Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka skrojona dla mnie, pasuje mi czcionka, interlinia no i oczywiście wiek bohaterek. Nareszcie ktoś napisał o babeczka bardziej dojrzałych. Ich problemy, to moje problemy, życie rzuca im różne kłody pod nogi a ja się cieszę, bo śmiejąc się z ich potknięć, śmieję się trochę z siebie i jest mi lepiej. Nie zmienia to faktu, że powieść jest fantastyczna, bohaterki rewelacyjne, kobiety z krwi i kości, nikt niczego nie wytrząsa tu z rękawa, a problemy nie pochądzą z sufitu. Książkę cudownie się czyta, pochłania od pierwszej strony, takich powieści poszukuję, duet autorski rewelacyjny.

Książka skrojona dla mnie, pasuje mi czcionka, interlinia no i oczywiście wiek bohaterek. Nareszcie ktoś napisał o babeczka bardziej dojrzałych. Ich problemy, to moje problemy, życie rzuca im różne kłody pod nogi a ja się cieszę, bo śmiejąc się z ich potknięć, śmieję się trochę z siebie i jest mi lepiej. Nie zmienia to faktu, że powieść jest fantastyczna, bohaterki...

o przeczytaniu "Warto poczekać" nie można nie przeczytać tomu drugiego. Ciekawość, co wyrabiają poznane w pierwszym tomie bohaterki, była przeogromna i tu również się nie zawiodłam. Dziewczyny dalej są fantastyczne, brną do przodu mimo wielu komplikacji w życiu, mimo wielu przeciwności ich przyjaźń trwa i ma się świetnie. Tom również wspaniale wydany, duża czcionka ułatwia przyjemność czytania.

o przeczytaniu "Warto poczekać" nie można nie przeczytać tomu drugiego. Ciekawość, co wyrabiają poznane w pierwszym tomie bohaterki, była przeogromna i tu również się nie zawiodłam. Dziewczyny dalej są fantastyczne, brną do przodu mimo wielu komplikacji w życiu, mimo wielu przeciwności ich przyjaźń trwa i ma się świetnie. Tom również wspaniale wydany, duża czcionka ułatwia...

Wielu ludzi twierdzi, że w każdej rodzinie jest coś, co może być powodem do wstydu. Nie przeczę, że się z tym nie zgadzam, człowiek to istota słaba, która popełnia błędy, większe lub mniejsze, które mogą być przyczyną hańby lub tylko powodem drwin. Wracamy na ekskluzywne osiedle, kolejny dom i kolejne problemy. Samo życie. W powieści jednak nie chodzi o rozdrapywanie ran i wybebeszanie wszystkiego, ale o sposób poradzenia sobie z problemem i to jest fajne.

Osiedle Pogodne to dobra seria, warta przeczytania .

Wielu ludzi twierdzi, że w każdej rodzinie jest coś, co może być powodem do wstydu. Nie przeczę, że się z tym nie zgadzam, człowiek to istota słaba, która popełnia błędy, większe lub mniejsze, które mogą być przyczyną hańby lub tylko powodem drwin. Wracamy na ekskluzywne osiedle, kolejny dom i kolejne problemy. Samo życie. W powieści jednak nie chodzi o rozdrapywanie ran i...

Praca w korporacji, to wdzięczny temat na powieść, środowisko to jest wyjątkowo specyficzne, ludzie różni, niektórzy dziwni, i chyba właśnie tam najbardziej wychodzą złe strony ich charaktrów. Ludzie wyjątkowo drapieżni, zachłanni na sukces, władzę, pieniądze, ale są też tacy, którzy nie mają wyjścia, złapani w swoistą pułapkę muszą pracować, żyć, walczyć o przetrwanie. I w takiej korporacji pojawia się Tomek, wyjątkowy, młody człowiek, niezwykle mądry, bystry, zdolny, ale z deficytami, bo jest aspołeczny. Czy to problem? jest informatykiem, niezwykle utalentowanym, ale kontakt z ludźmi to nie jego bajka. W korporacji taki również przeszkadza, z różnych względów. Przychodzi pandemia i czas izolacji, dla wielu ludzi, wbrew pozorom, to prwdziwe wybawienie i szansa na efektywniejszą i bardziej spokojną pracę. Dla Tomka to czas najlepszy. Podejrzewam, że nie tylko dla niego.

