Miłość leczy rany

Mnogość bohaterów sprawia, że można się pogubić. Z drugiej jednak strony, angażuje czytelnika w lekturę. Opisy „rytuałów” nie wciągnęły mnie, a zakończenie książki zdziwiło. Wielkim plusem książki jest to, że ciężko się od niej oderwać.

Mnogość bohaterów sprawia, że można się pogubić. Z drugiej jednak strony, angażuje czytelnika w lekturę. Opisy „rytuałów” nie wciągnęły mnie, a zakończenie książki zdziwiło. Wielkim plusem książki jest to, że ciężko się od niej oderwać.

Pokaż mimo to

Na początku ciężko. Ale jak złapałam sens to poszło dalej. Przeczytam resztę tomów.

Na początku ciężko. Ale jak złapałam sens to poszło dalej. Przeczytam resztę tomów.

Pokaż mimo to

Kolejna książka Katarzyny Bondy którą przeczytałem i chyba najlepszą. Historia człowieka który musi wybierać między utratą honoru a przestępstwem. Klimat poradzieckiego Kazachstanu. Zwyczaje klanów rodzinnych w tamtejszej społeczności. Szybka, wartka akcja a ponadto piękne opisy metafizycznej drogi przechodzenia na "drugą stronę". Jestem pod wrażeniem i czekam na kolejne tomy.

Kolejna książka Katarzyny Bondy którą przeczytałem i chyba najlepszą. Historia człowieka który musi wybierać między utratą honoru a przestępstwem. Klimat poradzieckiego Kazachstanu. Zwyczaje klanów rodzinnych w tamtejszej społeczności. Szybka, wartka akcja a ponadto piękne opisy metafizycznej drogi przechodzenia na "drugą stronę". Jestem pod wrażeniem i czekam na kolejne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciągnęła mnie dopiero od połowy, przez początek trudno było przebrnąć. Zdecydowanie podobał mi się wątek kazachski, lubię takie klimaty. Liczne szczegóły dotyczące kultury, wierzeń czy mentalności mieszkańców Kazachstanu to dla mnie najważniejszy element tej książki. Wg mnie dużo ciekawsi są bohaterowie drugoplanowi, ci pierwszoplanowi mnie nie przekonują.

Książka wciągnęła mnie dopiero od połowy, przez początek trudno było przebrnąć. Zdecydowanie podobał mi się wątek kazachski, lubię takie klimaty. Liczne szczegóły dotyczące kultury, wierzeń czy mentalności mieszkańców Kazachstanu to dla mnie najważniejszy element tej książki. Wg mnie dużo ciekawsi są bohaterowie drugoplanowi, ci pierwszoplanowi mnie nie przekonują.

Pokaż mimo to

Ciężko było przebrnąć przez książkę. Gubiłam się w wątkach, mylili mi się bohaterowie. Nie, zdecydowanie nie była to książka, którą zapamiętam. W zasadzie już zapomniałam o co w niej chodziło.

Ciężko było przebrnąć przez książkę. Gubiłam się w wątkach, mylili mi się bohaterowie. Nie, zdecydowanie nie była to książka, którą zapamiętam. W zasadzie już zapomniałam o co w niej chodziło.

Pokaż mimo to

Wątek kryminalny osadzony w kazachskiej kulturze i codzienności. No i jeszcze miłość, która musi przezwyciężyć międzykulturowe trudności.

Wątek kryminalny osadzony w kazachskiej kulturze i codzienności. No i jeszcze miłość, która musi przezwyciężyć międzykulturowe trudności.

Pokaż mimo to

Były momenty, że książka mnie wciągała. Niestety nieliczne. W pewnym momencie pogubiłam sie w gąszczu postaci o imionach obcego pochodzenia. Trochę za cieżko zmierzało mi sie do meritum.

Były momenty, że książka mnie wciągała. Niestety nieliczne. W pewnym momencie pogubiłam sie w gąszczu postaci o imionach obcego pochodzenia. Trochę za cieżko zmierzało mi sie do meritum.

Pokaż mimo to

Pierwsza książka tej autorki z jaką się zapoznałam. Mam wątpliwości czy sięgnę po kolejną. Bardzo słaba, nie mogłam przez nią przebrnąć.

Pierwsza książka tej autorki z jaką się zapoznałam. Mam wątpliwości czy sięgnę po kolejną. Bardzo słaba, nie mogłam przez nią przebrnąć.

Pokaż mimo to

Katarzyna Bonda przyzwyczaiła mnie do robienia map myśli złożonych z bohaterów swoich książek. Kto z kim, po co, dlaczego... A tu zaskoczenie - W miłość leczy rany, osobne notatki do książki nie był potrzebne. Przeczytałam jednym tchem. To było moje pierwsze zetknięcie się z kazachstańska kulturą i przyznaję - wciągnął mnie tamten świat. Przede wszystkim dlatego, że jest tak różny od tego co mam i znam na co dzień. Po drugie, lubię sposób w jaki Pani Katarzyna tworzy swoich bohaterów. Oni zawsze są jacyś. Już od dawna czytając książki nie mam tak, że bardzo mocno utożsamiam się z jakąś postacią, raczej daję się porwać historii. Ta mnie porwała. Jedyne czego mi zabrakło to uzupełnienia fabuły od ostatniej sceny w więzieniu i odnalezienia Tosi do zakończenia. Czułam jak w tym memie - zamykasz oczy w marcu, otwierasz, a tu nagle październik ;)

Katarzyna Bonda przyzwyczaiła mnie do robienia map myśli złożonych z bohaterów swoich książek. Kto z kim, po co, dlaczego... A tu zaskoczenie - W miłość leczy rany, osobne notatki do książki nie był potrzebne. Przeczytałam jednym tchem. To było moje pierwsze zetknięcie się z kazachstańska kulturą i przyznaję - wciągnął mnie tamten świat. Przede wszystkim dlatego, że jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po serii o Saszy miałam nigdy już nie wracać do tej autorki, zmęczyła mnie, źle mi się czytało, ale jakoś czytało. Natomiast w "miłość leczy rany" nie mogłam przebrnąć przez początek, te imiona i wierzenia z Kazachstanu mnie przerosły i niestety polowe ominęłam, a trzeba zaznaczyć że to dość gruby tom. Historia może i romantyczna, ale zdecydowanie za długie wprowadzenie. Interesowało mnie bardziej jak się potoczy życie w Polsce, a nie lata wcześniej w Kazachstanie. Jak dla mnie strasznie średnia, ale każdy lubi coś innego.

Po serii o Saszy miałam nigdy już nie wracać do tej autorki, zmęczyła mnie, źle mi się czytało, ale jakoś czytało. Natomiast w "miłość leczy rany" nie mogłam przebrnąć przez początek, te imiona i wierzenia z Kazachstanu mnie przerosły i niestety polowe ominęłam, a trzeba zaznaczyć że to dość gruby tom. Historia może i romantyczna, ale zdecydowanie za długie wprowadzenie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to