..Samolubny gen Richarda Dawkinsa to kamień węgielny w dziedzinie biologii ewolucyjnej i popularnej literatury naukowej. Książka, która została wydana w 1976 roku, zrewolucjonizowała sposób, w jaki postrzegamy ewolucję. Wprowadziła koncepcję genów jako fundamentalnych jednostek doboru naturalnego. Dekady po jej wydaniu nadal zachwyca czytelników swoimi głębokimi spostrzeżeniami i elokwentnym stylem. W 2024 roku Wydawnictwo Prószyński i S-ka postanowiło opublikować wznowienie tej pozycji.
Dawkins błyskotliwie wyjaśnia główną tezę swojej pracy: że ewolucja działa na poziomie genów, a nie jednostek czy gatunków. Posługuje się żywymi, bardzo trafnymi metaforami oraz klarownymi wyjaśnieniami. Wszystko po to, aby przekazać złożone koncepcje biologiczne w sposób zrozumiały dla różnych grup czytelników. Poprzez przekonujące argumenty i bogactwo przykładów z królestwa zwierząt Dawkins pokazuje, jak geny, napędzane imperatywem przetrwania i replikacji, kształtują zachowanie i cechy organizmów. Jednym z najbardziej intrygujących elementów Samolubnego genu jest sposób, w jaki autor kwestionuje tradycyjne poglądy na temat altruizmu, a także współistnienia w naturze. Argumentuje, że zachowania uważane za altruistyczne mogą być wyrazem genetycznego interesu, co zmusza czytelników do ponownego zastanowienia się nad naturą altruizmu i dynamiką zachowań społecznych. Co więcej: eksploracja przez Richarda Dawkinsa koncepcji “memu” jako jednostki ewolucji kulturowej zapowiada głęboki wpływ kultury internetowej i rozpowszechniania idei w erze cyfrowej. Jego prorocze spostrzeżenia dotyczące replikacji i transmisji informacji kulturowej pozostają bardzo istotne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie. Podkreślają one trwałą aktualność treści zawartych w książce.

Krytycy pracy Richarda Dawkinsa twierdzili, że jego genocentryczne spojrzenie na ewolucję zaniedbuje rolę innych czynników takich, jak chociażby wpływy środowiskowe w kształtowaniu trajektorii zmian ewolucyjnych. Chociaż ta krytyka jest ważna i ma również w pewnym stopniu swoje uzasadnienie, nie umniejsza znaczenia założeń Dawkinsa ani transformacyjnego wpływu Samolubnego genu na dziedzinę biologii.

Podsumowując, Samolubny gen to dzieło przełomowe i znaczące w treści, które nadal kształtuje nasze rozumienie ewolucji i inspiruje nowe pokolenia naukowców i myślicieli. Richard Dawkins umie przekształcić i przedstawić złożone koncepcje naukowe w przystępny i niejednokrotnie prowokujący sposób. To sprawia, że omawiana książka to obowiązkowa lektura dla wszystkich zainteresowanych światem naturalnym i siłami, które kształtowały życie na Ziemi.

https://zewkultury.pl/ksiazka/richard-dawkins-samolubny-gen/

..Samolubny gen Richarda Dawkinsa to kamień węgielny w dziedzinie biologii ewolucyjnej i popularnej literatury naukowej. Książka, która została wydana w 1976 roku, zrewolucjonizowała sposób, w jaki postrzegamy ewolucję. Wprowadziła koncepcję genów jako fundamentalnych jednostek doboru naturalnego. Dekady po jej wydaniu nadal zachwyca czytelników swoimi głębokimi...

Jedna z lepszych książek popularnonaukowych jakie czytałem - teraz już wiem skąd wzięła się jej "kultowość". Autor po kolei tłumaczy nam kolejne niuanse związane z genami i ewolucją podając liczne, ciekawe przykłady ze świata przyrody oraz przedstawiając różne uproszczone na potrzeby łatwiejszego zrozumienia modele tłumaczące pewne mechanizmy. Ale niech nie zwiedzie to potencjalnego czytelnika! Książka ta wymaga dosyć sporego skupienia, żeby wydobyć z niej to co najciekawsze. Gdy to się jednak uda to na zawsze odmieni spojrzenie na pewne zjawiska i teorie z tematem związane oraz da sporą satysfakcję z poczucia trochę głębszego zrozumienia problematyki niż ma to miejsce w przypadku przeciętnego człowieka.

