Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nastrojowa, po ekspozycyjnym początku druga połowa o wiele bardziej dynamiczna.
Groza może w wersji soft, ale mimo to historia zbudowana przez autora pozwal uruchomić wyobraźnie.

Nastrojowa, po ekspozycyjnym początku druga połowa o wiele bardziej dynamiczna.
Groza może w wersji soft, ale mimo to historia zbudowana przez autora pozwal uruchomić wyobraźnie.

Pierwsze skojarzenie to niesamowicie bogaty, ale prosty język. Niestety we współczesnej literaturze często spotykamy tytułu napisane językiem zawiłym i silącym się na wyrafinowanie, będące jednocześnie jednowymiarowymi, pozbawionymi głębi, tła, czy wewnętrznej spójności; najeżone nic niewnoszącymi dialogami. Pod tym względem Ali i Nino jest prawdziwą perłą niezależnie od upływu lat.

Co daje nam ta historia?
Opis obcych kultur, obcych tradycji, obcych punktów widzenia na życie i sprawy codzienne. Zarówno spojrzenia muzułmanina, jak i gruzińskiej księżniczki. Zapis tła historycznego i politycznego tamtych czasów, bezcennej karty w historii Azerbejdżanu. Świadectwo tygla narodowo-religijnego Baku, styku Azji i Europy. Jednak najważniejsze to wywołanie emocji u czytelnika, uczuć związanych ze stawianiem czoła przeciwnościom losu, społeczeństwa, tradycji. Towarzysząc bohaterom dzielimy z nimi ich radości i smutki, wiarę w szczęśliwą przyszłość, walkę o uczucie okupioną kompromisami i wzajemnym poświęceniem. Uczucia zdobycia, odzyskania i straty.

Od dzisiaj Ali i Nino mają zasłużone miejsce w biblioteczce, na najważniejszej półce.

Pierwsze skojarzenie to niesamowicie bogaty, ale prosty język. Niestety we współczesnej literaturze często spotykamy tytułu napisane językiem zawiłym i silącym się na wyrafinowanie, będące jednocześnie jednowymiarowymi, pozbawionymi głębi, tła, czy wewnętrznej spójności; najeżone nic niewnoszącymi dialogami. Pod tym względem Ali i Nino jest prawdziwą perłą niezależnie od...

Ważna książka przypominająca mroczne karty historii związane z akcją T4.
Miejsce akcji na terenach i tak nazbyt doświadczonego górnego śląska, nie zawsze wskazane z nazwy, dodatkowo potęgują odczucia związane z przedstawianymi historiami, uniemożliwiając jednocześnie osobom niezorientowanym w historii tego regionu poznać jego ciężką oraz niejednoznaczną historię.

Dużym zarzutem jak dla mnie była zbyt duża promocja, a właściwie zawarcie zbyt obszernych fragmentów opisywanego tytułu w wywiadach, artykułach czy audycjach radiowych. W ogólnym rozrachunku nieco mnie to zasmuciło.
Mimo to kobiecie która tak patrzy na swojego męża trzeba to wybaczyć. ;)

Ważna książka przypominająca mroczne karty historii związane z akcją T4.
Miejsce akcji na terenach i tak nazbyt doświadczonego górnego śląska, nie zawsze wskazane z nazwy, dodatkowo potęgują odczucia związane z przedstawianymi historiami, uniemożliwiając jednocześnie osobom niezorientowanym w historii tego regionu poznać jego ciężką oraz niejednoznaczną historię.

Dużym...

Surowa literatura amerykańska z pierwszej połowy XX w.
Historia o samotności, egoizmie, pragnieniach i szukaniu swojego miejsca przy jednoczesnym zmaganiu się z życiowymi zakrętami.

W historii brak wybuchów, laserów, syren, bo nie o to też chodzi. Historia sama w sobie budzi emocje bez specjalnych zabiegów, a ewentualny zarzut o monotonie może być uznany za zaletę.
Warto wspomnieć że "Serce..." tak jak podobne tytuły z tego okresu w literaturze amerykańskiej ujawnia zaintrygowanie ówczesnego społeczeństwa/ twórców komunizmem/socjalizmem; ot taka ciekawostka.

Surowa literatura amerykańska z pierwszej połowy XX w.
Historia o samotności, egoizmie, pragnieniach i szukaniu swojego miejsca przy jednoczesnym zmaganiu się z życiowymi zakrętami.

