Z mgły zrodzony

''Z Mgły Zrodzony'' to książka, której akcja dzieje się w kraju nieustannie zasypywanym przez popiół, bez kwiatów i piękna natury, gdzie ludności każdego dnia musi mierzyć się z rządami niebezpieczenego Ostatniego Imperatora, a do którego obalenia dąży niezwykle charyzmatyczny złodziej czyli tytułowy z Mgły Zrodzony...Czy uda mu się zrealizować ten plan? Jak potoczą się dalej jego losy?
''Z Mgły Zrodzony'' to pierwsza książka autorstwa Bradona Sandersona jaką miałam okazję czytać, nie ukrywam, że sięgnęłam po nią głównie przez jej ciekawy tytuł. Pozycja ta jednak zrobiła na mnie duże wrażenie, szczególnie doskonałą kreacją bohaterów, ale również samym światem, w którym toczy się akcja. Zdecydowanie sięgnę po kolejną część tej historii!

''Z Mgły Zrodzony'' to książka, której akcja dzieje się w kraju nieustannie zasypywanym przez popiół, bez kwiatów i piękna natury, gdzie ludności każdego dnia musi mierzyć się z rządami niebezpieczenego Ostatniego Imperatora, a do którego obalenia dąży niezwykle charyzmatyczny złodziej czyli tytułowy z Mgły Zrodzony...Czy uda mu się zrealizować ten plan? Jak potoczą się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytało się bardzo przyjemnie, choć bez wielkich zaskoczeń. Stylem bardzo przypomina mi Trudi Canavan. Podobają mi się prawa i ograniczenia magii. To nie jest świat, w którym czarodziej macha różdżką i coś się dzieje. Reszta świata potrafi być nielogiczna. Nie wiem jak można w stolicy państwa opartego na niewolnictwie ukryć na kilka tygodni 2 tysiące rebeliantów. No ale się udało. Bohaterów można polubić od razu, każde z nich ma swoją historię, której nie poznaje się na samym początku. No i wątki starego dziennika Imperatora, oraz zapomnianej wiedzy i historii, które zawsze mi się podobają, niezależnie od oprawy.

Czytało się bardzo przyjemnie, choć bez wielkich zaskoczeń. Stylem bardzo przypomina mi Trudi Canavan. Podobają mi się prawa i ograniczenia magii. To nie jest świat, w którym czarodziej macha różdżką i coś się dzieje. Reszta świata potrafi być nielogiczna. Nie wiem jak można w stolicy państwa opartego na niewolnictwie ukryć na kilka tygodni 2 tysiące rebeliantów. No ale się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest epicka, jest mroczna, jest fantastyczna! Kwintesencja tego, czym być powinna.
Cykl wciąga, uzależnia. Bohaterowie są niezwykli, nieoczywiści, a stworzony system magiczny jest fenomenalny. Błagam, ja chcę ekranizację!

Jest epicka, jest mroczna, jest fantastyczna! Kwintesencja tego, czym być powinna.
Cykl wciąga, uzależnia. Bohaterowie są niezwykli, nieoczywiści, a stworzony system magiczny jest fenomenalny. Błagam, ja chcę ekranizację!

Pokaż mimo to

Wow, naprawdę kawał prawdziwej, doskonałej fantastyki. Dawno nie czytałem nic z tego gatunku, ale powrót po takim czasie okazał się strzałem w 10. Sanderson to współczesny mistrz tego gatunku. Napewno nie skończę tylko na tej powieści. Nie będę opisywał fabuły, bohaterów itd. trzeba to sprawdzić samemu

Wow, naprawdę kawał prawdziwej, doskonałej fantastyki. Dawno nie czytałem nic z tego gatunku, ale powrót po takim czasie okazał się strzałem w 10. Sanderson to współczesny mistrz tego gatunku. Napewno nie skończę tylko na tej powieści. Nie będę opisywał fabuły, bohaterów itd. trzeba to sprawdzić samemu

Pokaż mimo to

Arcydzieło. Świetny pomysł na świat a jeszcze lepiej przedstawiony. Szkoda śmierci jednego z bohaterów ale słodko-gorzkie zakończenia są najlepsze.

Arcydzieło. Świetny pomysł na świat a jeszcze lepiej przedstawiony. Szkoda śmierci jednego z bohaterów ale słodko-gorzkie zakończenia są najlepsze.

Pokaż mimo to

Z przykrością stwierdzam, że długo nie mogłam się wciągnąć w "Z mgły zrodzonego". Perypetie Vin - zarówno te z czasów jej życia na ulicy, jak i początków jej nauki Allomacji oraz stawiania pierwszych kroków na dworze - mnie nie zafascynowały. Nawet w momencie, kiedy bohaterowie zaczęli planować (na pozór niemożliwą) rebelię przeciwko obecnemu ustrojowi, nie czułam "tego czegoś". Odnoszę wrażenie, że gdyby to Kelsier - bardziej doświadczony Allomanta, pomysłodawca i organizator przewrotu - był głównym bohaterem, lektura mogłaby stać się ciekawsza. Wprawdzie, towarzysząc Vin, możemy trochę lepiej poznać lokalną szlachtę, ale... chyba więcej o nich dowiadujemy się od Kelsiera niż z pobytu dziewczyny na dworach.
Bardzo podobały mi się za to rozwiązanie akcji: dynamiczne i satysfakcjonujące, oraz samo zakończenie: pełne emocji i zaskakujące. Widziałam wprawdzie wiele opinii, że to przewidywalne zakończenie - osobiście czytałam z zapartym tchem, zastanawiając się, czy finisz okaże się taki, jak prognozowałam, czy jednak nie. Zachwycona jestem także faktem, że "Zrodzony z mgły" może stanowić zamkniętą całość, ale niedopowiedzenia w kilku wątkach pozostawia Autorowi pole do kontynuacji.
Sanderson pokusił się o wyjaśnienie magii (to chyba jedyna książka, którą czytałam, w której podjęto próbę wytłumaczenia, skąd bierze się magia) i jej ograniczeń, co uznaję za spory plus. Dzięki temu Allomanci ("magowie") stają się bardziej ludzccy, a świat przedstawiony - bardziej ugruntowany w znanej czytelnikom fizyczności.
Bardzo podoba mi się też sposób przedstawiania świata. Sanderson nie zarzuca czytelnika długimi akapitami ekspozycji. Zamiast tego pozwala odbiorcy powoli odkrywać kolejne elementy układanki i, wbrew moim obawom, działa to naprawdę dobrze.
Czy warto przeczytać? Jak najbardziej, chociaż podobało mi się trochę mniej niż "Elantris". Bez wątpienia sięgnę jednak po ciąg dalszy, ciekawa rozwiązania wspomnianych niedopowiedzeń.

