Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko zrecenzować tę książkę.
To jak się ją odbierze, moim zdaniem, zależy od naszego nastawienia i tego, czego szukamy w tej powieści: jeżeli szukamy typowej, kingowskiej grozy, albo interesującej akcji, to możemy się zawieść; jeśli jednak szukamy ciekawej postaci, ukazania jej psychiki i drogi do szaleństwa, to zdecydowanie warto przeczytać historię pana Dawesa.
A co do wspomnianej wyżej drogi do szaleństwa, to King świetnie ukazał, że może na nią wejść każdy z nas, i nie jest to wcale rzeczą nieprawdopodobną, ani trudną.

Ciężko zrecenzować tę książkę.
To jak się ją odbierze, moim zdaniem, zależy od naszego nastawienia i tego, czego szukamy w tej powieści: jeżeli szukamy typowej, kingowskiej grozy, albo interesującej akcji, to możemy się zawieść; jeśli jednak szukamy ciekawej postaci, ukazania jej psychiki i drogi do szaleństwa, to zdecydowanie warto przeczytać historię pana Dawesa.
A co do...

Świetna książka. Jedna z niewielu lektur, którą spokojnie można uznać za dobrą. Historia opowiedziana w powieści jest interesująca, a z biegiem wydarzeń staje się jeszcze bardziej ciekawa. Szczególnie spodobał mi się wątek "powieść w powieści", który był ciekawy oraz wątek miłosny Mistrza i Małgorzaty - pięknie ukazana relacja, którą śmiało można uznać za prawdziwą miłość. Książka bawi, smuci i pomaga zrozumieć ludzi oraz świat, jest więc bardzo dobra, polecam ją każdemu.

Świetna książka. Jedna z niewielu lektur, którą spokojnie można uznać za dobrą. Historia opowiedziana w powieści jest interesująca, a z biegiem wydarzeń staje się jeszcze bardziej ciekawa. Szczególnie spodobał mi się wątek "powieść w powieści", który był ciekawy oraz wątek miłosny Mistrza i Małgorzaty - pięknie ukazana relacja, którą śmiało można uznać za prawdziwą miłość....

Książka jest genialna, tak najkrócej można to ująć. Bohaterowie są bardzo realistyczni i żyją w książce i w naszej głowie. Wstęp jak zazwyczaj u Kinga jest całkiem obszerny, ale jest niesamowicie interesujący. Gdy akcja nabiera prędkości jest jeszcze ciekawiej.
Dobre jest to, że King ukazał wampira jako istotę złą i złu służącą - jako potwora. Dlatego ta postać nie jest tandetna, tylko przerażająca. Sądzę jednak, że jeszcze bardziej przerażają jego ofiary.
Podoba mi się również wątek miłosny Susan i Bena - jest ciepły i realistyczny, było mi ogromnie smutno, że nie mieli szans na to, żeby rozwinąć tę miłość i pielęgnować tak ładnie zapowiadającą się relację.

Książka jest genialna, tak najkrócej można to ująć. Bohaterowie są bardzo realistyczni i żyją w książce i w naszej głowie. Wstęp jak zazwyczaj u Kinga jest całkiem obszerny, ale jest niesamowicie interesujący. Gdy akcja nabiera prędkości jest jeszcze ciekawiej.
Dobre jest to, że King ukazał wampira jako istotę złą i złu służącą - jako potwora. Dlatego ta postać nie jest...

