Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powiem krótko, zwięźle i na temat.
Orwell jest ponadczasowy. Mogę czytać '84 w kółko :)

Powiem krótko, zwięźle i na temat.
Orwell jest ponadczasowy. Mogę czytać '84 w kółko :)

Nie mam zamiaru się rozpisywać na temat "Marsjanina". Wynika to z tego jak ta książka działa na umysł i nasze nastawienie do życia. Co więcej mam wrażenie, że ludzie okropnie komplikują wszystko co ich otacza, każdą najmniejszą błahostkę stawiają w świetle problemu na skalę narodową. Oczywiście wiadomo, że fabuła jest fikcją. Jednak kiedy zarwałam noc z tą lekturą zaczęłam sporo myśleć o tym co by było gdybym to ja była w takiej sytuacji jak główny bohater książki.
Sama na wielkiej planecie zdana tylko na siebie.
Niekiedy bywają momenty, że wizja znalezienia się na opustoszałej planecie jest bardzo kusząca ;) Jednak zmusiło mnie to do dalszego rozmyślania i doceniania rzeczy, które mamy. Denerwuje cię praca, potrzebujesz pomocy z czymkolwiek, cieszysz się z jakiegoś osiągnięcia? Masz bliskich, do których możesz się odezwać w każdej sprawie. Nie jesteś sam, nawet jeśli czasem nam się tak wydaje. Nie dostałeś podwyżki, kłócisz się z partnerką czy nie zdałeś jakiegoś egzaminu? Są gorsze rzeczy na świecie, z którymi ludzie naprawdę sobie radzą(można na przykład utknąć na Marsie ;).
Może i nie jest to do końca recenzja książki jednak chciałam się podzielić swoim zdaniem. Fascynujące jak tak lekka lektura, na pierwszy rzut oka zupełnie nie związana z psychologią, potrafi otworzyć nasze umysły na ważne sprawy.
Jak najbardziej polecam :)

Nie mam zamiaru się rozpisywać na temat "Marsjanina". Wynika to z tego jak ta książka działa na umysł i nasze nastawienie do życia. Co więcej mam wrażenie, że ludzie okropnie komplikują wszystko co ich otacza, każdą najmniejszą błahostkę stawiają w świetle problemu na skalę narodową. Oczywiście wiadomo, że fabuła jest fikcją. Jednak kiedy zarwałam noc z tą lekturą zaczęłam...

Przed tym zbiorem opowiadań miałam do czynienia z fabularnym ciągiem historii, gdzie główną postacią był Henry Chinaski. I w tych lekturach, w większym lub mniejszym, stopniu było widać jak Bukowski postrzega świat ale całość treści była bardziej skupiona na życiowych przebojach postaci.
W zbiorze opowiadań "Historie o zwykłym szaleństwie" możemy się poczuć momentami jakbyśmy znali autora od bardzo dawna jako dobrego znajomego. Przekazuje nam swoje spojrzenie na świat, pokazuje swoje stanowisko w sprawach codziennych tematów na świecie takich jak polityka czy narkotyki itp.
Autor również wychodzi po za zasady "ładnego" pisania, miażdżąc schematy mówiące o stosowaniu wielkiej litery na początku zdania czy zaznaczanie dialogu odpowiednią interpunkcją.
Nigdy nie byłam fanką zbioru opowiadań ale po przeczytaniu tego egzemplarza wręcz oczami wyobraźni można było siedzieć przy Bukowskim kiedy tworzył. Naprawdę miłe dopełnienie wiedzy o autorze, ponieważ można ze zbioru wiele wywnioskować.
Oczywiście humor i tragizm Bukowskiego jak najbardziej zachowany, bardzo polecam :)

Przed tym zbiorem opowiadań miałam do czynienia z fabularnym ciągiem historii, gdzie główną postacią był Henry Chinaski. I w tych lekturach, w większym lub mniejszym, stopniu było widać jak Bukowski postrzega świat ale całość treści była bardziej skupiona na życiowych przebojach postaci.
W zbiorze opowiadań "Historie o zwykłym szaleństwie" możemy się poczuć momentami...

Długo się zastanawiałam nad oceną tej książki i powiem szczerze, że nadal mam problem. Sprawa jest o tyle śmieszna, że "Drapieżcy" Mastertona to był prezent, kiedy poprosiłam o "jakiś horror". "Jakiś" w tym wypadku to słowo klucz.
Nie czytałam nigdy wcześniej żadnej z jego książek ani nie słyszałam nawet o tym autorze ale mogę powiedzieć, że teraz na pewno na długo o nim nie zapomnę. Jestem osobą, która ceni sobie "horror", który przeraża, sprawia, że mam problem ze zaśnięciem w nocy, że cienie wydają się mieć dziwne kształty a każdy nocy dźwięk brzmi jak niebezpieczeństwo czyhające na mnie jak będę chciała wstać do łazienki. Budowanie napięcia, sprawianie, że ja nie muszę czegoś widzieć własnymi oczami ale tymi wyobraźni, by się bać. I to są wspaniałe horrory/thrillery. I z całą pewnością mogę powiedzieć, że "Drapieżcy" nie należą to tej pięknej kategorii. Jedyne czego się bałam to tego, że mogę zaraz zwymiotować od nadmiaru barwnych opisów drastycznych scen.
Jak widać "jakieś" horrory to jest to samo co "obrzydliwe" horrory.

Uważam również, że warto jest przeczytać chociaż jedną książkę z kategorii, za którą się nie przepada. Na całe szczęście mam to już z głowy i to jedyny powód, dla którego chciałam przeczytać "Drapieżców" do końca. Moim skromnym zdaniem połączenie niby standardowego horroru(opuszczony dom, dzieci,nowe i tajemnicze znajomości) i podróży w czasie(oh, przepraszam, chodziło mi o "sumeryjskie bramy czasu"), Praistot i innych dziwactw to kompletne przegięcie i absolutnie mi się nic nie zgrało. Mam otwarty umysł i potrafię wiele znieść ale to już było na prawdę za dużo. Nic mi tu nie pasowało, nie podobała mi się ta cała z pozoru nudno-normalnie zaczynająca się historia. Zwłaszcza, ze po skończeniu poczułam taki niedosyt jakby końcówka książki była napisana "na kolenie" tak żeby była i wszystko.

W czeluści mojego sumienia szukam plusów, bo wiem, że książka nie podobała mi się na własne życzenie, bo taki jest po prostu styl tego autora a ja nie sprecyzowałam prośby o horror. I jedyna rzecz jaka mi przyszła to chyba fakt, że może z początku trochę szło to jak krew z nosa ale dalej bardzo szybko i powiedzmy przyjemnie się czytało. Tekst był zrozumiały nawet jeśli była mowa o prastarej cywilizacji i innych ciężkich rzeczach.

Cóż mogę powiedzieć na koniec? "Drapieżcy" Mastertona kompletnie mi nie podeszli i tak jak uwielbiam wracać do świetnych książek tak ta ląduje na tyłach regału.

Polecam osobom, które lubią horrory z kategorii obrzydliwych i dziwnych.

Długo się zastanawiałam nad oceną tej książki i powiem szczerze, że nadal mam problem. Sprawa jest o tyle śmieszna, że "Drapieżcy" Mastertona to był prezent, kiedy poprosiłam o "jakiś horror". "Jakiś" w tym wypadku to słowo klucz.
Nie czytałam nigdy wcześniej żadnej z jego książek ani nie słyszałam nawet o tym autorze ale mogę powiedzieć, że teraz na pewno na długo o nim...