Z przykrością stwierdzam, że długo nie mogłam się wciągnąć w "Z mgły zrodzonego". Perypetie Vin - zarówno te z czasów jej życia na ulicy, jak i początków jej nauki Allomacji oraz stawiania pierwszych kroków na dworze - mnie nie zafascynowały. Nawet w momencie, kiedy bohaterowie zaczęli planować (na pozór niemożliwą) rebelię przeciwko obecnemu ustrojowi, nie czułam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ogromnie zawiodłem się zakończeniem. Nie tego spodziewałem się po Sandersonie. Książka jako całokształt wypada bardzo dobrze, ale wydarzenia z końcówki jak i podsumowanie były strasznie przewidywalne i typowe. Mam wrażenie, że wszystko mogłoby się zakończyć na pierwszym tomie. Niby zostały jakieś tajemnice, ale nie zostały one wcześniej dobrze nakreślone przez co w ogóle mnie nie interesują. Natomiast to co się stało z Vin i Elendem tylko mnie dobyło. I w moim mniemaniu z lekka przekreśliło to czego dokonał Kelsier. Czyniąc z zakończenia cukierkową opowiastkę.

Ogromnie zawiodłem się zakończeniem. Nie tego spodziewałem się po Sandersonie. Książka jako całokształt wypada bardzo dobrze, ale wydarzenia z końcówki jak i podsumowanie były strasznie przewidywalne i typowe. Mam wrażenie, że wszystko mogłoby się zakończyć na pierwszym tomie. Niby zostały jakieś tajemnice, ale nie zostały one wcześniej dobrze nakreślone przez co w ogóle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

no i to jest to. wciągnięte w 4 dni. jedziemy dalej z cosmere

no i to jest to. wciągnięte w 4 dni. jedziemy dalej z cosmere

Pokaż mimo to

Początek naprawdę mi się podobał. Kilka fajnych pomysłów, ciekawie nakreślony świat i dosyć świeże ujęcie magii.
Przez dłuższy czas historia idzie w kierunku fanatastyczno-rewolucyjnego-heist movie. Są dyskusje przy tablicy, są zagmatwane, wieloetapowe plany, jest ścisły podział specjalizacji i charakterystyczne postaci... i nagle za pośednictwem głównej postaci kobiecej wkraczamy w straszny świat young adult.
Heist movie zamienia się w coming of age story postaci, która ma dwa tryby: złośći się lub dziwi na zmianę.
Najgorsze było, że bardziej od odkrycia swoich nowych mocy przeżywała kwestie doboru sukni na bal i "młodych kawalerów"...

Wielka szkoda, bo mogła z tego być naprawdę fajna lektura.

Początek naprawdę mi się podobał. Kilka fajnych pomysłów, ciekawie nakreślony świat i dosyć świeże ujęcie magii.
Przez dłuższy czas historia idzie w kierunku fanatastyczno-rewolucyjnego-heist movie. Są dyskusje przy tablicy, są zagmatwane, wieloetapowe plany, jest ścisły podział specjalizacji i charakterystyczne postaci... i nagle za pośednictwem głównej postaci kobiecej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Daję 7 gwiazdek za garść pomysłów, które - jak zwykle u Sandersona - czasami naprawdę robią wrażenie. W ogólnym rozrachunku jednak czytając głównie miałam z tyłu głowy przemyślenia typu "Minęło trzysta stron... kiedy to się wreszcie stanie ciekawe?". Pod koniec (ostatnie 150 stron) wreszcie zrobiło się interesująco, ale nie na tyle, bym chciała sięgać po drugi tom cyklu. Może kiedyś, ale nieprędko.
Fabuła wlokła się dość wyraźnie, najciekawsze postacie są drugoplanowe (Sazed <3), a dalsze śledzenie losów Vin i Elenda cóż... nie pociąga mnie zbytnio.
Dla fanów Sandersona. Ewentualnie dla fanów niezłego fantasy, którzy mają cierpliwość do przyzwoicie skrojonych prawie 700-stronowych cegieł. Prawdziwym plusem jest to, że "Zrodzony" w pewnym sensie stanowi spójną całość i spokojnie można na nim zakończyć czytanie cyklu.

Daję 7 gwiazdek za garść pomysłów, które - jak zwykle u Sandersona - czasami naprawdę robią wrażenie. W ogólnym rozrachunku jednak czytając głównie miałam z tyłu głowy przemyślenia typu "Minęło trzysta stron... kiedy to się wreszcie stanie ciekawe?". Pod koniec (ostatnie 150 stron) wreszcie zrobiło się interesująco, ale nie na tyle, bym chciała sięgać po drugi tom cyklu....

więcej

mniej

Pokaż mimo to