Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nietuzinkowy sposób na opisanie jednego z najstraszniejszych, a jednocześnie najbardziej intrygujących reżimów totalitarnych w historii. Przejazd przez sto przedmiotów okazał się doskonałą metodą na objaśnienie nie tylko historii, ale i psychologicznych i socjologicznych aspektów III Rzeszy.

Nietuzinkowy sposób na opisanie jednego z najstraszniejszych, a jednocześnie najbardziej intrygujących reżimów totalitarnych w historii. Przejazd przez sto przedmiotów okazał się doskonałą metodą na objaśnienie nie tylko historii, ale i psychologicznych i socjologicznych aspektów III Rzeszy.

Podnosi świadomość na temat myślenia i objaśnia pewne mechanizmy neurologiczne - i społeczne! - w całkiem zrozumiały sposób. Przystępnie wyjaśnia, że świat został skrojony pod lewą półkulę mózgu, co tłumaczy WIELE problemów "prawopółkulowców".

Jednakże część ostatnia, zawierająca porady "jak żyć" zawodzi, bo poza paroma użytecznymi wskazówkami - MAPY MYŚLI! To na serio działa! - traktuje temat zdawkowo i z nadmiernym optymizmem. Większość recept na bolączki hiperestetów przypomina tę nieszczęsną wskazówkę dawaną osobie z depresją przez osobę bez depresji: "A próbowałeś nie być smutny?". Wrzucanie do jednego worka ludzi o nadaktywnej prawej półkuli, hiperestetów, osób Aspie i autystycznych też nie służy obiektywności. Niektóre chwyty użyte przez autorkę oraz stereotypy (a nawet seksizm!) również zaniżają ocenę, ale dzięki (mimo wszystko) porządkującemu przekazowi, pozostanie ona u mnie relatywnie wysoka.

Podnosi świadomość na temat myślenia i objaśnia pewne mechanizmy neurologiczne - i społeczne! - w całkiem zrozumiały sposób. Przystępnie wyjaśnia, że świat został skrojony pod lewą półkulę mózgu, co tłumaczy WIELE problemów "prawopółkulowców".

Jednakże część ostatnia, zawierająca porady "jak żyć" zawodzi, bo poza paroma użytecznymi wskazówkami - MAPY MYŚLI! To na serio...