Książkę przeczytałam za jednym zamachem, ponieważ bardzo mnie wciągnęła.
Spodobał mi się język jakim napisane jest "Pachnidło". Jest oryginalny i bogaty, ale nie brak w nim kolokwializmów. W książce dialogi zostały ograniczone do minimum, opisów jest mnóstwo. Nie lubię opisów, a już w szczególności opisów przyrody. Tutaj jednak bardzo mi się podobały, ponieważ były interesujące. W książce opisano wiele zapachów i zrobiono to naprawdę dobrze, dzięki czemu owe zapachy można sobie łatwo wyobrazić.
Sama historia ukazana w książce jest genialna i pomysłowa. Uważam, że opowieść o człowieku chcącym zrobić perfumy z kobiety jest bardzo interesująca.
Jan Baptysta - główny bohater, jest niewątpliwie postacią intrygującą, ale niestety w ogóle nie posiada cech ludzkich. Nie ma zapachu, nie ma uczuć, nie ma sumienia, nie ma duszy. Nie ma nic oprócz genialnego zmysłu powonienia i swego chorego pragnienia stworzenia "wonności nad wonnościami". Jest zbyt mocno odczłowieczony. Jan Baptysta jest całkowitym potworem odrobinę nudnym w tym swoim braku człowieczeństwa. Mamy powody, żeby mu współczuć, ale nie możemy, ponieważ nie jest wiarygodny.
W książce jest mnóstwo obrzydliwych momentów, ale nie zrażają one jakoś szczególnie, w pewien dziwny sposób są genialne. Niestety akcja jest nieco zbyt powolna, a zbrodnie dokonane przez bohatera są opisane bardzo ogólnikowo co jest wadą tego dzieła.

Książkę przeczytałam za jednym zamachem, ponieważ bardzo mnie wciągnęła.
Spodobał mi się język jakim napisane jest "Pachnidło". Jest oryginalny i bogaty, ale nie brak w nim kolokwializmów. W książce dialogi zostały ograniczone do minimum, opisów jest mnóstwo. Nie lubię opisów, a już w szczególności opisów przyrody. Tutaj jednak bardzo mi się podobały, ponieważ były...

Główny wątek książki jest bardzo interesujący, sprawia, ze chcemy to przeczytać.
Bohaterowie są genialni w swojej nie idealności, przyziemności. Zdajemy sobie sprawę,z tego ze znamy podobnych ludzi, albo sami utożsamiamy się z tymi postaciami.
Dwa wątki miłosne idealnie dopełniają tę książkę, choć należy wspomnieć, ze nie są to łatwe, proste, nieskomplikowane związki. Zapewne dlatego, ze bohaterowie tez tacy nie są.
Podsumowując, książka staje się lepsza w miarę czytania.
Im dalej jesteśmy, tym trudniej jest się nam oderwać.

Główny wątek książki jest bardzo interesujący, sprawia, ze chcemy to przeczytać.
Bohaterowie są genialni w swojej nie idealności, przyziemności. Zdajemy sobie sprawę,z tego ze znamy podobnych ludzi, albo sami utożsamiamy się z tymi postaciami.
Dwa wątki miłosne idealnie dopełniają tę książkę, choć należy wspomnieć, ze nie są to łatwe, proste, nieskomplikowane związki....

Lekka książka o ciekawej fabule. Ciekawa i warta przeczytania, przyjemna i lekka, ale nie głupia i bezsensowna.

Lekka książka o ciekawej fabule. Ciekawa i warta przeczytania, przyjemna i lekka, ale nie głupia i bezsensowna.

W żadnej powieści nie spotkałam się z tak trafnie i interesująco opisanym zjawiskiem synestezji. Czytając tę książkę wchodzimy do umysłu głównego bohatera. Niesamowite.

W żadnej powieści nie spotkałam się z tak trafnie i interesująco opisanym zjawiskiem synestezji. Czytając tę książkę wchodzimy do umysłu głównego bohatera. Niesamowite.

Bardzo realistycznie napisana opowieść. Bohater zdaje się być na granicy obłędu. Ucieczka w wirtualny świat jest dla niego destrukcyjna.

Bardzo realistycznie napisana opowieść. Bohater zdaje się być na granicy obłędu. Ucieczka w wirtualny świat jest dla niego destrukcyjna.

W czytaniu może trochę przeszkadzać staropolski język. Zachwycające jednak są bardzo realistyczne postacie i cała społeczność. Wielu bohaterów wzbudza w tej książce nasze współczucie, jednak najsilniejszym uczuciem towarzyszącym przy czytaniu tej książki jest złość na przesądnych ludzi, którzy skrzywdzili niewinną osobę.