Świetnie napisana książka, czyta się rewelacyjnie, pokonałam dzięki niej mój czytelniczy marazm.

Praca w korporacji, to wdzięczny temat na powieść, środowisko to jest wyjątkowo specyficzne, ludzie różni, niektórzy dziwni, i chyba właśnie tam najbardziej wychodzą złe strony ich charaktrów. Ludzie wyjątkowo drapieżni, zachłanni na sukces, władzę, pieniądze, ale są też tacy, którzy nie mają wyjścia, złapani w swoistą pułapkę muszą pracować, żyć, walczyć o przetrwanie. I...

Dalsze losy mieszkańców ulicy Wierzbowej, powolutku wszystkim się układa, wiadomo, że w powieści wszystko dobrze się skończy i każdy zazna odpowiedniego dla siebie szczęścia, ale fajnie poczytać o tym wszystkim. Zwyczajna rzeczywistość, powszednie sprawy i czytelnik, który dzięki bohaterom odcina się od swojej codzienności i wbrew pozorom odpoczywa.
Seria bardzo udana, bohaterów da się lubić, niektórych nawet bardzo. Niektórzy przysparzają odrobinę emocji, inni rozbawienia, ich zmagania z codziennością również uczą i zmuszają do refleksji.

Dalsze losy mieszkańców ulicy Wierzbowej, powolutku wszystkim się układa, wiadomo, że w powieści wszystko dobrze się skończy i każdy zazna odpowiedniego dla siebie szczęścia, ale fajnie poczytać o tym wszystkim. Zwyczajna rzeczywistość, powszednie sprawy i czytelnik, który dzięki bohaterom odcina się od swojej codzienności i wbrew pozorom odpoczywa.
Seria bardzo udana,...

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2021/01/dziewczyna-z-neapolu-lucinda-riley.html

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2021/01/dziewczyna-z-neapolu-lucinda-riley.html

Taka trochę pokręcona historia o młodych ludziach, którzy chcący czy niechcący pakują się w kiepskie układy, gubią szczęście, zatracają orientację dokąd iść, szukają na oślep. Dobrze jest znaleźć wtedy swojego anioła, osobę, która pomoże wrócić do dobrego punktu, by zacząć od nowa, lepiej, rozważniej pełniej. Fajna powieść, ale ciężko jakoś mi się czytało. Dużo w niej mądrości, takich prostych, życiowych, takich, które łatwo gubimy. Trochę zawiła fabuła, miałam problem z bohaterami, ale układanka pod koniec daje się odczytać. Okładka słodka, środek zmusza do myślenia i rozważnego czytania. Ale przecież najzdrowsza jest gorzka czekolada.

Taka trochę pokręcona historia o młodych ludziach, którzy chcący czy niechcący pakują się w kiepskie układy, gubią szczęście, zatracają orientację dokąd iść, szukają na oślep. Dobrze jest znaleźć wtedy swojego anioła, osobę, która pomoże wrócić do dobrego punktu, by zacząć od nowa, lepiej, rozważniej pełniej. Fajna powieść, ale ciężko jakoś mi się czytało. Dużo w niej...