Na minus duża ilość bardzo rozległych (nierzadko na kilka stron drobnym drukiem) przypisów które znajdują się na końcach rozdziału co wybija z rytmu czytania.
Podczas lektury idzie także odczuć, że Dawkins jest osobą irytująco zarozumiałą oraz butną. Niemniej jednak trzeba przyznać, że ma on ku temu podstawy bo z lektury można wywnioskować, że jest to umysł wybitny i szczególnie przenikliwy.

Zdecydowanie polecam - dla każdego kto jest ciekawy jak działa nasz świat pozycja obowiązkowa.

Jedna z lepszych książek popularnonaukowych jakie czytałem - teraz już wiem skąd wzięła się jej "kultowość". Autor po kolei tłumaczy nam kolejne niuanse związane z genami i ewolucją podając liczne, ciekawe przykłady ze świata przyrody oraz przedstawiając różne uproszczone na potrzeby łatwiejszego zrozumienia modele tłumaczące pewne mechanizmy. Ale niech nie zwiedzie to...

Jedna z najwybitniejszych książek popularno naukowych.

Jedna z najwybitniejszych książek popularno naukowych.

Fajnie się to czyta, dużo przykładów i symulacji. Książka mówi o genach, smokach i świętym gralu. Można znaleźć również naukowe wytłumaczenie dlaczego większość kobiet to materialistki, facet to "świnia"... ;) :p
... i kilku krążących po sieci memów (np. "rozwój seksualny kobiet").
A tak na poważnie książka powinna być lekturą szkolną... np. zamiast lalki.

Fajnie się to czyta, dużo przykładów i symulacji. Książka mówi o genach, smokach i świętym gralu. Można znaleźć również naukowe wytłumaczenie dlaczego większość kobiet to materialistki, facet to "świnia"... ;) :p
... i kilku krążących po sieci memów (np. "rozwój seksualny kobiet").
A tak na poważnie książka powinna być lekturą szkolną... np. zamiast lalki.

"Samolubny gen" to fascynująca podróż przez świat genetyki i ewolucji. Książka wnikliwie analizuje mechanizmy, które kształtują życie na poziomie genów, ukazując ich rosnące znaczenie w procesie ewolucji. Dawkins zgrabnie łączy naukowe spojrzenie z przystępnym językiem, tworząc lekturę, która nie tylko edukuje, ale także zmusza do refleksji nad złożonością życia i dziedziczenia genetycznego. To niezwykle pouczająca lektura dla tych, którzy interesują się biologią ewolucyjną i chcą zgłębić tajemnice samolubnych genów, kierujących naszym istnieniem.

"Samolubny gen" to fascynująca podróż przez świat genetyki i ewolucji. Książka wnikliwie analizuje mechanizmy, które kształtują życie na poziomie genów, ukazując ich rosnące znaczenie w procesie ewolucji. Dawkins zgrabnie łączy naukowe spojrzenie z przystępnym językiem, tworząc lekturę, która nie tylko edukuje, ale także zmusza do refleksji nad złożonością życia i...

Im mniej człowiek wie o biologii i chemii, tym ciekawsza lektura. Jak można się domyślić po mojej ocenie, zaliczam się do grupy laików, więc naprawdę dużo wyciągnęłam z lektury. Zdecydowanie czuję, że poszerzyła mi ona horyzont, ale też wyposażyła w język odpowiedni do opowiadania o niektórych zjawiskach, które wcześniej mogłam tylko nieudolnie przeczuwać.

Im mniej człowiek wie o biologii i chemii, tym ciekawsza lektura. Jak można się domyślić po mojej ocenie, zaliczam się do grupy laików, więc naprawdę dużo wyciągnęłam z lektury. Zdecydowanie czuję, że poszerzyła mi ona horyzont, ale też wyposażyła w język odpowiedni do opowiadania o niektórych zjawiskach, które wcześniej mogłam tylko nieudolnie przeczuwać.

