"Lato i Ptaszynka" wydana została w 2012 roku, natomiast Polskiej premiery doczekała się w 2014. Książka opowiada o dwóch siostrach, które w skutek swoich korzeni musiały udać się na niezwykle trudną i wykańczającą podróż do innego świata w poszukiwaniu swojego prawdziwego "ja".

Historia opisana w książce dzieje się w bliżej nieokreślonym czasie i miejscu, jednak po niektórych użytych w niej sformułowaniach można domyślić się, że bohaterowie żyją w czasach bliskich tym, w których opowieść była pisana. Dzięki umieszczeniu akcji w tym momencie historii ludzkości, opowieść wydaje się być bliska każdemu współczesnemu czytelnikowi, a co z tym idzie łatwiejsza w odbiorze przez najmłodszych. Przy okazji tworzy to przyjemny kontrast z dużą ilością elementów fantastycznych umieszczonych w książce.

Sama fabuła jest niezwykle wciągająca i rozbudowana. Jest to jeden z tych aspektów, przez które nie mogłam oderwać się od książki, czego nie ułatwiały krótkie rozdziały.

Opisane w książce przeżycia bohaterek były na swój sposób klimatyczne, nawet biorąc pod uwagę brutalniejsze sceny, które dzięki nieco poetyckiemu stylowi narracji nie wzbudzały mojej odrazy.

Przez całą powieść, bohaterom towarzyszy szeroko pojęta natura, która otrzymuje kluczową rolę dla akcji- zarówno w formie niezwykle klimatycznie opisanych pór roku, jak i tworzących bohaterkom zwierząt i roślin, które również opisane zostały w poetycki wręcz sposób.

Na koniec warto dodać, że autorka w niezwykle dobry sposób opisała relacje występująca między bohaterami co zdecydowanie umila czytanie, a za razem dodaje książce nieco moralizatorskiego charakteru.

Uważam, że jest to bardzo dobra powieść dla każdego młodego czytelnika jak i fanów książek takich jak "Opowieści z Narnii", "Mały Książę" czy "Wojna Makowa".

"Lato i Ptaszynka" wydana została w 2012 roku, natomiast Polskiej premiery doczekała się w 2014. Książka opowiada o dwóch siostrach, które w skutek swoich korzeni musiały udać się na niezwykle trudną i wykańczającą podróż do innego świata w poszukiwaniu swojego prawdziwego "ja".

Historia opisana w książce dzieje się w bliżej nieokreślonym czasie i miejscu, jednak po...

Po prostu wspaniała historia <3 Nie jeden raz się wzruszyłam, chociaż początkowo czytanie szło mi opornie. Musiałam porzucić logiczne myślenie i przyjąć rzeczy takimi, jakie są nie wgłębiając się w prawa natury. Cudowna książka o rodzinie, szukaniu swojego miejsca na świecie i dwóch siostrach różnych od siebie jak ogień i woda. Jak najbardziej polecam ^^

Po prostu wspaniała historia <3 Nie jeden raz się wzruszyłam, chociaż początkowo czytanie szło mi opornie. Musiałam porzucić logiczne myślenie i przyjąć rzeczy takimi, jakie są nie wgłębiając się w prawa natury. Cudowna książka o rodzinie, szukaniu swojego miejsca na świecie i dwóch siostrach różnych od siebie jak ogień i woda. Jak najbardziej polecam ^^

Niesamowita książka na miarę Małego Księcia. Czytana dzieciom tworzy piękną bajkę, czytana przez dorosłych staje się opowiadaniem pełnym przenośni, porównań i idei, które pozwalają spojrzeć na otaczający nas świat z innej perspektywy. Wszystko co nas otacza ma więcej niż jedno znaczenie, każdy z nas przeczyta i zrozumie tą książkę inaczej i każde o rozumowanie będzie dobre. Przekaz, który z niej płynie za sprawą Lata i Ptaszynki jest inny dla każdego z nas, bo każdy z nas jest wyjątkowy na swój własny sposób.
Książka jest wspaniała i szczerze ją polecam.

Niesamowita książka na miarę Małego Księcia. Czytana dzieciom tworzy piękną bajkę, czytana przez dorosłych staje się opowiadaniem pełnym przenośni, porównań i idei, które pozwalają spojrzeć na otaczający nas świat z innej perspektywy. Wszystko co nas otacza ma więcej niż jedno znaczenie, każdy z nas przeczyta i zrozumie tą książkę inaczej i każde o rozumowanie będzie dobre....

