Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oczekiwałam historii w stylu „Żmijowisko”, ale niestety okazała się to obyczajówka, a koniec książki bardzo nieprawdopodobny.

Oczekiwałam historii w stylu „Żmijowisko”, ale niestety okazała się to obyczajówka, a koniec książki bardzo nieprawdopodobny.

Zastanawiam się skąd tyle pozytywnych opinii...

Męczyłam książkę miesiąc czasu. Bardzo przeciętna fabuła, dużo monotonnych opisów.

Swoją końcówka kompletnie mnie nie zaskoczyła. Spodziewałam się naprawdę czegoś innego po przeczytaniu tylu dobrych recenzji.

Na pewno nie przeczytam kolejnych części.

Zastanawiam się skąd tyle pozytywnych opinii...

Męczyłam książkę miesiąc czasu. Bardzo przeciętna fabuła, dużo monotonnych opisów.

Swoją końcówka kompletnie mnie nie zaskoczyła. Spodziewałam się naprawdę czegoś innego po przeczytaniu tylu dobrych recenzji.

Na pewno nie przeczytam kolejnych części.

Książka o wiele słabsza od poprzedniej części.

Spodziewałam się kompletnie czegoś innego. Bardzo irytujące były wiecznie rozkminy Zakrzewskiego nt. odejścia z policji.

Koniec powieści bardzo przekombinowany, aż naprawdę nie chciało się już czytać.

Książka o wiele słabsza od poprzedniej części.

Spodziewałam się kompletnie czegoś innego. Bardzo irytujące były wiecznie rozkminy Zakrzewskiego nt. odejścia z policji.

Koniec powieści bardzo przekombinowany, aż naprawdę nie chciało się już czytać.

Książkę czyta się niesamowicie szybko. Historia jest tak wciągająca, że ciężko się od niej oderwać.

Po przeczytaniu posłowia autora, niestety nie zgodzę się z tym, że Seweryn będzie darzył zaufaniem księdza. Tak inteligenty i rozumny mężczyzna, moim zdaniem niestety nigdy nie ufałby w pełni duchownemu. Jedyną zaufaną osobą byłaby Kaja, ale w tym przypadku historia zostałaby przekombinowana.

Nie spodziewałam się kto jest prowodyrem tych wszystkich sytuacji. Autor nie zawiódł.

Z niecierpliwością czekam na kolejną część. Mam wielką nadzieję, że w końcu Zaorski z Burzą jednak będą razem.
Historia bardzo przypomina mi trylogię z Wysp Owczych Remigiusza Mroza. Lecz mam nadzieję, że w tym przypadku autor nie zakończy cyklu o Sewerynie na trzecim tomie :-)

Książkę czyta się niesamowicie szybko. Historia jest tak wciągająca, że ciężko się od niej oderwać.

Po przeczytaniu posłowia autora, niestety nie zgodzę się z tym, że Seweryn będzie darzył zaufaniem księdza. Tak inteligenty i rozumny mężczyzna, moim zdaniem niestety nigdy nie ufałby w pełni duchownemu. Jedyną zaufaną osobą byłaby Kaja, ale w tym przypadku historia...

Świetna książka. Miałam wrażenie, że historia dzieje się naprawdę.

Niestety Mikuna i Jaskulską nie polubiłam. Tym bardziej po akcji ujęciu w sumie niewinnych ludzi. Mimo to powieść czytało się z zapartym tchem.

Daje jedna gwiazdkę mniej, ze względu na momentami absurdalne sytuacje, typu powrót dziewczyny po kolczyk, albo nowa policjantka wprowadzająca przełom w śledztwie.

Świetna książka. Miałam wrażenie, że historia dzieje się naprawdę.

Niestety Mikuna i Jaskulską nie polubiłam. Tym bardziej po akcji ujęciu w sumie niewinnych ludzi. Mimo to powieść czytało się z zapartym tchem.

Daje jedna gwiazdkę mniej, ze względu na momentami absurdalne sytuacje, typu powrót dziewczyny po kolczyk, albo nowa policjantka wprowadzająca przełom w śledztwie.

Po przeczytaniu wielu dobrych opinii, miałam nadzieję, iż książka będzie na tyle dobra, że mnie wbije w fotel. Niestety tak się nie stało. Książkę czytałam dobre trzy tygodnie. W pewnych momentach nużyła mnie niemiłosiernie.

Dopiero pod koniec akcja nabierała tak tempa, aż chętnie sięgałam po powieść.

Na pewno nie sięgnę po kolejne części powieści o metrze.

Po przeczytaniu wielu dobrych opinii, miałam nadzieję, iż książka będzie na tyle dobra, że mnie wbije w fotel. Niestety tak się nie stało. Książkę czytałam dobre trzy tygodnie. W pewnych momentach nużyła mnie niemiłosiernie.

Dopiero pod koniec akcja nabierała tak tempa, aż chętnie sięgałam po powieść.

Na pewno nie sięgnę po kolejne części powieści o metrze.

Genialna książka!

Tak jak mnie nie zachwyciła Czwarta Małpa, tak Piąta Ofiara była jedną z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. Autor świetnie wkleił przypomnienia z Czwartej Małpy. Brakowało mi jedynie pamiętnika, który w poprzedniej części był dla mnie najciekawszym elementem powieści.

Wielki plus za przywoływanie notatek z tablicy detektywów, przez co czytelnik nie da rady o niczym zapomnieć.

Wartka akcja. Bardzo dużo się dzieję. Polecam!

Genialna książka!

