Niezbędnik obserwatorów gwiazd

Nie tak dobra jak inne publikacje tego autora, lecz ma swój urok.

Nie tak dobra jak inne publikacje tego autora, lecz ma swój urok.

Pokaż mimo to

Jedna z moich ukochanych książek. Na pewno w Top 3 wszystkich, jakie kiedykolwiek przeczytałam

Jedna z moich ukochanych książek. Na pewno w Top 3 wszystkich, jakie kiedykolwiek przeczytałam

Pokaż mimo to

Po świetnej książce "Wybacz mi, Leonardzie" tego autora, postanowiłam zapoznać się z innymi jego książkami i niestety żadna nie potrafi dorównać tej perełce. "Niezbędnik obserwatorów gwiazd" to historia dość przeciętna, jednak końcówka sprawia, że nie wypada aż tak źle. To jedna z tych pozycji, które szybko się czyta, ale za długo w pamięci nie zostają, zdecydowanie bardziej polecam wspomnianego już Leonarda.

Po świetnej książce "Wybacz mi, Leonardzie" tego autora, postanowiłam zapoznać się z innymi jego książkami i niestety żadna nie potrafi dorównać tej perełce. "Niezbędnik obserwatorów gwiazd" to historia dość przeciętna, jednak końcówka sprawia, że nie wypada aż tak źle. To jedna z tych pozycji, które szybko się czyta, ale za długo w pamięci nie zostają, zdecydowanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Główny bohater z całego serca chce zostawić za sobą swoją przeszłość, kiedy jednak ma już taką możliwość pojawiają się wątpliwości. Książka ta pokazuje że za szczęście trzeba często zapłacić najwyższą cenę.

Główny bohater z całego serca chce zostawić za sobą swoją przeszłość, kiedy jednak ma już taką możliwość pojawiają się wątpliwości. Książka ta pokazuje że za szczęście trzeba często zapłacić najwyższą cenę.

Pokaż mimo to

Uwielbiam styl Matthew Quicka! Czytanie jego książek to zawsze czysta przyjemność. Wcześniej czytałam dwie jego książki i obie trafiły na listę moich ulubionych. Ta jednak okazała się lekko słabsza w moich oczach. Chyba po prosty nie mogłam znaleźć więzi z głównym bohaterem i trochę irytował mnie brak komunikacji przez to, że on niewiele mówił. Była to jednak przyjemna lektura, chociaż mam wrażenie, że mogła być trochę lepiej poprowadzona.

Uwielbiam styl Matthew Quicka! Czytanie jego książek to zawsze czysta przyjemność. Wcześniej czytałam dwie jego książki i obie trafiły na listę moich ulubionych. Ta jednak okazała się lekko słabsza w moich oczach. Chyba po prosty nie mogłam znaleźć więzi z głównym bohaterem i trochę irytował mnie brak komunikacji przez to, że on niewiele mówił. Była to jednak przyjemna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie umiem jednoznacznie ocenić tej książki. Czytało się szybko, choć momentami miałam wrażenie, że akcja sprowadza się do treningu, jazdy do szkoły z Numerem 21, oglądania gwiazd na dachu i kolejnego dnia to samo.
W to wszystko wpleciona potem została akcja, która pozostaje nie wyjaśniona do samego końca. Nie wiadomo czemu Erin się to akurat przytrafiło, nie wiadomo co tak naprawdę stało się z mamą Fina... Jakby autor chciał wykrzesać z tej książki jeszcze więcej, ale do końca nie miał planu jak to zrobić. Dlatego dostajemy tylko śladowe ilości informacji, które niby układają się w całość, ale dalej brakuje paru informacji.
I na sam koniec mamy happy end, który każdy może sobie sam we własnej głowie ułożyć...
Myślę, że "Poradnik pozytywnego myślenia" był tak dobrą książką i osiągnął taki sukces, że naprawdę trudno mu dorównać. I mimo, że "Niezbędnikowi obserwatorów gwiazd" nic nie brakuje, tak jednak w porównaniu z debiutem autora wypada niestety blado...

