Przeczytana kilka razy

Przeczytana kilka razy

Sama ją sobie odkryłam w przepastnej księgarni. Intuicja mnie nie zawiodła. Małgorzata studiuje, jest dobrą córką, harcerką, ma chłopaka, pasjonuje się Peru. Jej tata od dawna nie żyje. Peru to jej niespełnione marzenie. Jako instruktorka, taki temat proponuje jako wiodący na letnim obozie. Niepokoi ją nagły ból głowy mamy i nowa postać na horyzoncie. Jako dziewczynka zachwycałam się akcją powieści. Nadal mogę powiedzieć, że jedna z ulubionych. Warta przeczytania.

Sama ją sobie odkryłam w przepastnej księgarni. Intuicja mnie nie zawiodła. Małgorzata studiuje, jest dobrą córką, harcerką, ma chłopaka, pasjonuje się Peru. Jej tata od dawna nie żyje. Peru to jej niespełnione marzenie. Jako instruktorka, taki temat proponuje jako wiodący na letnim obozie. Niepokoi ją nagły ból głowy mamy i nowa postać na horyzoncie. Jako dziewczynka...

Piękna książka o tym co ważne w życiu. wracałam do niej już jako dorosła kobieta i wciąż tak samo mi się podobała.

Piękna książka o tym co ważne w życiu. wracałam do niej już jako dorosła kobieta i wciąż tak samo mi się podobała.

przygodowe romansidło dla nastolatków. w miarę

przygodowe romansidło dla nastolatków. w miarę

http://emiliaeee.blogspot.com/2011/11/dziewczyna-z-wyspy-sonca-monika.html

http://emiliaeee.blogspot.com/2011/11/dziewczyna-z-wyspy-sonca-monika.html

'Dziewczyna z Wyspy Słońca" to bardzo ciepła opowieść o tym, jak łatwo można się zagubić w pościgu za marzeniami i zmarnować szansę na prawdziwe, choć zwyczajne, szczęście.
Okolice lat 70-tych, jak mi się wydaje, chociaż w zasadzie brakuje dat do odniesienia (chyba, że ktoś pamięta, kiedy była premiera 'Barw Ochronnych' pojawiających się w trakcie fabuły) - szarzyzna Stolicy i zwykłe, studenckie życie głównej bohaterki ubarwione harcerskimi zbiórkami i planowanym letnim obozem na Mazurach; nagle z tła wybija się niesamowita historia miłosna, jak z kart romansu... tyle, że romans dotyczy osób bohaterce bliskich, a szok i zaskoczenie spowodowane odkryciami burzą jej spokój i sprawiają, że zaczyna inaczej spoglądać na samą siebie.

Powieść zgrabnie i subtelnie napisana, podoba mi się styl autorki, bezpretensjonalny i nie silący się na kwieciste porównania, momentami nawet chłodny i zdystansowany, dzięki czemu czytelnik nie otrzymuje narzuconego, określonego światopoglądu i może - jednocześnie z bohaterką - sam ocenić poszczególne dramatis personae, ich pobudki i decyzje.

Bardzo sympatyczne i optymistyczne czytadełko na wakacje.

'Dziewczyna z Wyspy Słońca" to bardzo ciepła opowieść o tym, jak łatwo można się zagubić w pościgu za marzeniami i zmarnować szansę na prawdziwe, choć zwyczajne, szczęście.
Okolice lat 70-tych, jak mi się wydaje, chociaż w zasadzie brakuje dat do odniesienia (chyba, że ktoś pamięta, kiedy była premiera 'Barw Ochronnych' pojawiających się w trakcie fabuły) - szarzyzna...

Lekka książka o ciekawej fabule. Ciekawa i warta przeczytania, przyjemna i lekka, ale nie głupia i bezsensowna.

Lekka książka o ciekawej fabule. Ciekawa i warta przeczytania, przyjemna i lekka, ale nie głupia i bezsensowna.

Tą książkę miałam od dawna w pamięci. Zaszczepiła we mnie ciekawość do dawnych cywilizacji! Czytając tym razem doceniam też wątek harcerstwa, młodzieńczych wyborów. Piękna!

Tą książkę miałam od dawna w pamięci. Zaszczepiła we mnie ciekawość do dawnych cywilizacji! Czytając tym razem doceniam też wątek harcerstwa, młodzieńczych wyborów. Piękna!