Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisana prostym językiem. Czyta się ją w jeden dzień. Piękna historia o przyjaźni i problemach życia w mieście, gdzie strach wyjść w nocy na ulicę. Zakończenie optymistyczne, dodające nadziei i otuchy. Dobra książka na wakacje.

Napisana prostym językiem. Czyta się ją w jeden dzień. Piękna historia o przyjaźni i problemach życia w mieście, gdzie strach wyjść w nocy na ulicę. Zakończenie optymistyczne, dodające nadziei i otuchy. Dobra książka na wakacje.

Łatwo się czyta, wciągająca, ze zwrotem akcji, którego się nie spodziewałam. Rzadko się zdarza, że książka potrafi mnie zaskoczyć - to na plus w tym przypadku.

Łatwo się czyta, wciągająca, ze zwrotem akcji, którego się nie spodziewałam. Rzadko się zdarza, że książka potrafi mnie zaskoczyć - to na plus w tym przypadku.

Szczerze, książka nie jest zła. To, co mnie bardzo zirytowało to fakt, że niektóre motywy się powtarzają np poszukiwania siostry Penryn. Z przykrością stwierdzam, że robi się ciekawie, gdy pojawia się Raffe, czyli dopiero pod sam koniec. Na plus uznaję opisy świata apokaliptycznego - bardzo dobrze można wczuć się w ten klimat końca świata.

Szczerze, książka nie jest zła. To, co mnie bardzo zirytowało to fakt, że niektóre motywy się powtarzają np poszukiwania siostry Penryn. Z przykrością stwierdzam, że robi się ciekawie, gdy pojawia się Raffe, czyli dopiero pod sam koniec. Na plus uznaję opisy świata apokaliptycznego - bardzo dobrze można wczuć się w ten klimat końca świata.

Książka faktycznie uleczyła złamane serduszko po pierwszej części. Czuć ten promyczek optymizmu.

Książka faktycznie uleczyła złamane serduszko po pierwszej części. Czuć ten promyczek optymizmu.

Dobrze napisana, wciąga. Podoba mi się to, że książka jest podzielona na daty, a nie rozdziały - ciekawe rozwiązanie. Na początku ciut się rozciąga fabuła, ale pod koniec stwierdzisz, że warto było dać jej szansę.

Dobrze napisana, wciąga. Podoba mi się to, że książka jest podzielona na daty, a nie rozdziały - ciekawe rozwiązanie. Na początku ciut się rozciąga fabuła, ale pod koniec stwierdzisz, że warto było dać jej szansę.

Bardzo lubię twórczość Hoover. Przeczytałam kilka jej dobrze znanych fanom romansów, do których sama się zaliczam pozycji. Ta książka była odmianą od tego co znałam, od tego czego trochę oczekiwałam od autorki. Chociaż wątek miłości pojawia się i gra on główną rolę, nadal odczuwamy dreszczyk, niepokój jak na thriller przystało. Podobały mi się nawiązania do obu tytułów, które przewijają się tekście, świetny zamysł. Książkę szybko się czyta, wciąga.

Bardzo lubię twórczość Hoover. Przeczytałam kilka jej dobrze znanych fanom romansów, do których sama się zaliczam pozycji. Ta książka była odmianą od tego co znałam, od tego czego trochę oczekiwałam od autorki. Chociaż wątek miłości pojawia się i gra on główną rolę, nadal odczuwamy dreszczyk, niepokój jak na thriller przystało. Podobały mi się nawiązania do obu tytułów,...

Cieszę się, że zobaczyłam znane wydarzenia z perspektywy Edwarda. Poznaliśmy jego rodzinę jeszcze bliżej poprzez jego zdolności czytania w myślach ( bardzo chcę książkę o Alice i Jasperze, proooszę). Niestety mimo tego czuję niedosyt. Mnóstwo powtarzających się myśli, wątpliwości wampira można było zastąpić wspomnieniami. Oczywiście przeszłość pojawiła się, ale nadal prosi się o więcej. Książka ma swoje wzloty i upadki. Jak ktoś jest fanem sagi Zmierzch to uważam, że warto przeczytać, bo dostajemy kilka smaczków i zawsze miło wrócić do znanego nam dobrze świata.

Cieszę się, że zobaczyłam znane wydarzenia z perspektywy Edwarda. Poznaliśmy jego rodzinę jeszcze bliżej poprzez jego zdolności czytania w myślach ( bardzo chcę książkę o Alice i Jasperze, proooszę). Niestety mimo tego czuję niedosyt. Mnóstwo powtarzających się myśli, wątpliwości wampira można było zastąpić wspomnieniami. Oczywiście przeszłość pojawiła się, ale nadal prosi...

