Zdolny, poczytny i nagradzany w świecie autor kryminałów oraz thrillerów podjął ryzykowne przedsięwzięcie i postanowił napisać baśń utrzymaną w konwencji fantasy. Splatają się w niej wątki skupione wokół dwojga głównych bohaterów żyjących w sąsiednich krainach oddzielonych od siebie Górami Żmijowymi. Są to kapryśna i rozpieszczona królewna Filemona z Maare oraz czekający na poddanie się obrzędom wejścia w dorosłość syn rybaka Erik z Szertaty.
Losami tych dwojga kieruje Stara Magia, która sprawi, że nie mogą uniknąć przeznaczenia. Gdy dzieci osiągają wiek 11. lat, 11. miesięcy i 11. dni, ich los diametralnie się zmienia. Uporządkowany i bezpieczny świat staje się groźny i nieoczywisty, muszą się z nim zmagać, a przyjaciółmi okazują się być istoty, których nigdy nie prosiliby o pomoc.
Filemona, w niespodziewanych okolicznościach, zostaje uwięziona w pieczarze wielkiego Żmija i musi mu służyć. Uczy ją to cierpliwości, pokory i empatii.
Eryk natomiast dowiaduje się, że powierzono mu misję uratowania Szertaty przed zabójczą suszą. Chłopiec musi znaleźć pióra ognistego ptaka (Czyżby ten wątek był nawiązaniem do obecnych problemów ludzkości związanych z ocieplaniem klimatu i potęgującą się na świecie suszą hydrologiczną?).
Wraz z upływem zdarzeń historia staje się coraz bardziej tajemnicza, mroczna i niepokojąca. Przeznaczenie lub Stara Magia sprawia, że dzieci spotkają się w Górach Żmijowych.
Autor bez patosu snuje opowieść o dorastaniu, dokonywanych wyborach i ich konsekwencjach a także o odwadze, sile przyjaźni i odpowiedzialności. Bawi się przy tym konwencjami oraz stosuje pastisz przyprawiony odrobiną absurdalnego humoru. I jak to w baśniach bywa w jego historii pojawia się dobro i zło a także zasłużona nagroda i kara.
Doskonałą prozę Miłoszewskiego idealnie uzupełniają niezwykłe rysunki Piotra Sokołowskiego o lekko karykaturalnym charakterze.
Obydwu panom gratuluję świetnej roboty, a małych i dużych czytelników zapraszam na wyprawę w Góry Żmijowe.
Gwarantuję, że nie będziecie się nudzili.

Zdolny, poczytny i nagradzany w świecie autor kryminałów oraz thrillerów podjął ryzykowne przedsięwzięcie i postanowił napisać baśń utrzymaną w konwencji fantasy. Splatają się w niej wątki skupione wokół dwojga głównych bohaterów żyjących w sąsiednich krainach oddzielonych od siebie Górami Żmijowymi. Są to kapryśna i rozpieszczona królewna Filemona z Maare oraz czekający na...

Świetny Miłoszewski w nieco innej odsłonie, niż się zwykle kojarzy.

Świetny Miłoszewski w nieco innej odsłonie, niż się zwykle kojarzy.

Podczas czytania pierwszego tomu serii dla dzieci i młodzieży "Hydropolis"
znalazłam informację, że autor - "pisarz dla dorosłych" - Zygmunt Miłoszewski
napisał wcześniej inną książkę dla młodszych czytelników - baśń dla córki
"Góry Żmijowe".

To intrygująca, zaskakująca, cudownie wciągająca opowieść,
splatająca dwie osobne historie dwójki dziecięcych bohaterów.
To opowieść z wędrówką, przygodami, misją, magią,
strachem i innymi uczuciami, z naiwnością,
współczuciem, wdzięcznością.
To opowieść o zasadach, rygorach, karze, służbie,
odwadze, wytrwałości, przyjaźni, pomocy
i niespodziankach.

Aż dziw, że to wszystko zmieściło się w niedużej książce.
Aż dziw, że czytelnik nie czuje nadmiaru wrażeń,
tylko z wypiekami towarzyszy Erykowi i Filomenie.


https://bajdocja.blogspot.com/2022/11/gory-zmijowe.html

Podczas czytania pierwszego tomu serii dla dzieci i młodzieży "Hydropolis"
znalazłam informację, że autor - "pisarz dla dorosłych" - Zygmunt Miłoszewski
napisał wcześniej inną książkę dla młodszych czytelników - baśń dla córki
"Góry Żmijowe".

To intrygująca, zaskakująca, cudownie wciągająca opowieść,
splatająca dwie osobne historie dwójki dziecięcych bohaterów.
To...

Bardzo przyjemna książeczka, która idealnie nadała się na "zastój czytelniczy". Nie jestem fanką fantastyki, ale ta krótka historyjka sprawiła mi przyjemność, gdy ją czytałam.

Szczególnie zachwyciły mnie wstępy do rozdziału i proste ilustracje.

