Misery

Moje pierwsze zetknięcie z Kingiem w formie papierowej, a nie na ekranie.

Postać Annie została stworzona mistrzowsko. Ze wszystkimi detalami jak jej kolekcja figurek (i ulubiony pingwin),jej ubóstwienie do własnej matki, jej dziwne "wycieczki". Paul zaś był wkurzający. Czasami mu nie współczułam. Momentami ta szalona Annie miała w sobie więcej rozsądku.

Czego mi brakowało? Styl pisania jednocześnie dość ciężki i prosty. Jeżeli już mamy prosty styl, to po to, żeby lekko się czytało, prawda? Dlatego stylistycznie nie jestem w stanie docenić tej pozycji. Do tego tak jak postać Annie stworzona jest świetnie, tak Paul po łebkach. Wiadomo, że Annie została stworzona do skradnięcia tego show, ale to nie znaczy, że można tak spartaczyć drugiego bohatera. No i dla mnie nie było strasznie.

A to już taki szczególik... Motyw pochowania żywcem znany jest od setek lat, więc dlaczego Paul tak długo się nad nim głowił? No idiota. Albo czytelnik miał być idiotą.

Moje pierwsze zetknięcie z Kingiem w formie papierowej, a nie na ekranie.

Postać Annie została stworzona mistrzowsko. Ze wszystkimi detalami jak jej kolekcja figurek (i ulubiony pingwin),jej ubóstwienie do własnej matki, jej dziwne "wycieczki". Paul zaś był wkurzający. Czasami mu nie współczułam. Momentami ta szalona Annie miała w sobie więcej rozsądku.

Czego mi...

Nigdy mi twórczość Kinga nie pasowała, postanowiłem wrócić po dłuższym czasie i wybrałem Misery. To był bardzo dobry wybór. Akcja ograniczona do posesji Annie nie przeszkadzała, a nawet była zaletą. Klimat zaszczucia i przerażenia Paula był rewelacyjny. Na minus trochę dłużyzn w drugiej części książki. Tak czy siak pozycja godna polecenia.

Nigdy mi twórczość Kinga nie pasowała, postanowiłem wrócić po dłuższym czasie i wybrałem Misery. To był bardzo dobry wybór. Akcja ograniczona do posesji Annie nie przeszkadzała, a nawet była zaletą. Klimat zaszczucia i przerażenia Paula był rewelacyjny. Na minus trochę dłużyzn w drugiej części książki. Tak czy siak pozycja godna polecenia.

I kolejna po ,,Millennium" Larssona książka, która jest ogólnie chwalona, a mi nie przypadła do gustu.
,,Misery" Kinga jest strasznie nudna.
Szkoda bo po bardzo dobrym ,,Bastionie" i w miarę ok ,,Carrie" oczekiwałem więcej.

I kolejna po ,,Millennium" Larssona książka, która jest ogólnie chwalona, a mi nie przypadła do gustu.
,,Misery" Kinga jest strasznie nudna.
Szkoda bo po bardzo dobrym ,,Bastionie" i w miarę ok ,,Carrie" oczekiwałem więcej.

Książka przyprawiająca o dreszcze i to wcale nie z powodu jakiś nadprzyrodzonych stworzeń. To człowiek przyprawia o dreszcze...

Książka przyprawiająca o dreszcze i to wcale nie z powodu jakiś nadprzyrodzonych stworzeń. To człowiek przyprawia o dreszcze...

Misery jest dopiero trzecią powieścią Stephena Kinga po którą sięgnąłem. Pierwsze dwie: "Miasteczko Salem" i "Cmętarz Zwieżąt" jakoś nie specjalnie przypadły mi do gustu. Nie były złe, ale czegoś im brakowało. Po tę powieść sięgnąłem więc, nie robiąc sobie zbyt dużych nadziei, a tu jedno wielkie wow. Okazało się, że to jeden z najlepszych, o ile nie najlepszy thriller, jaki do tej pory przeczytałem.