W czytaniu może trochę przeszkadzać staropolski język. Zachwycające jednak są bardzo realistyczne postacie i cała społeczność. Wielu bohaterów wzbudza w tej książce nasze współczucie, jednak najsilniejszym uczuciem towarzyszącym przy czytaniu tej książki jest złość na przesądnych ludzi, którzy skrzywdzili niewinną osobę.

Ta książka jest dobra. Dla mnie była interesująca, nie wiem jak odbierają to inni. Nie jestem fanką powieści sensacyjnych, ale tę książkę darzę jakimś sentymentem, bo oprócz tego co powinna mieć w sobie każda książka o tematyce sensacyjnej powieść ta posiada klimat, którego nie można z niczym pomylić. Warto ją przeczytać.

Ta książka jest dobra. Dla mnie była interesująca, nie wiem jak odbierają to inni. Nie jestem fanką powieści sensacyjnych, ale tę książkę darzę jakimś sentymentem, bo oprócz tego co powinna mieć w sobie każda książka o tematyce sensacyjnej powieść ta posiada klimat, którego nie można z niczym pomylić. Warto ją przeczytać.

Książka może wydawać się nudna. Nic nie można z niej zrozumieć, ale gdy przestajemy chcieć ją pojąć staje się zajmującą, interesującą lekturą.

Książka może wydawać się nudna. Nic nie można z niej zrozumieć, ale gdy przestajemy chcieć ją pojąć staje się zajmującą, interesującą lekturą.

Książka jest bardzo poruszająca. Zakończenie wręcz nieprawdopodobne. Świetnym zabiegiem jest podział narracji, dzięki czemu możemy lepiej poznać każdego bohatera.

Książka jest bardzo poruszająca. Zakończenie wręcz nieprawdopodobne. Świetnym zabiegiem jest podział narracji, dzięki czemu możemy lepiej poznać każdego bohatera.

Postać małego chłopca, który jest nieszczęśliwy, ale też bardzo mądry wiele uczy. Sama książka narzuca patrzenie na świat innym wzrokiem. Książka na pozór łatwa, ale zawiera głębsze przesłanie.

Postać małego chłopca, który jest nieszczęśliwy, ale też bardzo mądry wiele uczy. Sama książka narzuca patrzenie na świat innym wzrokiem. Książka na pozór łatwa, ale zawiera głębsze przesłanie.

Interesująca jest narracja, z punku widzenia siostry głównej bohaterki. Czytając tę książkę odkrywamy, że jeśli coś wygląda dobrze z zewnątrz, to w cale nie znaczy to, że takie właśnie jest. Patologia rodzinna może mieć wiele oblicz i nieść za sobą wiele smutnych konsekwencji dla dzieci, co bardzo dobrze jest ukazane w tej powieści.

Interesująca jest narracja, z punku widzenia siostry głównej bohaterki. Czytając tę książkę odkrywamy, że jeśli coś wygląda dobrze z zewnątrz, to w cale nie znaczy to, że takie właśnie jest. Patologia rodzinna może mieć wiele oblicz i nieść za sobą wiele smutnych konsekwencji dla dzieci, co bardzo dobrze jest ukazane w tej powieści.

Dzikie Noce wręcz porażają realizmem. Wydaje się, że autor nie ma żadnych zahamowań. Wszystko jest ukazane takim jakim jest naprawdę, bez zbędnych upiększeń. Historia wydarzyła się naprawdę, jest to coś w rodzaju autobiografii. Książka jest realistyczna właśnie dlatego, że jest prawdziwa. Przeraża.

Dzikie Noce wręcz porażają realizmem. Wydaje się, że autor nie ma żadnych zahamowań. Wszystko jest ukazane takim jakim jest naprawdę, bez zbędnych upiększeń. Historia wydarzyła się naprawdę, jest to coś w rodzaju autobiografii. Książka jest realistyczna właśnie dlatego, że jest prawdziwa. Przeraża.

