After reading the book I may admit it was quite ambitious to read it in english as it's not my native language and even in my native one I'm not a historic nerd. Though, the book is probably more popular science, especially in its form so it's not strictly the most difficult book to get. I didn't like that there was not a lot about biblical times, what seemed for me the most interesting, and there's none the newest information neither. Personally I'd prefer few volumes, even if more boring, but with more information and maybe even some comparisons, like more fields of science. I assume I'd give around 6 and 8 stars, but for today I'm about leaving it blank for there's at least few periods I haven't heard nothing about from a specific territory. Book was meant to prepare me in a way to read Majer Balabans jewish history so I'm quite interested if it will be any easier than some time ago. Position doesn't seem the best in composition, it feels little bit chaotic also, but if it comes about XX century I guess some things were said more simply than in Shapira's history. When I was practicing catolic, Jerusalem actually didn't matter anything special for me, as I can remember, I might have been interested in Via Dolorosa, but maybe even more with ability to imagine than giving a special spiritual meaning. For now I'd be glad to hear that the city is various and people with different background and views are "accepted", I'd also like the city to be rather much jewish, for it's kind of unique. In a great sense Israel's history seems to me a good source of sort of knowledge about politics and its mechanisms, and I'm not in love though.

After reading the book I may admit it was quite ambitious to read it in english as it's not my native language and even in my native one I'm not a historic nerd. Though, the book is probably more popular science, especially in its form so it's not strictly the most difficult book to get. I didn't like that there was not a lot about biblical times, what seemed for me the...

Jerozolima Biografia.Simon Sebag Montefiorie.
Dla wielu autor jest znany z świetnych historycznych dokumentów na BBC.
Dla miłośników książek z "Romanowów"
Tym razem na warsztat wziął Jerozolimę.Autor nie odnosi się do dogmatów religijnych, nie staje po żadnej ze stron politycznie, nie ocenia, opiera się wyłącznie na źródłach historycznych, nawet swoich przodków prezentuje jako obce osoby.

"Jerozolima to scena najbardziej pamiętnych i niesamowitych wydarzeń do jakich doszło kiedykolwiek w dziejach świata"

To historia miasta które jest symbolem wszystkich cywilizacji : z wojnami, zdradami, fanatyzmem religijnym, wymyślanymi historiami, podbojami, arcy budowlami, osiągnięciami w dziedzinie nauki i sztuki, architektury, nędzą, morderstwami , tyranią, przewrotami, polityką, handlem. Jest tu zatem wszystko co może wymyślić człowiek .
To miasto w którym królowie przybywając stawali się nikim, a zwykli ludzie stawali się królami.Miasto Abrahama, Dawida, Salomona,Petroniusza,Heroda, Jezusa, Mohameta, Konstantyna i Heleny, Saladyna, Templariuszy, Sulejmana, Napoleona, Anglików,Osmanów, Niemców, Francuzów, Rosjan, Arabów, Rabinów, Żydów,Syjonistów, Izraelczyków i Palestyńczyków

Każda postać historyczna znacząca coś w cywilizacji przeglądała się w tym mieście które liczy sobie 5000 lat!!!
Ale jednocześnie nie ma drugiego takiego miasta w którym trup ściele się gęsto, które było wielokrotnie burzone by być odbudowywanie na nowo.
Wspaniała historyczna książka, którą czyta się jak najlepszy obyczaj.Ale uwaga.Pozbawia absolutnie złudzeń, łamie wszystko to co wiedzieliśmy o tym mieście i jego głównych postaciach.
Po jej lekturze nic nie będzie już takie samo,bo źródła historycznie brutalnie rozprawiają się z wszystkimi mitami założycielskimi i legendami, aretefaktami i świętymi miejscami pamięci.Mało tam sacrum, ale wiele profanum.
Z pewnością po lekturze zwiedzając Jerozolimę ponownie, będzie się zwracać uwagę na wiele rzeczy które dotychczas umykały.

Książka obszerna, droga w zakupie 80-90 zl ale można znależć ją w dobrych bibliotekach. Jeżeli ktoś nie ma takiej możliwości to i tak dobrze wydane pieniądze.