Misery jest dopiero trzecią powieścią Stephena Kinga po którą sięgnąłem. Pierwsze dwie: "Miasteczko Salem" i "Cmętarz Zwieżąt" jakoś nie specjalnie przypadły mi do gustu. Nie były złe, ale czegoś im brakowało. Po tę powieść sięgnąłem więc, nie robiąc sobie zbyt dużych nadziei, a tu jedno wielkie wow. Okazało się, że to jeden z najlepszych, o ile nie najlepszy thriller, jaki...

Mam bardzo sprzeczne odczucia.

Z jednej strony, zamysł fabularny był absolutnie genialny. Kocham ciasne przestrzenie w horrorach, bo to sprawia, że groza jest dużo bardziej odczuwalna.

Z drugiej strony, było tam dużo niesmacznych scen, które mnie absolutnie obrzydziły. Oczywiście nie jest to zarzut do książki. Po prostu mi osobiście nie przypadło to do gustu. Zupełnie jak styl pisania Kinga. Chyba nigdy się do niego nie przekonam, ale będę musiała to przeboleć, bo z tego co widzę mam jeszcze przed sobą wiele genialnych historii.

Mam bardzo sprzeczne odczucia.

Z jednej strony, zamysł fabularny był absolutnie genialny. Kocham ciasne przestrzenie w horrorach, bo to sprawia, że groza jest dużo bardziej odczuwalna.

Z drugiej strony, było tam dużo niesmacznych scen, które mnie absolutnie obrzydziły. Oczywiście nie jest to zarzut do książki. Po prostu mi osobiście nie przypadło to do gustu. Zupełnie jak...

Powieść horror, thriller psychologiczny.
Książka wydana nie w sposób szczególny , bez dodatkowych elementów kolorystycznych itp.
Miękka okładka ze skrzydełkami.

Głównym bohaterem jest Paul Sheldon, pisarz. Ma na koncie całą serię przyziemnych romansideł, w których pierwsze skrzypce gra Misery Chastain.
Romanse znużyły już samego autora i w ostatnim tomie uśmiercił Misery. Miał plany co do nowych utworów.

Akcja książki toczy się w jednym miejscu czyli w pokoju oraz w koszmarach piętrzących się w głowie Sheldona.

Pewnego dnia podczas wielkiej śnieżycy Sheldon jechał po alkoholu i miał poważny wypadek.
Stracił przytomność i obudził się w okolicznościach, których wcale sobie nie życzył.
Znalazł się kompletnie unieruchomiony w domu na głuchym odludziu.
Właścicielką i jedną jedyną mieszkanką domiszcza okazała się pielęgniarka Annie Wilkes, która odnalazła go po kolizji. Tak się złożyło , że ona jest obsesyjną wielbicielką autora i skrzętnie śledzi losy Misery. To nie przypadek ,że kobieta nie pracuje już w zawodzie.
Okazuje się , że jest bystrą, inteligentną, pomysłową, wybuchową, sadystyczną z urojeniami i groźną psychopatką.
Annie nie czytała jeszcze ostatniej części Misery, do czasu...
Sheldon szybko orientuje się , że jego wydarzenie na drodze to nic w porównaniu z tym w jakie sidła wpadł teraz.
Musi zrobić wszystko by zapobiec złu ze strony Annie, próbując ją podejść od innej strony.
Nie będzie łatwo.
Sheldon tworzy w swoim umyśle kolejną powieść o Misery, na potrzeby Annie, udostępniając czytelnikowi. Jest to książka w książce. Rzadko zdarza się to w powieściach.
Stawką jest życie.

Czy Sheldon postara się myśleć o trzy kroki do przodu niż Annie?
Czy wyjdzie bez szwanku z opresji?


Czytelnik jest uwięziony wraz z Sheldonem w pokoju. Widok na zewnątrz udostępnia tylko okno. Do innych części domu mamy znikomy dostęp, okazjonalny.

Napięcie sięga zenitu , mimo ograniczeń przestrzennych. Jest niesamowity nastrój grozy.
Mocne sceny akcji. Trzeba zaciskać zęby. Nie sposób się oderwać , aż się skończy.
Świetnie wykreowane postacie. Dogłębna analiza psychologiczna.

