Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo sympatyczna książka o zacięciu obyczajowym. Zazwyczaj takie książki mnie nudzą, ale ta była wyjątkowo łatwo przyswajalna. Bardzo fajnie poprowadzona akcja,
W moim odczuciu jest to książka o starości, o błędach które nie powinny się zdarzyć, zdradzie i smutku. Warto przeczytać, polecam.

Bardzo sympatyczna książka o zacięciu obyczajowym. Zazwyczaj takie książki mnie nudzą, ale ta była wyjątkowo łatwo przyswajalna. Bardzo fajnie poprowadzona akcja,
W moim odczuciu jest to książka o starości, o błędach które nie powinny się zdarzyć, zdradzie i smutku. Warto przeczytać, polecam.

Zaskakujaco dobra i specyficzna kontynuacja "Łez Mai". Specyficzna, bo zamiast kontynuować fabułę z poprzedniej części, przedstawia te same wydarzenia z perspektywy drugiej bohaterki. Oba tomy wspaniale się uzupełniają. Główna bohaterka jest tu przedstawiona z bardzo ludzkiej perspektywy, z jej punktu widzenia, możemy dowiedzieć się też kilku dodatkowych szczegółów z rozmysłem pominiętych w tomie 1. Z niecierpliwością oczekuję kolejnego, mam nadzieję grubego tomu w którym główna intryga zostanie wyjaśniona.
Polecam wszystkim! Tomy właściwie można czytać w dowolnej kolejności.

Zaskakujaco dobra i specyficzna kontynuacja "Łez Mai". Specyficzna, bo zamiast kontynuować fabułę z poprzedniej części, przedstawia te same wydarzenia z perspektywy drugiej bohaterki. Oba tomy wspaniale się uzupełniają. Główna bohaterka jest tu przedstawiona z bardzo ludzkiej perspektywy, z jej punktu widzenia, możemy dowiedzieć się też kilku dodatkowych szczegółów z...

Książeczka na jedno przeczytanie. Lekka, śmieszna. Szkoda jedynie że w tym kryminale brakowało kryminału, a kota też trochę mało było...
Polecam studentom, będą mogli pośmiać się z akademickiej rzeczywistości.

Książeczka na jedno przeczytanie. Lekka, śmieszna. Szkoda jedynie że w tym kryminale brakowało kryminału, a kota też trochę mało było...
Polecam studentom, będą mogli pośmiać się z akademickiej rzeczywistości.

Bardzo ciekawa i intrygująca książka. Nie tylko przedstawia historię grozy, ale też punkt widzenia pisarza na świat, wraz z pisarskim trikiem jak pisać książki.
Film też jest świetny, rola Annie była genialna, ale mimo wszystko autor książki był i jest w stanie przkazać więcej niuansów i zakrętów.

Warto nie tylko obejrzeć, ale też przeczytać.

Bardzo ciekawa i intrygująca książka. Nie tylko przedstawia historię grozy, ale też punkt widzenia pisarza na świat, wraz z pisarskim trikiem jak pisać książki.
Film też jest świetny, rola Annie była genialna, ale mimo wszystko autor książki był i jest w stanie przkazać więcej niuansów i zakrętów.

Warto nie tylko obejrzeć, ale też przeczytać.

Bardzo dobre zakończenie 10-częściowej sagi o komisarzu Maciejewskim. Wybitny pomysł aby stworzyć, zamiast klasycznej powieści, zbiór opowiadań. Wszystkie były co najmniej dobre, w jednym - chyba najkrótszym - straciłem wątek, ale trzy z nich - opowiadanie tytułowe, Trzej przyjaciele z budowy i Kryptonim "Fatum" to najlepsze z nich wszystkich. Były (już) komisarz w pełnej okazałości i wulgarności nie odnalazł się do końca w komunistycznej rzeczywistości, jednakże przyjnamniej autor serii, mimo zadanych postaci cierpień, osłodził nieco jego koniec, czego dowiadujemy się w opowiadaniu od potomka naszego bohatera. Syn Maciejewskiego też został stróżem prawa i jest niemal kopią swego ojca. Niemal, bo jednak jest gliną z innej gliny...

I "Biały Krzyż" czerwonych Gitar to rzeczywiscie ładna piosenka.
A jak ktoś lubi politykę, znajdzie jej kwintesencję na ostatnich stronach ostatniego opowiadania.

Bardzo dobre zakończenie 10-częściowej sagi o komisarzu Maciejewskim. Wybitny pomysł aby stworzyć, zamiast klasycznej powieści, zbiór opowiadań. Wszystkie były co najmniej dobre, w jednym - chyba najkrótszym - straciłem wątek, ale trzy z nich - opowiadanie tytułowe, Trzej przyjaciele z budowy i Kryptonim "Fatum" to najlepsze z nich wszystkich. Były (już) komisarz w pełnej...

Bardzo przyjmna, lekka lektura, w sam raz na jeden chłodny, zimowy wieczór. Napisana z polotem i humorem. Zaskakujące, chociaż nie do końca zakończenie. Akunin w całej okazałości i w wyśmienitej formie. Ocena w pełni zasłużona - jest to bardzo dobra książka.