Jerozolima Biografia.Simon Sebag Montefiorie.
Dla wielu autor jest znany z świetnych historycznych dokumentów na BBC.
Dla miłośników książek z "Romanowów"
Tym razem na warsztat wziął Jerozolimę.Autor nie odnosi się do dogmatów religijnych, nie staje po żadnej ze stron politycznie, nie ocenia, opiera się wyłącznie na źródłach historycznych, nawet swoich przodków prezentuje...

O ile książki Montefiore o Rosji (Stalin. Dwór Czerwonego Cara i Romanowowie) są świetne to w przypadku Jerozolimy coś ewidentnie nie zagrało. Ksiażka rozwleczona, dużo zbytecznych komentarzy, opisów (kto w co był ubrany itp). powoduje, że główne wątki się rozmywają i człowiek zapomina je natychmiast po przeczytaniu. Lepsza edycja, skrócenie/eliminacja niepotrzebnych dygresji zdecydowanie posłużyłoby tej książce. NIe polecam.

O ile książki Montefiore o Rosji (Stalin. Dwór Czerwonego Cara i Romanowowie) są świetne to w przypadku Jerozolimy coś ewidentnie nie zagrało. Ksiażka rozwleczona, dużo zbytecznych komentarzy, opisów (kto w co był ubrany itp). powoduje, że główne wątki się rozmywają i człowiek zapomina je natychmiast po przeczytaniu. Lepsza edycja, skrócenie/eliminacja niepotrzebnych...

gdy spokojnie przeczytasz całość, zrozumiesz potworna była ludzkość i na szczęście troszkę się zmieniło. potok krwi wciąż ciecze. jerozolima wciąż wyzwala żądze.

gdy spokojnie przeczytasz całość, zrozumiesz potworna była ludzkość i na szczęście troszkę się zmieniło. potok krwi wciąż ciecze. jerozolima wciąż wyzwala żądze.

Cóż za zuchwałością historyka jest zatytułowanie książki opowiadającej o dziejach miasta biografią. Przecież już w szkole podstawowej wbija nam się do głów, że biografia zawsze opowiada tylko o życiu osoby. W tej definicji nie ma już miejsca na miasto jako ośrodek administracyjny, na małą czarną kropkę na mapie, kropkę, jakich wokół setki i tysiące. Ale gdyby owo miasto potraktować jako organizm, żywą tkankę, która pulsuje emocjami, wybitnymi postaciami, które w nim żyły, tworzyły i rządziły, oraz wydarzeniami z pozoru tylko o lokalnym znaczeniu, ale które miały reperkusje nawet na innych kontynentach? Czy w takim rozumieniu biografia miasta powstać nie może tylko dlatego, że co innego mówi słownik? Zasady są po to, aby je łamać, a dla takiego miasta, jak Jerozolima, popełniano już zdecydowanie większe grzechy, więc zaufajmy „zuchwałemu” autorowi i wybierzmy się na Bliski Wschód, aby poznać sekrety „złotej czary pełnej skorpionów”.

Simon Sebag Montefiore to brytyjski historyk i pisarz, którego Czytelnikom naszego portalu bliżej chyba przedstawiać nie trzeba. Montefiore ma już w naszym kraju grono wiernych fanów. Gwoli formalności przypomnę tylko, że jest absolwentem Cambridge, a jego książki opublikowano w ponad trzydziestu pięciu językach. Także w naszym kraju z uznaniem spotkały się między innymi tytuły „Stalin. Dwór czerwonego cara”, „Stalin. Młode lata despoty” czy „Potiomkin. Książę książąt”. Montefiore ma w dorobku także powieść pod tytułem „Saszeńka”. Pochodzi z rodziny żydowskiej, żyjącej w Anglii od ponad dwóch wieków. Jednym z jego przodków jest sir Moses Montefiore (1784–1885),finansista i filantrop, który wspierał palestyńskich Żydów oraz ideę budowy żydowskiego państwa. Autor książką o Jerozolimie w pewnym sensie oddaje cześć wybitnemu protoplaście. Przyznaje, że odnosi wrażenie, jakby do jej napisania przygotowywał się przez całe życie, że od dzieciństwa wędrował ciasnymi uliczkami i zaułkami Jerozolimy. Montefiore zręcznie unika opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron konfliktu izraelsko-palestyńskiego, powołując się na słowa Davida Lloyda George’a, który udzielając rad gubernatorowi miasta, krytykowanemu zarówno przez Żydów, jak i Arabów, powiedział: „jeśli jedni lub drudzy przestaną się skarżyć, zostanie pan odwołany”.