Nie umiem jednoznacznie ocenić tej książki. Czytało się szybko, choć momentami miałam wrażenie, że akcja sprowadza się do treningu, jazdy do szkoły z Numerem 21, oglądania gwiazd na dachu i kolejnego dnia to samo.
W to wszystko wpleciona potem została akcja, która pozostaje nie wyjaśniona do samego końca. Nie wiadomo czemu Erin się to akurat przytrafiło, nie wiadomo co tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cudowna książka, dla osób w każdym wieku!

Cudowna książka, dla osób w każdym wieku!

Pokaż mimo to

I znów autor zaskakuje. To już któreś moje spotkanie z tym autorem i muszę stwierdzić jedno- jak na razie książki wydanej przez @moondriveksiazki @moondrive.shop są najlepsze.
Z tej 'serii' czytałam już #prawiejakgwiazdarocka która była genialna. Niezbędnik jest trochę gorszą siostrą. Jest również na swój sposób urocza, przyciąga uwagę i szokuje. Dodatkowo jest turbo dziwna. Na początku mamy chłopka po przejściach, romans sportowy, życie szkolne i to kupuję. Ale, gdy do akcji trafia inny chłopak po przejściach to już się robi dziwnie, ale da się to czytać. Pod koniec autor pojechał po bandzie. Ja nadal nie rozumiem jak do tego doszło. Według mnie autor zrozumiał że trochę za długa wyjdziesz mu ta książka lub nie wiedział jak to inaczej (z sensem) skończyć. Dlatego mamy takie trochę na chama zakończenie. Ale mimo to książka dobrze i szybko się czytała. Gdyby nie to zakończenie dostała by więcej.

I znów autor zaskakuje. To już któreś moje spotkanie z tym autorem i muszę stwierdzić jedno- jak na razie książki wydanej przez @moondriveksiazki @moondrive.shop są najlepsze.
Z tej 'serii' czytałam już #prawiejakgwiazdarocka która była genialna. Niezbędnik jest trochę gorszą siostrą. Jest również na swój sposób urocza, przyciąga uwagę i szokuje. Dodatkowo jest turbo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szybka, lekka, wzruszającą książka.

Szybka, lekka, wzruszającą książka.

Pokaż mimo to

Bohaterowie Quicka (przynajmniej ci, których do tej pory poznałam) wpasowują się mniej więcej w ten sam schemat: wrażliwego, spostrzegawczego chłopca/mężczyzny z pewnymi problemami. Przez to potęgują u mnie wrażenie, że większość jego twórczości przeznaczona jest raczej dla (starszej) młodzieży. Główny bohater "Niezbędnika", Finley, jest przy tym wybitnie małomówny i stara się przesadnie nie zwracać na siebie uwagi(co może nie zawsze się udaje).
Ale chyba właśnie jego lubię do tej pory najbardziej. Przez większość książki miałam wrażenie, że byłby z niego całkiem niezły psycholog albo pedagog - jak z pana Gore'a. Potrafi zrozumieć ludzi, którzy go otaczają, stara się zrozumieć siebie. Może to unikanie problemów czasem powoduje, że godzi się na coś, czemu powinien był się sprzeciwić. Ale któż tego nie robi? Nawet jeśli nie ma ku temu takich powodów jak Fin.
Ciesze się, że ta książka również ma dobre, optymistyczne zakończenie.

Bohaterowie Quicka (przynajmniej ci, których do tej pory poznałam) wpasowują się mniej więcej w ten sam schemat: wrażliwego, spostrzegawczego chłopca/mężczyzny z pewnymi problemami. Przez to potęgują u mnie wrażenie, że większość jego twórczości przeznaczona jest raczej dla (starszej) młodzieży. Główny bohater "Niezbędnika", Finley, jest przy tym wybitnie małomówny i stara...

więcej

mniej

Pokaż mimo to