Ciekawa, przyjemna do czytania, w mojej opinii warta polecania, choć króciutka.

Ciekawa, przyjemna do czytania, w mojej opinii warta polecania, choć króciutka.

Ni to przewodnik, ni to poradnik, ni to pamiętnik... Nijaka.

Ni to przewodnik, ni to poradnik, ni to pamiętnik... Nijaka.

Cóz szkoda ze książki z tej serii są tak krótkie. Z chęcią dowiedziałabym się czegoś więcej :D
Śle ciepłe uściski dla Pani Beaty.

Cóz szkoda ze książki z tej serii są tak krótkie. Z chęcią dowiedziałabym się czegoś więcej :D
Śle ciepłe uściski dla Pani Beaty.

Czy formuła dziennika pozwala na wydawanie głupot? Żeby jeszcze oprawa piękna była... A tu nic. Najgorszego sortu papier, co druga strona (dosłownie!) to rysunki jak u dwulatki. Zdjęcia nieciekawe i do tego miniaturki.

Pani Beata może i miałaby coś do powiedzenia, ale chyba powinien to ubrać w słowa ktoś zdolniejszy. Niby - złote myśli i powtórzenia na co którejś stronie. Aż się wierzyć nie chce, że ktoś wydał tę "książkę".

Czy formuła dziennika pozwala na wydawanie głupot? Żeby jeszcze oprawa piękna była... A tu nic. Najgorszego sortu papier, co druga strona (dosłownie!) to rysunki jak u dwulatki. Zdjęcia nieciekawe i do tego miniaturki.

Pani Beata może i miałaby coś do powiedzenia, ale chyba powinien to ubrać w słowa ktoś zdolniejszy. Niby - złote myśli i powtórzenia na co którejś stronie....

Kolejna książeczka ze wspomnieniami z wizyty w kolejnym kraju. I kolejna o której można powiedzieć, że wiele nie wnosi (choć absolutnie nie jest nudna),ale może stać się inspiracją do przeczytania czegoś więcej.

Kolejna książeczka ze wspomnieniami z wizyty w kolejnym kraju. I kolejna o której można powiedzieć, że wiele nie wnosi (choć absolutnie nie jest nudna),ale może stać się inspiracją do przeczytania czegoś więcej.

Idealna lektura na wakacyjny wypoczynek. Lubię czytać książki Beaty Pawlikowskiej, ponieważ ciągle mogę odkrywać coś nowego. Tym razem zachwyciła mnie urokliwa, najpiękniejsza plaża na świecie, która pozostała nietknięta i skutecznie broni się przed natłokiem turystów. Perspektywa spędzenia wakacji w Jericoacoara brzmi bardzo kusząco. Na uwagę zasługuje, również przesłanie, by spróbować odciąć się na jakiś czas od telefonów komórkowych, gonitwy za pieniędzmi i pomyśleć o naprawdę ważnych sprawach, zacząć zmierzać do celu, skupić się na swoich marzeniach oraz cieszyć chwilą obecną.

Idealna lektura na wakacyjny wypoczynek. Lubię czytać książki Beaty Pawlikowskiej, ponieważ ciągle mogę odkrywać coś nowego. Tym razem zachwyciła mnie urokliwa, najpiękniejsza plaża na świecie, która pozostała nietknięta i skutecznie broni się przed natłokiem turystów. Perspektywa spędzenia wakacji w Jericoacoara brzmi bardzo kusząco. Na uwagę zasługuje, również przesłanie,...

ciężko jakoś ocenić
może zbyt wiele się w tej książce nie znajduje, ale za to szybko się czyta i prędzej coś zostaje w głowie :))
fajny dziennik z podróży ;)
++ za zdjęcia

super figurka bogini Yemanji :))

ciężko jakoś ocenić
może zbyt wiele się w tej książce nie znajduje, ale za to szybko się czyta i prędzej coś zostaje w głowie :))
fajny dziennik z podróży ;)
++ za zdjęcia

super figurka bogini Yemanji :))

Bardzo fajnie napisany dziennik, format książki idealny na wyjazd, zmieści się w każdym, nawet najmniejszym zakamarku torby. Krótka i przyjemna lektura w sam raz na niepogodę ;)

