Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślałam, że książka będzie bardziej o kocie patrząc na tytuł. Jednak mimo tego uważam, że jest godna polecenia. Dużo można dowiedzieć się o chorobie jaką jest demencja a przy okazji poznać historię Oskara - niesamowitego kota, który towarzyszy i pomaga w cierpieniu, nie tylko osobom umierającym, ale także ich rodzinom.

Myślałam, że książka będzie bardziej o kocie patrząc na tytuł. Jednak mimo tego uważam, że jest godna polecenia. Dużo można dowiedzieć się o chorobie jaką jest demencja a przy okazji poznać historię Oskara - niesamowitego kota, który towarzyszy i pomaga w cierpieniu, nie tylko osobom umierającym, ale także ich rodzinom.

Tekstu dużo nie ma, ale zdjęcia są mega! Większość czasu zajmuje właśnie dokładne ich oglądanie. Polecam, szczególnie fanom.

Tekstu dużo nie ma, ale zdjęcia są mega! Większość czasu zajmuje właśnie dokładne ich oglądanie. Polecam, szczególnie fanom.

Lubię Ozzy'ego i dlatego gdy tylko zobaczyłam książę w bibliotece od razu ją wzięłam. Bardzo szczera i szokująca autobiografia. Momentami wręcz rozbrajająca. Myślę, że większość osób po przeczytaniu tej książki zadaję sobie takie samo pytanie jak jeden lekarz "Dlaczego pan jeszcze żyje?". Przynajmniej ja tak zrobiłam.

Lubię Ozzy'ego i dlatego gdy tylko zobaczyłam książę w bibliotece od razu ją wzięłam. Bardzo szczera i szokująca autobiografia. Momentami wręcz rozbrajająca. Myślę, że większość osób po przeczytaniu tej książki zadaję sobie takie samo pytanie jak jeden lekarz "Dlaczego pan jeszcze żyje?". Przynajmniej ja tak zrobiłam.

Najbardziej przerażające opowiadanie: "Drogowy wirus zmierza na północ" - po przeczytaniu długo o nim myślałam; kolejne już mniej, ale też dobre: "Prosektorium numer cztery", "Obiad w Gotham Cafe", "1408", "Jazda na kuli". Te najbardziej mi się podobały. Reszta jest w sumie niezła, ale nie powala i nie jest mroczna jak to sugeruje tytuł.

Najbardziej przerażające opowiadanie: "Drogowy wirus zmierza na północ" - po przeczytaniu długo o nim myślałam; kolejne już mniej, ale też dobre: "Prosektorium numer cztery", "Obiad w Gotham Cafe", "1408", "Jazda na kuli". Te najbardziej mi się podobały. Reszta jest w sumie niezła, ale nie powala i nie jest mroczna jak to sugeruje tytuł.

Przeczytałam z ciekawości, ponieważ lubię sagę Zmierzch. Lecz ta książka w sumie nic nie wnosi, nic interesującego się nie dowiedziałam. Takie lekkie czytadło do autobusu.

Przeczytałam z ciekawości, ponieważ lubię sagę Zmierzch. Lecz ta książka w sumie nic nie wnosi, nic interesującego się nie dowiedziałam. Takie lekkie czytadło do autobusu.

Aż nie wiem co napisać na temat tej części.. Sookie jest taaak irytująca. No i oczywiście w oczy rzucają się ci jej adoratorzy - litości! Nawet nie wiem już ilu ich było tutaj.
Ogólnie książkę czyta się nieźle. Myślę, że resztę części przeczytam, mimo wszystko jestem ciekawa co będzie dalej, ale wolałabym, aby było więcej akcji niż opisów jej romansów z każdym po kolei.
No cóż, przeczytamy - zobaczymy.

Aż nie wiem co napisać na temat tej części.. Sookie jest taaak irytująca. No i oczywiście w oczy rzucają się ci jej adoratorzy - litości! Nawet nie wiem już ilu ich było tutaj.
Ogólnie książkę czyta się nieźle. Myślę, że resztę części przeczytam, mimo wszystko jestem ciekawa co będzie dalej, ale wolałabym, aby było więcej akcji niż opisów jej romansów z każdym po kolei.
No...

Powieść wzruszająca, uronić kilka łez zdecydowanie można.. Jednak akcja rozkręca się dopiero w połowie i najlepsze rozdziały to te pokazane z perspektywy psa. Ale polecam, warto.
Koniec jak dla mnie był zaskakujący, wcale nie myślałam, że wszystko skończy się jak w bajce.

Powieść wzruszająca, uronić kilka łez zdecydowanie można.. Jednak akcja rozkręca się dopiero w połowie i najlepsze rozdziały to te pokazane z perspektywy psa. Ale polecam, warto.
Koniec jak dla mnie był zaskakujący, wcale nie myślałam, że wszystko skończy się jak w bajce.