Podobnie jak poprzednie książki tego autora, świetna, dająca do myślenia i refleksyjna...

Podobnie jak poprzednie książki tego autora, świetna, dająca do myślenia i refleksyjna...

Ciekawa, ale mnie akurat nie urzekła. Dodatkowo polemika i aktualizacje w bardzo rozbudowanych przypisach działają zdecydowanie na niekorzyść.

Ciekawa, ale mnie akurat nie urzekła. Dodatkowo polemika i aktualizacje w bardzo rozbudowanych przypisach działają zdecydowanie na niekorzyść.

W latach 70. książka może i była przełomowa. Obecnie większość jest już w miarę oczywista dla każdego, kto choć trochę liznął biologii i nie robi większego wrażenia.
Uderzają niestety liczne kategoryczne stwierdzenia wyprowadzane z nieskończonych "być może", "niewykluczone", "prawdopodobnie".
Wbrew zamysłom autora nie widzę tu też dowodów na negację kreacjonizmu, szczególnie w aspekcie "primum mobile", a nie ukrywam, że trochę na to liczyłem.

Jeżeli nie macie wykształcenia biologicznego, warto przeczytać (chociaż bardziej polecam po prostu "Biologię" Villego). Jeśli macie, to te parę nieznanych ciekawostek można znaleźć gdzie indziej.

W latach 70. książka może i była przełomowa. Obecnie większość jest już w miarę oczywista dla każdego, kto choć trochę liznął biologii i nie robi większego wrażenia.
Uderzają niestety liczne kategoryczne stwierdzenia wyprowadzane z nieskończonych "być może", "niewykluczone", "prawdopodobnie".
Wbrew zamysłom autora nie widzę tu też dowodów na negację kreacjonizmu,...

Dlaczego geny złączyły się w komórki? Czemu komórki połączyły się w organizmy? Po co w odwiecznym cyklu życia organizmów mejotyczny etap wąskiego gardła? Koncepcja, w myśl której nieświadome związki chemiczne sterują świadomymi w swym mniemaniu bytami – z ich perspektywy maszynami przetrwania jednorazowego użytku, a replikatory (geny) to podstawowe jednostki doboru naturalnego. Moralność produktem ewolucji. Okrutna porcja sceptycyzmu w stronę altruizmu w przyrodzie, również u naszego gatunku, ale najgłębsze prawdy często poznajemy z bólem 😕

"𝘑𝘦𝘥𝘺𝘯𝘢̨ 𝘬𝘢𝘵𝘦𝘨𝘰𝘳𝘪𝘢̨ 𝘣𝘺𝘵𝘶, 𝘬𝘵𝘰́𝘳𝘢 𝘮𝘶𝘴𝘪 𝘻𝘢𝘪𝘴𝘵𝘯𝘪𝘦𝘤́, 𝘣𝘺 𝘱𝘰𝘸𝘴𝘵𝘢ł𝘰 𝘻̇𝘺𝘤𝘪𝘦 𝘸 𝘥𝘰𝘸𝘰𝘭𝘯𝘺𝘮 𝘮𝘪𝘦𝘫𝘴𝘤𝘶 𝘞𝘴𝘻𝘦𝘤𝘩𝘴́𝘸𝘪𝘢𝘵𝘢 𝘫𝘦𝘴𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘴́𝘮𝘪𝘦𝘳𝘵𝘦𝘭𝘯𝘺 𝘳𝘦𝘱𝘭𝘪𝘬𝘢𝘵𝘰𝘳"

Dlaczego geny złączyły się w komórki? Czemu komórki połączyły się w organizmy? Po co w odwiecznym cyklu życia organizmów mejotyczny etap wąskiego gardła? Koncepcja, w myśl której nieświadome związki chemiczne sterują świadomymi w swym mniemaniu bytami – z ich perspektywy maszynami przetrwania jednorazowego użytku, a replikatory (geny) to podstawowe jednostki doboru...