Ponad 600 stron w twardej oprawie, sporo ilustracji, drzewa genealogiczne władców i mapy, a wszystko to na dobrej jakości papierze – tak w skrócie można opisać „produkt” Wydawnictwa Magnum. Z każdą kolejną stroną pasjonującej lektury coraz mniej uwagi zwracałem na wpadki korektorów. Myślę, że na pierwszych kilkudziesięciu kartkach jest ich nie więcej, niż można policzyć na palcach jednej ręki. Warszawskie wydawnictwo wykonało kawał dobrej roboty, a na specjalny głęboki ukłon zasłużyła para tłumaczy – Maciej Antosiewicz i Władysław Jeżewski.

Książka zaczyna się jak film Hitchcocka. Mocną uwerturą jest opis zdobycia Jerozolimy i rzezi jej mieszkańców przez legiony Tytusa w 70 roku. Data jest symboliczna nie tylko ze względu na to, iż wówczas przestała istnieć trzecia z kolei Świątynia. Hekatomba miasta uczyniła z Jerozolimy świętość dla chrześcijan i muzułmanów. Przez zagładę miejsca kultu Jahwe wyznawcy obu religii rozumieli, iż sam Bóg odebrał Żydom swoje błogosławieństwo i teraz nastał ich czas. Historię Jerozolimy przedstawioną w książce kończy wojna sześciodniowa. Montefiore świadomie rezygnuje z drobiazgowego opisu ostatniego półwiecza. Konflikt izraelsko-arabski z 1967 roku według Autora stworzył dzisiejszą sytuację miasta i stanowi decydującą cezurę.

Montefiore przyznaje, że gdyby miał ciągnąć akcję dzieła do dnia dzisiejszego, musiałby aktualizować jego treść praktycznie co godzinę. Z wyjątkiem wyłamującego się zasadzie chronologii wstępu o zwycięstwie Tytusa, pozostałe koleje losu Jerozolimy opisano zgodnie z kalendarzem – od rządów królów znanych z Biblii (co ciekawe, historyczną autentyczność ich protoplasty Dawida zdołano udowodnić dopiero w… 1994 roku),przez panowanie Rzymian, Bizancjum, spadkobierców Mahometa, krzyżowców, mameluków, dynastię osmańską aż po brytyjski mandat i powstanie państwa Izrael. Podczas lektury spotykamy się nie tylko z koronowanymi głowami i zdobywcami, ale też – jak przystało na święte miasto trzech wielkich religii monoteistycznych – z prorokami i świętymi oraz pisarzami, muzykami i poetami. Każdy z nich odcisnął piętno na losie Jerozolimy, a wkład niektórych można poznać tylko dzięki badaniom archeologicznym. Ale nawet tutaj, w miejscu zarezerwowanym dla nauki, polityka mocno rozpycha się łokciami. Święte Miasto, zwłaszcza jego najstarsza część, wciąż jest kartą przetargową w sporze izraelsko-palestyńskim.

Warsztat badawczy autora jest imponujący. Montefiore nie odgrzewa tego, co już o Jerozolimie dobrze wiemy, ale korzysta z nieznanych wcześniej archiwaliów, wyników ostatnich badań naukowych, wspomnień jerozolimczyków jeszcze nie przetłumaczonych na język angielski (jak unikatowe, dostępne tylko w arabskim oryginale wspomnienia lutnisty Wasifa Dżauharijego – jego dziennik to swoista kronika miasta, obejmująca czterdzieści lat jego dziejów na przełomie XIX i XX wieku) oraz dokumentów należących do jego rodziny. Autor stworzył „epopeję trzech tysięcy lat wiary, fanatyzmu, zbrodni i współistnienia.” Fascynującą lekturę wzbogaca masa ciekawostek, zawarta zwłaszcza w przypisach.

