Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł z zapisywaniem pocałunków na karteczkach i wrzucanie ich do słoika bardzo fajny. W książce poruszony został ważny i trudny temat, jednak zabrakło mi w tym realizmu. Poppy mogła być największą optymistką na świecie, ale każdy ma chwile załamania, a ona zawsze tryskała pozytywnym nastawieniem, co wydaje mi się niemożliwe, biorąc pod uwagę, że była umierająca. Przyznam, że zazwyczaj takie powieści mnie wzruszają, ale ta była przesłodzona, a miłość między Poppy i Runem nierealna.

Pomysł z zapisywaniem pocałunków na karteczkach i wrzucanie ich do słoika bardzo fajny. W książce poruszony został ważny i trudny temat, jednak zabrakło mi w tym realizmu. Poppy mogła być największą optymistką na świecie, ale każdy ma chwile załamania, a ona zawsze tryskała pozytywnym nast...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka składa się z samych scen erotycznych. Dla takich powieści powinna być osobna kategoria. Głównych bohaterów poza pociągiem fizycznym nie łączy zupelnie nic, a ja od romansu oczekuję czegoś więcej. W dodatku strasznie irytowało mnie zachowanie Gigi, to zachwycanie się Aleksem, jakby był jakimś bogiem.

Ta książka składa się z samych scen erotycznych. Dla takich powieści powinna być osobna kategoria. Głównych bohaterów poza pociągiem fizycznym nie łączy zupelnie nic, a ja od romansu oczekuję czegoś więcej. W dodatku strasznie irytowało mnie zachowanie Gigi, to zachwycanie się Aleksem, jak...

Rozwiń

Zwiń

Powieść ciekawa, ale napisana chaotycznie. Myślałam, że to tylko moje odczucia, ale po przeczytaniu kilku opinii zauważyłam, że inni też mieli z tym problem. Cała historia szokująca, ale trochę naciągana.

Powieść ciekawa, ale napisana chaotycznie. Myślałam, że to tylko moje odczucia, ale po przeczytaniu kilku opinii zauważyłam, że inni też mieli z tym problem. Cała historia szokująca, ale trochę naciągana.

Lubię jak bohaterzy zakochują się w sobie powoli, jednak powinny być takie momenty, kiedy się do siebie zbliżają, żeby było czuć, że oni rzeczywiście się w sobie zakochują, a takich momentów nie było zbyt wiele. Wszystko tak naprawdę kręci się wokół Izy i jej zniknięcia, praktycznie każda rozmowa między Niną a Adrianem dotyczy jej. A co do Izy, to od początku można się było domyśleć, że za jej zniknięciem stoi choroba. Jest to bardziej obyczajówka niż romans. Powieść nie jest zła, dobrze i szybko się czyta, ale nie wciągnęła mnie. I nie wiem czy sięgnę po kolejny tom.

Lubię jak bohaterzy zakochują się w sobie powoli, jednak powinny być takie momenty, kiedy się do siebie zbliżają, żeby było czuć, że oni rzeczywiście się w sobie zakochują, a takich momentów nie było zbyt wiele. Wszystko tak naprawdę kręci się wokół Izy i jej zniknięcia, praktycznie każda ...

Rozwiń

Zwiń

Przeczytałam już kilka książek Pani Sońskiej i zauważyłam, że jest wątek, który powtarza się w każdej jej powieści, a mianowicie zakochany kolega z pracy, który w dodatku jest nachalny. Poza tym mam wrażenie, że w każdej jej powieści bohaterowie są tacy sami, mają taką samą osobowość, różnią się tylko imionami. Ona - wyjątkowo atrakcyjna, pewna siebie, spełnia się zawodowo, ma wspaniałą przyjaciółkę i kochających rodziców. On - mega przystojny i bajecznie bogaty przedsiębiorca, wylewny romantyk, ideał. I zwykle szybko się w sobie zakochują, by po chwili rozstać się przez jakąś głupotę. I w tej powieści jest podobnie. Ze wszystkich, które do tej pory przeczytałam trochę inne były "Wszystkie nasze dni" i "Francuskie love story". Dlatego robię sobie przerwę od twórczości Pani Sońskiej. Za jakiś czas pewnie znów sięgnę po jej książkę, by sprawdzić czy tym razem mnie zaskoczy. Oczekuję czegoś innego, z ciekawymi realistycznymi bohaterami, którzy nie mają takiego łatwego życia i z którymi można się utożsamić. Nie historii jak z bajki, bo te już mnie znudziły. Może w kolejnej powieści główni bohaterowie nie będą tacy doskonali. Może ona będzie skromną kelnerką z trudną przeszłością, a on nieśmiałym ale zabawnym mechanikiem albo dostawcą pizzy, któremu trudno wyrażać uczucia?

Przeczytałam już kilka książek Pani Sońskiej i zauważyłam, że jest wątek, który powtarza się w każdej jej powieści, a mianowicie zakochany kolega z pracy, który w dodatku jest nachalny. Poza tym mam wrażenie, że w każdej jej powieści bohaterowie są tacy sami, mają taką samą osobowość, różn...

Rozwiń

Zwiń