Will Grayson, Will Grayson

Patrząc na to, że na okładce jest słowo "niegrzeczna" (i słysząc pewną opinię) myślałam, że będzie to w jakimś stopniu erotyk czy coś w tym stylu. No cóż. Nie jest mi jakoś przykro z tego powodu, ale lekko się zdziwiłam.
Fajnie się czyta, ale historia nie jest jakoś niesamowicie pasjonująca. Osobiście nie lubię zbytnio drugiego Willa (tego od Davida Levithana), ale nie chodzi mi o jego część opowieści tylko o głównego bohatera, który był dla mnie lekko irytujący.
Ogólnie rzecz biorąc - książka mi się podobała, ale szału nie ma.

Patrząc na to, że na okładce jest słowo "niegrzeczna" (i słysząc pewną opinię) myślałam, że będzie to w jakimś stopniu erotyk czy coś w tym stylu. No cóż. Nie jest mi jakoś przykro z tego powodu, ale lekko się zdziwiłam.
Fajnie się czyta, ale historia nie jest jakoś niesamowicie pasjonująca. Osobiście nie lubię zbytnio drugiego Willa (tego od Davida Levithana), ale nie...

Powrót po, z tego co widzę, i, cóż, poszło na dwa razy. Początkowo trudno tak naprawdę zrozumieć, o czym traktuje ta książka – autorzy dopiero stopniowo odkrywają przed czytelnikiem wszystkie swoje karty i pokazują parę bardzo ważnych aspektów pojęcia przyjaźni. Zdecydowanie dała mi pod tym względem do myślenia. Czyli tak jak w innych książkach Greena, mamy tu do czynienia z podróżą w głąb siebie. Czy jestem na tak? Absolutnie.
Pozostała mi w pamięci dzięki bardzo ciekawemu zabiegowi, mianowicie – w narracji jednego z bohaterów nie używa się wielkich liter. moim zdaniem bardzo dobrze oddaje to jego charakter, trochę mocne, krytyczne żarty i ponurość.
Zdecydowanie polecam, chociaż na pewno nie każdemu przypadnie do gustu.

Powrót po, z tego co widzę, i, cóż, poszło na dwa razy. Początkowo trudno tak naprawdę zrozumieć, o czym traktuje ta książka – autorzy dopiero stopniowo odkrywają przed czytelnikiem wszystkie swoje karty i pokazują parę bardzo ważnych aspektów pojęcia przyjaźni. Zdecydowanie dała mi pod tym względem do myślenia. Czyli tak jak w innych książkach Greena, mamy tu do czynienia...

Czy wy też w połowie książki dopiero się zorientowaliście, że na zmianę opowiada Will z Willem?

Czy wy też w połowie książki dopiero się zorientowaliście, że na zmianę opowiada Will z Willem?

gay rights!!

gay rights!!

Tak jak uwielbiam książki Johna Greena’a, tak ta wyjątkowo nie przypadła mi do gustu.

Biorąc pod uwagę całokształt chciałabym docenić oryginalność fabuły. Książka opowiada o dwóch bohaterach, którzy nazywają się tak samo, ale nie mają ze sobą nic wspólnego. Wydarzenia z ich życia przedstawiane są na zmianę w rozdziałach, które zapisane zostały na przemian małą czcionką, jak i wielkimi literami. Dopiero w połowie lektury zorientowałam się, że coś mi nie gra i jedna osoba nie jest w stanie prowadzić tak niespójnego życia, dlatego brawa dla mnie!

„ Will Grayson, Will Grayson” to zdecydowanie lekka książka. Nie była nad wyraz wciągająca, ale uważam, że fragmenty dotyczące przyjaźni były warte uwagi.

W trakcie czytania bohaterowie szczególnie mnie irytowali. Wyjątkową niechęć żywiłam do Kruchego, mimo że był pozytywną postacią. Nie mam pojęcia dlaczego tak się stało, lecz już od pierwszych stron, w pewnym stopniu działał mi na nerwy. Książka to typowa młodzieżówka z przekleństwami i momentami infantylnym słownictwem, za którym nieszczególnie przepadam.

Niestety muszę przyznać, że lektura nie przemówiła do mnie, ani nie zapadła w pamięć. Mimo mojej nieprzychylnej opinii uważam, że książka może znaleźć swoich zwolenników.

Tak jak uwielbiam książki Johna Greena’a, tak ta wyjątkowo nie przypadła mi do gustu.

Biorąc pod uwagę całokształt chciałabym docenić oryginalność fabuły. Książka opowiada o dwóch bohaterach, którzy nazywają się tak samo, ale nie mają ze sobą nic wspólnego. Wydarzenia z ich życia przedstawiane są na zmianę w rozdziałach, które zapisane zostały na przemian małą czcionką,...

