Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznijmy od tego, że seria Diuny nie jest łatwą lekturą. To bardzo mądra, inteligentna powieść. Najbardziej podobał mi się pierwszy tom, czwarty wbrew pozorom nie był rozwinięciem trzeciego, tylko przenosi nas w bardzo odległą przyszłość, nie poznamy dalszej historii bohaterów. Trochę mnie to rozczarowało, natomiast jako odrębna powieść jest dobra. Po prostu lepiej nie mieć oczekiwań względem przywiązania do bohaterów, no ale i tak lepiej niż w przypadku gry o tron.

Zacznijmy od tego, że seria Diuny nie jest łatwą lekturą. To bardzo mądra, inteligentna powieść. Najbardziej podobał mi się pierwszy tom, czwarty wbrew pozorom nie był rozwinięciem trzeciego, tylko przenosi nas w bardzo odległą przyszłość, nie poznamy dalszej historii bohaterów. Trochę mnie to rozczarowało, natomiast jako odrębna powieść jest dobra. Po prostu lepiej nie...

Zacznę od wydania. Książka jest przepiękna, żałuję, że tak dopracowane książki trudno teraz dostać. Wspaniałe rysunki Wojciecha Siudmaka dodają magii. Niestety trzeci tom mnie nie porwał. Poprzednie dwa zdecydowanie lepsze. Natomiast warto przeczytać.

Zacznę od wydania. Książka jest przepiękna, żałuję, że tak dopracowane książki trudno teraz dostać. Wspaniałe rysunki Wojciecha Siudmaka dodają magii. Niestety trzeci tom mnie nie porwał. Poprzednie dwa zdecydowanie lepsze. Natomiast warto przeczytać.

Drugi tom kronik diuny nie porwał mnie tak jak pierwszy. Natomiast dalej to jest dobra książka! Nie zniechęciła mnie do kolejnych a to najważniejsze. Zakończenie zmusiło mnie do sięgnięcia po kolejny tom:)

Drugi tom kronik diuny nie porwał mnie tak jak pierwszy. Natomiast dalej to jest dobra książka! Nie zniechęciła mnie do kolejnych a to najważniejsze. Zakończenie zmusiło mnie do sięgnięcia po kolejny tom:)

Jejku! Jakie to jest DOOOBRE! Nie wiem jak to jest możliwe, że dopiero teraz trafiłam na ten tytuł. Książka jest niezwykła, na początku może być niezrozumiała, natomiast z pomocą przychodzi słowniczek z tyłu książki. Na początku może to trochę rozpraszać, bo jesteśmy przyzwyczajeni do przypisów na każdej stronie ale naprawdę warto. Po zakończeniu książki wróciłam do kilku rozdziałów z początku, bo dopiero wtedy łatwiej je zrozumieć. Dodatkowo trochę denerwowały mnie duże przeskoki w czasie, nie było opisane jak do czegoś doszło, taka dziura i nagle rzeczy działy się dalej. Ale to wszystko nie ma znaczenia. Diuna mnie zaczarowała. Całkowicie. Już nie mogę się doczekać nowej adaptacji filmowej.

Jejku! Jakie to jest DOOOBRE! Nie wiem jak to jest możliwe, że dopiero teraz trafiłam na ten tytuł. Książka jest niezwykła, na początku może być niezrozumiała, natomiast z pomocą przychodzi słowniczek z tyłu książki. Na początku może to trochę rozpraszać, bo jesteśmy przyzwyczajeni do przypisów na każdej stronie ale naprawdę warto. Po zakończeniu książki wróciłam do kilku...

Gorzko, gorzko jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Joanny Bator. Sam pomysł na historię bardzo ciekawy, jednak czegoś mi brakowało. Książka jest dość rozległa, ale wiele historii nie wnosiło zbyt dużo do samej treści. Mam mieszane uczucia.

Gorzko, gorzko jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Joanny Bator. Sam pomysł na historię bardzo ciekawy, jednak czegoś mi brakowało. Książka jest dość rozległa, ale wiele historii nie wnosiło zbyt dużo do samej treści. Mam mieszane uczucia.

Opis książki bardzo zachęcający. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, im dalej w las tym lepiej, natomiast jak dla mnie dalej nic specjalnego.

Opis książki bardzo zachęcający. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, im dalej w las tym lepiej, natomiast jak dla mnie dalej nic specjalnego.

