Jesteśmy społecznością, która kocha książki

to jest cudowny plasterek, szczególnie kiedy przeczytany przez samą Asię Okuniewską

to jest cudowny plasterek, szczególnie kiedy przeczytany przez samą Asię Okuniewską

kolejny portret brzydoty. wciąga i szybko się czyta, ale nie daje mi przyjemności z czytania. myślałam, że kolejna książka Mossa jakoś poprawi moją opinię, ale tylko przekonałam się, że to nie moje klimaty.

kolejny portret brzydoty. wciąga i szybko się czyta, ale nie daje mi przyjemności z czytania. myślałam, że kolejna książka Mossa jakoś poprawi moją opinię, ale tylko przekonałam się, że to nie moje klimaty.

bardzo lubię te japońskie powieści. jest w nich coś co sprawia, że czas przy książce jest wyjątkowy i zostaje poczucie, że po prostu było warto

bardzo lubię te japońskie powieści. jest w nich coś co sprawia, że czas przy książce jest wyjątkowy i zostaje poczucie, że po prostu było warto

cieszę się, że powstają książki szerzące świadomość i rozwijające wrażliwość, przy których moja młodsza siostra może dowiadywać się o tematach ważnych, o których rodzicom trudno rozmawiać

cieszę się, że powstają książki szerzące świadomość i rozwijające wrażliwość, przy których moja młodsza siostra może dowiadywać się o tematach ważnych, o których rodzicom trudno rozmawiać

daje wewnętrzne poczucie harmonii. pomimo smutku, który towarzyszy od pewnego momentu, skłania ku przemyśleniom i zrozumieniu pewnych spraw. o osamotnieniu, niepewności i przyjaźni. to tylko fasolki, a połączyły trzy zupełnie inne historie.
dawno nie przeczytałam niczego, co by mnie tak miło pochłonęło

daje wewnętrzne poczucie harmonii. pomimo smutku, który towarzyszy od pewnego momentu, skłania ku przemyśleniom i zrozumieniu pewnych spraw. o osamotnieniu, niepewności i przyjaźni. to tylko fasolki, a połączyły trzy zupełnie inne historie.
dawno nie przeczytałam niczego, co by mnie tak miło pochłonęło

przestarzała, irytująca, dawno się tak nie nadenerwowałam czytając

przestarzała, irytująca, dawno się tak nie nadenerwowałam czytając

zaczynałam z zachwytem, który stopniowo malał. gdzieś w połowie go straciłam, ale wracał falami.
jest tu cała Mery, ze swoimi czułościami i słabościami. raz się zgadzałyśmy, myślałam sobie, że "też tak mam" i czułam się lepiej. innym razem byłam mniej przebojowa, nie lubiłam Francji, ani waniliowej coli. po prostu u mnie jest INACZEJ.
w wersji audio na pewno brzmi inaczej niż w mojej głowie. mimo całej mojej miłości do Mery, wolę gdzieś tą własną interpretację. dzięki niej niektóre teksty na pewno zostaną mi w pamięci. ave maria.

zaczynałam z zachwytem, który stopniowo malał. gdzieś w połowie go straciłam, ale wracał falami.
jest tu cała Mery, ze swoimi czułościami i słabościami. raz się zgadzałyśmy, myślałam sobie, że "też tak mam" i czułam się lepiej. innym razem byłam mniej przebojowa, nie lubiłam Francji, ani waniliowej coli. po prostu u mnie jest INACZEJ.
w wersji audio na pewno brzmi inaczej...

całkiem niezła, trzyma w napięciu przez cały czas, ostatnie sto stron przeczytałam z zapartym tchem, ciekawa jak się skończy piąty dzień. idealna na letnie wieczory!

całkiem niezła, trzyma w napięciu przez cały czas, ostatnie sto stron przeczytałam z zapartym tchem, ciekawa jak się skończy piąty dzień. idealna na letnie wieczory!