Sięgnęłam po "Willa Graysona" zachęcona nazwiskiem "Green" widniejącym na okładce. Przeczytałam błyskawicznie i całkiem przyjemnie. Sporo się przy niej uśmiałam, miło spędziłam czas. Jednak książka trochę mnie rozczarowała. Uważam że została niekorzystnie przetłumaczona, i to mocno zaniżyło moją ocenę. Czasem brakowało mi też wątków, czegoś co przytrzymałoby mnie przy tej książce na dłużej. Rozdziały przed poznaniem się obu Willów, są po prostu nudne, niektórzy bohaterowie są irytujący, problemy trochę bez sensu. Nie spodobało mi się też zakończenie. Chyba spodziewałam się czegoś lepszego. Żeby tylko nie narzekać, powiem że przypadł mi do gustu sam musical i wątek z nim związany. No cóż, mogło być lepiej.

Sięgnęłam po "Willa Graysona" zachęcona nazwiskiem "Green" widniejącym na okładce. Przeczytałam błyskawicznie i całkiem przyjemnie. Sporo się przy niej uśmiałam, miło spędziłam czas. Jednak książka trochę mnie rozczarowała. Uważam że została niekorzystnie przetłumaczona, i to mocno zaniżyło moją ocenę. Czasem brakowało mi też wątków, czegoś co przytrzymałoby mnie przy tej...

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. zawiera istotne kwestie dotyczące tolerancji odmienności. Trochę zabrakło mi lepszej końcówki...

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. zawiera istotne kwestie dotyczące tolerancji odmienności. Trochę zabrakło mi lepszej końcówki...

Książka bardzo ciekawa. Pokazuje sens prawdziwej przyjaźni oraz to, że nie wszystko co wydaje się przeznaczeniem naprawdę nim jest. Rozdziały są pisane w różnych stylach, żeby podkreślić perspektywę bohaterów, co nie do końca mi się podobało. Źle się czyta zdania nie rozpoczynające się od dużych liter oraz dialogi bez myślników. Ogólny zarys historii jest jednak interesujący i przyjemny.

Książka bardzo ciekawa. Pokazuje sens prawdziwej przyjaźni oraz to, że nie wszystko co wydaje się przeznaczeniem naprawdę nim jest. Rozdziały są pisane w różnych stylach, żeby podkreślić perspektywę bohaterów, co nie do końca mi się podobało. Źle się czyta zdania nie rozpoczynające się od dużych liter oraz dialogi bez myślników. Ogólny zarys historii jest jednak...

Zaczęłam ją czytać z myślą "Na pewno będzie super, ponieważ jednym z jej twórców jest Green", trochę się zawiodłam. W pewnych momentach miałam ochotę pi prostu odłożyć książkę i do niej nie wracać. Brak dużych liter u drugiego WG na początku było problemem, później się o tym zapomniało. Do tej pory ciekawi mnie, dlaczego ich tam nie było.

Zaczęłam ją czytać z myślą "Na pewno będzie super, ponieważ jednym z jej twórców jest Green", trochę się zawiodłam. W pewnych momentach miałam ochotę pi prostu odłożyć książkę i do niej nie wracać. Brak dużych liter u drugiego WG na początku było problemem, później się o tym zapomniało. Do tej pory ciekawi mnie, dlaczego ich tam nie było.

Zacznę od Willa Graysona, którego poznajemy jako pierwszego. Ciężko mi powiedzieć jaki on jest, ale wiem na pewno, że jest świetnym przyjacielem. Choć czasami bywał denerwujący, to uważam go za wyjątek. Jeden z wyjątków, które ciężko znaleźć. Jest on bardzo wiernym przyjacielem, choć czasami się gubił. Gubił się w swoich uczuciach. Bo kiedy jego przyjaciel chciał go z kimś zeswatać to ten tego nie chciał, bo twierdził, że nic nie czuje do tej osoby, ale potem zmieniał zdanie.
A jeśli chodzi o Willa Graysona, którego poznajemy później to jest on w głębokiej depresji. Sądzi, że nic mu już nie pomoże. Ale gdy poznał chłopaka w internecie to o dziwo bardzo chciał go poznać na żywo. O dziwo, ponieważ ten Will nie jest najbardziej chętny do rozmawiania, czy też poznawania ludzi. Ale potem jego przyjaciółka zrobiła okropne świństwo. I wszystko się zawaliło.
Krotko mówiąc jest to genialna historia dwójki różnych ludzi o tym samym imieniu i nazwisku. Historia, mogłoby się zdawać, momentami prawdziwa. Ale niestety nie jest. Książka skradła moje serce. I tyle.

Zacznę od Willa Graysona, którego poznajemy jako pierwszego. Ciężko mi powiedzieć jaki on jest, ale wiem na pewno, że jest świetnym przyjacielem. Choć czasami bywał denerwujący, to uważam go za wyjątek. Jeden z wyjątków, które ciężko znaleźć. Jest on bardzo wiernym przyjacielem, choć czasami się gubił. Gubił się w swoich uczuciach. Bo kiedy jego przyjaciel chciał go z kimś...