Olga Tokarczuk i jej "Czuły narrator" to zbiór esejów. Mimo, że nie jestem fanką tego typu książek to ten zbiór ma w sobie to coś. Oczywiście są gorsze, lepsze jak i wybitne elaboraty. Pozwalają lepiej zrozumieć świat, motywacje, odczujemy jak reagujemy na nie my sami, ale także poznamy punkt widzenia autorki. Niezwykle pomocna w zrozumieniu esejów okazała się dla mnie znajomość jej twórczości jak i innych dzieł literatury takich jak "Czarodziejska góra" Manna. Tokarczuk celnie punktuje nas jako społeczeństwo, jakie zachodzą w nim zmiany odczucia, często to niestety gorzka prawda, ale może to pozwoli nam zmienić coś na lepsze?

Olga Tokarczuk i jej "Czuły narrator" to zbiór esejów. Mimo, że nie jestem fanką tego typu książek to ten zbiór ma w sobie to coś. Oczywiście są gorsze, lepsze jak i wybitne elaboraty. Pozwalają lepiej zrozumieć świat, motywacje, odczujemy jak reagujemy na nie my sami, ale także poznamy punkt widzenia autorki. Niezwykle pomocna w zrozumieniu esejów okazała się dla mnie...

Jestem ogromną fanką twórczości Olgi Tokarczuk. Trochę baśniowo, trochę realnie, generalnie poruszając ważne tematy. Nie jest w moich top 3 autorki, ale przyjemnie się czyta.

Jestem ogromną fanką twórczości Olgi Tokarczuk. Trochę baśniowo, trochę realnie, generalnie poruszając ważne tematy. Nie jest w moich top 3 autorki, ale przyjemnie się czyta.

Raczej nie jest to moja ulubiona książka od Mroza. Mimo, że akcja trzyma w napięciu czegoś mi brakowało. Jest to coś innego, jest brutalna, bezlitosna.

Raczej nie jest to moja ulubiona książka od Mroza. Mimo, że akcja trzyma w napięciu czegoś mi brakowało. Jest to coś innego, jest brutalna, bezlitosna.

Pozostawię opinię bez oceny. Może to kwestia tego, że trzymam duży dystans od „lalki”. Ten esej kompletnie nie przypadł mi do gustu. Wolę o nim zapomnieć.

Pozostawię opinię bez oceny. Może to kwestia tego, że trzymam duży dystans od „lalki”. Ten esej kompletnie nie przypadł mi do gustu. Wolę o nim zapomnieć.

Mimo uwielbienia dla Chyłki, nie jestem pewna czy seria z komisarzem Forstem nie jest najlepszą z serii Mroza. Czytałam ją z ogromną przyjemnością.

Mimo uwielbienia dla Chyłki, nie jestem pewna czy seria z komisarzem Forstem nie jest najlepszą z serii Mroza. Czytałam ją z ogromną przyjemnością.

Książka jest dla mnie czymś w rodzaju połączenia „lotu nad kukułczym gniazdem” i „Forresta Gumpa”. Momentami brutalna, niesmaczna. Z drugiej pokazuje siłę miłości i przyjaźni. Nieoczywista. Zdecydowanie lepsze wrażenia mam po „spóźnionych kochankach”.

Cytat: „Może wariaci to tacy ludzie, którzy wszystko widzą tak, jak jest, tylko udało im się znaleźć sposób, żeby z tym żyć.”

Książka jest dla mnie czymś w rodzaju połączenia „lotu nad kukułczym gniazdem” i „Forresta Gumpa”. Momentami brutalna, niesmaczna. Z drugiej pokazuje siłę miłości i przyjaźni. Nieoczywista. Zdecydowanie lepsze wrażenia mam po „spóźnionych kochankach”.

Cytat: „Może wariaci to tacy ludzie, którzy wszystko widzą tak, jak jest, tylko udało im się znaleźć sposób, żeby z tym żyć.”

Książka poruszająca. Po prostu. Czułam zniesmaczenie w kilku momentach, natomiast książka i tak godna polecenia. Wrócę do niej na pewno

Książka poruszająca. Po prostu. Czułam zniesmaczenie w kilku momentach, natomiast książka i tak godna polecenia. Wrócę do niej na pewno