Bardzo fajnie napisany dziennik, format książki idealny na wyjazd, zmieści się w każdym, nawet najmniejszym zakamarku torby. Krótka i przyjemna lektura w sam raz na niepogodę ;)

3,5

Wypożyczyłam sobie z biblioteki w celu oderwania się na chwilę od cięższych lektur.
Książka jest do przeczytania w max. godzinę, a treści w niej jest tyle, że zmieściłoby się na jednej stronie.
Z każdą kolejną pozycją tej autorki utwierdzam się w przekonaniu, że pisana jest po to, żeby zarobić na kolejne podróże niewielkim nakładem pracy - dlaczego niewielkim? Bo historyjki w tych książkach powtarzają się (który już raz czytam, że ludzie dziwią się, że można mieć na imię Beata?). Niektóre zdania w jednej książce znajdują się na trzech stronach w różnych częściach tej książki. Za każdym razem czuję się, jakby autorka miała czytelnika za nieco opóźnionego (no bo po co tyle razy pisać to samo? żeby dotarło?). Charakterystyczne rysunki niczego nie wnoszą (np. narysowana pieprzniczka i solniczka - no serio?) i są prawie identyczne w każdej książce z tej serii (tylko kapibara mnie zauroczyła ;) ). Zdjęcia różne - od ciekawych po takie nic nie wnoszące. Podpisy pod zdjęciami i rysunkami - dno, ciągle te same zdania "kopiuj-wklej".

Jeśli chodzi o plusy, to podobały mi się ciekawostki o tamtejszych owocach, plaży i zjeżdżaniu po piachu na desce. :) No ale to by się zmieściło na jednej stronie w dowolnej podróżniczej gazecie.

Cały czas jestem zdania, że te wszystkie książki Pawlikowskiej (mam na myśli serię tych maleństw) można byłoby skleić w jedną, po wywaleniu wszystkiego, co się powtarza, i wyszłaby wtedy z tego nadal cienka, ale za to bardziej treściwa pozycja. A jeśli już to dzielić, to nadaje się to tylko na artykuł, który wtopi się gdzieś pomiędzy inne w gazecie o podróżach.

Cena okładkowa - 13,99 zł. Lepiej za te pieniądze kupić prasę lub inną książkę z promocji. Kiedyś widziałam pozycje z tej serii po 2,99 - tyle można wydać ewentualnie...

Jeszcze zostało mi kilka - poczytam, jak będę sobie chciała podrasować statystyki, bo szybciej to można chyba tylko rymowanki dla dzieci przejrzeć :p

3,5

Wypożyczyłam sobie z biblioteki w celu oderwania się na chwilę od cięższych lektur.
Książka jest do przeczytania w max. godzinę, a treści w niej jest tyle, że zmieściłoby się na jednej stronie.
Z każdą kolejną pozycją tej autorki utwierdzam się w przekonaniu, że pisana jest po to, żeby zarobić na kolejne podróże niewielkim nakładem pracy - dlaczego niewielkim? Bo...

Z tej książki można się dowiedzieć paru rzeczy o Brazylii, dowiedzieć się o paru owocach i nazwach dań - nic więcej.
Do tego trochę filozofii autorki. Szybko się czyta, ale mało jest wartościowego tekstu.
To pierwsza książka z tej serii przeczytana przeze mnie. Na początku styl pisania wydaje się być trochę denerwujący. Są różne nic nieznaczące opowiastki, myśli autorki, to w jaki sposób się poczuła, albo co jej się nagle przypomniało - to dla mnie niezbyt interesujące. Ksiązka ma ponad 90 stron, ale czyta się ją w dwie godziny. Połowa to niepotrzebne rysunki z cytatami wyrwanymi z tekstu. Zdjęcia słabe, a opisy pod nimi to cytaty, które już przeczytaliśmy.
Spodziewałam się czegoś bardziej interesującego.

Z tej książki można się dowiedzieć paru rzeczy o Brazylii, dowiedzieć się o paru owocach i nazwach dań - nic więcej.
Do tego trochę filozofii autorki. Szybko się czyta, ale mało jest wartościowego tekstu.
To pierwsza książka z tej serii przeczytana przeze mnie. Na początku styl pisania wydaje się być trochę denerwujący. Są różne nic nieznaczące opowiastki, myśli autorki, to...