Seria z domkami zachwyca dalej, moja ulubiona.
Sara i Daniel, bohaterowie tomu, on i ona trochę poturbowani przez los, ale jednak nie nieszczęśliwi. Sara pracuje w ośrodku kultury, jest wrażliwa i bardzo oddana swojej pracy. Daniel jest sportowcem, robi karierę w stolicy, kiedy jednak ulega kontuzji, przyjeżdża na przymusowe wakacje do rodzinnej miejscowości. Spotkanie Sary z Danielem jest zbiegiem okoliczności, ona organizuje aukcję, on przynosi ewentualne fanty. Czy można przeredagować szybko swoje życie? Pewnie, nawet ułamkiem sekundy. Mamy w powieści prawie 400 stron, szybko nie idzie, ale czyta się miło, trochę jak dla mnie zupełnie nieracjonalnie wprowadzony jest wątek historyczny, jednak po chwili refleksji chyba wiem o co autorce chodziło. My przemijamy, ale coś innego dalej trwa. Czcionka fajna.

Seria z domkami zachwyca dalej, moja ulubiona.
Sara i Daniel, bohaterowie tomu, on i ona trochę poturbowani przez los, ale jednak nie nieszczęśliwi. Sara pracuje w ośrodku kultury, jest wrażliwa i bardzo oddana swojej pracy. Daniel jest sportowcem, robi karierę w stolicy, kiedy jednak ulega kontuzji, przyjeżdża na przymusowe wakacje do rodzinnej miejscowości. Spotkanie Sary...

Bohaterką powieści jest przykładna i szczęśliwa żona polityka, ale jak to z politykami chyba bywa, kombinują na każdym kroku. Szkoda tylko, że mąż Maggi tak przekombinował, że dopuścił się nie tylko zdrady, ale jeszcze czegoś gorszego. Młoda, zdradzona kobieta nie potrafi niczego sobie poukładać na nowo, jej życie przypomina zgliszcza. Nie dość, że miała schrzanione dzieciństwo to jeszcze teraz rozpadło jej się wszystko, cały świat, który wydawał się nareszcie ułożony. Kiedy w końcu, za namową przyjaciółki, postanawia wziąć się w garść, zaczyna od małych kroczków - jedzie na targ po choinkę. I tak nasza bohaterka wkracza na nową drogę, która nie bez trudności, ale jednak, doprowadza ją do szczęścia.
Może to nie taka ambitna książka, ale Evansa nieambitnego wolę bardziej niż ambitne książki innych autorów. Relaks murowany, do tego świetnie się czyta, bo czcionka i interlinia doskonała.

Bohaterką powieści jest przykładna i szczęśliwa żona polityka, ale jak to z politykami chyba bywa, kombinują na każdym kroku. Szkoda tylko, że mąż Maggi tak przekombinował, że dopuścił się nie tylko zdrady, ale jeszcze czegoś gorszego. Młoda, zdradzona kobieta nie potrafi niczego sobie poukładać na nowo, jej życie przypomina zgliszcza. Nie dość, że miała schrzanione...

Ponownie zaglądamy na Osiedla Pogodne, piękne , eleganckie domy stoją tam jak ekskluzywne posągi majętnych ludzi. Nie zaglądamy ponownie do tego samego domu co wcześniej, lecz do innego, do sąsiadów. Tam też wszystko wydaje się z "górnej półki", poukładana i szczęśliwa rodzina, mąż, żona, dzieci, rodzinne spotkania. Wszystko jednak to farsa. Żona popija, mąż wiecznie w pracy, nielubiani i wiecznie niezadowoleni teściowie, samotność, wyobcowanie i problemy zamiatane pod dywan. Kiedyś wszystko musi pęknąć, jak przysłowiowy wrzód na tyłku, i wlać gorycz i masę bolesnych wspomnień. Zakłamanie, chleb powszedni wielu rodzin, czy życie w nim daje rodzinie szansę na przetrwanie i rozwój? Czy całe życie można udawać i zwodzić? Czy może być jeszcze "normalnie"? Powieść daje wiele do myślenia, warta przeczytania. Czcionka dobra, interlinia również.

