Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi wystawić ocenę. Z jednej strony książka bardzo piękna, niektóre opisy czy wyrażenia bardzo poetyckie, bez ocierania się, moim zdaniem, o grafomanię (na pewno duża w tym także zasługa tłumaczenia).
Jednak sama historia, o charakterze przypowieści, jest stanowczo za długa i przez to nużącą. Poetycka baśń przemienia się z czasem w baśniowy tasiemiec, który wydaje się nie mieć końca.

Ciężko mi wystawić ocenę. Z jednej strony książka bardzo piękna, niektóre opisy czy wyrażenia bardzo poetyckie, bez ocierania się, moim zdaniem, o grafomanię (na pewno duża w tym także zasługa tłumaczenia).
Jednak sama historia, o charakterze przypowieści, jest stanowczo za długa i przez to nużącą. Poetycka baśń przemienia się z czasem w baśniowy tasiemiec, który wydaje się...

Drastyczna i przerażająca. Bardziej bym widziała tę książkę jako przypowieść dla dorosłych próbujących zerwać ze niszczącymi nałogami.

Drastyczna i przerażająca. Bardziej bym widziała tę książkę jako przypowieść dla dorosłych próbujących zerwać ze niszczącymi nałogami.

Język może już nieco przestarzały, ale lektura wciąż pouczająca i warta omawiania.

Język może już nieco przestarzały, ale lektura wciąż pouczająca i warta omawiania.

Z literaturą młodzieżową mam ten problem, że podoba mi się pomyśl na historię, natomiast styl pisania jest nie do przebrnięcia. I tak jest jednak lepiej niż w przypadku "Igrzysk śmierci", może z powodu narracji trzecioosobowej. Żeby być na czasie z literaturą dla młodzieży mogę jedynie oglądać filmy, które powstają na jej podstawie.

Z literaturą młodzieżową mam ten problem, że podoba mi się pomyśl na historię, natomiast styl pisania jest nie do przebrnięcia. I tak jest jednak lepiej niż w przypadku "Igrzysk śmierci", może z powodu narracji trzecioosobowej. Żeby być na czasie z literaturą dla młodzieży mogę jedynie oglądać filmy, które powstają na jej podstawie.

Dobra i pozytywna książka dla dzieci i młodzieży, warta umieszczenia na liście lektur (posiada pytania na końcu służące interpretacji fabuły). Ja już niestety nie umiałam patrzeć bez okularów dorosłych książek, gdzie nie ma wyraźnej granicy między dobrej a złem (wielowymiarowe postacie). Brakowało mi w książce (jak i w pierwszej części) większego wątku porządnej tajemnicy do rozwiązania, dzięki któremu doczytałabym książkę do końca i sięgnęła po kolejne tomy.

Dobra i pozytywna książka dla dzieci i młodzieży, warta umieszczenia na liście lektur (posiada pytania na końcu służące interpretacji fabuły). Ja już niestety nie umiałam patrzeć bez okularów dorosłych książek, gdzie nie ma wyraźnej granicy między dobrej a złem (wielowymiarowe postacie). Brakowało mi w książce (jak i w pierwszej części) większego wątku porządnej tajemnicy...

Ciekawa historia napisana koszmarnym stylem. Widziałam film, a po książkę sięgnęłam, by zapoznać się z portretami psychologicznymi bohaterów. Niestety, nie doczekałam się. W książce znalazłam jedynie wyjaśnienie ewentualnych niejasności z filmu, nic więcej. Narażając się fanom, muszę stwierdzić, że film podobał mi się bardziej niż książka, co wydaje się niemal niemożliwe, a jednak.

Ciekawa historia napisana koszmarnym stylem. Widziałam film, a po książkę sięgnęłam, by zapoznać się z portretami psychologicznymi bohaterów. Niestety, nie doczekałam się. W książce znalazłam jedynie wyjaśnienie ewentualnych niejasności z filmu, nic więcej. Narażając się fanom, muszę stwierdzić, że film podobał mi się bardziej niż książka, co wydaje się niemal niemożliwe, a...