Bardzo przyjmna, lekka lektura, w sam raz na jeden chłodny, zimowy wieczór. Napisana z polotem i humorem. Zaskakujące, chociaż nie do końca zakończenie. Akunin w całej okazałości i w wyśmienitej formie. Ocena w pełni zasłużona - jest to bardzo dobra książka.

Moim zdaniem, książka lepsza od paru poprzednich części - autor wrócił do korzeni, początku swojej oryginalnej serii, gdzie Maciejeski był chamem jak zawsze, ale z polotem. Ciekawym elementem było przeniesienie akcji do międzywojennego Chełma, wprowadzenie pewnej postaci kolegi autora a także samego autora w wir powieści. Można myślę, abstrahując od sytuacji politycznej w obecnej Polsce, zauważyć pewne zbieżności do tej pod koniec lat 30. ubiegłego wieku.
Myślę, że to jedna z lepszych powieści z komisarzem Maciejewskim w roli głównej, niestety lub stety ostatnia. Pozostaje jeszcze zbiór powieści - Gliny z innej gliny.

Moim zdaniem, książka lepsza od paru poprzednich części - autor wrócił do korzeni, początku swojej oryginalnej serii, gdzie Maciejeski był chamem jak zawsze, ale z polotem. Ciekawym elementem było przeniesienie akcji do międzywojennego Chełma, wprowadzenie pewnej postaci kolegi autora a także samego autora w wir powieści. Można myślę, abstrahując od sytuacji politycznej w...

Według mnie jedna z najlepszych powieści Świata Dysku. Bardzo humorystyczna, a jednocześnie bardzo mroczna - jak każda kolejna część sagi o Straży. Wartka akcja wciąga niesamowicie, a przy okazji poznajemy przeszłość bohaterów znanych z poprzednich części serii. No i oczywiście Samuel Vimes we własnej osobie - takich ludzi potrzebujemy!



Koniecznie trzeba przeczytać, brak znajomości innych części w zupełności nie będzie przeszkadzał. Polecam i do ulubionych.

Według mnie jedna z najlepszych powieści Świata Dysku. Bardzo humorystyczna, a jednocześnie bardzo mroczna - jak każda kolejna część sagi o Straży. Wartka akcja wciąga niesamowicie, a przy okazji poznajemy przeszłość bohaterów znanych z poprzednich części serii. No i oczywiście Samuel Vimes we własnej osobie - takich ludzi potrzebujemy!



Koniecznie trzeba przeczytać, brak...

Zawsze świetne opowiadania o nieustraszonym Sherlocku Holmesie i i jego dzielnym towarzyszu Watsonie zebrane w jedną książkę? Cudo, aż chce się czytać. Są oczywiście opowiadania słabsze ale trzymają wysoki poziom. Polecam.

Zawsze świetne opowiadania o nieustraszonym Sherlocku Holmesie i i jego dzielnym towarzyszu Watsonie zebrane w jedną książkę? Cudo, aż chce się czytać. Są oczywiście opowiadania słabsze ale trzymają wysoki poziom. Polecam.

Po przeczytaniu tej książki jestem zmuszony się zgodzić z częścią innych opinii na temat tej książki - mam mieszane uczucia. Jednocześnie czuję, że książka jest fajnie napisana, sam motyw przewodni jest całkiem dobry.. Ale jednocześnie są pewne niesmaki. Największą wadą tej książki są bohaterowie. Są dość płytko zarysowani, niektóre z ich motywów działania są dla mnie niezrozumiałe (jak chociażby "posłuszeństwo" bohaterki BB, czy też sam zleceniodawca zlecenia całej intrygi) co sprawia że książka, która w zamyśle miała być naprawdę fajna, wyszła nieco słabiej. Na plus mogę jedynie zaliczyć niektóre postacie - jak Różycki czy Andrzejewski, a także ukazany motyw bezdomnych ( i ich środowisko ), no i samo umieszczenie akcji we współczesnym Wrocławiu. Ogólne wrażenie po książce mam dobre, ale jednocześnie odczuwam pewien niedosyt - autor nie wyjaśnił zbyt wielu elementów.
Dobra do przeczytania w przerwach od innych lektur.

Po przeczytaniu tej książki jestem zmuszony się zgodzić z częścią innych opinii na temat tej książki - mam mieszane uczucia. Jednocześnie czuję, że książka jest fajnie napisana, sam motyw przewodni jest całkiem dobry.. Ale jednocześnie są pewne niesmaki. Największą wadą tej książki są bohaterowie. Są dość płytko zarysowani, niektóre z ich motywów działania są dla mnie...

