Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szybko o książce zapomnę. Mimo wielu dobrych opinii jakie o niej czytalam na mnie nie zrobiła wrażenia. Przyznam się że długo ja 'meczyłam'.

Szybko o książce zapomnę. Mimo wielu dobrych opinii jakie o niej czytalam na mnie nie zrobiła wrażenia. Przyznam się że długo ja 'meczyłam'.

Książka dosyć dobra choć mnie na kolana nie powaliła. Lekki język więc i szybko się czyta. Minusem jest to, że w momencie, gdy zostało mi kilka rozdziałów straciłam zainteresowanie i długo się do nich zabierałam. W ogólnej ocenie książka nie jest najgorsza, opowiada dość ciekawą historię. Zachęcam do przeczytania i wyrażania własnych opinii;)

Książka dosyć dobra choć mnie na kolana nie powaliła. Lekki język więc i szybko się czyta. Minusem jest to, że w momencie, gdy zostało mi kilka rozdziałów straciłam zainteresowanie i długo się do nich zabierałam. W ogólnej ocenie książka nie jest najgorsza, opowiada dość ciekawą historię. Zachęcam do przeczytania i wyrażania własnych opinii;)

Książka wciąga, miejscami wzrusza. Język i dialogi nie są raczej wyszukane, ale w tym przypadku to nawet lepiej. Porusza ciekawy problem, skłania do przemyśleń. Dobrze i szybko się ją czyta. Książką warto się zainteresować. Polecam;)

Książka wciąga, miejscami wzrusza. Język i dialogi nie są raczej wyszukane, ale w tym przypadku to nawet lepiej. Porusza ciekawy problem, skłania do przemyśleń. Dobrze i szybko się ją czyta. Książką warto się zainteresować. Polecam;)

Po dłuższej lekturze zaczęłam się książką nudzić. Dialog Hołowni i Prokopa na początku mnie wciągnął jednak później zaczął mnie męczyć ich język, taki specjalnie wyszukany, książkowy. Odniosłam wrażenie, jakby pisali tą książkę ze słownikiem w ręku. Bardzo polubiłam Hołownię za jego inteligencję i poczucie humoru jednak w książce odnosiłam wrażenie jakby się obaj z Prokopem chwalili swoją mądrością. I to właśnie zaczęło mnie irytować i męczyć, ale książkę bym poleciła każdemu. By przeczytał choć parę rozdziałów. Uważam, że warto.

Po dłuższej lekturze zaczęłam się książką nudzić. Dialog Hołowni i Prokopa na początku mnie wciągnął jednak później zaczął mnie męczyć ich język, taki specjalnie wyszukany, książkowy. Odniosłam wrażenie, jakby pisali tą książkę ze słownikiem w ręku. Bardzo polubiłam Hołownię za jego inteligencję i poczucie humoru jednak w książce odnosiłam wrażenie jakby się obaj z Prokopem...