Ponownie zaglądamy na Osiedla Pogodne, piękne , eleganckie domy stoją tam jak ekskluzywne posągi majętnych ludzi. Nie zaglądamy ponownie do tego samego domu co wcześniej, lecz do innego, do sąsiadów. Tam też wszystko wydaje się z "górnej półki", poukładana i szczęśliwa rodzina, mąż, żona, dzieci, rodzinne spotkania. Wszystko jednak to farsa. Żona popija, mąż wiecznie w...

(...)
Tom szósty nie podobał mi się na początku, jakoś ciężko mi się czytało, nie absorbował mojej uwagi, trudno było mi wejść w treść. Jednak wprowadzona w fabułę babcia Elektry i wątki z nią związane, posklejały wszystko i czytanie zaczęło sprawiać prawdziwą przyjemność.

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/09/siostra-sonca-lucinda-riley.html

(...)
Tom szósty nie podobał mi się na początku, jakoś ciężko mi się czytało, nie absorbował mojej uwagi, trudno było mi wejść w treść. Jednak wprowadzona w fabułę babcia Elektry i wątki z nią związane, posklejały wszystko i czytanie zaczęło sprawiać prawdziwą przyjemność.

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/09/siostra-sonca-lucinda-riley.html

Bardzo lubię serię z "domeczkami". Jak do tej pory wszystkie tomy mi się podobały. Jednak ten taki trochę odrealniony. Początek fajny, taki zwyczajny, na weselu spotyka się dwoje młodych ludzi, są bez pary, samotni, lekko zdesperowani, rozczarowani dotychczasowym życiem, więc gdy za dużo się wypije, to nie trzeba być naukowcem, aby wiedzieć, jak noc może się zakończyć. Konsekwencje jednej chwili zapomnienia pojawiają się troszkę później. Bohaterka nieźle komplikuje sobie i tak niełatwe już życie, na szczęście trafił jej się bardzo odpowiedzialny facet. Wydaje się, że razem udźwigną wszystko i ogarną sytuację. Jednak w ich relacji brakuje miłości i to jest najgorsze. Dziewczyna przeprowadza się do jego wspaniałego domu, ma do dyspozycji piękne salony, gosposię, pieniądze, piękny ogród, ale czy ta złota klatka jest rzeczywiście spełnieniem jej marzeń? Wolny czas przeznacza na zwiedzanie nowego otoczenia. Pewnego dnia trafia do biblioteki i tam poznaje wspaniałego starszego pana. Rozmowy z nim i słuchanie jego wspomnień skłaniają do przemyśleń.
Powieść bardzo fajnie się czyta. Niektórzy twierdzą, że jest naiwna, ale w sumie dlaczego? przecież w życiu wszystko może się zdarzyć, nawet w obecnych czasach po ulicach chodzą odpowiedzialni młodzieńcy, a mądre dziewczyny znajdują miłość w najmniej oczekiwanych miejscach.

Bardzo lubię serię z "domeczkami". Jak do tej pory wszystkie tomy mi się podobały. Jednak ten taki trochę odrealniony. Początek fajny, taki zwyczajny, na weselu spotyka się dwoje młodych ludzi, są bez pary, samotni, lekko zdesperowani, rozczarowani dotychczasowym życiem, więc gdy za dużo się wypije, to nie trzeba być naukowcem, aby wiedzieć, jak noc może się zakończyć....

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/07/inni-maja-lepiej-krystyna-mirek.html

https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2020/07/inni-maja-lepiej-krystyna-mirek.html

Powieść niby na lato, ale to nie trywialna opowiastka, tylko świetnie skomponowana opowieść o poszukiwaniu miejsca na ziemi. Po ciężkich chwilach podejmujemy różne dziwne decyzje, czasami to tylko przefarbowanie włosów czy przemeblowanie chaty, ale czasami to ucieczka w dalekie miejsce. Bohaterka po stracie męża chce zmiany, wyjeżdża na odległy kraniec Polski, kupuje stary dom w Helu. Przemeblowując zupełnie swoje życie, sprząta również w swoim sercu. Czy ma szansę w dojrzałym wieku zacząć wszystko od początku?
Dlaczego dobre powieści kończą się tak szybko, przeczytałabym kolejne trzysta stron z przyjemnością. Dobra czcionka, interlinia super.

