Zwierz

Zaczynam przygodę z autorem i od razu z grubej rury poszłam w ZWIERZA 💪💪
Ależ to mocna pozycja..
"Właściwie zabijałem, odkąd pamiętam. Zacząłem od zabijania zwierząt.."
Mamy tu do czynienia ze zwyrodnialcem, który obrał sobie za cel swoistą grę w zabijanie, w której po drugiej stronie postawił sobie jako rywala doskonałego komisarza Marka Mikulskiego.
Zabójca, który nazywa siebie Zwierzem, ostrzega, że będzie kontynuował swojego dzieło, aż zostanie złapany. A apetyt ma olbrzymi..
Doskonale mi się tę pozycję czytało. Nie ma tu nic zbędnego, a akcja pędzi jak szalona..
Od razu biorę się za drugą część 😈

Zaczynam przygodę z autorem i od razu z grubej rury poszłam w ZWIERZA 💪💪
Ależ to mocna pozycja..
"Właściwie zabijałem, odkąd pamiętam. Zacząłem od zabijania zwierząt.."
Mamy tu do czynienia ze zwyrodnialcem, który obrał sobie za cel swoistą grę w zabijanie, w której po drugiej stronie postawił sobie jako rywala doskonałego komisarza Marka Mikulskiego.
Zabójca, który nazywa...

Jakaż to była mocna historia! Nie mogłam się oderwać od działań komisarza Marka Mikulskiego i reszty ekipy, prowadzącej sprawę Zwierza. Piotr Kościelny w rewelacyjny sposób opisał śledztwo prowadzone przez wojewódzką. Do tego trochę informacji z prywatnego życia policjantów, co uważam za niezbędne wręcz dopełnienie fabuły. Powieść idealna, no może poza drobnymi wpadkami redakcji ;-)

Przede wszystkim konstrukcja jest różna od tradycyjnych powieści kryminalnych. Już od pierwszej strony wiemy, kto zabił i obserwujemy przesłuchanie zbrodniarza. Jednak w rozdziale drugim przenosimy się dwa miesiące wstecz i zaczynamy śledzić rozwój wypadków, które doprowadzą nas znów do momentu przesłuchania. A na tych niespełna pięciuset stronach będzie się działo, oj będzie się bardzo DZIAŁO.

Młoda kobieta zostaje znaleziona w kontenerze na śmieci niedaleko stacji benzynowej. Przypadkowy przechodzień, który ją znalazł, dostrzegł również oddalającego się mężczyznę. Na miejsce zostaje wezwana policja, która rozpoczyna śledztwo. Dla Mikulskiego to nic nowego, w końcu to jego praca i co chwilę dostaje informacje o zwłokach. Jednak kiedy po kilku dniach zostają znalezione kolejne zwłoki, tym razem pary młodych ludzi, a przy nich tajemniczy list, Mikun orientuje się, że to nie jest zwykłe zabójstwo. Morderca prowadzi grę i świetnie się przy tym bawi, a policjanci muszą jak najszybciej poznać jej zasady i dopaść zwyrodnialca. Problem w tym, że kolejne ofiary nie mają żadnych punktów wspólnych, nic nie łączy wybranych przez Zwierza ludzi. Dlaczego zatem to właśnie oni musieli zginąć?

Narracja pozwala czytelnikowi obserwować na bieżąco pracę policji, a także działania mordercy. Dialogi są bardzo realistyczne, płynne, wręcz lekkie, choć nie pozbawione wulgarności. Daje się odczuć, że autor wie, o czym i w jaki sposób rozmawiają stróże prawa. Nie jestem specjalistką od policyjnych działań, więc nie mogę ocenić poprawności prowadzenia śledztwa, jednak wszystko wydawało się być profesjonalne.

Bohaterowie stworzeni przez Kościelnego dają się lubić. Jest ich sporo, chociaż większość to postacie poboczne, które odgrywają niewielką rolę w fabule. Na pierwszy plan wysuwają się policjanci z wydziału zabójstw, którym szefuje Marek Mikulski. Autor pomyślał o wszystkim, nie tylko o wątku związanym ze śledztwem. Dopracowane są również prywatne sprawy bohaterów. Dzięki temu stają się oni prawdziwi i bliżsi czytelnikowi.

Podsumowując, całe szczęście, że na mojej półce stoi już drugi tom cyklu o komisarzu Mikulskim, bo jestem bardzo ciekawa, co nowego autor wymyślił dla znanych mi już bohaterów, a także jak zakończy wątki, które w pierwszym tomie pozostały w zawieszeniu.

Jakaż to była mocna historia! Nie mogłam się oderwać od działań komisarza Marka Mikulskiego i reszty ekipy, prowadzącej sprawę Zwierza. Piotr Kościelny w rewelacyjny sposób opisał śledztwo prowadzone przez wojewódzką. Do tego trochę informacji z prywatnego życia policjantów, co uważam za niezbędne wręcz dopełnienie fabuły. Powieść idealna, no może poza drobnymi wpadkami...

