Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytało się całkiem dobrze, zwłaszcza na początku, ale zakończenie beznadziejne.

Czytało się całkiem dobrze, zwłaszcza na początku, ale zakończenie beznadziejne.

Pomysł z zapisywaniem pocałunków na karteczkach i wrzucanie ich do słoika bardzo fajny. W książce poruszony został ważny i trudny temat, jednak zabrakło mi w tym realizmu. Poppy mogła być największą optymistką na świecie, ale każdy ma chwile załamania, a ona zawsze tryskała pozytywnym nastawieniem, co wydaje mi się niemożliwe, biorąc pod uwagę, że była umierająca. Przyznam, że zazwyczaj takie powieści mnie wzruszają, ale ta była przesłodzona, a miłość między Poppy i Runem nierealna.

Pomysł z zapisywaniem pocałunków na karteczkach i wrzucanie ich do słoika bardzo fajny. W książce poruszony został ważny i trudny temat, jednak zabrakło mi w tym realizmu. Poppy mogła być największą optymistką na świecie, ale każdy ma chwile załamania, a ona zawsze tryskała pozytywnym nastawieniem, co wydaje mi się niemożliwe, biorąc pod uwagę, że była umierająca. Przyznam,...

Ta książka składa się z samych scen erotycznych. Dla takich powieści powinna być osobna kategoria. Głównych bohaterów poza pociągiem fizycznym nie łączy zupelnie nic, a ja od romansu oczekuję czegoś więcej. W dodatku strasznie irytowało mnie zachowanie Gigi, to zachwycanie się Aleksem, jakby był jakimś bogiem.

Ta książka składa się z samych scen erotycznych. Dla takich powieści powinna być osobna kategoria. Głównych bohaterów poza pociągiem fizycznym nie łączy zupelnie nic, a ja od romansu oczekuję czegoś więcej. W dodatku strasznie irytowało mnie zachowanie Gigi, to zachwycanie się Aleksem, jakby był jakimś bogiem.

Powieść ciekawa, ale napisana chaotycznie. Myślałam, że to tylko moje odczucia, ale po przeczytaniu kilku opinii zauważyłam, że inni też mieli z tym problem. Cała historia szokująca, ale trochę naciągana.

Powieść ciekawa, ale napisana chaotycznie. Myślałam, że to tylko moje odczucia, ale po przeczytaniu kilku opinii zauważyłam, że inni też mieli z tym problem. Cała historia szokująca, ale trochę naciągana.

Lubię jak bohaterzy zakochują się w sobie powoli, jednak powinny być takie momenty, kiedy się do siebie zbliżają, żeby było czuć, że oni rzeczywiście się w sobie zakochują, a takich momentów nie było zbyt wiele. Wszystko tak naprawdę kręci się wokół Izy i jej zniknięcia, praktycznie każda rozmowa między Niną a Adrianem dotyczy jej. A co do Izy, to od początku można się było domyśleć, że za jej zniknięciem stoi choroba. Jest to bardziej obyczajówka niż romans. Powieść nie jest zła, dobrze i szybko się czyta, ale nie wciągnęła mnie. I nie wiem czy sięgnę po kolejny tom.

Lubię jak bohaterzy zakochują się w sobie powoli, jednak powinny być takie momenty, kiedy się do siebie zbliżają, żeby było czuć, że oni rzeczywiście się w sobie zakochują, a takich momentów nie było zbyt wiele. Wszystko tak naprawdę kręci się wokół Izy i jej zniknięcia, praktycznie każda rozmowa między Niną a Adrianem dotyczy jej. A co do Izy, to od początku można się było...

