Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Monumentalna?
Raczej pod względem objętości niż treści.

Ludzkie tragedie wpisane w dramat historii...
I świetna okładka.
To jednak nie wystarcza by powieść była arcydziełem.

Monumentalna?
Raczej pod względem objętości niż treści.

Ludzkie tragedie wpisane w dramat historii...
I świetna okładka.
To jednak nie wystarcza by powieść była arcydziełem.

Zachwyca mnie proza Modiano.
Rozmyta fabuła, urwane wątki, jakaś niepewność ...
A jednak od pierwszych stron książka przykuwa uwagę,
budzi emocje, trzyma czytelnika w napięciu.

Interesująca kwestia dotycząca prawdy o przeszłości:
Czy wspomnienia są wiarygodne?

Zachwyca mnie proza Modiano.
Rozmyta fabuła, urwane wątki, jakaś niepewność ...
A jednak od pierwszych stron książka przykuwa uwagę,
budzi emocje, trzyma czytelnika w napięciu.

Interesująca kwestia dotycząca prawdy o przeszłości:
Czy wspomnienia są wiarygodne?

Przeszłość to więcej pytań niż odpowiedzi.

Książka przedstawia fascynującą historię osnutą wokół pierwszych władczyń Polski. Nie przeszkadza mi budowanie opowieści na domysłach - zwłaszcza, gdy autor opierając się na rozmaitych źródłach podejmuje próbę uzasadnienia swojej wizji.

Niepotrzebne wstawki romansowe (na szczęście raczej nieliczne).
Trochę za duży nacisk na feminizację dziejów.

Przeszłość to więcej pytań niż odpowiedzi.

Książka przedstawia fascynującą historię osnutą wokół pierwszych władczyń Polski. Nie przeszkadza mi budowanie opowieści na domysłach - zwłaszcza, gdy autor opierając się na rozmaitych źródłach podejmuje próbę uzasadnienia swojej wizji.

Niepotrzebne wstawki romansowe (na szczęście raczej nieliczne).
Trochę za duży nacisk na...

Wartka akcja doprawiona sporą dawką humoru i niejedną szczyptą emocji :)
Pojawiają się nowe zagadki, powracają stare tajemnice.
Ostatnie strony czytałam tak wolno, jak to tylko możliwe
- tak szkoda było się rozstawać z bohaterami...

Wartka akcja doprawiona sporą dawką humoru i niejedną szczyptą emocji :)
Pojawiają się nowe zagadki, powracają stare tajemnice.
Ostatnie strony czytałam tak wolno, jak to tylko możliwe
- tak szkoda było się rozstawać z bohaterami...

Zauroczyła mnie ta książka.
Błyskotliwy gawędziarz fantastycznie ilustruje słowami rzeczywistość.
Z wdziękiem kreśli jasne dni, z wyrazistością odmalowuje dni ciemne.
Nie stroni ani od anegdot ani od poruszania ważkich kwestii.

Wartościowa i wciągająca opowieść. Polecam!

Zauroczyła mnie ta książka.
Błyskotliwy gawędziarz fantastycznie ilustruje słowami rzeczywistość.
Z wdziękiem kreśli jasne dni, z wyrazistością odmalowuje dni ciemne.
Nie stroni ani od anegdot ani od poruszania ważkich kwestii.

Wartościowa i wciągająca opowieść. Polecam!

Fatalnie napisana opowieść o wielce interesującej postaci.

Rażąco współczesny język.
Na przykład o biskupie Martinuzzim autorka pisze:
"traktował Izabelę z lekceważeniem jak typowy męski szowinista".
Zgroza.

Szkoda czasu na taką lekturę.

Fatalnie napisana opowieść o wielce interesującej postaci.

Rażąco współczesny język.
Na przykład o biskupie Martinuzzim autorka pisze:
"traktował Izabelę z lekceważeniem jak typowy męski szowinista".
Zgroza.

Szkoda czasu na taką lekturę.

Od felietonisty oczekuję lekkiego pióra, ciętego języka i głębi spojrzenia.
Felieton powinien być perełką.
Teksty pani Passent niestety bardzo odbiegają od moich oczekiwań.
Szkoda czasu...

Od felietonisty oczekuję lekkiego pióra, ciętego języka i głębi spojrzenia.
Felieton powinien być perełką.
Teksty pani Passent niestety bardzo odbiegają od moich oczekiwań.
Szkoda czasu...

Zbiór opowiadań, które w rozmaity sposób odnoszą do potrzeby bliskości.
Każde z nich niesie ogromny ładunek emocjonalny.
Autorka fenomenalnie kreśli charaktery postaci. Bohaterowie doświadczając tego co przynosi im życie, muszą mierzyć się z własnymi ułomnościami, opuszczeniem i brakiem akceptacji...
To nie jest ponura książka, ale dotknięcie przemijania pozostawia po sobie pewien spokojny smutek i być może zachętę do refleksji nad własnym życiem.

