Podobnie jak poprzednie książki tego autora, świetna, dająca do myślenia i refleksyjna...

Podobnie jak poprzednie książki tego autora, świetna, dająca do myślenia i refleksyjna...

Ciekawa, ale mnie akurat nie urzekła. Dodatkowo polemika i aktualizacje w bardzo rozbudowanych przypisach działają zdecydowanie na niekorzyść.

Ciekawa, ale mnie akurat nie urzekła. Dodatkowo polemika i aktualizacje w bardzo rozbudowanych przypisach działają zdecydowanie na niekorzyść.

W latach 70. książka może i była przełomowa. Obecnie większość jest już w miarę oczywista dla każdego, kto choć trochę liznął biologii i nie robi większego wrażenia.
Uderzają niestety liczne kategoryczne stwierdzenia wyprowadzane z nieskończonych "być może", "niewykluczone", "prawdopodobnie".
Wbrew zamysłom autora nie widzę tu też dowodów na negację kreacjonizmu, szczególnie w aspekcie "primum mobile", a nie ukrywam, że trochę na to liczyłem.

Jeżeli nie macie wykształcenia biologicznego, warto przeczytać (chociaż bardziej polecam po prostu "Biologię" Villego). Jeśli macie, to te parę nieznanych ciekawostek można znaleźć gdzie indziej.

W latach 70. książka może i była przełomowa. Obecnie większość jest już w miarę oczywista dla każdego, kto choć trochę liznął biologii i nie robi większego wrażenia.
Uderzają niestety liczne kategoryczne stwierdzenia wyprowadzane z nieskończonych "być może", "niewykluczone", "prawdopodobnie".
Wbrew zamysłom autora nie widzę tu też dowodów na negację kreacjonizmu,...

Dlaczego geny złączyły się w komórki? Czemu komórki połączyły się w organizmy? Po co w odwiecznym cyklu życia organizmów mejotyczny etap wąskiego gardła? Koncepcja, w myśl której nieświadome związki chemiczne sterują świadomymi w swym mniemaniu bytami – z ich perspektywy maszynami przetrwania jednorazowego użytku, a replikatory (geny) to podstawowe jednostki doboru naturalnego. Moralność produktem ewolucji. Okrutna porcja sceptycyzmu w stronę altruizmu w przyrodzie, również u naszego gatunku, ale najgłębsze prawdy często poznajemy z bólem 😕

"𝘑𝘦𝘥𝘺𝘯𝘢̨ 𝘬𝘢𝘵𝘦𝘨𝘰𝘳𝘪𝘢̨ 𝘣𝘺𝘵𝘶, 𝘬𝘵𝘰́𝘳𝘢 𝘮𝘶𝘴𝘪 𝘻𝘢𝘪𝘴𝘵𝘯𝘪𝘦𝘤́, 𝘣𝘺 𝘱𝘰𝘸𝘴𝘵𝘢ł𝘰 𝘻̇𝘺𝘤𝘪𝘦 𝘸 𝘥𝘰𝘸𝘰𝘭𝘯𝘺𝘮 𝘮𝘪𝘦𝘫𝘴𝘤𝘶 𝘞𝘴𝘻𝘦𝘤𝘩𝘴́𝘸𝘪𝘢𝘵𝘢 𝘫𝘦𝘴𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘴́𝘮𝘪𝘦𝘳𝘵𝘦𝘭𝘯𝘺 𝘳𝘦𝘱𝘭𝘪𝘬𝘢𝘵𝘰𝘳"

Dlaczego geny złączyły się w komórki? Czemu komórki połączyły się w organizmy? Po co w odwiecznym cyklu życia organizmów mejotyczny etap wąskiego gardła? Koncepcja, w myśl której nieświadome związki chemiczne sterują świadomymi w swym mniemaniu bytami – z ich perspektywy maszynami przetrwania jednorazowego użytku, a replikatory (geny) to podstawowe jednostki doboru...

Niestety ale nie dałem rady przeczytać tej ksiązki, wysatrczył wstęp i kawałek 1 rozdziału. Facet na temat teorii mówi jak o czym oczywistym i jedyną słuszną prawdą. Jak byk widać, że pan doktur kieruje się konkretnymi ideologiami gdzie idealnie potrafi ją wplecić w swoje 'najmojsze prawdy'. Jak dla mnie strata czasu i kasy. Nie interesuje mnie bełkot 'naukowców' poklepywanych po plecach przez innych naukowców z tej samej 'ławki'. Oczywiście moja czysto subiektywna ocena a na dodatek przeczytałem ledwie poczatek. Widzę, że ocena jest dosyć wysoka, także to ja moge mieć jakieś zakrzywienie rzeczywistości.