Książka raczej smutna , magiczna. Działa emocjonalnie na czytelnika. Przedstawiona jest nieco inna miłość rodzicielska i siostrzana. Jak to w bajkach wiele niezwykłych akcji i zdarzeń. Czy jest podobna do "Narnii" jak sugeruje opis? Chyba bym tutaj polemizowała.
Jeśli ktoś lubi zaszyć się w nierzeczywistym świecie to polecam książkę jak najbardziej. Oczywiście tematyka bardziej dla młodzieży niż dla dorosłych, ale ja przeczytałam ją jednym tchem ;)

Książka raczej smutna , magiczna. Działa emocjonalnie na czytelnika. Przedstawiona jest nieco inna miłość rodzicielska i siostrzana. Jak to w bajkach wiele niezwykłych akcji i zdarzeń. Czy jest podobna do "Narnii" jak sugeruje opis? Chyba bym tutaj polemizowała.
Jeśli ktoś lubi zaszyć się w nierzeczywistym świecie to polecam książkę jak najbardziej. Oczywiście tematyka...

Nie... nie i nie. To nie mój świat baśnie, nie. Książka strasznie mi sie dużyła. Ktoś musi lubieć takie rzeczy. I tak wydawała mi się lepsza od Narnii. Tylko, że wszystko bardzo się ciągnęło. Jeden wątek potrafił być przez kilka stron. "Sorry"- wypowiedziałam to słowo dziś- "to nie moje klimaty." I odłożyłam książke na półke. Może byłaby lepsza gdyby wontki były krótsze. Przez pewien czas mówiłam do siebie "dam radę przeczytam to" ale dziś jednak coś we mnie pękło i skończyłam ją. I czuje że dlugo do niej nie powróce. Pomimo tego w niektórych momentach podobała mi się, a należe do wybrednych ludzi. Była ciekawie napisana, nie chodzi o to że ma ponad 300 stron i dlatego jej nie przeczytałam. Nie. Po prostu te książke można by było skrócić i byłaby ciekawsza.

Nie... nie i nie. To nie mój świat baśnie, nie. Książka strasznie mi sie dużyła. Ktoś musi lubieć takie rzeczy. I tak wydawała mi się lepsza od Narnii. Tylko, że wszystko bardzo się ciągnęło. Jeden wątek potrafił być przez kilka stron. "Sorry"- wypowiedziałam to słowo dziś- "to nie moje klimaty." I odłożyłam książke na półke. Może byłaby lepsza gdyby wontki były krótsze....

Ciężko mi wystawić ocenę. Z jednej strony książka bardzo piękna, niektóre opisy czy wyrażenia bardzo poetyckie, bez ocierania się, moim zdaniem, o grafomanię (na pewno duża w tym także zasługa tłumaczenia).
Jednak sama historia, o charakterze przypowieści, jest stanowczo za długa i przez to nużącą. Poetycka baśń przemienia się z czasem w baśniowy tasiemiec, który wydaje się nie mieć końca.

Ciężko mi wystawić ocenę. Z jednej strony książka bardzo piękna, niektóre opisy czy wyrażenia bardzo poetyckie, bez ocierania się, moim zdaniem, o grafomanię (na pewno duża w tym także zasługa tłumaczenia).
Jednak sama historia, o charakterze przypowieści, jest stanowczo za długa i przez to nużącą. Poetycka baśń przemienia się z czasem w baśniowy tasiemiec, który wydaje się...

Niesamowita

Niesamowita

Kocham baśnie. Przepis na dobrą baśń powinien zawierać magię, tajemnicę, zaskoczenie, barwnych bohaterów, bogatą symbolikę oraz świat, który rozrasta się jak korzenie drzewa. Te wszystkie elementy ma powieść "Lato i Ptaszynka" Katherine Catmull. Książka jest porównywana do opowieści z Narnii, do której można wejść dzięki magicznej szafie i dziecięcej wyobraźni. W powieści Catmull wszystko ma swoje znaczenie, istnieje podział na świat rzeczywisty, realny oraz baśniowy, krainę ptaków.