Przeczytałam już kilka książek Pani Sońskiej i zauważyłam, że jest wątek, który powtarza się w każdej jej powieści, a mianowicie zakochany kolega z pracy, który w dodatku jest nachalny. Poza tym mam wrażenie, że w każdej jej powieści bohaterowie są tacy sami, mają taką samą osobowość, różnią się tylko imionami. Ona - wyjątkowo atrakcyjna, pewna siebie, spełnia się zawodowo, ma wspaniałą przyjaciółkę i kochających rodziców. On - mega przystojny i bajecznie bogaty przedsiębiorca, wylewny romantyk, ideał. I zwykle szybko się w sobie zakochują, by po chwili rozstać się przez jakąś głupotę. I w tej powieści jest podobnie. Ze wszystkich, które do tej pory przeczytałam trochę inne były "Wszystkie nasze dni" i "Francuskie love story". Dlatego robię sobie przerwę od twórczości Pani Sońskiej. Za jakiś czas pewnie znów sięgnę po jej książkę, by sprawdzić czy tym razem mnie zaskoczy. Oczekuję czegoś innego, z ciekawymi realistycznymi bohaterami, którzy nie mają takiego łatwego życia i z którymi można się utożsamić. Nie historii jak z bajki, bo te już mnie znudziły. Może w kolejnej powieści główni bohaterowie nie będą tacy doskonali. Może ona będzie skromną kelnerką z trudną przeszłością, a on nieśmiałym ale zabawnym mechanikiem albo dostawcą pizzy, któremu trudno wyrażać uczucia?

Przeczytałam już kilka książek Pani Sońskiej i zauważyłam, że jest wątek, który powtarza się w każdej jej powieści, a mianowicie zakochany kolega z pracy, który w dodatku jest nachalny. Poza tym mam wrażenie, że w każdej jej powieści bohaterowie są tacy sami, mają taką samą osobowość, różnią się tylko imionami. Ona - wyjątkowo atrakcyjna, pewna siebie, spełnia się zawodowo,...

Dziwna powieść. Czytając opis z tyłu myślałam, że to thriller, ale opis z przodu sugerował, że romans. Okazało się jednak, że to obyczajówka. Początek ciekawy. Dużo dialogów, więc szybko się czyta. I to chyba wszystkie plusy tej książki. Miałam nadzieję, że może chociaż zakończenie mnie zaskoczy, ale było wręcz przeciwnie, żałowałam że męczyłam się z nią do końca zamiast odłożyć.

Dziwna powieść. Czytając opis z tyłu myślałam, że to thriller, ale opis z przodu sugerował, że romans. Okazało się jednak, że to obyczajówka. Początek ciekawy. Dużo dialogów, więc szybko się czyta. I to chyba wszystkie plusy tej książki. Miałam nadzieję, że może chociaż zakończenie mnie zaskoczy, ale było wręcz przeciwnie, żałowałam że męczyłam się z nią do końca zamiast...

To chyba pierwsza świąteczna powieść jaką przeczytałam. Dobra, pomysł ciekawy, jednak nie zachwyciła mnie, trochę mnie nużyła. Lubię jak między głównymi bohaterami dużo się dzieje, tutaj mi tego zabrakło. Czytając czułam jakby ich relacja była bardziej przyjacielska, zabrakło mi romansu w tym romansie.

To chyba pierwsza świąteczna powieść jaką przeczytałam. Dobra, pomysł ciekawy, jednak nie zachwyciła mnie, trochę mnie nużyła. Lubię jak między głównymi bohaterami dużo się dzieje, tutaj mi tego zabrakło. Czytając czułam jakby ich relacja była bardziej przyjacielska, zabrakło mi romansu w tym romansie.

Dobra, choć spodziewałam się, że będzie brutalniejsza, że Mikołaj będzie kazał Julii robić okropne rzeczy i karał za nieposłuszeństwo, a tak naprawdę traktował ją jak zwykłą służącą; "podaj obiad, wyczyść zbroję..." Oczywiście jego zachowanie nie było normalne, facet miał nierówno pod sufitem to fakt. Ze wszystkiego co zrobił najgorszy był sposób w jaki zmusił Julię do przyjęcia propozycji zamieszkania u niego w domu, ale to, co się działo później nie zrobiło na mnie wrażenia. O wiele gorzej miała Joanna. Plus za zakończenie, które mnie zaskoczyło.

Dobra, choć spodziewałam się, że będzie brutalniejsza, że Mikołaj będzie kazał Julii robić okropne rzeczy i karał za nieposłuszeństwo, a tak naprawdę traktował ją jak zwykłą służącą; "podaj obiad, wyczyść zbroję..." Oczywiście jego zachowanie nie było normalne, facet miał nierówno pod sufitem to fakt. Ze wszystkiego co zrobił najgorszy był sposób w jaki zmusił Julię do...