Uwielbiam sprawdzać nowych dla siebie autorów i muszę przyznać że Piotr Kościelny mi bardzo zaimponował 👏 Przede wszystkim świetnie napisane dialogi, w których nie zabrakło nutki dobrego humoru mimo poważnej tematyki... Jestem przekonany że jeszcze wrócę do twórczości tego autora i też mnie ciekawi jak potoczą sie dalsze losy Mikuna bo autor zostawił pewną aurę tajemnicy dla czytelników... Polecam 👍😉

Uwielbiam sprawdzać nowych dla siebie autorów i muszę przyznać że Piotr Kościelny mi bardzo zaimponował 👏 Przede wszystkim świetnie napisane dialogi, w których nie zabrakło nutki dobrego humoru mimo poważnej tematyki... Jestem przekonany że jeszcze wrócę do twórczości tego autora i też mnie ciekawi jak potoczą sie dalsze losy Mikuna bo autor zostawił pewną aurę tajemnicy...

Mocny kryminał, bez dłużyzn, zapadający w pamięć

Mocny kryminał, bez dłużyzn, zapadający w pamięć

Lubię kryminały Kościelnego. Takie mocne, dosadne, konkretne. Żadne tam pitu pitu. Mona, dobra powieść. Jednym słowem rasowy kryminał.

Lubię kryminały Kościelnego. Takie mocne, dosadne, konkretne. Żadne tam pitu pitu. Mona, dobra powieść. Jednym słowem rasowy kryminał.

Wyszłoby lepiej gdyby nie fakt, że przeczytałam wcześniej inną książkę tego autora " Skóra' i ta książka była kopią poprzedniej. Zmieniono bohaterów, styl działania mordercy, z początku na mniej makabryczny. Zakończenie byłoby zaskakujące gdyby również nie podobieństwo z poprzedniej książki. Samo prowadzenie śledztwa było bez efektu zaskoczenia, powolne i dłużące się.
Gdyby to była moja pierwsza książka tego autora oceniłabym wyżej, a tak wyszło jak wyszło.

Wyszłoby lepiej gdyby nie fakt, że przeczytałam wcześniej inną książkę tego autora " Skóra' i ta książka była kopią poprzedniej. Zmieniono bohaterów, styl działania mordercy, z początku na mniej makabryczny. Zakończenie byłoby zaskakujące gdyby również nie podobieństwo z poprzedniej książki. Samo prowadzenie śledztwa było bez efektu zaskoczenia, powolne i dłużące się....

W życiu przeczytałem kilkaset kryminałów. I mogę powiedzieć jedno: jest Kościelny .... długo długo nic i inni. Przeczytałem jego wszystkie książki. W zasadzie jadą w dwa wieczory pozostałem w jeden. Rzeczywistość jaka pokazuje w twórczości jest niesamowita. Jego kryminały są dla ludzi którzy lubią mocne pozycję. Polecam każdemu. Naprawdę brakuje mi epitetow. Nie wiem skąd czerpie inspiracje, ale jestem pewien że w każdej książce jest ziarno prawdy.

W życiu przeczytałem kilkaset kryminałów. I mogę powiedzieć jedno: jest Kościelny .... długo długo nic i inni. Przeczytałem jego wszystkie książki. W zasadzie jadą w dwa wieczory pozostałem w jeden. Rzeczywistość jaka pokazuje w twórczości jest niesamowita. Jego kryminały są dla ludzi którzy lubią mocne pozycję. Polecam każdemu. Naprawdę brakuje mi epitetow. Nie wiem skąd...

Książka „Zwierz” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Piotra Kościelnego. Jest to także pierwsza część cyklu Mikun.
Muszę przyznać, że mam trochę mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony mi się podobała, a z drugiej mam wrażenie, że cała historia była za bardzo rozciągnięta. Coś w stylu ilości względem jakości. Nie mniej jednak "Zwierz" ma w sobie coś takiego, że jak się zacznie to ciężko się od niego oderwać. Ciekawi bohaterowie, nieoczekiwane zwroty akcji i trochę o pracy śledczych od kuchni.
Tytułowy „Zwierz” w pewnym momencie swojej zbrodniczej działalności zaczyna bawić się z organami ścigania. Przy swoich ofiarach zostawia listy i ostrzega, że będzie mordował tak długo, aż zostanie złapany. Schwytanie „Zwierza” nie jest jednak takie proste bo ten na miejscu nie pozostawia praktycznie żadnych śladów. Gdzieś jednak „Zwierz” musiał popełnić błąd. Po drugiej stronie barykady mamy doświadczonego komisarza Marka Mikulskiego. Czy i tym razem Mikun podoła i uda mu się złapać „Zwierza"? Kim okaże się być „Zwierz”? Czy to taki sam jak my zwykły szary człowiek, która mija dziennie dziesiątki osób na ulicy?

Książka „Zwierz” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Piotra Kościelnego. Jest to także pierwsza część cyklu Mikun.
Muszę przyznać, że mam trochę mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony mi się podobała, a z drugiej mam wrażenie, że cała historia była za bardzo rozciągnięta. Coś w stylu ilości względem jakości. Nie mniej jednak "Zwierz" ma w sobie coś...

Książka super wciaga od pierwszej strony. Postać Mikuna fantastyczna.Polecam wielbicielom dobrych kryminałów.

Książka super wciaga od pierwszej strony. Postać Mikuna fantastyczna.Polecam wielbicielom dobrych kryminałów.

Ocena byłaby wyższa gdyby nie dialogi. W moim odczuciu sztuczne i nienaturalne. Szczególnie kwestie wypowiadane przez policjantów. Jak z taniego kina akcji klasy C

Ocena byłaby wyższa gdyby nie dialogi. W moim odczuciu sztuczne i nienaturalne. Szczególnie kwestie wypowiadane przez policjantów. Jak z taniego kina akcji klasy C