Niecodzienny pomysł na fabułę.
Jedna z ciekawszych książek jakie czytałam.

Niecodzienny pomysł na fabułę.
Jedna z ciekawszych książek jakie czytałam.

Bardzo wciągająca, na jeden wieczór. Tak szybko ją też przeczytałam. Nie jest rewelacyjna, "płonące dziewczyny" wywarły na mnie większe wrażenie, ale wciąż dobra. Jestem wielką fanką autorki

Bardzo wciągająca, na jeden wieczór. Tak szybko ją też przeczytałam. Nie jest rewelacyjna, "płonące dziewczyny" wywarły na mnie większe wrażenie, ale wciąż dobra. Jestem wielką fanką autorki

Fiu fiu, pojechała pani autorka tutaj nieźle po bandzie. Ale zacznijmy od początku. Książka baaardzo długo się rozkręca, czytelnik dostaje strzępy informacji jakby każde z innej beczki. Nic do siebie nie pasuje i to wprowadza totalny, coraz mniej nadający się do kontrolowania, chaos. Przyznaję, że ja miałam chęć darować sobie dalszą lekturę, bo zaczęła mnie zbytnio irytować.
Zwłaszcza że napchana była dodatkowo zbędnymi "wypełniaczami" typu:

"Kate wzięła kubek z herbatą i upiła łyk, jak można było się spodziewać herbata wystygła. Czasami miała wrażenie, że całe jej życie odmierzają niewypite kubki herbaty".

Tak więc kolejne moje spostrzeżenie, autorka zbyt często (mam wrażenie, że coraz częściej) skręca w stronę bla bla bla, niepotrzebnego ględzenia.

Później robi się nieco ciekawiej, akcja przyspiesza, sytuacje zaczynają się pomału prostować, wyjaśniać, a wątki łączyć. Zaczęłam się wciągać w lekturę. I już by było całkiem cudnie gdyby nie zakończenie... Nagle odniosłam wrażenie, że trafiłam na plan horroru klasy B z lat 80 - tych. Wiecie takie manifestowanie się jakiejś siły pod postacią trzaskania drzwiami, roletami, unoszenia przedmiotów itp.

Jednak oddać muszę Pani Tudor, że potrafiła to względnie nieźle posklejać i wyjaśnić (to, co się oczywiście wyjaśnić dało). Jeszcze jednym niezaprzeczalnym atutem jest to, że książka porusza ważne tematy takie jak: sprawiedliwość wyroków sądowych, bezkarną działalności w czeluściach darknetu, czy pracy policji. Jednak atut ten jest z wadą, otóż wszystkie te najważniejsze kwestie są tylko liźnięte i to w dodatku przez szybę... a szkoda.

Fiu fiu, pojechała pani autorka tutaj nieźle po bandzie. Ale zacznijmy od początku. Książka baaardzo długo się rozkręca, czytelnik dostaje strzępy informacji jakby każde z innej beczki. Nic do siebie nie pasuje i to wprowadza totalny, coraz mniej nadający się do kontrolowania, chaos. Przyznaję, że ja miałam chęć darować sobie dalszą lekturę, bo zaczęła mnie zbytnio...

Bardzo podobała mi się ta książka. Od razu historia mnie wciągnęła i ciężko mi było się oderwać. Gorąco polecam!

Bardzo podobała mi się ta książka. Od razu historia mnie wciągnęła i ciężko mi było się oderwać. Gorąco polecam!

Świetna historia. Polecam!

Świetna historia. Polecam!

Pierwsze strony zaczęły mnie wbijać w fotel. Niestety, żarło, żarło i... zdechło. Jak to często bywa, jakiś tam pomysł był, ale w trakcie realizacji autorka tak namieszała, wymieszała, że wyszło, co wyszło.
Wątek kryminalny jeszcze w porządku, ale motyw paranormalny nie przysłużył się całej historii. Poza tym mierził mnie miejscami pretensjonalny styl ( " Suka srała", Piaskowy Dziadek (?).
Ręce precz od Piaskowego Dziadka- bajkę oceniam na 10, "Innych ludzi" najwyżej na 4.

Pierwsze strony zaczęły mnie wbijać w fotel. Niestety, żarło, żarło i... zdechło. Jak to często bywa, jakiś tam pomysł był, ale w trakcie realizacji autorka tak namieszała, wymieszała, że wyszło, co wyszło.
Wątek kryminalny jeszcze w porządku, ale motyw paranormalny nie przysłużył się całej historii. Poza tym mierził mnie miejscami pretensjonalny styl ( " Suka...