Dobra, ale bez rewelacji, o wiele bardziej podobała mi się powieść "Francuskie love story".

Dobra, ale bez rewelacji, o wiele bardziej podobała mi się powieść "Francuskie love story".

Czytając tę książkę czułam się jakbym czytała jakiegoś słabego fanfica na wattpadzie. Podziwiam siebie, że dotrwałam do końca. Po okładce, tytule i opisie spodziewałam się romantycznej historii, a dostałam zupełnie coś innego. Najbardziej wkurzało mnie dziecinne zachowanie bohaterów, którzy nie wiedzieli czego chcą i nie potrafili określić swoich uczuć. A to, co łączyło głównych bohaterów, to najwyżej pożądanie a nie miłość.

Czytając tę książkę czułam się jakbym czytała jakiegoś słabego fanfica na wattpadzie. Podziwiam siebie, że dotrwałam do końca. Po okładce, tytule i opisie spodziewałam się romantycznej historii, a dostałam zupełnie coś innego. Najbardziej wkurzało mnie dziecinne zachowanie bohaterów, którzy nie wiedzieli czego chcą i nie potrafili określić swoich uczuć. A to, co łączyło...

Dobry thriller powinien trzymać w napięciu, niestety ten taki nie był. Wynudziłam się czytając tę powieść i nie mogłam się doczekać kiedy ją skończę.

Dobry thriller powinien trzymać w napięciu, niestety ten taki nie był. Wynudziłam się czytając tę powieść i nie mogłam się doczekać kiedy ją skończę.

Uwielbiam Sparksa i jego powieści, jednak ta jest najsłabszą ze wszystkich, które dotychczas czytałam. Pierwszego tomu nawet nie ocenię, bo rzuciłam czytanie po przeczytaniu około 100 stron. Drugi tom trochę lepiej się czytało, chociaż bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii, zwłaszcza Lexie mnie irytowała, i nie czułam między nimi miłości, żadnych emocji we mnie nie wzbudziła. Plus za zaskakujące zakończenie.

Uwielbiam Sparksa i jego powieści, jednak ta jest najsłabszą ze wszystkich, które dotychczas czytałam. Pierwszego tomu nawet nie ocenię, bo rzuciłam czytanie po przeczytaniu około 100 stron. Drugi tom trochę lepiej się czytało, chociaż bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii, zwłaszcza Lexie mnie irytowała, i nie czułam między nimi miłości, żadnych emocji we mnie nie...

Mam mieszane uczucia co do tej powieści. Z jednej strony dobrze i szybko się czytało, a z drugiej rozwiązanie zagadki mnie rozczarowało. Było zaskakujące, ale nie tego się spodziewałam sięgając po książkę z gatunku kryminał/thriller.

Mam mieszane uczucia co do tej powieści. Z jednej strony dobrze i szybko się czytało, a z drugiej rozwiązanie zagadki mnie rozczarowało. Było zaskakujące, ale nie tego się spodziewałam sięgając po książkę z gatunku kryminał/thriller.

Rzadko mi się zdarza przerywać czytanie w połowie książki, jednak w tym przypadku całkowicie straciłam motywację. Przeczytałam kilka opinii i wiem, że nic przełomowego się nie wydarzy, więc postanowiłam skrócić swoje męki i dać sobie z nią spokój. Bo po co tracić czas na coś, co nam się nie podoba? Temat poruszany w tej powieści jest ważny, ale historia, która została przedstawiona nie jest ani ciekawa ani poruszająca. A największym minusem jest tutaj główna bohaterka, która tylko irytowała swoją głupotą. Nie wiem czy historia z czapką i testem ciążowym miała być zabawna, mnie przeszły tylko ciarki żenady. I zaraz po przeczytaniu tego fragmentu zamknęłam książkę i już do niej nie wróciłam. Raczej nie sięgnę po kolejną powieść tej autorki.

Rzadko mi się zdarza przerywać czytanie w połowie książki, jednak w tym przypadku całkowicie straciłam motywację. Przeczytałam kilka opinii i wiem, że nic przełomowego się nie wydarzy, więc postanowiłam skrócić swoje męki i dać sobie z nią spokój. Bo po co tracić czas na coś, co nam się nie podoba? Temat poruszany w tej powieści jest ważny, ale historia, która została...

