Kolejna książka p.Karpińskiej na której się nie zawiodłam, Małgorzata rozwodzi się z mężem,remontuje mieszkanie po dziadkach i stara się mimo wszystko układać życie po swojemu na nowo,a mężczyźni tacy jak Rafał chyba nigdy się nie zmieniają

Kolejna książka p.Karpińskiej na której się nie zawiodłam, Małgorzata rozwodzi się z mężem,remontuje mieszkanie po dziadkach i stara się mimo wszystko układać życie po swojemu na nowo,a mężczyźni tacy jak Rafał chyba nigdy się nie zmieniają

"Kompletnie nie moja bajka.Książka jak i bohaterowie infantylni.Irytujące ,częste opisy popisów kulinarnych.Wiele nieścisłości .Na pewno przeczytam tom II nie oczekując lepszej oceny .Wychodząc z założenia :"co się zaczęło trzeba skończyć"Dam radę jestem tego pewna."
Dałam radę.
Część druga ...cóż przeczytane i tyle. Autorka poszła na łatwiznę powtarzając historię. Ciąża,nieszczęśliwa miłość i tragiczna śmierć ojca bliżniaków .Przecież to już było. Trója z "+" za mniejszą ilość opisów kulinarnych.

"Kompletnie nie moja bajka.Książka jak i bohaterowie infantylni.Irytujące ,częste opisy popisów kulinarnych.Wiele nieścisłości .Na pewno przeczytam tom II nie oczekując lepszej oceny .Wychodząc z założenia :"co się zaczęło trzeba skończyć"Dam radę jestem tego pewna."
Dałam radę.
Część druga ...cóż przeczytane i tyle. Autorka poszła na łatwiznę powtarzając...

Jest to druga część cyklu „Pamiętaj o mnie” Anny Karpińskiej.
Świat Małgorzaty rozpada się, gdy postanawia zacząć wszystko od nowa i odejść od swego męża Rafała. Dzieci są dorosłe, jednak najmłodsza Zosia odsuwa się od niej i woli pozostać z ojcem, natomiast najstarsza córka Zuza gdy dowiaduje się człowiek, którego przez tyle lat uważała za ojca w rzeczywistości nim nie jest nie może wybaczyć matce, że przez tyle lat była oszukiwana.
Po rozstaniu z Rafałem Małgorzata zamieszkuje w mieszkaniu babci i na nowo próbuje posklejać swoje życie i przetrwać sprawę rozwodową. Nie układa się również jej siostrze Michalinie, która jest w bliźniaczej ciąży z synem swojego męża.
Jak wszystko dalej się potoczy? Czy Małgorzata spotka się w końcu ze swoim korespondencyjnym znajomym Jonaszem Gradem?

Książkę przeczytałam z przyjemnością. Małgorzata, która przez lata była służącą swego męża w końcu postanawia zawalczyć o swoją przyszłość. Nie jest jej bynajmniej łatwo, gdyż ma przeciwko sobie rodziców, którzy stoją murem za Rafałem. Boli ją również odrzucenie przez dzieci, a zwłaszcza przez najmłodszą latorośl – nastoletnią Zosię, która wybrała ojca z czysto samolubnych pobudek (najzwyczajniej mógł jej oferować więcej niż mama, a przy tym dawał jej więcej swobody).
Książka jest skierowana do kobiet i czyta się ją dość szybko. Tematy poruszone w książce na pewno nie są łatwe, lecz przez to zmuszają czytelnika do zatrzymania się na moment oraz zastanowienia się. Każdy z nas chce być szczęśliwy więc bardzo kibicowałam głównej bohaterce.
Książkę oceniam na 7 pkt.

Jest to druga część cyklu „Pamiętaj o mnie” Anny Karpińskiej.
Świat Małgorzaty rozpada się, gdy postanawia zacząć wszystko od nowa i odejść od swego męża Rafała. Dzieci są dorosłe, jednak najmłodsza Zosia odsuwa się od niej i woli pozostać z ojcem, natomiast najstarsza córka Zuza gdy dowiaduje się człowiek, którego przez tyle lat uważała za ojca w rzeczywistości nim nie...

