Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytaj obowiązkowo. Tym co poznali wcześniej (poznali się na :-)) Calvino, tyle powinno wystarczyć. Pozostałym powiem, że szkoda upływającego czasu, uciekających chwil, szkoda, gdybyście ominęli taką Pozycję.
Coś niesamowitego, coś czego się nigdy nie spodziewałeś.

"Idealnym wyobrażeniem pisarskiej metody Calvina jest lustro: powierzchnia pozornie gładka i spoista, zdolna pomieścić wiele obrazów, przejrzystych i jednoznacznych, obrazów, które poddają się nazwaniu, lecz umykają przed dotykiem." (...)
"Głębia pozostaje ukryta. Gdzie? Na powierzchni rzeczy." (...)
"Miej się na baczności. Czytelniku, tutaj wszystko jest dwuznaczne"

Czytaj obowiązkowo. Tym co poznali wcześniej (poznali się na :-)) Calvino, tyle powinno wystarczyć. Pozostałym powiem, że szkoda upływającego czasu, uciekających chwil, szkoda, gdybyście ominęli taką Pozycję.
Coś niesamowitego, coś czego się nigdy nie spodziewałeś.

"Idealnym wyobrażeniem pisarskiej metody Calvina jest lustro: powierzchnia pozornie gładka i spoista, zdolna...

Co tu się dzieje. Oj. Nesbo potrafi. Potrafi Was, Nas, mnie zaskoczyć. Choć zaskoczył mnie nie innowacyjnością, bo ja wiem, że on to ma we krwi. Zaskoczył mnie tym, że spowodował moje zaskoczenie, plotę... Miałam chwile zwątpienia... nawet duże, amoralność mnie odpycha. Świetny, obiecujący wiele w drganiach początek, który wierzcie mi zaprasza do nie zlekceważenia... Bylo dalej ciężej wytrwać, ale to co się działo potem, majstersztyk w wyrażeniu... Ja tak właśnie chcę czuć. I to "Źródło"... I Ci bracia...
"Mimetic desire"?

Co tu się dzieje. Oj. Nesbo potrafi. Potrafi Was, Nas, mnie zaskoczyć. Choć zaskoczył mnie nie innowacyjnością, bo ja wiem, że on to ma we krwi. Zaskoczył mnie tym, że spowodował moje zaskoczenie, plotę... Miałam chwile zwątpienia... nawet duże, amoralność mnie odpycha. Świetny, obiecujący wiele w drganiach początek, który wierzcie mi zaprasza do nie zlekceważenia... Bylo...

Jestem laikiem, próbuję pojąć sens, coś tam już przeczytałam, zapewne niewiele, ale drążyłam i dopiero Bukriejew do mnie przemówil, zrozumiałam o co "w tym" chodzi.

"Szczerze mówiąc, nie odczuwam w górach strachu. Wręcz przeciwnie... czuję, że moje ramiona się prostują, wyciągają, jak u ptaka, który rozpościera skrzydła. Czerpię przyjemność z danej mi wolności i wysokości. Dopiero wtedy, gdy wracam do życia w dole, zaczyna mi doskwierać ciężar świata".
Pokazał to w całej tej relacji.

Najpierw zapewne jak większość sięgnęlam po "Wszystko za Everest" Krakauera i potwierdzam, nie można nie przeczytać potem "Wspinaczki".
Tym samym obniżam ocenę tamtej, nie może być inaczej, mimo większego polotu pisarskiego Johna, "Pomimo żarliwej prozy DeWalta i przeredagowania spisanych wywiadów Bukriejewa, Wspinaczka nie dorównuje znakomitej narracji, która wyniosła Wszystko za Everest na szczyty literackiego sukcesu...", ale to nie to się tu dla mnie liczy. Tym samym opowiadam się za Bukriejewem.
Potwierdzam, że Wspinaczka zmusza czytelnika do myślenia, a nie biernego przyjmowania podanych na tacy odpowiedzi.
Idąc dalej obejrzałam też film na podstawie "Wszystko za...", co mowi o nim Anatolij: "- Tak! Kreskówka. O to chodzi. Kreskówka o Evereście." Jeśli chcecie się dowiedzieć co powiedział Bukriejew jeszcze więcej o filmie i nie tylko, nie chcę tego zdradzać, w tym zapisy taśm nagranych przez uczestników wyprawy, zastrzeżenia postawione w książce Krakauera i od niego samego w dalszym rozwoju wydarzeń po tragedii, która się wtedy wydarzyła nie możecie tego nie przeczytać. Nie możecie

Jestem laikiem, próbuję pojąć sens, coś tam już przeczytałam, zapewne niewiele, ale drążyłam i dopiero Bukriejew do mnie przemówil, zrozumiałam o co "w tym" chodzi.

"Szczerze mówiąc, nie odczuwam w górach strachu. Wręcz przeciwnie... czuję, że moje ramiona się prostują, wyciągają, jak u ptaka, który rozpościera skrzydła. Czerpię przyjemność z danej mi wolności i wysokości....