W historii brak wybuchów, laserów, syren, bo nie o to też chodzi. Historia sama w sobie budzi emocje bez specjalnych zabiegów, a ewentualny zarzut o monotonie może być uznany za zaletę.
Warto...

Książka wywiad, wywiad rzeka.
Dwóch mężczyzn, rówieśników, na podobnym etapie życia o dosyć surowej powierzchowności, z dwóch różnych światów wymieniają się spojrzeniami na temat rzeczywistości widzianej z własnej perspektywy.

Wybór Twardocha na prowadzącego udany ze względu wizerunkowego jak i ze względu na styl rozmów.
Khalidow po za historiami z życia rodzinnego i wspomnieniami z Czeczeni w wiarygodny sposób oswaja islam, czy raczej czytelnika z islamem, ocieplając wizerunek tej religii.

Tytuł ten można polecić każdemu kto sympatyzuje chociaż z jednym z rozmawiających osobników.

Książka wywiad, wywiad rzeka.
Dwóch mężczyzn, rówieśników, na podobnym etapie życia o dosyć surowej powierzchowności, z dwóch różnych światów wymieniają się spojrzeniami na temat rzeczywistości widzianej z własnej perspektywy.

Wybór Twardocha na prowadzącego udany ze względu wizerunkowego jak i ze względu na styl rozmów.
Khalidow po za historiami z życia rodzinnego i...

Wdzięczny tytuł do ekranizacji, po kilkunastu stronach zrozumiałem dlaczego od miesiąca jestem bombardowany reklamami serialu.

Absolutnie fantastyczny "mushup" olbrzymiej liczby wierzeń i mitologii z całego globu wraz z amerykańską popkulturą. Całość napisana niezwykle lekko i przystępnie. Uderzenia w poważniejszą nutę zdarzają się ale mniej niż epizodycznie.
Humor i dialogi wpasowujące się w całość, "z zębem" w odpowiednim momencie, jednak nie aż tak rubaszne i (przesadnie?) wulgarne jak ma to miejsce w rodzimym fantasy / urban-fantasy.


Nic tylko polecać!

Wdzięczny tytuł do ekranizacji, po kilkunastu stronach zrozumiałem dlaczego od miesiąca jestem bombardowany reklamami serialu.

Absolutnie fantastyczny "mushup" olbrzymiej liczby wierzeń i mitologii z całego globu wraz z amerykańską popkulturą. Całość napisana niezwykle lekko i przystępnie. Uderzenia w poważniejszą nutę zdarzają się ale mniej niż epizodycznie.
Humor i...

Podchodziłem do tego tytułu z lekką rezerwą. O ile dobrze sprawdziłem jest to jedyny tytuł w serii Fabryka Strachu, wydawnictwa Fabryka Słów.

Miłe zaskoczenie, Mortka odnajduje się konwencji horroru okraszając historię ciętym humorem i soczystymi dialogami. Warto też wspomnieć o odniesieniach muzycznych, nie raz, nie dwa autor wspomina muzykę grającą w samochodowym radiu czy kawiarni.

Podnoszę ocenę za poniższy cytat:
Mało kto we współczesnym świecie sięga po coś innego niż "Harry Potter", a ludzie czytający Grishama czy Forsytha uważani są za czytelników ambitnych.

Podchodziłem do tego tytułu z lekką rezerwą. O ile dobrze sprawdziłem jest to jedyny tytuł w serii Fabryka Strachu, wydawnictwa Fabryka Słów.

Miłe zaskoczenie, Mortka odnajduje się konwencji horroru okraszając historię ciętym humorem i soczystymi dialogami. Warto też wspomnieć o odniesieniach muzycznych, nie raz, nie dwa autor wspomina muzykę grającą w samochodowym radiu...

100% Pilcha w Pilchu.
Po raz kolejny jestem zniewolony romantycznym wręcz idealizowaniem słabości do alkoholu i niewierności; tak typowym dla Pilach, ale za razem tak obezwładniającym.

Krótka historia Kohutka sprawia niesamowitą frajdę. Jednak to co tak atrakcyjne na kartach powieści budzi strach po odłożeniu książki. Nieprzyjemna myśl z tyłu głowy szepcze by nigdy nie zostać takim Kohutkiem.


