Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozkręca się w miarę czytania, ale ogólnie dość przeciętna. Taka przyjemna książka do poczytania na wakacjach.

Rozkręca się w miarę czytania, ale ogólnie dość przeciętna. Taka przyjemna książka do poczytania na wakacjach.

Świetnie mi się czyta książki Łysiaka, przynajmniej te ostatnie. Przeczytałem poprzednio o Napoleonie i chciałbym poszerzyć horyzonty z tamtej epoki. Teraz przeczytałem o podróży po Ameryce i co to spowodowało? Chęć poszerzenia wiedzy z okresu dzikiego zachodu, a w szczególności poczytać o Indianach i ich losie w starciu z cywilizacją.

Świetnie mi się czyta książki Łysiaka, przynajmniej te ostatnie. Przeczytałem poprzednio o Napoleonie i chciałbym poszerzyć horyzonty z tamtej epoki. Teraz przeczytałem o podróży po Ameryce i co to spowodowało? Chęć poszerzenia wiedzy z okresu dzikiego zachodu, a w szczególności poczytać o Indianach i ich losie w starciu z cywilizacją.

Książki historyczne są o tyle trudne, że mogą być nudne. W tym opracowaniu tego się właśnie obawiałem i na początku nawet tak odczuwałem, ale... na szczęście niesłusznie.
Książka pana Łoposzko ze względu na temat, akurat na początku jest może niezbyt ciekawa, bo takie też były początku historii. Niewiele wiemy, a jak już coś wiemy to są tak odległe i mało znaczące dla nas czasy, że przechodzimy obok nich bez większych emocji. Mówię tutaj o początkach starożytności, sytuacje ulega zmianie z czasem, gdy się pojawiają Grecy, Spartanie, czy Persowie. To już nam coś mówi i z większą ważnością śledzimy przebieg historii. Dzięki tej książce można sobie "poustawiać w głowie" chronologicznie wydarzenia w epoce starożytności. A gdy dochodzimy do czasów Rzymu, to książka "daje nam sam miód". Jestem zadowolony z tego zakupu i polecam.

Książki historyczne są o tyle trudne, że mogą być nudne. W tym opracowaniu tego się właśnie obawiałem i na początku nawet tak odczuwałem, ale... na szczęście niesłusznie.
Książka pana Łoposzko ze względu na temat, akurat na początku jest może niezbyt ciekawa, bo takie też były początku historii. Niewiele wiemy, a jak już coś wiemy to są tak odległe i mało znaczące dla nas...

Cała trylogia o Aleksandrze Wielkim trzyma mniej więcej równy poziom. Za to zmieniają się... emocje, odczucia w miarę pokonywania kolejnych stron. Zdaje się jakby na początku wstał dzień, a na końcu przyszła noc. Ostatnia część to dramat i to, na dużo większą skalę niż się spodziewałem. Odbieram to jako zaletę, bo nudno by było gdyby się skończyło przewidywalnie. Polecam!

Cała trylogia o Aleksandrze Wielkim trzyma mniej więcej równy poziom. Za to zmieniają się... emocje, odczucia w miarę pokonywania kolejnych stron. Zdaje się jakby na początku wstał dzień, a na końcu przyszła noc. Ostatnia część to dramat i to, na dużo większą skalę niż się spodziewałem. Odbieram to jako zaletę, bo nudno by było gdyby się skończyło przewidywalnie. Polecam!

Dialogi, bardzo podobają mi się dialogi między postaciami. Rozmowy filozofów z politykami, polityków z dowódcami etc. Jakby Bunsch tam był. Mimo wszystko pierwsza część z Filipem i powstającym państwem Macedońskim bardziej mi odpowiadała, ale że nie znam zbyt dokładnie historii Aleksandra, to chłonę niczym gąbka wodę.

Dialogi, bardzo podobają mi się dialogi między postaciami. Rozmowy filozofów z politykami, polityków z dowódcami etc. Jakby Bunsch tam był. Mimo wszystko pierwsza część z Filipem i powstającym państwem Macedońskim bardziej mi odpowiadała, ale że nie znam zbyt dokładnie historii Aleksandra, to chłonę niczym gąbka wodę.

Karol Bunsch nie zawodzi i tym razem. Bunsch znany jest z serii powieści historycznych o Piastach, tym razem przenosi nas do starożytnej Grecji i losów Aleksandra Wielkiego oraz osób z jego otoczenia. Ten autor bardzo mi spasował, od kiedy przeczytałem "Dzikowy skarb", to zostałem jego fanem i nadal urzeka mnie jego "pióro".

Karol Bunsch nie zawodzi i tym razem. Bunsch znany jest z serii powieści historycznych o Piastach, tym razem przenosi nas do starożytnej Grecji i losów Aleksandra Wielkiego oraz osób z jego otoczenia. Ten autor bardzo mi spasował, od kiedy przeczytałem "Dzikowy skarb", to zostałem jego fanem i nadal urzeka mnie jego "pióro".