Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielkie odkrycie dla mnie, szacunek!. Doskonała pozycja, poetycka, wyrazista, pachnąca, uzupełniona zdjęciami z najwyższej półki i przy oprawie edytorskiej na wyśmienitym poziomie. Wspaniały smak, kunszt, takich książek się dziś prawie nie spotyka. Arcydzieło!

Wielkie odkrycie dla mnie, szacunek!. Doskonała pozycja, poetycka, wyrazista, pachnąca, uzupełniona zdjęciami z najwyższej półki i przy oprawie edytorskiej na wyśmienitym poziomie. Wspaniały smak, kunszt, takich książek się dziś prawie nie spotyka. Arcydzieło!

Początek drażnił mnie bardzo, lubię manierę Rudnickiego, ale tu już tego było za dużo. Końcowe fragmenty jednak warte przeczytania, powodują one, że książka się broni.

Początek drażnił mnie bardzo, lubię manierę Rudnickiego, ale tu już tego było za dużo. Końcowe fragmenty jednak warte przeczytania, powodują one, że książka się broni.

W tym Autor odnajduje się doskonale- w recenzjach. Czasami idzie po bandzie, ale w tej pozycji, w odróżnieniu od kilku innych- wie, kiedy zwolnić. Doskonałe tempo, rozpoznanie, fascynująca lektura, skłaniająca do sięgnięcia po wiele z opisanych książek.

W tym Autor odnajduje się doskonale- w recenzjach. Czasami idzie po bandzie, ale w tej pozycji, w odróżnieniu od kilku innych- wie, kiedy zwolnić. Doskonałe tempo, rozpoznanie, fascynująca lektura, skłaniająca do sięgnięcia po wiele z opisanych książek.

Autor ma pazur, świetny słuch i coraz bardziej rozwinięty styl, który porywa, wciąga, śmieszy, wzrusza i skłania do przemyśleń. Świetny para-reportaż.

Autor ma pazur, świetny słuch i coraz bardziej rozwinięty styl, który porywa, wciąga, śmieszy, wzrusza i skłania do przemyśleń. Świetny para-reportaż.

Książka, która zapada głęboko w pamięć, którą się czyta całym sobą… Powieść totalna? Nie, chyba nie, to powieść doskonała w swojej formie, jakże rzadko teraz można stykać się z takim kunsztem pisarskim.

Książka, która zapada głęboko w pamięć, którą się czyta całym sobą… Powieść totalna? Nie, chyba nie, to powieść doskonała w swojej formie, jakże rzadko teraz można stykać się z takim kunsztem pisarskim.

Jakże inna to pozycja od pierwszej części dziennika. I jakże smutna. Smutna, ponieważ Autora bardzo szanuję. Wiem, wiem, bez użalania się nad Jego losem. Wstrząsający zapis postępującej choroby. Czy literatura jest rzeczywiście najważniejsza? Zdrowie jest najważniejsze...

Jakże inna to pozycja od pierwszej części dziennika. I jakże smutna. Smutna, ponieważ Autora bardzo szanuję. Wiem, wiem, bez użalania się nad Jego losem. Wstrząsający zapis postępującej choroby. Czy literatura jest rzeczywiście najważniejsza? Zdrowie jest najważniejsze...

To moje pierwsze spotkanie z Autorką. Miłe zaskoczenie, kolejne odkrycie pisarki, która potrafi zaczarować rzeczywistość i przenieść do swojego sugestywnego świata. Wałbrzych i okolice opisane tak, że chce się wsiąść w samochód i przekonać na własne oczy, co jest fikcją literacką, a co można rzeczywiście znaleźć. Fabuła przejmująca, poetyckie opisy trafiające mi do wyobraźni. Jedna z najciekawszych pozycji, które przeczytałem w tym roku.

To moje pierwsze spotkanie z Autorką. Miłe zaskoczenie, kolejne odkrycie pisarki, która potrafi zaczarować rzeczywistość i przenieść do swojego sugestywnego świata. Wałbrzych i okolice opisane tak, że chce się wsiąść w samochód i przekonać na własne oczy, co jest fikcją literacką, a co można rzeczywiście znaleźć. Fabuła przejmująca, poetyckie opisy trafiające mi do...

Lubię człowieka i jego muzykę, moim problemem jest jednak to, że jesteśmy prawie równolatkami, pamiętam doskonale podobne historie, przygody… Czytałem, mając deja vu. Pomysł, aby samemu wszystko spisać chyba jednak niezbyt szczęśliwy, pierwotna koncepcja pewnie wyszłaby lepiej. A tak- no cóż, dla miłosników tak, dla reszty niekoniecznie.

Lubię człowieka i jego muzykę, moim problemem jest jednak to, że jesteśmy prawie równolatkami, pamiętam doskonale podobne historie, przygody… Czytałem, mając deja vu. Pomysł, aby samemu wszystko spisać chyba jednak niezbyt szczęśliwy, pierwotna koncepcja pewnie wyszłaby lepiej. A tak- no cóż, dla miłosników tak, dla reszty niekoniecznie.

Książka, do której mam bardzo osobisty stosunek, do której wracam regularnie, moim zdaniem najlepsza rzecz, jaką Malicki napisał, świetna forma, dojrzała konstrukcja i prosta opowieść, tak znakomicie narysowana. Świetny jak zawsze słuch literacki.

Książka, do której mam bardzo osobisty stosunek, do której wracam regularnie, moim zdaniem najlepsza rzecz, jaką Malicki napisał, świetna forma, dojrzała konstrukcja i prosta opowieść, tak znakomicie narysowana. Świetny jak zawsze słuch literacki.

Książa wymagająca od czytelnika sporego wysiłku intelektualnego, który owocuje później głębokimi doznaniami estetycznymi. Pan M. Bieńczyk jest wybitnym erudytą, ma niezwykłą łatwość budowania pięknych zdań. Duża inteligencja, ogromna wiedza, czapki z głów.

Książa wymagająca od czytelnika sporego wysiłku intelektualnego, który owocuje później głębokimi doznaniami estetycznymi. Pan M. Bieńczyk jest wybitnym erudytą, ma niezwykłą łatwość budowania pięknych zdań. Duża inteligencja, ogromna wiedza, czapki z głów.