Przesłuchana w audiobooku. Tragiczna książka. Nie polecam. Słaba historia, słabe zakończenie.

Przesłuchana w audiobooku. Tragiczna książka. Nie polecam. Słaba historia, słabe zakończenie.

Oko za oko…

Kilka lat temu życie Gabe’a uległo drastycznej zmianie – jego żona i córka zostały zamordowane… Jednak Gabe uparcie twierdzi, że jego córka została porwana, a on, wracając pamiętnego dnia do domu, widział jak porywacz ucieka z jego Izzy. Nie ustając w poszukiwaniach trafia na ‘Innych’ - tajemniczą grupę ludzi. Kim są? Czym się zajmują? I jaki mają związek z Gabe’m i tym co zdarzyło się z jego rodziną? Do tego blada dziewczyna w białym pokoju… Kim jest? I jaka jest jej historia?

„Inni ludzie” to początkowo wolno snujący się thriller, który w miarę rozwoju historii nabiera rozpędu. Autorka wzięła na tapet szeroko wykorzystywany motyw, osnuwając fabułę wokół pytania: Do czego jesteśmy zdolni się posunąć w obliczu wyrządzonej naszym bliskim krzywdy? C.J.Tudor zabiera czytelnika w meandry ludzkiego umysłu, błędów przeszłości, kar za przewinienia, darkwebu i tytułowych ‘Innych ludzi’ oraz nieustającej nadziei. Nadzeja, desperacja i żal Gabe'a wyzierają z każdej strony.

To jedna z tych historii, w których pozornie niezwiązane ze sobą wątki łączą się, koniec końców, w logiczną całość. Zgrabnie utkana sieć poszlak i domysłów prowadzi do satysfakcjonującego rozwiązania fabularnego. Tylko mi, osobiście, jakoś motyw realizmu magicznego tu nie współgrał z całą historią…

Niemniej, „Inni ludzie” to solidny thriller psychologiczny, plasujący się w moim osobistym rankingu powyżej „Kredziarza” tej autorki.

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni/

Oko za oko…

Kilka lat temu życie Gabe’a uległo drastycznej zmianie – jego żona i córka zostały zamordowane… Jednak Gabe uparcie twierdzi, że jego córka została porwana, a on, wracając pamiętnego dnia do domu, widział jak porywacz ucieka z jego Izzy. Nie ustając w poszukiwaniach trafia na ‘Innych’ - tajemniczą grupę ludzi. Kim są? Czym się zajmują? I jaki mają związek z...

Sięgnęłam po tę pozycję z polecenia i po raz kolejny nie zawiodłam się na prozie tej autorki. Zaczyna się z przytupem, gdy ojciec w drodze do domu zauważa w innym samochodzie twarz swojej córeczki. Ma wtedy do podjęcia jedną z dwóch decyzji: jechać za tym autem, czy uznać, że to przywidzenie i wrócić do domu. Decyzja, którą podejmie zaważy na jego dalszych losach.
Przez kolejne lata Gabe nie ustaje w poszukiwaniach, mimo iż wszystko wskazuje na śmierć Izzy. Gabe szuka tropów pomimo ignorancji policji i ciągle ma nadzieję, że ją odnajdzie. Te poszukiwania prowadzą go do grupy Innych, którzy zajmują się wzajemnym pomaganiem sobie. Gdy wreszcie trafia na wrak samochodu, w którym przed laty widział ostatni raz córeczkę akcja przyśpiesza. I do końca już trzyma w napięciu.

Sięgnęłam po tę pozycję z polecenia i po raz kolejny nie zawiodłam się na prozie tej autorki. Zaczyna się z przytupem, gdy ojciec w drodze do domu zauważa w innym samochodzie twarz swojej córeczki. Ma wtedy do podjęcia jedną z dwóch decyzji: jechać za tym autem, czy uznać, że to przywidzenie i wrócić do domu. Decyzja, którą podejmie zaważy na jego dalszych losach.
Przez...

To moje pierwsze spotkanie z tym piórem i chcę więcej.. bardzo szybko się wciągnęłam i nie mogłam się oderwać. Fajna historia, dobrze napisana. Sprawia że do samego końca czytasz z zaciekawieniem, a zakończenie wbija w fotel. Pełno zwrotów akcji I wiele tropów, a końcówka i tak zaskakuje. Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z tym piórem i chcę więcej.. bardzo szybko się wciągnęłam i nie mogłam się oderwać. Fajna historia, dobrze napisana. Sprawia że do samego końca czytasz z zaciekawieniem, a zakończenie wbija w fotel. Pełno zwrotów akcji I wiele tropów, a końcówka i tak zaskakuje. Polecam.