Bardzo przyjemna książeczka, która idealnie nadała się na "zastój czytelniczy". Nie jestem fanką fantastyki, ale ta krótka historyjka sprawiła mi przyjemność, gdy ją czytałam.

Szczególnie zachwyciły mnie wstępy do rozdziału i proste ilustracje.

Rewelacyjna książka. Najpierw myślałam, że to nic ciekawego, bo jest mnóstwo książek podobnych do tej. A jednak myliłam się. Od jednego z pierwszych rozdziałów bardzo się wciągnęłam. Przeczytałam ją w błyskawicznym tępie.

Polecam.

Rewelacyjna książka. Najpierw myślałam, że to nic ciekawego, bo jest mnóstwo książek podobnych do tej. A jednak myliłam się. Od jednego z pierwszych rozdziałów bardzo się wciągnęłam. Przeczytałam ją w błyskawicznym tępie.

Polecam.

Dawno temu znalazłam tę książkę na półce z gratisami w bibliotece obok Lalki Prusa i Rogasia z doliny Roztoki 😁 Znałam tytuł i autor. Pomyślałam, że przeczytam synkowi na dobranoc (8lat wtedy). Niestety, historia go nie zainteresowała. Postanowiłam dokończyć książeczkę i nie zawiodłam się. Była bardzo urokliwa i przyjemna w odbiorze. Również wydanie bardzo estetyczne i poręczne. Szczerze polecam nie tylko dzieciom.

Dawno temu znalazłam tę książkę na półce z gratisami w bibliotece obok Lalki Prusa i Rogasia z doliny Roztoki 😁 Znałam tytuł i autor. Pomyślałam, że przeczytam synkowi na dobranoc (8lat wtedy). Niestety, historia go nie zainteresowała. Postanowiłam dokończyć książeczkę i nie zawiodłam się. Była bardzo urokliwa i przyjemna w odbiorze. Również wydanie bardzo estetyczne i...

dużo o wspinaczce ale też o smoku , Filomenie i o magicznym fotelu z fajną grą

dużo o wspinaczce ale też o smoku , Filomenie i o magicznym fotelu z fajną grą

Ubawiłam się :) uwielbiam baśnie.

Ubawiłam się :) uwielbiam baśnie.

Bardzo przyjemna lektura, błyskawicznie się czyta. Sięgnęłam z ciekawości bo nawet nie wiedziałam że mój ulubiony autor popełnił książkę dla dzieci. Wyszła mu bardzo dobrze, zwłaszcza bohaterowie drugoplanowi. Wolne skrzaty wymiatają :)

Bardzo przyjemna lektura, błyskawicznie się czyta. Sięgnęłam z ciekawości bo nawet nie wiedziałam że mój ulubiony autor popełnił książkę dla dzieci. Wyszła mu bardzo dobrze, zwłaszcza bohaterowie drugoplanowi. Wolne skrzaty wymiatają :)

Już całkiem dawno dodałem tą pozycję do listy „chcę przeczytać”. Nawet do końca nie byłem wtedy świadomy iż jest to bajka przeznaczona głownie dla dzieci. Po niedawnej lekturze „Domofonu” postanowiłem sięgnąć po kolejną wcześniejszą książkę Zygmunta Miłoszewskiego. Bardzo mnie zaskoczyło iż napisał on również bajkę dla dzieci.
Opowieść o Filomenie i Eryku czytało się dość przyjemnie. Nie jest to zbyt obszerna książeczka. Nim się spostrzegłem, przeczytałem całość. Mimo iż książka należy do gatunku literatury dziecięcej czytało się ją dobrze, zrelaksowałem się podczas czytania. Dla odmiany dobrze było przeczytać tą książkę.
Miejsce akcji bajki to bajowy świat, głównie skłądający się z dwóch krajin rozdzielonych górami żmijowymi. Z okien zamku w którym mieszka książniczka Filemona widać ów góry. Filemona marzy od zbadaniu, odkryciu tych gór. Udaje jej się wydostać z pałacu, w końcu trafia do gór żmijowych i tam czekają ją wielkie przygody. Nie będę zdradzał więcej jakie to przygody, ale przyznam iż ciekawe.
Równolegle do gór żmijowych dąrzy dwóch chłopaków, Eryk oraz drugi chłopak którego spotkał przy okazji w drodze do gór żmijowych. Chłopcy zaprzyjazniają się i wspólnie przeżywają wiele ciekawych przygód.
Co kryją w sobie góry żmijowe, kto je zamieszkuje, jaki będzie koniec całej opowieści – aby się tego dowiedzieć trzeba przeczytać całość.

Już całkiem dawno dodałem tą pozycję do listy „chcę przeczytać”. Nawet do końca nie byłem wtedy świadomy iż jest to bajka przeznaczona głownie dla dzieci. Po niedawnej lekturze „Domofonu” postanowiłem sięgnąć po kolejną wcześniejszą książkę Zygmunta Miłoszewskiego. Bardzo mnie zaskoczyło iż napisał on również bajkę dla dzieci.
Opowieść o Filomenie i Eryku czytało się dość...