Powieść niby na lato, ale to nie trywialna opowiastka, tylko świetnie skomponowana opowieść o poszukiwaniu miejsca na ziemi. Po ciężkich chwilach podejmujemy różne dziwne decyzje, czasami to tylko przefarbowanie włosów czy przemeblowanie chaty, ale czasami to ucieczka w dalekie miejsce. Bohaterka po stracie męża chce zmiany, wyjeżdża na odległy kraniec Polski, kupuje stary...

Jestem bardzo zniesmaczona i nabita trochę w butelkę, czytałam już tę powieść sześć lat temu, tytuł wprowadził mnie w błąd. Doszukiwałam się kontynuacji losów Marty z "Podarunku", niestety na próżno. Podobno jest jakiś dopisany rozdział, domyślam się, że chodzi o koleżankę Marty, ale głowy nie dam, musiałabym wrócić do pierwszego wydania i pierwszej książki o perypetiach bohaterki.
Pierwsze wydanie "Podarunek", natomiast "Nowy podarunek" jak dla mnie jest tylko i wyłącznie wznowieniem.

Jestem bardzo zniesmaczona i nabita trochę w butelkę, czytałam już tę powieść sześć lat temu, tytuł wprowadził mnie w błąd. Doszukiwałam się kontynuacji losów Marty z "Podarunku", niestety na próżno. Podobno jest jakiś dopisany rozdział, domyślam się, że chodzi o koleżankę Marty, ale głowy nie dam, musiałabym wrócić do pierwszego wydania i pierwszej książki o perypetiach...

Podobnie jak w przypadku tomu pierwszego, po przeczytaniu pierwszych akapitów - utonęłam. Lektura całkowicie mnie pochłonęła. Magia Evansa działa dalej. Charles dostaje szansę od losu. Żyje i może ze swoim życie zrobić co tylko chce, a chce dużo. Przede wszystkim chce naprawić błędy, które dopiero teraz zauważył. Chce zmiany na lepsze, musi i chce pobyć ze sobą sam na sam, wyrusza w pieszą wędrówkę, do źródła. Towarzyszę mu w tej drodze i jest mi z tym wyjątkowo cudownie. Uczę się ja, jako czytelnik, przemierzam wraz z nim Stany Zjednoczone, jestem zachwycona jego postawą, jego przemyśleniami i trasą, którą wybrał. Wraz z nim poznaję różnych ludzi, różne miejsca. Trzeci tom już zamówiłam, muszę wraz z bohaterem ukończyć drogę. Nie wiem czy skończy się ona dla niego dobrze, ale wiem, że jego życie na pewno się zmieni.

Podobnie jak w przypadku tomu pierwszego, po przeczytaniu pierwszych akapitów - utonęłam. Lektura całkowicie mnie pochłonęła. Magia Evansa działa dalej. Charles dostaje szansę od losu. Żyje i może ze swoim życie zrobić co tylko chce, a chce dużo. Przede wszystkim chce naprawić błędy, które dopiero teraz zauważył. Chce zmiany na lepsze, musi i chce pobyć ze sobą sam na sam,...

Trzecie spotkanie z Klarą i jej małym światem, który próbuje układać wokół siebie. Czy chce niemożliwego? Raczej nie, to życie przecież zaskakuje najczęściej, a nasze drogi czasami stają się lekko wyboiste. Tom dużo lepszy od poprzedniego, trochę mniej marudzenia podstarzałej panny, troszkę inne spojrzenie na świat, no i oczywiście znacznie więcej bohaterów i ich życiowych problemów. Niektórzy naprawdę zawsze mają pod górkę. A klątwa? Nic takiego chyba nie ma, ograniczać nas może tylko własne myślenie. Jednym zdaniem, fajnie zakończona trylogia.

