się jakoś mniej... ;)

Przyjemna lektura na wakacyjne dni. Można się wzruszyć, roześmiać i irytować, ale fabuła nie jest wymagająca i łatwo można przez nią "przebrnąć" :)

Przyjemna lektura na wakacyjne dni. Można się wzruszyć, roześmiać i irytować, ale fabuła nie jest wymagająca i łatwo można przez nią "przebrnąć" :)

Muszę przyznać, że na początku dość sceptycznie podchodziłam do książek tego autora, w ogóle nawet nie chciałam ich czytać ze względu na tę popularność, którą zyskały. Wzięłam, bo nie było nic innego w bibliotece i pomyślałam, że sprawdzę. Może tym razem się nie zawiodę, jak w przypadku innej popularnej powieści... I tak też było! To znaczy, nie zawiodłam się. Ba, nie było strony, żebym się nudziła! Ostatnie dwie "części" przeczytałam jednym tchem, irytowało mnie, kiedy musiałam odejść od niej chociaż na minutę. W tym przypadku całe to zamieszanie jest tego warte, bo to naprawdę świetna książka! To nic, że nie przeczytałam pierwszej części, prawdopodobnie to nadrobię. POLECAM!

Muszę przyznać, że na początku dość sceptycznie podchodziłam do książek tego autora, w ogóle nawet nie chciałam ich czytać ze względu na tę popularność, którą zyskały. Wzięłam, bo nie było nic innego w bibliotece i pomyślałam, że sprawdzę. Może tym razem się nie zawiodę, jak w przypadku innej popularnej powieści... I tak też było! To znaczy, nie zawiodłam się. Ba, nie było...

Myślałam, że będzie to kolejny nudny kryminał, na który akurat nie mam ochoty w porze wakacyjnej, a tutaj jednak zaskoczenie. Co prawda wątek kryminalistyczny jest tutaj na pierwszym miejscu, ale romans "w tle" złagodził treść i sprawił, że książka wydała mi się lekka i przyjemna- w sam raz na wakacje. Dwa opowiadania/ mini powieści z podobną fabułą bardzo mi odpowiadały. Zdecydowanie polecam!

Myślałam, że będzie to kolejny nudny kryminał, na który akurat nie mam ochoty w porze wakacyjnej, a tutaj jednak zaskoczenie. Co prawda wątek kryminalistyczny jest tutaj na pierwszym miejscu, ale romans "w tle" złagodził treść i sprawił, że książka wydała mi się lekka i przyjemna- w sam raz na wakacje. Dwa opowiadania/ mini powieści z podobną fabułą bardzo mi odpowiadały....

Zaskoczyło mnie w tej książce to, że bez problemu można przewidzieć, jak naprawdę zginęła Jess. W poprzednich powieściach tej autorki, które czytałam, nie mogłam zgadnąć zakończenia, choćbym próbowała. A tutaj było ono dość oczywiste... Trochę też irytowało mnie zachowanie Jacoba- rozumiem, że to asperger, ale jednak... No i Theo- dlaczego nie powiedział prawdy wcześniej?! Wiem, że wtedy opowieść byłaby nudna i nie byłoby wielu sytuacji, ale jednak to mnie drażniło. Mimo wszystko czytało się znakomicie, jak zawsze książki Jodi Picoult. Humor bohaterów był naprawdę genialny, dlatego powieść zasługuje na mocną ósemkę. ;)

Zaskoczyło mnie w tej książce to, że bez problemu można przewidzieć, jak naprawdę zginęła Jess. W poprzednich powieściach tej autorki, które czytałam, nie mogłam zgadnąć zakończenia, choćbym próbowała. A tutaj było ono dość oczywiste... Trochę też irytowało mnie zachowanie Jacoba- rozumiem, że to asperger, ale jednak... No i Theo- dlaczego nie powiedział prawdy wcześniej?!...

Jak dla mnie powieść jest okej, ale jestem zła na zakończenie! Jest bardzo nie takie, jakie chciałam, żeby było.

Jak dla mnie powieść jest okej, ale jestem zła na zakończenie! Jest bardzo nie takie, jakie chciałam, żeby było.