"(...)dotykał jej i działo się z nim to, co działo się z nim zawsze, gdy jej dotykał. Kohoutek redukował się wtedy do własnych dłoni(...)"

100% Pilcha w Pilchu.
Po raz kolejny jestem zniewolony romantycznym wręcz idealizowaniem słabości do alkoholu i niewierności; tak typowym dla Pilach, ale za razem tak obezwładniającym.

Krótka historia Kohutka sprawia niesamowitą frajdę. Jednak to co tak atrakcyjne na kartach powieści budzi strach po odłożeniu książki. Nieprzyjemna myśl z tyłu głowy szepcze by nigdy nie...

Wymagająca lektura.
Książka ma formę pamiętnika głównej bohaterki czy raczej żony głównego bohatera.
Jak przystało na czas powstania Żelazna Stopa pełna jest myśli socjalistycznej, co nie dziwi po przejrzeniu biografii co ważniejszych osobistości tamtego czasu.

Wymagająca lektura.
Książka ma formę pamiętnika głównej bohaterki czy raczej żony głównego bohatera.
Jak przystało na czas powstania Żelazna Stopa pełna jest myśli socjalistycznej, co nie dziwi po przejrzeniu biografii co ważniejszych osobistości tamtego czasu.

Jaką walkę przeszedłem z tym tytułem. Wiele wewnętrznych konfliktów targało mną w trakcie czytania, były podrozdziały gdzie chciałem cisnąć powyższy tytuł o ścianę z myślą "jak można? co za bzdury". Były jednak i takie będące idealnym przedłużeniem moich rozważań.

Po przeczytaniu Kropek widzę w sobie zmianę kilku detali, czy to w myśleniu, czy to w zachowaniu. Co więcej uważam że to zmiany na lepsze.
Dla niektórych może być to świetny substytut rozmowy z przyjacielem.

Niesamowicie ciepło oceniam ten tytuł, spojrzenie w inny sposób na wiele spraw przynosi jedynie plusy. Fajnie jest się pięknie różnić i akceptować takimi jakimi jesteśmy.

Jaką walkę przeszedłem z tym tytułem. Wiele wewnętrznych konfliktów targało mną w trakcie czytania, były podrozdziały gdzie chciałem cisnąć powyższy tytuł o ścianę z myślą "jak można? co za bzdury". Były jednak i takie będące idealnym przedłużeniem moich rozważań.

Po przeczytaniu Kropek widzę w sobie zmianę kilku detali, czy to w myśleniu, czy to w zachowaniu. Co więcej...

Akcja z pierwszej części przyśpiesza, całość czyta się jeszcze szybciej.
Dzięki dodaniu elementów polityki, wzajemnych układów i antagonizmów historia w porównaniu do pierwszego tomu nabiera rumieńców.
Zakończenie dodatkowo zachęca do nabycia kolejnego tomu, na to trzeba będzie niestety zaczekać.

Akcja z pierwszej części przyśpiesza, całość czyta się jeszcze szybciej.
Dzięki dodaniu elementów polityki, wzajemnych układów i antagonizmów historia w porównaniu do pierwszego tomu nabiera rumieńców.
Zakończenie dodatkowo zachęca do nabycia kolejnego tomu, na to trzeba będzie niestety zaczekać.

Plus za kreacje świata i osadzenie historii w jakichś ramach.
Plus za stworzenie głównego bohatera który nie jest do bólu jednowymiarowy, są jakieś ukryte motywacje, niejasna przeszłość i tak dalej.
Plus minus za konstrukcję reszty drużyny. o strażniczce/ kapłance dowiadujemy się bardzo wiele a pozostali są jednak tłem.
Czytało się szybko i miło, jednak nic nie zaiskrzyło, jako czytadłu dałbym 7/10, książce jako takiej 5/10.

Plus za kreacje świata i osadzenie historii w jakichś ramach.
Plus za stworzenie głównego bohatera który nie jest do bólu jednowymiarowy, są jakieś ukryte motywacje, niejasna przeszłość i tak dalej.
Plus minus za konstrukcję reszty drużyny. o strażniczce/ kapłance dowiadujemy się bardzo wiele a pozostali są jednak tłem.
Czytało się szybko i miło, jednak nic nie zaiskrzyło,...