słyszałam o niej wiele dobrych opinii.. i nie zawiodłam się. na początku nie mogłam się przyzwyczaić do sposobu w jaki książka jest napisana, ale z czasem przestało mi to przeszkadzać. niesamowita! widać, że autor wie o czym pisze i się tego nie wstydzi

słyszałam o niej wiele dobrych opinii.. i nie zawiodłam się. na początku nie mogłam się przyzwyczaić do sposobu w jaki książka jest napisana, ale z czasem przestało mi to przeszkadzać. niesamowita! widać, że autor wie o czym pisze i się tego nie wstydzi

uwielbiam humor w tej książce! niejednokrotnie się śmiałam i wysyłałam znajomym zdjęcia z cytatami, które mnie rozbawiły.
szczerze mówiąc, jest tutaj wszystko co lubię - uwielbiam czytać o gejach, jak i interesuję się zaburzeniami psychicznymi. pewnie dlatego, moją ulubioną postacią został will grayson (ten z małych liter). czytało mi się bardzo przyjemnie i pewnie jeszcze kiedyś wrócę do tej książki.
jestem jednak trochę zawiedziona zakończeniem, spodziewałam się czegoś innego, a teraz w sumie.. sama nie wiem jak to się skończyło.

zdecydowanie poleciłabym tą historię każdemu, całkowicie skradła moje serce!

uwielbiam humor w tej książce! niejednokrotnie się śmiałam i wysyłałam znajomym zdjęcia z cytatami, które mnie rozbawiły.
szczerze mówiąc, jest tutaj wszystko co lubię - uwielbiam czytać o gejach, jak i interesuję się zaburzeniami psychicznymi. pewnie dlatego, moją ulubioną postacią został will grayson (ten z małych liter). czytało mi się bardzo przyjemnie i pewnie jeszcze...

niesamowita. już nie mogę się doczekać, aż będę trzymać w ręce kolejną część!

niesamowita. już nie mogę się doczekać, aż będę trzymać w ręce kolejną część!

chyba jedna z najlepszych części serii które przeczytałam do tej pory

chyba jedna z najlepszych części serii które przeczytałam do tej pory

porywająca - to pierwsze słowo jakie przychodzi mi na myśl kiedy chcę coś powiedzieć o tej książce. jest to już czwarte dzieło Greena w moich rękach i pierwsze pisane w narracji trzecioosobowej. byłam przyzwyczajona już do 'wchodzenia' w umysł głównych bohaterów, ale szybko przeszedł mi ten szok.
ponownie spotykam się z IDEALNIE stworzonymi bohaterami. każda ich najmniejsza cecha charakteru powoduje, że zaprzyjaźniam się z nimi coraz bardziej. są ciekawe i zaskakujące.
John stworzył kolejną, świetną (może trochę przewidywalną, ale wciąż świetną) opowieść o odkrywaniu samego siebie.
zaskakuje mnie ilość informacji, których się dowiadywałam w tej powieści, nigdy w życiu nie zastanawiałam się nad anagramami, opowieściami czy matematyką w życiu codziennym, a teraz widzę to wszędzie!
Colin Singleton jest postacią, w której się zadurzyłam.
Lindsey Lee Wells jest postacią, którą jestem zafascynowana.
Hassan Harbish jest natomiast postacią, która nieraz rozbawiła mnie do łez.
przy każdej z książek Greena stwierdzam coś innego. przy tej powiedziałam, że nie lubię kończyć czytać. smutno jest mi się rozstawać z ulubionymi bohaterami i cudownymi historiami.

porywająca - to pierwsze słowo jakie przychodzi mi na myśl kiedy chcę coś powiedzieć o tej książce. jest to już czwarte dzieło Greena w moich rękach i pierwsze pisane w narracji trzecioosobowej. byłam przyzwyczajona już do 'wchodzenia' w umysł głównych bohaterów, ale szybko przeszedł mi ten szok.
ponownie spotykam się z IDEALNIE stworzonymi bohaterami. każda ich najmniejsza...