1. cały czas się zastanawiam się dla jakiego przedziału wiekowego jest ta książka?
2. Ciągnie się jak flaki z olejem.
3. Kolejne wątki pojawiają się i znikają, bohaterowie i ich motywy są niejasne.
4. Główna historia - no już tak wyświechtana, że trudno się to czytało...
5. Niczego ta historia nie wnosi, nie skłania do żadnych przemyśleń, to zlepek historyjek. Nie polecam

1. cały czas się zastanawiam się dla jakiego przedziału wiekowego jest ta książka?
2. Ciągnie się jak flaki z olejem.
3. Kolejne wątki pojawiają się i znikają, bohaterowie i ich motywy są niejasne.
4. Główna historia - no już tak wyświechtana, że trudno się to czytało...
5. Niczego ta historia nie wnosi, nie skłania do żadnych przemyśleń, to zlepek historyjek. Nie polecam

Sięgając po drugą część książki z cyklu " pamiętaj o mnie" pt. Postscriptum obawiałam sie, że kontynuacja będzie gorsza od Listu, bo często kolejne części cyklu odstają od pierwszej. Na szczęście nie w tym przypadku. Druga część podobała mi się równie mocno i zaskakiwała wciągając nie mniej od poprzedniczki. Poruszała trudne tematy, zmuszając do refkeksji i przemyśleń niejednokrotnie wzruszając wywołując uśmiech,ba!cały wachlarz emocji.
Zdecydowanie polecam!

Sięgając po drugą część książki z cyklu " pamiętaj o mnie" pt. Postscriptum obawiałam sie, że kontynuacja będzie gorsza od Listu, bo często kolejne części cyklu odstają od pierwszej. Na szczęście nie w tym przypadku. Druga część podobała mi się równie mocno i zaskakiwała wciągając nie mniej od poprzedniczki. Poruszała trudne tematy, zmuszając do refkeksji i przemyśleń...

Dalszy ciąg losów znanej nam z poprzedniej części Małgosi.Bohaterka poznaje w końcu tajemniczego nadawcę listów.Wyjaśnione zostają tajemnice z przeszłości,a to co teraz również stawia przed Gosią nowe zadania i problemy.
"Postscriptum" to kawał dobrej powieści obyczajowej.Autorka ma wyjątkowy dar do tworzenia wciągających historii.Polecam!!

Dalszy ciąg losów znanej nam z poprzedniej części Małgosi.Bohaterka poznaje w końcu tajemniczego nadawcę listów.Wyjaśnione zostają tajemnice z przeszłości,a to co teraz również stawia przed Gosią nowe zadania i problemy.
"Postscriptum" to kawał dobrej powieści obyczajowej.Autorka ma wyjątkowy dar do tworzenia wciągających historii.Polecam!!

Dłużyła mi sie ta książka. Mogła by być ciekawsza.

Dłużyła mi sie ta książka. Mogła by być ciekawsza.

Książka bardzo ładna nie warto ulegać nieporozumieniom i opierać się na własnych domysłach prawda może być zupełnie inna

Książka bardzo ładna nie warto ulegać nieporozumieniom i opierać się na własnych domysłach prawda może być zupełnie inna

Druga część historii Małgorzaty i autora tajemniczego listu. Niestety ta część pomimo wielu wątków, wciągnęła mnie dużo słabiej niż pierwsza. Kilkukrotnie denerwowało mnie zachowanie bohaterki, która trochę na własne życzenie staje się cierpiętnicą, tracąc szansę na miłość i nowe życie.
Mimo wszystko to przyjemna obyczajówka, na deszczowy wieczór.

Druga część historii Małgorzaty i autora tajemniczego listu. Niestety ta część pomimo wielu wątków, wciągnęła mnie dużo słabiej niż pierwsza. Kilkukrotnie denerwowało mnie zachowanie bohaterki, która trochę na własne życzenie staje się cierpiętnicą, tracąc szansę na miłość i nowe życie.
Mimo wszystko to przyjemna obyczajówka, na deszczowy wieczór.

Jak zawsze, nie zawiodłam się na autorce. Polecam

Jak zawsze, nie zawiodłam się na autorce. Polecam