Niestety ale nie dałem rady przeczytać tej ksiązki, wysatrczył wstęp i kawałek 1 rozdziału. Facet na temat teorii mówi jak o czym oczywistym i jedyną słuszną prawdą. Jak byk widać, że pan doktur kieruje się konkretnymi ideologiami gdzie idealnie potrafi ją wplecić w swoje 'najmojsze prawdy'. Jak dla mnie strata czasu i kasy. Nie interesuje mnie bełkot 'naukowców'...

Książka powstała w okresie największej fascynacji genem. W teorii Dawkinsa jest on niemal wszechwładny, ale sporo ludzkich zachowań daje się tą teorią wytłumaczyć.

Książka powstała w okresie największej fascynacji genem. W teorii Dawkinsa jest on niemal wszechwładny, ale sporo ludzkich zachowań daje się tą teorią wytłumaczyć.

Zaskoczyło mnie, że pierwsze wydanie tej książki ukazało się już w latach siedemdziesiątych. Oznacza to, że wiele książek popularnonaukowych z dziedziny psychologii ewolucyjnej i nauk pokrewnych jest tylko wtórna do „Samolubnego genu”. Od początku czytało mi się ją dobrze, ale będąc obeznanym z tematyką nie spodziewałem się, że mnie czymś zaskoczy. Tymczasem stało się inaczej.
Książka nadwątliła wiele, zdawało by się, ugruntowanych we mnie postaw życiowych. Samolubny gen to oratorskie arcydzieło, porażające wręcz klarownością wywodu i lśniące diamentowym blaskiem nauki.

Zaskoczyło mnie, że pierwsze wydanie tej książki ukazało się już w latach siedemdziesiątych. Oznacza to, że wiele książek popularnonaukowych z dziedziny psychologii ewolucyjnej i nauk pokrewnych jest tylko wtórna do „Samolubnego genu”. Od początku czytało mi się ją dobrze, ale będąc obeznanym z tematyką nie spodziewałem się, że mnie czymś zaskoczy. Tymczasem stało się...

Jakoś umknęło mi, że ta książka została wydana kilkadziesiąt lat temu i to mi trochę podczas lektury zgrzytało. Autor kompletnie nie przewidział rozwoju technologii na taką skalę, jaka miała miejsce przez ten czas i niektóre jego porównania i założenia okazały się trochę nie na miejscu (choć w przypisach pojawiały się już komentarze od wydawcy, jak np. informacja, że komputer już potrafi wygrać z człowiekiem w szachy ;) ). Na szczęście jednak większość biologicznych ciekawostek się nie zdezaktualizowała, choć dobrze byłoby wiedzieć, co nowego odkryto na przestrzeni lat. Pominąwszy jednak czas, który upłynął od wydania "Samolubnego genu", pod każdym innym względem jest to ciekawa i pouczająca książka popularnonaukowa. Dawkins przedstawia tu swoją teorię, popartą badaniami innych naukowców, że geny to bardzo samolubne jednostki - zależy im tylko na przetrwaniu w coraz to kolejnych pokoleniach. Na przykładzie roślin i zwierząt, a czasem też ludzi (choć człowiek to specyficzna jednostka, u której wychowanie często ma przewagę nad biologią, jeśli chodzi o zachowanie) autor ukazuje, "o co chodzi tym genom" :). Moja wiedza z biologii była w tym temacie dość uboga, a Dawkins na szczęście operuje uproszczeniami i mnóstwem porównań, by każdy laik zrozumiał, co autor chce przekazać. "Samolubny gen" czytało mi się raz lepiej, raz gorzej, w zależności od rozdziału, ale sporo z lektury wyniosłam, a o to przecież mi chodziło ;).

Jakoś umknęło mi, że ta książka została wydana kilkadziesiąt lat temu i to mi trochę podczas lektury zgrzytało. Autor kompletnie nie przewidział rozwoju technologii na taką skalę, jaka miała miejsce przez ten czas i niektóre jego porównania i założenia okazały się trochę nie na miejscu (choć w przypisach pojawiały się już komentarze od wydawcy, jak np. informacja, że...

Młot na dobór grupowy i darwinizm społeczny. Bez tego ani rusz jeśli chce się coś wiedzieć o ewolucji widzianej z perspektywy współczesnej wiedzy.

Młot na dobór grupowy i darwinizm społeczny. Bez tego ani rusz jeśli chce się coś wiedzieć o ewolucji widzianej z perspektywy współczesnej wiedzy.

Po przeczytaniu tej książki inaczej już patrzę na otaczający nas świat... Zaprezentowane przez autora teorie są niezwykle ciekawe. Jedynym minusem tej książki jest rozwlekłość - zbyt długie drążenie poszczególnych tematów. Ale pomimo tego warto ją przeczytać.

Po przeczytaniu tej książki inaczej już patrzę na otaczający nas świat... Zaprezentowane przez autora teorie są niezwykle ciekawe. Jedynym minusem tej książki jest rozwlekłość - zbyt długie drążenie poszczególnych tematów. Ale pomimo tego warto ją przeczytać.