Głównym atutem ostatniego tomu o Hannibalu Lecterze, jest to, że koncentruje się on bardziej na postaci doktora niż inne części. Interesujące opisy morderstw, postać Masona Vergera i zaskakujące zakończenie to powody, dla których warto przeczytać Hannibala.

Głównym atutem ostatniego tomu o Hannibalu Lecterze, jest to, że koncentruje się on bardziej na postaci doktora niż inne części. Interesujące opisy morderstw, postać Masona Vergera i zaskakujące zakończenie to powody, dla których warto przeczytać Hannibala.

Bardzo interesująca, wielowątkowa powieść. Wątki te, jednak łącza się im bliżej końca książki jesteśmy. Wszystko się wyjaśnia. Widzimy jak skomplikowanymi osobami są bohaterowie, że każdy z nich ma problemy, które go przytłaczają.

Bardzo interesująca, wielowątkowa powieść. Wątki te, jednak łącza się im bliżej końca książki jesteśmy. Wszystko się wyjaśnia. Widzimy jak skomplikowanymi osobami są bohaterowie, że każdy z nich ma problemy, które go przytłaczają.

Książka jest podzielona na dwie części. Jedna opowiada o Arturze, a druga o Grażynie. Bohaterowie nie znają się, mają różne problemy. Są młodymi ludźmi, mają różne, nie zawsze jasne, relacje z innymi. Jest to opowieść o nastolatkach, ale i opowieść wartościowa i nastolatkowie również, czego raczej nie znajdziemy we współczesnych książkach przeznaczonych dla młodzieży. Warto przeczytać - książka lekka i dobrze przyswajalna, ale nie pozbawiona zalet.

Książka jest podzielona na dwie części. Jedna opowiada o Arturze, a druga o Grażynie. Bohaterowie nie znają się, mają różne problemy. Są młodymi ludźmi, mają różne, nie zawsze jasne, relacje z innymi. Jest to opowieść o nastolatkach, ale i opowieść wartościowa i nastolatkowie również, czego raczej nie znajdziemy we współczesnych książkach przeznaczonych dla młodzieży. Warto...

Wracam do tej książki wielokrotnie. Sam język i przesłanie poboczne jest bardzo wartościowe, sama treść również, porusza czytelnikiem do głębi. Daje do myślenia. Zastanawiamy się nad motywami każdego z bohaterów, nie są oni jednowymiarowi, każdy coś ukrywa.

Wracam do tej książki wielokrotnie. Sam język i przesłanie poboczne jest bardzo wartościowe, sama treść również, porusza czytelnikiem do głębi. Daje do myślenia. Zastanawiamy się nad motywami każdego z bohaterów, nie są oni jednowymiarowi, każdy coś ukrywa.

Fabuła mogłaby się wydawać nieco banalna, ale zapewniam, że taka nie jest. Cień Wiatru jest czymś więcej niż książką, przenosi nas do umysłów bohaterów i do wydarzeń, w których uczestniczą. Zwroty akcji w książce bywają niespodziewane, dążą do tego, że historie Daniela i Caraxa się na siebie nakładają. Samo życia Juliana jest bardzo interesujące, z całego serca mu współczujemy, boimy się, że Daniela spotka taki sam los. Kobiety, które kocha Daniel są skomplikowanymi postaciami. Wątek miłosny Beatriz i Daniela jest bardzo interesujący, ponieważ nie jet to zwykła miłość. Szczera i prawdziwa, ale trudna, mająca przed sobą wiele przeszkód. Nie dziwię się, że sprzedano ponad czterysta milionów egzemplarzy tej książki, jest rewelacyjna.

Fabuła mogłaby się wydawać nieco banalna, ale zapewniam, że taka nie jest. Cień Wiatru jest czymś więcej niż książką, przenosi nas do umysłów bohaterów i do wydarzeń, w których uczestniczą. Zwroty akcji w książce bywają niespodziewane, dążą do tego, że historie Daniela i Caraxa się na siebie nakładają. Samo życia Juliana jest bardzo interesujące, z całego serca mu...