Najbardziej poruszyły mnie opowiadania "Zimowy koncert" i "Koszyk z podróżami".

Polecam.

Zbiór opowiadań, które w rozmaity sposób odnoszą do potrzeby bliskości.
Każde z nich niesie ogromny ładunek emocjonalny.
Autorka fenomenalnie kreśli charaktery postaci. Bohaterowie doświadczając tego co przynosi im życie, muszą mierzyć się z własnymi ułomnościami, opuszczeniem i brakiem akceptacji...
To nie jest ponura książka, ale dotknięcie przemijania pozostawia po sobie...

Korowód postaci.
Książka niczym pomnik pokryty imionami.

Mozaika scen.
Historia ukazana w krótkich, lecz wyrazistych migawkach.

Zapis wydarzeń.
Konstrukcja charakterystyczna dla prezentacji bieżących informacji.
Niewiele odniesień do wcześniejszych i późniejszych faktów.

Podoba mi się nietypowa konstrukcja tej książki i niezwykła plastyczność przedstawionych obrazów.

Korowód postaci.
Książka niczym pomnik pokryty imionami.

Mozaika scen.
Historia ukazana w krótkich, lecz wyrazistych migawkach.

Zapis wydarzeń.
Konstrukcja charakterystyczna dla prezentacji bieżących informacji.
Niewiele odniesień do wcześniejszych i późniejszych faktów.

Podoba mi się nietypowa konstrukcja tej książki i niezwykła plastyczność przedstawionych obrazów.

"Wtedy" to poruszające spotkanie z przeszłością, ale też refleksja o godności człowieka w powojennej Polsce.

Książka ma bardzo osobisty wymiar, mimo, że na jej kartach przewija się wiele postaci.

Poeci przedstawieni są językiem, w którym niekiedy gra nuta poezji.

Wartościowe świadectwo.
Wyraziste zakończenie.

"Wtedy" to poruszające spotkanie z przeszłością, ale też refleksja o godności człowieka w powojennej Polsce.

Książka ma bardzo osobisty wymiar, mimo, że na jej kartach przewija się wiele postaci.

Poeci przedstawieni są językiem, w którym niekiedy gra nuta poezji.

Wartościowe świadectwo.
Wyraziste zakończenie.

Troje uzdolnionych ludzi.
Jeden punkt, w którym nie musieli, lecz mogli się spotkać.

Trzy umiejętnie przeplecione ze sobą historie.

Urzekła mnie niespieszna narracja,
prowadzona z dystansem do opisywanych wydarzeń,
a jednak niezmiernie wyrazista.

Troje uzdolnionych ludzi.
Jeden punkt, w którym nie musieli, lecz mogli się spotkać.

Trzy umiejętnie przeplecione ze sobą historie.

Urzekła mnie niespieszna narracja,
prowadzona z dystansem do opisywanych wydarzeń,
a jednak niezmiernie wyrazista.

Przejmująca opowieść o córkach ostatniego cara Rosji. Autorka z zaangażowaniem kreśli indywidualne portrety księżniczek. Wiele uwagi poświęca też ich matce.

Rzuca się w oczy bogactwo odniesień do źródeł. Jednak mimo wplecionych niemal na każdej stronie licznych cytatów, tekst stanowi spójną i przemyślaną całość.

Książka jest czymś więcej niż tylko zbiorem faktów. Autorka umiejętnie wciąga czytelnika w klimat tamtej epoki.

Polecam!

Przejmująca opowieść o córkach ostatniego cara Rosji. Autorka z zaangażowaniem kreśli indywidualne portrety księżniczek. Wiele uwagi poświęca też ich matce.

Rzuca się w oczy bogactwo odniesień do źródeł. Jednak mimo wplecionych niemal na każdej stronie licznych cytatów, tekst stanowi spójną i przemyślaną całość.

Książka jest czymś więcej niż tylko zbiorem faktów. Autorka...

Świetnie skonstruowana opowieść.
Fascynujący obraz Chin, a przy tym wciągająca i trzymająca w napięciu historia.

Autorka z zaangażowaniem przeciwstawia się negatywnemu wizerunkowi cesarzowej. Powołując się na bogaty materiał źródłowy buduje przekonujący portret tej niezwykłej władczyni.

Polecam!

Świetnie skonstruowana opowieść.
Fascynujący obraz Chin, a przy tym wciągająca i trzymająca w napięciu historia.

Autorka z zaangażowaniem przeciwstawia się negatywnemu wizerunkowi cesarzowej. Powołując się na bogaty materiał źródłowy buduje przekonujący portret tej niezwykłej władczyni.

