-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać442
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant14
-
ArtykułyZapraszamy na live z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi! Zadaj autorom pytanie i wygraj książkę!LubimyCzytać6
Biblioteczka
Druga część tragicznej historii. Tym razem dramat trochę zwalnia tempa i choć czytelnik spodziewa się happy-endu, dostaje chwile radości wymieszane z wciąż przytłaczającym dramatem. Sytuacja bohaterki trochę się stabilizuje, czytelnik jeszcze bardziej zżywa się z 40-letnią, pełną ciepła Niną.
Nic, tylko czekać na kolejną część historii.
Druga część tragicznej historii. Tym razem dramat trochę zwalnia tempa i choć czytelnik spodziewa się happy-endu, dostaje chwile radości wymieszane z wciąż przytłaczającym dramatem. Sytuacja bohaterki trochę się stabilizuje, czytelnik jeszcze bardziej zżywa się z 40-letnią, pełną ciepła Niną.
Nic, tylko czekać na kolejną część historii.
W tej książce nie znajdziecie kojącego duszę zakończenia. Książka jest pełna przemyśleń współczesnej kobiety, pełna opisów życiowych perypetii, radości i łez. Zaczyna się jak zwykła opowieść. Trzeba przejść przez ileś stron, żeby wciągnąć się w historię. Z początku jest to sielankowa opowiastka o wspólnych wakacjach pewnej 40-latki i jej rodziny: jest lato, słońce, Barcelona. A potem nagle staje się coś, przez co czytelnik nie może przestać czytać, pomimo łez cisnących się do oczu.
Nie można nie przeczytać po tym kolejnej części.
W tej książce nie znajdziecie kojącego duszę zakończenia. Książka jest pełna przemyśleń współczesnej kobiety, pełna opisów życiowych perypetii, radości i łez. Zaczyna się jak zwykła opowieść. Trzeba przejść przez ileś stron, żeby wciągnąć się w historię. Z początku jest to sielankowa opowiastka o wspólnych wakacjach pewnej 40-latki i jej rodziny: jest lato, słońce,...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Nie mogę się nie zgodzić z tym, co przeczytałam w tej książce. Czuję to całą sobą, widzę to jasno, słuchając historii moich znajomych. Prosta prawda. Książkę bardzo łatwo się czyta, nie jest to żaden poradnik, ale myślę, że może pomóc wielu osobom.
Nie mogę się nie zgodzić z tym, co przeczytałam w tej książce. Czuję to całą sobą, widzę to jasno, słuchając historii moich znajomych. Prosta prawda. Książkę bardzo łatwo się czyta, nie jest to żaden poradnik, ale myślę, że może pomóc wielu osobom.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to