Dzieło – tego słowa używam świadomie nie tylko jako synonimu słowa „książka” – Montefiorego jest ważnym wydarzeniem na rynku literatury historycznej, także na rodzimym, na którym brakowało tak całościowego ujęcia losów Jerozolimy. Miasta, o które praktycznie zawsze przelewano krew. Miasta, do którego nawet gdy było tylko prowincjonalnym zaściankiem, wzdychała wielomilionowa żydowska diaspora. Miasta, które jak mało które na świecie do dzisiaj wywołuje tak wielkie emocje.

Cóż za zuchwałością historyka jest zatytułowanie książki opowiadającej o dziejach miasta biografią. Przecież już w szkole podstawowej wbija nam się do głów, że biografia zawsze opowiada tylko o życiu osoby. W tej definicji nie ma już miejsca na miasto jako ośrodek administracyjny, na małą czarną kropkę na mapie, kropkę, jakich wokół setki i tysiące. Ale gdyby owo miasto...

Polecam tą książkę każdemu, który tak jak ja będzie wybierał się niedługo do Ziemi Świętej, aby lepiej zrozumieć niezwykle barwną historię Jerozolimy i wielu kultur, narodów i religii, które przez ponad 3.000 lat tam się ścierały. I pewnie do końca świata tak będzie, niestety. Książka Simona Sebaga Montefiore ukazuje skąd wynikają antagonizmy między mieszkańcami Jerozolimy i przedstawia na koniec swoją wizję rozwiązania konfliktu między Izraelczykami a Palestyńczykami. Książka jest napisana trochę jak podręcznik, jednak nie mogło być inaczej, gdyż przy 3.000 lat historii świętego miasta trzech religii, pojawiało się wiele postaci i konfliktów, które żeby zmieścić na kilkuset stronach, trzeba było często bardzo streszczać omawiane historie.
Gorąco polecam tą książkę!

Polecam tą książkę każdemu, który tak jak ja będzie wybierał się niedługo do Ziemi Świętej, aby lepiej zrozumieć niezwykle barwną historię Jerozolimy i wielu kultur, narodów i religii, które przez ponad 3.000 lat tam się ścierały. I pewnie do końca świata tak będzie, niestety. Książka Simona Sebaga Montefiore ukazuje skąd wynikają antagonizmy między mieszkańcami Jerozolimy...

"Poznaj miasto, w którym zawiera się historia świata". Szkoda tylko, że nie poznałam miasta, a po kolei osoby nim zarządzające lub ważne w jego historii. Nie znam Jerozolimy ani trochę lepiej niż przed lekturą, nie jestem w stanie zapamiętać po kolei dat i osób. Nie znam dalej jak kształtowała się architektura, kultura czy społeczeństwo. Książka może lepsza dla osób, które miasto znają i chcą pogłębić wiedzę typowo historyczna- kto kiedy rządził, ile i dlaczego. Biografia prawie czysto polityczna.

"Poznaj miasto, w którym zawiera się historia świata". Szkoda tylko, że nie poznałam miasta, a po kolei osoby nim zarządzające lub ważne w jego historii. Nie znam Jerozolimy ani trochę lepiej niż przed lekturą, nie jestem w stanie zapamiętać po kolei dat i osób. Nie znam dalej jak kształtowała się architektura, kultura czy społeczeństwo. Książka może lepsza dla osób, które...

Prawdziwa przyjemność czytania i poznawania historii. Montefiore opowiada ciekawie, nie nudzi i odkrywa dla czytelnika wspaniałe historie. Jerozolima fascynuje, zniewala, rozczarowuje, denerwuje; tak być powinno. Choć nie jest to horror, jest krwawo od początku opowieści do jej końca. Wielkie religie, wielkie konflikty, wielka polityka a przy okazji mordy, krzyżowcy, cesarze, szaleńcy i terroryści. Jedna z najlepszych książek Montefiore.