Trzecie spotkanie z Klarą i jej małym światem, który próbuje układać wokół siebie. Czy chce niemożliwego? Raczej nie, to życie przecież zaskakuje najczęściej, a nasze drogi czasami stają się lekko wyboiste. Tom dużo lepszy od poprzedniego, trochę mniej marudzenia podstarzałej panny, troszkę inne spojrzenie na świat, no i oczywiście znacznie więcej bohaterów i ich życiowych...

Książka wspaniała, duża czcionka, nareszcie można rozkoszować się czytaniem.
https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2021/01/postscriptum-anna-karpinska.html

Książka wspaniała, duża czcionka, nareszcie można rozkoszować się czytaniem.
https://pogodanaczytanie.blogspot.com/2021/01/postscriptum-anna-karpinska.html

Seria wyjątkowa. Ekskluzywne osiedle, domy z górnej półki, widoki, szlabany, wypielęgnowane ogrody, samochodziki nie byle jakie, no i rodziny, pewnie sama elita. Tak często to z boku wygląda, ale jednak, rodziny jak wszędzie. Pieniądze szczęścia nie dają i nie odbierają problemów. Magdalena wraz z mężem mieszka w pięknym domu, na ekskluzywnym osiedlu, ma dobrze płatną pracę, wydaje się, że do szczęścia brakuje tylko tupotu małych nóżek, ale w tym cały szkopuł, bo przeszłość Magdaleny kładzie się długim cieniem na jej teraźniejszym życiu. Aby zacząć normalnie funkcjonować musi podjąć kroki, które uchronią ją przed zniszczeniem wszystkiego, co osiągnęła do tej pory. Zmaganie się z demonami przeszłości wcale nie jest proste, ale dobrze, że obok jest ktoś, kto wierzy, ufa i dodaje sił.
"Prawda przychodzi nieproszona" to piękna, mądra i poruszająca powieść, którą warto przeczytać.

Seria wyjątkowa. Ekskluzywne osiedle, domy z górnej półki, widoki, szlabany, wypielęgnowane ogrody, samochodziki nie byle jakie, no i rodziny, pewnie sama elita. Tak często to z boku wygląda, ale jednak, rodziny jak wszędzie. Pieniądze szczęścia nie dają i nie odbierają problemów. Magdalena wraz z mężem mieszka w pięknym domu, na ekskluzywnym osiedlu, ma dobrze płatną...

Autorkę bardzo lubię, więc po jej książki sięgam często. Bohaterkami są z reguły kobiety "dojrzalsze" wiekowe, a co za tym idzie ich historie są wyjątkowo obfite w przeróżne wydarzenia.
"List" to historia dająca do myślenia. W życiu czasami tak bywa, że nasze decyzje wcale nie są nasze, ale podpowiadane lub wręcz narzucane przez innych. Niestety, za błędy zawsze przychodzi nam płacić i czasami bywa za późno, aby decyzje nie nasze, a dotyczące naszego życia, można było cofnąć.
Małgorzata popełniła błąd, dała się namówić, coś zataiła, i teraz zmaga się z życiem i z ciężarem, który nosi w sercu. Tytułowy list, jest jak promyk słońca w jej szarej codzienności. Czy błędy młodości można naprawić? Czy mamy prawo do szczęścia kosztem innych? Czy mamy prawo do własnych decyzji i domagania się szacunku? Bardzo kibicuję Małgorzacie.
Czekam niecierpliwie na kontynuację.

Autorkę bardzo lubię, więc po jej książki sięgam często. Bohaterkami są z reguły kobiety "dojrzalsze" wiekowe, a co za tym idzie ich historie są wyjątkowo obfite w przeróżne wydarzenia.
"List" to historia dająca do myślenia. W życiu czasami tak bywa, że nasze decyzje wcale nie są nasze, ale podpowiadane lub wręcz narzucane przez innych. Niestety, za błędy zawsze przychodzi...