Polecam!

Zagadki z przeszłości, Inkowie, skarby...

Rzetelnie przedstawione fakty,
a przy tym fascynująca historia, od której ciężko się oderwać.

Być może znawcy tematu dopatrzyliby się jakichś niedociągnięć,
ale ja czytałam z wypiekami na twarzy :)

Książka ładnie wydana, zawiera sporo zdjęć.

Zagadki z przeszłości, Inkowie, skarby...

Rzetelnie przedstawione fakty,
a przy tym fascynująca historia, od której ciężko się oderwać.

Być może znawcy tematu dopatrzyliby się jakichś niedociągnięć,
ale ja czytałam z wypiekami na twarzy :)

Książka ładnie wydana, zawiera sporo zdjęć.

Trafiłam na tę książkę przypadkiem i przyjemnie mnie zaskoczyła.
Okładka w odcieniach szarości i srebrnoszara wstążka-zakładka
dobrze się komponują z nastrojową treścią.

Nie jest to książka, od której człowiek nie może się oderwać
i myślę, że nie każdemu będzie się podobać,
ale ja poddałam się specyficznemu klimatowi tych opowiadań.

Subtelne niedopowiedzenia, nutka nostalgii, pierwiastek nadprzyrodzony,
a do tego świetny literacko język...
Na pewno sięgnę po inne książki tego autora.

Trafiłam na tę książkę przypadkiem i przyjemnie mnie zaskoczyła.
Okładka w odcieniach szarości i srebrnoszara wstążka-zakładka
dobrze się komponują z nastrojową treścią.

Nie jest to książka, od której człowiek nie może się oderwać
i myślę, że nie każdemu będzie się podobać,
ale ja poddałam się specyficznemu klimatowi tych opowiadań.

Subtelne niedopowiedzenia, nutka...

Oglądałam wcześniej film, który zrobił na mnie duże wrażenie.
Sięgnęłam po książkę przekonana,
że dzięki temu lepiej poznam historię Filomeny.

Okazało się, że okładkowy opis
"Niezwykła opowieść o nadzwyczajnej kobiecie"
choć pasuje do filmu, to do książki już nie.
Autor koncentruje się na losach syna Filomeny,
a zwłaszcza na szczegółach dotyczących jego intymnego życia.

Poziom prasy brukowej.
Duże rozczarowanie.

Oglądałam wcześniej film, który zrobił na mnie duże wrażenie.
Sięgnęłam po książkę przekonana,
że dzięki temu lepiej poznam historię Filomeny.

Okazało się, że okładkowy opis
"Niezwykła opowieść o nadzwyczajnej kobiecie"
choć pasuje do filmu, to do książki już nie.
Autor koncentruje się na losach syna Filomeny,
a zwłaszcza na szczegółach dotyczących jego intymnego...

Ciekawy pomysł na życie, ale książka nie spełniła moich oczekiwań.
Mam wrażenie, że autor bardziej koncentruje się na sobie, niż na otaczającym go świecie. Kolejną wadą jest powierzchowna narracja, prowadzona zresztą bez odrobiny wdzięku. Szkoda czasu...

Ciekawy pomysł na życie, ale książka nie spełniła moich oczekiwań.
Mam wrażenie, że autor bardziej koncentruje się na sobie, niż na otaczającym go świecie. Kolejną wadą jest powierzchowna narracja, prowadzona zresztą bez odrobiny wdzięku. Szkoda czasu...

Wartościowa książka.
Przemyślana, warstwowa konstrukcja.
Stonowany dystans w połączeniu z poruszającą szczerością.

Znalazłam tu echa moich własnych myśli wywołanych stratą bliskiej osoby.

Wartościowa książka.
Przemyślana, warstwowa konstrukcja.
Stonowany dystans w połączeniu z poruszającą szczerością.

Znalazłam tu echa moich własnych myśli wywołanych stratą bliskiej osoby.

Niestety rozczarowała mnie rama, w którą została wtłoczona ta niezwykła historia. Łatwo się czyta, ale spodziewałam się lepszego kawałka literatury. Nie polecam.

Niestety rozczarowała mnie rama, w którą została wtłoczona ta niezwykła historia. Łatwo się czyta, ale spodziewałam się lepszego kawałka literatury. Nie polecam.

Świetnie skonstruowana, wielowymiarowa opowieść. Mozaika przedstawiająca człowieczy los naznaczony nieuchronnością przemijania. Ludzka marność wydaje się uwypuklona przez doskonałość opisywanych zegarów.

Świetnie skonstruowana, wielowymiarowa opowieść. Mozaika przedstawiająca człowieczy los naznaczony nieuchronnością przemijania. Ludzka marność wydaje się uwypuklona przez doskonałość opisywanych zegarów.