Opowieść o miłości i nienawiści, która przeplata się tak szybko, że można się pogubić. Ale w końcu od nienawiści do miłości ( i na odwrót) jeden krok. Przedstawienie historii od strony opiekunki sprawia, że postacie stają nam się automatycznie bliskie, a zarazem ciekawe. Tak jak nowo przybyły Lockwood, chce się poznawać przeszłości mieszkańców Wichrowego Wzgórza.

Opowieść o miłości i nienawiści, która przeplata się tak szybko, że można się pogubić. Ale w końcu od nienawiści do miłości ( i na odwrót) jeden krok. Przedstawienie historii od strony opiekunki sprawia, że postacie stają nam się automatycznie bliskie, a zarazem ciekawe. Tak jak nowo przybyły Lockwood, chce się poznawać przeszłości mieszkańców Wichrowego Wzgórza.

Interesująco napisana.
Wciąga. Bawi. Uczy.
Jest nieoczywista w dobrym tego słowa znaczeniu.

Interesująco napisana.
Wciąga. Bawi. Uczy.
Jest nieoczywista w dobrym tego słowa znaczeniu.

Cudowna.
To niesamowite z jaką łatwością i ciekawością zagłębiałam się w tę historię. Emocje głównej bohaterki są opisane w taki sposób, że przeżywa się wszystko wraz z nią. Nie tylko czytasz książkę, jesteś jej częścią.

Cudowna.
To niesamowite z jaką łatwością i ciekawością zagłębiałam się w tę historię. Emocje głównej bohaterki są opisane w taki sposób, że przeżywa się wszystko wraz z nią. Nie tylko czytasz książkę, jesteś jej częścią.

Oceniłam tak wysoko, ponieważ miło jest wrócić do Harry'ego Potter'a.
To jak spotkanie się z przyjacielem z dzieciństwa po dłuższej przerwie.
Sama historia jest prosta, łatwo odgadnąć jej dalszy bieg i zakończenie.
Mimo wszystko ma morał oraz jest idealna dla dzieci jak i dla dorosłych.
I tak wszyscy fani Potter'a ją pokochają, tak jak ja!
Polecam sięgnąć i przekonać się samemu!

Oceniłam tak wysoko, ponieważ miło jest wrócić do Harry'ego Potter'a.
To jak spotkanie się z przyjacielem z dzieciństwa po dłuższej przerwie.
Sama historia jest prosta, łatwo odgadnąć jej dalszy bieg i zakończenie.
Mimo wszystko ma morał oraz jest idealna dla dzieci jak i dla dorosłych.
I tak wszyscy fani Potter'a ją pokochają, tak jak ja!
Polecam sięgnąć i przekonać się...

Na początku byłam rozczarowana.
Nie mogłam uwierzyć, że Maria naprawdę opuszcza Randara, wychodzi za pastora i ma z nim dziecko. Nie pasowało mi to tak łatwe rozwiązanie. Jednak ta część chyba urzekła mnie najbardziej z dwóch pozostałych, które przeczytałam... Zakończenie było bardzo poruszające. Mimo wszystko w jakiś sposób polubiłam pastora, przykro mi, że tak skończył... Zastanawiam się, co się stanie z ich małą córką po tym wszystkim. Co się stało z tym listem? Nie przeczytał go. Coś czuję, że to dotrze do rąk małej dziewczynki... Tyle pytań teraz pozostało.

Na początku byłam rozczarowana.
Nie mogłam uwierzyć, że Maria naprawdę opuszcza Randara, wychodzi za pastora i ma z nim dziecko. Nie pasowało mi to tak łatwe rozwiązanie. Jednak ta część chyba urzekła mnie najbardziej z dwóch pozostałych, które przeczytałam... Zakończenie było bardzo poruszające. Mimo wszystko w jakiś sposób polubiłam pastora, przykro mi, że tak...

Kolejna dobra książka o zwyczajnym nadzwyczajnym życiu.
Smutne jest tylko zakończenie... I fakt, że nie
została opisana reakcja na zastaną pustkę po ucieczce Marii,
pozwolił na zadziałanie wyobraźni.
Czy odmieni to charakter syna kata?
(Mam nadzieję, że ona nie będzie z pastorem, meh)

Kolejna dobra książka o zwyczajnym nadzwyczajnym życiu.
Smutne jest tylko zakończenie... I fakt, że nie
została opisana reakcja na zastaną pustkę po ucieczce Marii,
pozwolił na zadziałanie wyobraźni.
Czy odmieni to charakter syna kata?
(Mam nadzieję, że ona nie będzie z pastorem, meh)

Zabrałam ze sobą na wakacje.
Wciągnęłam się. Spokojna, klimatyczna opowieść.
Można przywiązać się do bohaterów i odczuwać wraz z nimi
wszystkie wydarzenia. Jednak to nie książka dla
każdego... Niektórych zanudzi!