Lato i Ptaszynka są siostrami, które całkowicie inaczej postrzegają świat. Lato jest praktyczna, starsza, zawsze myśli logicznie i próbuje opiekować się młodszą siostrą. Ptaszynka to niespokojny duch, zakochana w ptakach, swoim flecie, muzyce, odbiera świat głębiej, widzi więcej niż jej starsza siostra, stąpająca mocno po ziemi. Pewnego dnia dziewczynki budzą się w pustym domu- rodzice zniknęli. Siostry podejmują trudną decyzję - postanawiają odszukać zagubionych rodziców. Lato stwierdza, że musiało wydarzyć się coś niezwykle ważnego, skoro mama i tato zostawili je same. Dzieci odnajdują tajemniczy list od matki, pełen symboli, które dziewczynki odczytują na swój sposób i wyruszają w trudną podróż, która odkryje wszystkie tajemnice z przeszłości i zmieni ich beztroskie życie. Lato i Ptaszynka przechodzą przez magiczną bramę, która jest wejściem do świata ptaków. Niestety każda z bohaterek inaczej interpretuje ten niezwykły świat, Ptaszynka widzi o wiele więcej i postanawia sama odnaleźć rodziców, tym bardziej, że rozumie mowę ptaków. Lato niestety pozostaje sama. Spotyka starego człowieka, który opowiada jej niezwykłą historię o Królowej Ptaków, która prowadzi co roku swój ptasi lud do Zielonego Domu, ptasiego raju. Niestety pewnego dnia Ptasia Królowa zniknęła, a ptaki nie znały drogi do magicznego miejsca. Tylko Królowa Ptaków wiedziała jak przeprowadzić ptaki, tylko ona znała mapę.
Każda z dziewczynek pragnie odnaleźć rodziców, lecz w ptasim świecie panuje Lalkarka, chciwa i okrutna kobieta, która za wszelką cenę pragnie zdobyć koronę Królowej Ptaków. Jest niebezpieczną postacią, która potrafi zamieniać innych w marionetki, marząc o lataniu w przestworzach jak ptak. Aby ją pokonać Lato i Ptaszynka będą musiały odnaleźć prawdziwą Królową Ptaków, a także odkryć swoją prawdziwą duszę i drogę.

Świat powieści "Lato i Ptaszynka" jest baśniowy, bogaty w symbolikę i trel ptaków. W piórach ptaków, łabędzich kształtach, sowim pohukiwaniu kryje się prawdziwa magia,oparta na miłości, zaufaniu i poświęceniu. Dziewczynki zostają poddane wielu próbom i pomimo swoich słabości, pokus, zazdrości, powracają do prawdy, która okazuje się zarówno bolesna jak i niezwykła. Uczucia mają tutaj przeróżne barwy i są wieloznaczne tak jak odczytywane symbole, mapy i ptasia pieśń. Świat ptaków jest różnorodny, kolorowy, ale i mroczny, surowy, nie uznający fałszu.
Może się wydawać, że to baśń dla dzieci - absolutnie, jest dla młodego człowieka, nawet dla dorosłego, ponieważ motywacja bohaterów jest dość skomplikowana. Tak naprawdę jest to opowieść o człowieku, który jest pełny wielu sprzeczności, popełnia błędy ale i potrafi dokonać rzeczy wielkich. Bohaterowie nie są idealni, błądzą, poszukują, upadają, ale zawsze powstają, aby iść dalej.
"Lato i Ptaszynka" to piękna historia o poszukiwaniach swojej tożsamości. Autorka mówi nam, że nie wszystko jest oczywiste, ale posiada drugie dno, inne znaczenie, bo każdy z nas inaczej interpretuje świat, przepuszczając go przez swoją osobowość. Mnie urzekła najbardziej Lato, odważna, odpowiedzialna, o wiele dojrzalsza niż Ptaszynka. Jej postawa budzi moje uznanie, pomimo wyobcowania i ograniczeń staje się kimś więcej. Lato wykluwa się z jajka, opuszcza skorupę ignorancji, ograniczeń, porzuca swoje dawne "ja" aby odkryć historię swoich rodziców, aby powrócić do Zielonego Domu.

Kocham baśnie. Przepis na dobrą baśń powinien zawierać magię, tajemnicę, zaskoczenie, barwnych bohaterów, bogatą symbolikę oraz świat, który rozrasta się jak korzenie drzewa. Te wszystkie elementy ma powieść "Lato i Ptaszynka" Katherine Catmull. Książka jest porównywana do opowieści z Narnii, do której można wejść dzięki magicznej szafie i dziecięcej wyobraźni. W powieści...