Prawdziwa przyjemność czytania i poznawania historii. Montefiore opowiada ciekawie, nie nudzi i odkrywa dla czytelnika wspaniałe historie. Jerozolima fascynuje, zniewala, rozczarowuje, denerwuje; tak być powinno. Choć nie jest to horror, jest krwawo od początku opowieści do jej końca. Wielkie religie, wielkie konflikty, wielka polityka a przy okazji mordy, krzyżowcy,...

„Jerozolima jest dla nas przedmiotem czci, którego nie oddamy, nawet gdyby pozostał tylko jeden z nas”.
Ryszard Lwie Serce

Czytałam dość długo, ale z wielką przyjemnością książkę „Jerozolima. Biografia” autorstwa Simona Sebag Montefiore.
lektura pięknie wydana, dopracowana pod każdym względem. Ilość wiedzy, faktów, ciekawostek, zdjęć … zachwyca.

Autor sumiennie przedstawia historię miejsca narodzin trzech wielkich religii. Jerozolima – Al-Quds – Jeruszalaim od ponad trzech tysięcy lat fascynuje i przyciąga jak magnes. Miasto, w którym zawiera się historia świata. Niegdyś uważana za środek świata, obecnie to miasto „(…) jest widownią walk pomiędzy religiami abrahamowymi, świątynią zyskującego coraz większe wpływy chrześcijańskiego, żydowskiego i islamskiego fundamentalizmu, strategicznym polem bitwy ścierających się cywilizacji, linia frontu pomiędzy ateizmem a wiarą, ośrodkiem wiecznej fascynacji, przedmiotem nieprawdopodobnych teorii spiskowych i internetowego mitotwórstwa oraz jasno oświetloną sceną dla kamer filmowych z całego świata w epoce dwudziestoczterogodzinnych serwisów informacyjnych”.

Ilość przypisów, bibliografii, map, schematów, dat i imion władców świadczą o wiarygodności zebranych i posegregowanych wiadomości. Tytaniczna praca!
Skarbnica wiedzy o Jerozolimie, która dostarczy Wam mnóstwo emocji.

Chciałabym zobaczyć na żywo Kopułę na Skale. Tak, to ona świeci nad całym miastem. Ona jest najbardziej charakterystycznym punktem na widokówkach z Jerozolimy, jest symbolem długoletniego konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Już sprawdziłam w przewodniku, że można się tam dostać tylko na określonych warunkach. Już o świcie turyści ustawiają się w kolejce (nawet klika godzin przed otwarciem). Na wzgórze wchodzicie od strony Ściany Płaczu. Kopuła na Skale lśni w słońcu. „(…) boska esplanada, gdzie spotyka się Niebo i Ziemia, gdzie Bóg spotyka człowieka. Docierają tam tylko promienie słońca i w końcu światło pada na najpiękniejszą i najbardziej tajemniczą budowle w Jerozolimie. Kąpiąc się i błyszcząc w słońcu, Złota Brama pokazuje, czemu zawdzięcza swa nazwę. Ale pozostanie zamknięta aż do nadejścia Końca Świata”.

Niesamowita, znakomita, fascynująca lektura. Obowiązkowa dla zwolenników historii Jerozolimy, podróżników i ciekawskich czytelników.
Polecam !

„Jerozolima jest dla nas przedmiotem czci, którego nie oddamy, nawet gdyby pozostał tylko jeden z nas”.
Ryszard Lwie Serce

Czytałam dość długo, ale z wielką przyjemnością książkę „Jerozolima. Biografia” autorstwa Simona Sebag Montefiore.
lektura pięknie wydana, dopracowana pod każdym względem. Ilość...

Doskonały materiał dla kogoś, kto szuka ogólnego zarysu historii Jerozolimy. Mam jednak wrażenie, że przez liczbę opisywanych wątków, nie zapamiętałem nawet 10% historii.

Doskonały materiał dla kogoś, kto szuka ogólnego zarysu historii Jerozolimy. Mam jednak wrażenie, że przez liczbę opisywanych wątków, nie zapamiętałem nawet 10% historii.