Niesamowita książka! Polecam!

Powieść horror, thriller psychologiczny.
Książka wydana nie w sposób szczególny , bez dodatkowych elementów kolorystycznych itp.
Miękka okładka ze skrzydełkami.

Głównym bohaterem jest Paul Sheldon, pisarz. Ma na koncie całą serię przyziemnych romansideł, w których pierwsze skrzypce gra Misery Chastain.
Romanse znużyły już samego autora i w ostatnim tomie uśmiercił Misery....

Jedna z lepszych książek Kinga, którą czytałam. Przerażające, a jednocześnie fascynujące studium obsesji, która towarzyszy depresji i obłędowi psychicznemu. Wielokrotnie łapałam się na tym, że mam niemo otwarte usta z przerażenia, po niektórych przeczytanych fragmentach, nie mogłam spać po nocach.

Jedna z lepszych książek Kinga, którą czytałam. Przerażające, a jednocześnie fascynujące studium obsesji, która towarzyszy depresji i obłędowi psychicznemu. Wielokrotnie łapałam się na tym, że mam niemo otwarte usta z przerażenia, po niektórych przeczytanych fragmentach, nie mogłam spać po nocach.

Ciekawa pozycja wśród książek Kinga. Prawie cała akcja książki dzieje się w pokoju w którym to Paul Sheldon dochodzi do zdrowia po wypadku. Tylko, że wbrew jego woli, gdyż "opiekuje" się nim szalona Annie Wilkes. Powieść ta przez większość czasu trzyma czytelnika w napięciu, gdyż nie wiadomo co ta szalona samozwańcza opiekunka może zrobić. Sam główny bohater też jest bardzo ciekawy, ma swoją głębię. Nie można odbierać tego Kingowi, że pisze świetne postacie, prawdziwe, z krwi i kości.
Akcja książki rozwija się powoli, dlatego też wiele osób może mieć problem z tą książką. Akcji jest bardzo mało, przez większość czasu siedzimy razem z bohaterem w jednym pokoju. Osobiście bardzo mi to nie przeszkadzało gdyż bohater jak wspomniałem jest ciekawy. Jednak przyznać trzeba, że na początku książki kilka razu zawiało nudą.
Dialogi są dobrze napisane, co pogłębia realność dwójki bohaterów. Książka posiada swój charakter i ma kilka mocnych akcji. Jest to powieść naprawdę dobra, ale nie porwała mnie szczególnie. Niektórych zniechęcić mogą fragmenty książki w książce. Dla mnie było to coś ciekawego, gdyż choć na chwilę można było się wyrwać na chwilę z tego coraz bardziej dusznego pokoju.
Uważam, że ocena 7/10 jest adekwatna, solidna książka Kinga, ale bez szczególnych fajerwerków. Napewno warta jest przeczytania i wyrobienia własnej opinii!

Ciekawa pozycja wśród książek Kinga. Prawie cała akcja książki dzieje się w pokoju w którym to Paul Sheldon dochodzi do zdrowia po wypadku. Tylko, że wbrew jego woli, gdyż "opiekuje" się nim szalona Annie Wilkes. Powieść ta przez większość czasu trzyma czytelnika w napięciu, gdyż nie wiadomo co ta szalona samozwańcza opiekunka może zrobić. Sam główny bohater też jest bardzo...

Trudno ocenić książkę w kategorii horror/thriller, skoro nie mam za dużo doświadczenia z tematem. Była straszna, to na pewno, ale przez mniej więcej 100 stron tak naprawdę straszna. Zabicie szczura paradoksalnie było najgorsze. Oczywiście miałam spojler, żeby lepiej mi szło czytanie, więc nie wiem, jak bym się bała, nie znając zakończenia.

Trudno ocenić książkę w kategorii horror/thriller, skoro nie mam za dużo doświadczenia z tematem. Była straszna, to na pewno, ale przez mniej więcej 100 stron tak naprawdę straszna. Zabicie szczura paradoksalnie było najgorsze. Oczywiście miałam spojler, żeby lepiej mi szło czytanie, więc nie wiem, jak bym się bała, nie znając zakończenia.