Tak jak mnie nie zachwyciła Czwarta Małpa, tak Piąta Ofiara była jedną z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku. Autor świetnie wkleił przypomnienia z Czwartej Małpy. Brakowało mi jedynie pamiętnika, który w poprzedniej części był dla mnie najciekawszym elementem powieści.

Wielki plus za przywoływanie notatek z tablicy detektywów, przez co...

Nie była to powieść, która zachwyciła mnie od samego początku.

Według mnie tylko pamiętnik zawarty w książce dodawał powieści jakiegokolwiek klimatu.

Druga część cyklu jest napisana już całkiem innym stylem i o wiele lepiej czyta się książkę.

Nie była to powieść, która zachwyciła mnie od samego początku.

Według mnie tylko pamiętnik zawarty w książce dodawał powieści jakiegokolwiek klimatu.

Druga część cyklu jest napisana już całkiem innym stylem i o wiele lepiej czyta się książkę.

Historia zaczyna się niepozornie, wręcz nudno. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron książki miałam ochotę ją odłożyć. Nic się nie działo, pełno terminologii odnośnie sztucznej inteligencji. Myślałam sobie, co jest ze mną nie tak? Książka jest polecana, a mnie się nie podoba.
Potem akcja nabrała takiego tempa, że aż chciałam, aby nigdy się nie kończyła. Za nic w świecie nie domyśliłabym się, kto jest prowodyrem tych wszystkich sytuacji.

Świetna powieść oparta na faktycznych dziełach sztucznej inteligencji.

Historia zaczyna się niepozornie, wręcz nudno. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron książki miałam ochotę ją odłożyć. Nic się nie działo, pełno terminologii odnośnie sztucznej inteligencji. Myślałam sobie, co jest ze mną nie tak? Książka jest polecana, a mnie się nie podoba.
Potem akcja nabrała takiego tempa, że aż chciałam, aby nigdy się nie kończyła. Za nic w świecie...

Książka zaczynała się niepozornie. Oto poznajemy dwóch, młodych bohaterów, którzy wyjeżdżają na święta na Suwalszczyznę.

Nie ukrywam, że książka od początku mnie zaciekawiła. Gdzieś w tle od pierwszych stron powieści ukrywał się mrok. Akcja potem nabrała niesamowitego tempa i nie raz w trakcie chwyciłam się za głowę. Nie wspominając już o końcówce, gdzie autor książki zwalił mnie z nóg :D

Mam nadzieję, że Pan Urbanowicz coś już tam nowego tworzy. Naprawdę szkoda, że autor nie jest tak popularny w Polsce. Szczerze zasługuje na to, aby było o nim głośno!

Książka zaczynała się niepozornie. Oto poznajemy dwóch, młodych bohaterów, którzy wyjeżdżają na święta na Suwalszczyznę.

Nie ukrywam, że książka od początku mnie zaciekawiła. Gdzieś w tle od pierwszych stron powieści ukrywał się mrok. Akcja potem nabrała niesamowitego tempa i nie raz w trakcie chwyciłam się za głowę. Nie wspominając już o końcówce, gdzie autor książki...

Bardzo polecam, autor nie zawiódł czytelników.

Historia bardzo nietuzinkowa, wyjątkowa.

Pola jest moją faworytką. Książka skończyła się jednoznacznie, jednak mam nadzieję, że autor wymyśli jakąś kontynuację.

Bardzo polecam, autor nie zawiódł czytelników.

Historia bardzo nietuzinkowa, wyjątkowa.

Pola jest moją faworytką. Książka skończyła się jednoznacznie, jednak mam nadzieję, że autor wymyśli jakąś kontynuację.

Niestety książka dla mnie nie do przejścia.

Jeśli ktoś lubi opisy lat 90' we wschodnich krajach, zwyczaje ludzi i ich mowę, to książka może zainteresować czytelnika. Mnie kompletnie odrzuciła.

Książka została podzielona na lata 90 i 2001. Zaciekawiła mnie tylko część, w której zostały opisywane perypetie bohaterów w latach 2001, ale co z tego skoro oba te czasy ze sobą się łączą.

Niestety książka dla mnie nie do przejścia.

Jeśli ktoś lubi opisy lat 90' we wschodnich krajach, zwyczaje ludzi i ich mowę, to książka może zainteresować czytelnika. Mnie kompletnie odrzuciła.

Książka została podzielona na lata 90 i 2001. Zaciekawiła mnie tylko część, w której zostały opisywane perypetie bohaterów w latach 2001, ale co z tego skoro oba te czasy ze sobą...

Pierwsza książka Kinga, która mnie niesamowicie wciągnęła!

Na początku czytelnikowi książka może się ciągnąć jak flaki z olejem, lecz potem człowiek zaczyna się wkręcać w tą historię. Zastanawiałam się, jak można coś takiego wymyślić.

Po poprzedniej książce Kinga, która przeczytałam stwierdziłam, że na razie nie chce czytać powieści tego autora. Tak samo streszczenie książki mi nie podpasowało, lecz skusiłam się i kompletnie nie żałuję!

Polecam każdemu, kto jest miłośnikiem tajemnic.

Pierwsza książka Kinga, która mnie niesamowicie wciągnęła!

Na początku czytelnikowi książka może się ciągnąć jak flaki z olejem, lecz potem człowiek zaczyna się wkręcać w tą historię. Zastanawiałam się, jak można coś takiego wymyślić.

Po poprzedniej książce Kinga, która przeczytałam stwierdziłam, że na razie nie chce czytać powieści tego autora. Tak samo streszczenie...