Ciekawa powieść i jedna z lepszych, jakie w ostatnim czasie czytałam. Na pewno sięgnę po inne książki tego autora. Lubię połączenie fikcji z rzeczywistością. Fajnie, że na końcu autor wyjaśnił co było fikcją, a co wydarzyło się naprawdę, bo o tej historii z chłopcami nigdy nie słyszałam i najpierw byłam zawiedziona, że ta zagadka nie została rozwiązana przez aspiranta Przeworskiego, teraz już rozumiem dlaczego.

Ciekawa powieść i jedna z lepszych, jakie w ostatnim czasie czytałam. Na pewno sięgnę po inne książki tego autora. Lubię połączenie fikcji z rzeczywistością. Fajnie, że na końcu autor wyjaśnił co było fikcją, a co wydarzyło się naprawdę, bo o tej historii z chłopcami nigdy nie słyszałam i najpierw byłam zawiedziona, że ta zagadka nie została rozwiązana przez aspiranta...

Czytałam kilka obyczajówek i ta jest chyba najsłabszą z nich. Udało mi się przeczytać do końca, choć pod koniec omijałam niektóre dialogi. Jak dla mnie ta powieść jest nijaka i męcząca, nic nie wnosi, nie ma w niej żadnego przesłania. Niestety dla mnie strata czasu. Nie polecam.

Czytałam kilka obyczajówek i ta jest chyba najsłabszą z nich. Udało mi się przeczytać do końca, choć pod koniec omijałam niektóre dialogi. Jak dla mnie ta powieść jest nijaka i męcząca, nic nie wnosi, nie ma w niej żadnego przesłania. Niestety dla mnie strata czasu. Nie polecam.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką, niestety nie mogę zaliczyć go do udanych. Bardzo lubię romanse, ale ten nie przypadł mi do gustu. Historia mało wiarygodna, powieść taka przegadana, brakowało w niej akcji. Główna bohaterka irytowała od początku. Nie dostała pracy i ryczała, jakby ktoś umarł. Nie lubię takich płaczek. Dalej było tylko gorzej. Nie rozumiem, jak można kogoś poznać i już po kilku godzinach pójść do niego do domu, a następnego wejść w jakiś dziwny układ spędzenia całego weekendu w jego mieszkaniu, po co? Przecież mieszkała niedaleko, więc mogli się normalnie umawiać. Może to ja jestem dziwna, ale czułabym się niekomfortowo mieszkając z kimś obcym, bo jak długo oni się znali? Kilka/kilkanaście godzin? Kolejna rzecz, która mi się nie podobała, to to, że Paweł zataił przed Julią fakt, że ma narzeczoną, a jeszcze bardziej jej reakcja. Jakby w ogóle jej to nie obeszło. Oboje byli siebie warci, zdradzili swoich partnerów i nawet nie mieli z tego powodu wyrzutów sumienia. I niby tak się kochali, nie mogli zapomnieć o sobie przez lata, a żadne z nich nie zawalczyło o tę miłość.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką, niestety nie mogę zaliczyć go do udanych. Bardzo lubię romanse, ale ten nie przypadł mi do gustu. Historia mało wiarygodna, powieść taka przegadana, brakowało w niej akcji. Główna bohaterka irytowała od początku. Nie dostała pracy i ryczała, jakby ktoś umarł. Nie lubię takich płaczek. Dalej było tylko gorzej. Nie rozumiem, jak można...

Świetna książka, dużo dialogów, szybko się czyta. Historia szokująca, ciężko uwierzyć, że to się wydarzyło naprawdę. Zakończenie inne niż się spodziewałam, ale to też na plus. Z chęcią przeczytam inne powieści tego autora.

Świetna książka, dużo dialogów, szybko się czyta. Historia szokująca, ciężko uwierzyć, że to się wydarzyło naprawdę. Zakończenie inne niż się spodziewałam, ale to też na plus. Z chęcią przeczytam inne powieści tego autora.

Jak dla mnie nuda, za dużo opisów. Historia miłosna też mnie nie porwała.

Jak dla mnie nuda, za dużo opisów. Historia miłosna też mnie nie porwała.