Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poprzednia książka tej autorki, ,,Młodość" była podróżą do przeszłości. Dorastanie, szkoła, problemy z jakimi mierzą się młode osoby. Myślę, że każdy odnajdzie w tej lekturze cząstkę siebie.
,,Dorosłość", dla mnie (a mam 28 lat) jest trochę przerażającym, ale też myślę, że w sporym stopniu realnym spojrzeniem w przyszłość. Sporo tutaj lęku, samotności, codziennego pędu, niespełnionych marzeń, skomplikowanych relacji. To wcale nie jest tak, że będąc już osobą dorosłą nie mierzymy się z problemami jak za ,,starych” czasów. Część faktycznie znika, ale dochodzą nowe, męczymy się przez lata z różnymi traumami. Starsze pokolenie należy też do tych, które nie chcą prosić o pomoc. Ludzie chcą być niezależni, pokazać, że potrafią sobie sami radzić.
To przerażenie bierze się też stąd, że tytułowa Dorosłość jest dla mnie i innych młodych osób czymś obcym. Lektura jest więc podróżą w nieznane. Nikt z nas nie wie jak potoczą się jego losy. Można gdybać, marzyć, planować, ale życie zawsze zweryfikuje to co na nas czeka.
Czytając czułam niepokój. Momentami bardzo mocno trzymający za serce. Musiałam sobie dawkować kolejne rozdziały. Przez to, skończyłam ją dopiero niedawno. Z drugiej strony, zwraca też uwagę, nad jakimi rzeczami dobrze jest się zastanowić. Może jeśli przeczytamy jakąś historię teraz, to w przyszłości przy podobnej sytuacji inaczej pokierujemy swoim losem. Będziemy bardziej uważni, świadomi i otwarci na inne rozwiązania.
Całość, tak samo jak w poprzedniej książce, jest przepięknie wydana. Obrazki w środku zachwycają. Cieszę się, że mam ją na swojej półce.

Poprzednia książka tej autorki, ,,Młodość" była podróżą do przeszłości. Dorastanie, szkoła, problemy z jakimi mierzą się młode osoby. Myślę, że każdy odnajdzie w tej lekturze cząstkę siebie.
,,Dorosłość", dla mnie (a mam 28 lat) jest trochę przerażającym, ale też myślę, że w sporym stopniu realnym spojrzeniem w przyszłość. Sporo tutaj lęku, samotności, codziennego pędu,...