Jakbym opisał to w jednym słowie to jest fajna.

Jakbym opisał to w jednym słowie to jest fajna.

To nasze pierwsze podejście. Bogato ilustrowana, anegdotyczna konstrukcja przypadła nam do gustu.
W bibliotece czeka na nas pierwszy tom;)
PS. Ciekawe metody wychowawcze mamy Grega.

To nasze pierwsze podejście. Bogato ilustrowana, anegdotyczna konstrukcja przypadła nam do gustu.
W bibliotece czeka na nas pierwszy tom;)
PS. Ciekawe metody wychowawcze mamy Grega.

Jak zwykle super, tylko ta końcówka... Nie podoba mi się, że Greg zyskał popularność dzięki rzekomemu podglądaniu płci przeciwnej w szatni. Wiem, że to książka humorystyczna, ale bez przesady. Niektóre dzieci mogą uznać, że takie zachowanie to nic złego, bo tak zostało przedstawione.

Jak zwykle super, tylko ta końcówka... Nie podoba mi się, że Greg zyskał popularność dzięki rzekomemu podglądaniu płci przeciwnej w szatni. Wiem, że to książka humorystyczna, ale bez przesady. Niektóre dzieci mogą uznać, że takie zachowanie to nic złego, bo tak zostało przedstawione.

Świetna książka

Świetna książka

spoko

spoko

Mój brat jest wielkim fanem serii "Dziennik Cwaniaczka". Przeczytał wszystkie tomy, a ja także. Zauważyliśmy intrygującą sprawę. Greg jest narratorem wszystkich tomów serii i on także rysuje ilustracje. I to właśnie w nich tkwi sedno: zauważyliśmy, że Greg rysuje każdą postać tak jak on ją postrzega pod względem osobowości. Np.: odwzorowywuje samego siebie naprawdę ładnie. Mam tu na myśli, że bez niedoskonałości, co symbolizuje jak wysokie poczucie własnej wartości ma on. Swoją rodzinę także odwzorowywuje w miarę ładnie, z wyjątkiem Mannego. A to naprawdę ma sens, ponieważ Manny często uprzykrzał mu życie, więc zapewne nie darzy go zbyt wielką sympatią. Dziewczyny z klasy też rysuje ładnie, ale za to swoich kolegów poza Rowleyem rysuje po prostu jako zwykłych szaraków, bo nie zwraca on na nich zbytniej uwagi. Spory wpływ na tą teorię mają też spin-offowe książki o Rowleyu w którym to on jest narratorem i ilustratorem. Niektóre postacie przedstawia on zupełnie inaczej niż Greg np. Scotty Duglass ( taki dzieciak co pomagał Rowleyowi przy pokazie sztuczek magicznych) wygląda w obu stylach zupełnie inaczej. Ale wróćmy do Grega.
W późniejszych częściach jego tzw. artstyle stopniowo się zmienia. Możemy w nim zauważyć, że osoby z tła coraz częściej rysuje nieatrakcyjnie i nieciekawie, a w poprzednich częściach jednak niektóre postacie z tła mimo wszystko wyglądały ciekawiej i mniej schematycznie. Najpewniej jest to po prostu sprawa lenistwa autora, ale można to też interpretować tak, że Greg staje się coraz bardziej samolubny.
Ogólnie to cała seria jest naprawdę fajna, trochę miejscami irytująca, ale zabawna. Dziękuję jeśli ktokolwiek przeczytał ten wpis do końca XD

Mój brat jest wielkim fanem serii "Dziennik Cwaniaczka". Przeczytał wszystkie tomy, a ja także. Zauważyliśmy intrygującą sprawę. Greg jest narratorem wszystkich tomów serii i on także rysuje ilustracje. I to właśnie w nich tkwi sedno: zauważyliśmy, że Greg rysuje każdą postać tak jak on ją postrzega pod względem osobowości. Np.: odwzorowywuje samego siebie naprawdę ładnie....

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

Polecam, przyjemna, dobrze się czyta. Wzbogacona o ilustrację. Bardzo fajna dla młodszych, którzy dopiero przekonują się do czytania książek.

Polecam, przyjemna, dobrze się czyta. Wzbogacona o ilustrację. Bardzo fajna dla młodszych, którzy dopiero przekonują się do czytania książek.

Bardzo mnie śmieszy.długa ale szybko się ją czyta .

Bardzo mnie śmieszy.długa ale szybko się ją czyta .

Bardzo fajne. Lubię postać Rodricka

Bardzo fajne. Lubię postać Rodricka