Zabrałam ze sobą na wakacje.
Wciągnęłam się. Spokojna, klimatyczna opowieść.
Można przywiązać się do bohaterów i odczuwać wraz z nimi
wszystkie wydarzenia. Jednak to nie książka dla
każdego... Niektórych zanudzi!

Kocham Magnusa i jego historię.
Przezabawna postać, przy której się nie nudzi,
nawet gdy opowieść trwa kilkaset lat. Książka
pozwala na zaprzyjaźnienie się z nim bardziej.
Ciekawe motywy, polecam przeczytać!

Kocham Magnusa i jego historię.
Przezabawna postać, przy której się nie nudzi,
nawet gdy opowieść trwa kilkaset lat. Książka
pozwala na zaprzyjaźnienie się z nim bardziej.
Ciekawe motywy, polecam przeczytać!

Nietypowa książka.
Podeszłam do niej z dystansem.
Lubię książki Paula Coelho

Nietypowa książka.
Podeszłam do niej z dystansem.
Lubię książki Paula Coelho

Colleen Hoover jak zwykle potrafi pięknie opisać miłość między dwojgiem ludzi, w tym utworze chyba tego mi brakuje. Jak zwykle miesza przeszłość i teraźniejszość, dodając szaleństwo miłości, ale tym razem książka zawierała w sobie głównie sceny seksu. Mam problem, bo do końca nie mam pojęcia, co o niej myśleć... NIE WIEM. Wyróżnia się od pozostałych jej dzieł. To na pewno! Może nie jestem tak bardzo negatywnie nastawiona, bo po prostu lubię jej sposób pisania?

Colleen Hoover jak zwykle potrafi pięknie opisać miłość między dwojgiem ludzi, w tym utworze chyba tego mi brakuje. Jak zwykle miesza przeszłość i teraźniejszość, dodając szaleństwo miłości, ale tym razem książka zawierała w sobie głównie sceny seksu. Mam problem, bo do końca nie mam pojęcia, co o niej myśleć... NIE WIEM. Wyróżnia się od pozostałych jej dzieł. To na pewno!...

Znam książki Colleen Hoover, ale o Tarryn nie mogę dużo powiedzieć.
Jako, że kocham fantastykę to bardzo się cieszę, że zostały w tej książce zastosowane jej elementy. Wydaje mi się, że to sprawka Tarryn...
No cóż, kolejna cudowna, słodka, zabawna książka o miłości.
Szczerze polecam.

Znam książki Colleen Hoover, ale o Tarryn nie mogę dużo powiedzieć.
Jako, że kocham fantastykę to bardzo się cieszę, że zostały w tej książce zastosowane jej elementy. Wydaje mi się, że to sprawka Tarryn...
No cóż, kolejna cudowna, słodka, zabawna książka o miłości.
Szczerze polecam.

Książka jest mi naprawdę bliska, dlatego ocena może wydawać się zbyt wysoka. Uczy prostych rzeczy, których ludzie z różnych powodów nie chcą umieć. Wydaje mi się, że język Wszechświata również do mnie przemówił, dlatego wypożyczyłam tą książkę (jeden wielki przypadek, ale przypadki nie istnieją?)
W dodatku jeden fragment idealnie pasował do mojej sytuacji, jakby były to słowa napisane tylko dla mnie, konkretnie. Może to śmieszne, może to wyobraźnia..
Może tylko z tego powodu lubię tę książkę?
Nie wiem.
Ale polecam ją przeczytać!

Książka jest mi naprawdę bliska, dlatego ocena może wydawać się zbyt wysoka. Uczy prostych rzeczy, których ludzie z różnych powodów nie chcą umieć. Wydaje mi się, że język Wszechświata również do mnie przemówił, dlatego wypożyczyłam tą książkę (jeden wielki przypadek, ale przypadki nie istnieją?)
W dodatku jeden fragment idealnie pasował do mojej sytuacji, jakby były to...

Książka jest jak lepka, ciągnąca się breja.
Nie ma żadnych podziałów, wszystko się toczy i toczy.
Po kilku stronach staje się męcząca, ciężko się czyta.
Język jest denerwujący, chociaż niektóre opisy bywają naprawdę piękne.
Po przeczytaniu tej historii, czuję się trochę starsza.
Przebrnęłam przez większość życia Albamy, jestem wykończona.
Nie polecam tej książki, ale polecam ją każdemu sprawdzić i
wyrobić sobie własną opinie na jej temat.

Książka jest jak lepka, ciągnąca się breja.
Nie ma żadnych podziałów, wszystko się toczy i toczy.
Po kilku stronach staje się męcząca, ciężko się czyta.
Język jest denerwujący, chociaż niektóre opisy bywają naprawdę piękne.
Po przeczytaniu tej historii, czuję się trochę starsza.
Przebrnęłam przez większość życia Albamy, jestem wykończona.
Nie polecam tej książki, ale...