Jedna z lepszych książek jakie czytałem, z powodzeniam można ją porównać chociażby do Ghost in the Shell, Ergo Proxy, Westworld czy Blade Runner. Poniekąd widać, że autorka wzorowała się na niektórych z tych pozycji (wspominając o "Ghost Inside", "Proxym" czy "łowcach androidów") jednakże z tej mieszankiwyszła całkiem świeża powieść, chociaż szkoda że nieukończona. Dość ciekawa zagadka kryminalna, zwroty akcji czy sam opis świata przedstawionego sprawia że książkę czyta się z zapartym tchem niemal do ostatnich stron i pragnie się mocno kolejnego tomu.
Polecam i popieram ten cyberpunk.

Jedna z lepszych książek jakie czytałem, z powodzeniam można ją porównać chociażby do Ghost in the Shell, Ergo Proxy, Westworld czy Blade Runner. Poniekąd widać, że autorka wzorowała się na niektórych z tych pozycji (wspominając o "Ghost Inside", "Proxym" czy "łowcach androidów") jednakże z tej mieszankiwyszła całkiem świeża powieść, chociaż szkoda że nieukończona. Dość...

Książka, a właściwie książki (wydanie kieszonkowe dwutomowe) zakupione z ciekawości i w atrakcyjnej cenie. Kryminały zawsze ciekawe. Tak przynajmniej myśałem.
Ogólnie rzecz biorąc p. Lackberg pisze bardzo dobrze. fabuła trzyma się całości, wątek prowadzony jest sukcesywnie. Jedyne wobec czego mam zarzuty, to liniowość. Mimo iż niemal zawsze sprawca w krymianałach jest dla mnie tajemnicą aż do końca książki, tutaj było to niemal tak oczywiste od czasu poznania wszystkich postaci że dalszą cześć książki przeczytałem bez większego wzruszenia ani zaskoczenia. Drugą rzeczą która z jednej strony mi się nie podobała, a z drugiej wprowadzała elementy rozluźniające do opowiadania to życie rodzinne bohaterów: goście zwalający się na głowę i dziweczyny na zamówienie z folderu. Nie pozwoliło to w pełni wczuć się w samą zagadkę krymianlną, chociaż podejrzewam że autorka posiada po prostu taki styl pisania - jeszcze parę książek jej autorstwa przede mną.
Reasumując, książka jak najbardziej na plus, zarówno tom I jak i II, chociaż zaliczyłbym to raczej do litereatury stosunkowo lekkiej i rozluźniającej. Nie zapadła mi ona w pamięć ani też do niej nie wrócę, jednak przeczytanie jej nie było dla mnie męką. Ot, zwykła powieść kryminalno-obyczajowa. Na pewno jednak przeczytam jeszcze inne powieści tej autorki.

Książka, a właściwie książki (wydanie kieszonkowe dwutomowe) zakupione z ciekawości i w atrakcyjnej cenie. Kryminały zawsze ciekawe. Tak przynajmniej myśałem.
Ogólnie rzecz biorąc p. Lackberg pisze bardzo dobrze. fabuła trzyma się całości, wątek prowadzony jest sukcesywnie. Jedyne wobec czego mam zarzuty, to liniowość. Mimo iż niemal zawsze sprawca w krymianałach jest dla...

Książka, a właściwie książki (wydanie kieszonkowe dwutomowe) zakupione z ciekawości i w atrakcyjnej cenie. Kryminały zawsze ciekawe. Tak przynajmniej myśałem.
Ogólnie rzecz biorąc p. Lackberg pisze bardzo dobrze. fabuła trzyma się całości, wątek prowadzony jest sukcesywnie. Jedyne wobec czego mam zarzuty, to liniowość. Mimo iż niemal zawsze sprawca w krymianałach jest dla mnie tajemnicą aż do końca książki, tutaj było to niemal tak oczywiste od czasu poznania wszystkich postaci że dalszą cześć książki przeczytałem bez większego wzruszenia ani zaskoczenia. Drugą rzeczą która z jednej strony mi się nie podobała, a z drugiej wprowadzała elementy rozluźniające do opowiadania to życie rodzinne bohaterów: goście zwalający się na głowę i dziweczyny na zamówienie z folderu. Nie pozwoliło to w pełni wczuć się w samą zagadkę krymianlną, chociaż podejrzewam że autorka posiada po prostu taki styl pisania - jeszcze parę książek jej autorstwa przede mną.
Reasumując, książka jak najbardziej na plus, zarówno tom I jak i II, chociaż zaliczyłbym to raczej do litereatury stosunkowo lekkiej i rozluźniającej. Nie zapadła mi ona w pamięć ani też do niej nie wrócę, jednak przeczytanie jej nie było dla mnie męką. Ot, zwykła powieść kryminalno-obyczajowa. Na pewno jednak przeczytam jeszcze inne powieści tej autorki.

Książka, a właściwie książki (wydanie kieszonkowe dwutomowe) zakupione z ciekawości i w atrakcyjnej cenie. Kryminały zawsze ciekawe. Tak przynajmniej myśałem.
Ogólnie rzecz biorąc p. Lackberg pisze bardzo dobrze. fabuła trzyma się całości, wątek prowadzony jest sukcesywnie. Jedyne wobec czego mam zarzuty, to liniowość. Mimo iż niemal zawsze sprawca w krymianałach jest dla...