jak każda książka Greena, jest wciągająca, zabawna, pełna tajemnic i niespodzianek. idealna pod każdym względem, fabuła powala. kiedy Q rusza na poszukiwanie Margo, a każda kolejna (nawet niewielka) wskazówka na jaką natrafia zaczyna łączyć się w całość poczułam się wyjątkowo, jakby chciał się podzielić tą tajemnicą tylko ze mną.
'Papierowe miasta' uczą. chyba też Green ma to do siebie, że porusza wiele życiowych tematów.
o czym jest ta książka? o fascynacji, dążeniu do wyznaczonego celu, poznawaniu innego człowieka.
John przekazuje nam w niej fakt, że każdy widzi jedną osobę inaczej, a prawie każde jej wyobrażenie jest omylne.
ZDECYDOWANIE ZASŁUGUJE NA WSZYSTKIE GWIAZDKI!

jak każda książka Greena, jest wciągająca, zabawna, pełna tajemnic i niespodzianek. idealna pod każdym względem, fabuła powala. kiedy Q rusza na poszukiwanie Margo, a każda kolejna (nawet niewielka) wskazówka na jaką natrafia zaczyna łączyć się w całość poczułam się wyjątkowo, jakby chciał się podzielić tą tajemnicą tylko ze mną.
'Papierowe miasta' uczą. chyba też Green ma...

nasłuchałam się bardzo dużo, a po przeczytaniu jej, jestem trochę zawiedziona. dużo opisów, które omijałam, chociaż sama fabuła całkiem fajna. koniec bardzo pogmatwany, może film będzie lepszy? zobaczymy

nasłuchałam się bardzo dużo, a po przeczytaniu jej, jestem trochę zawiedziona. dużo opisów, które omijałam, chociaż sama fabuła całkiem fajna. koniec bardzo pogmatwany, może film będzie lepszy? zobaczymy

to dziennik dla każdego kto chce wyrazić siebie, a nie wie jak to zrobić :)

to dziennik dla każdego kto chce wyrazić siebie, a nie wie jak to zrobić :)

na pewno z tą nie-książką spędzę miliony nudnych popołudni! (chociaż na razie tylko ją przejrzałam)

na pewno z tą nie-książką spędzę miliony nudnych popołudni! (chociaż na razie tylko ją przejrzałam)

dopiero dostałam, ale wiem, że dzięki 'Mess' skończę kreślić po zeszytach, idealne!

dopiero dostałam, ale wiem, że dzięki 'Mess' skończę kreślić po zeszytach, idealne!

wczoraj do mnie dotarła, ale od razu wrzucam tutaj.
ta książka z najzwyklejszych śmieci potrafi zrobić coś cudownego i chociaż zdążyłam ją tylko przejrzeć wiem, że będę się z nią świetnie bawić

wczoraj do mnie dotarła, ale od razu wrzucam tutaj.
ta książka z najzwyklejszych śmieci potrafi zrobić coś cudownego i chociaż zdążyłam ją tylko przejrzeć wiem, że będę się z nią świetnie bawić

pierwszy raz czytałam książkę, która od początku do końca tak się zmieniła. jest w niej wszystko... przyjaźń, poszukiwanie siebie i szczęścia, później śmierć, tęsknota. no i przede wszystkim miłość. milesowi wydaje się, że przy boku szalonej alaski znajdzie 'wielkie być może', stopniowo poznaje ją i jej tajemnice, a kiedy nagle zabrakło jej, jej poczucia humoru, żywiołowości razem z przyjaciółmi chce odgadnąć tajemnicę śmierci i uczcić jej pamięć. uda mu się? naprawdę warto przeczytać tą książkę, żeby poznać tą historię

pierwszy raz czytałam książkę, która od początku do końca tak się zmieniła. jest w niej wszystko... przyjaźń, poszukiwanie siebie i szczęścia, później śmierć, tęsknota. no i przede wszystkim miłość. milesowi wydaje się, że przy boku szalonej alaski znajdzie 'wielkie być może', stopniowo poznaje ją i jej tajemnice, a kiedy nagle zabrakło jej, jej poczucia humoru,...