Piękna książka o uczuciach, kwiatach i rozłące. O trudzie matek, żon i kobiet. Przedewskim bardzo romantyczna i piękna, pokazująca piękno wokół nas. O ludziach zbyt też szczerych ale też i wrażliwych. Sekretny Język kwiatów , udowodnił mi ,że każdego można zrozumieć. Choć czasem ktoś może upierać się przy niezrozumieniu. Zawsze ktoś się znajdzie kto nas zrozumie.

Piękna książka o uczuciach, kwiatach i rozłące. O trudzie matek, żon i kobiet. Przedewskim bardzo romantyczna i piękna, pokazująca piękno wokół nas. O ludziach zbyt też szczerych ale też i wrażliwych. Sekretny Język kwiatów , udowodnił mi ,że każdego można zrozumieć. Choć czasem ktoś może upierać się przy niezrozumieniu. Zawsze ktoś się znajdzie kto nas zrozumie.

Victoria nie ma szczęścia w życiu od najmłodszych lat. Całe dzieciństwo i większość lat nastoletnich dziewczyna spędziła na nieustannych przenosinach i zmianach domów zastępczych. W żadnym domu, u żadnej rodziny adopcyjnej nie potrafiła długo wytrzymać. Zresztą, odbierana była jako trudna, skomplikowana, aspołeczna, z dziwactwami osobę. Dziewczyna od początku nie miała łatwo. Więcej, w swoim życiu nie spotkała osoby, która mogłaby być dla niej wzorem, osoby, która wskazałaby jej wartości, czy chociażby powód do spoglądnięcia na siebie z innej perspektywy. 

Victoria szła więc przez życie w jednym wielkim zagubieniu, ale można by pomyśleć, że dopiero prozaiczne kwiaty, układanie ich w różnobarwne wykwintne, na różne okazje bukiety, stanie się jej sposobem na komunikację z drugim człowiekiem, ale przede wszystkim próbą zrozumienia siebie i przekazywaniem światu, tego, co ma sama do powiedzenia. Z czasem kwiaty dały jej coś więcej, zainspirowały do życia, do dialogu, do podejmowania prób, a nawet do założenia własnej działalności zarobkowej. Mimo przeciwności losu udało się jej znaleźć wewnętrzne porozumienie i coś na miarę ładu, harmonii i spokoju, namiastki szczęścia, bezpieczeństwa i miłości.

Czasami chcąc pomóc drugiej osobie, sięgamy po różne sposoby dotarcia do niej, ale niestety, nie zawsze z powodzeniem udaje się nam zrozumieć, co ciąży jej na sercu. Czasami trzeba sięgnąć głębiej, a w niespostrzeżony sposób odnajdujemy język, który umożliwia przysłowiowemu światełku odnaleźć właściwą drogę. Kolejny raz okazuje się, że ta banalna miłość do kogoś/czegoś potrafi zdziałać niesamowite cuda i popchnąć człowieka do wielkich rzeczy!

Victoria nie ma szczęścia w życiu od najmłodszych lat. Całe dzieciństwo i większość lat nastoletnich dziewczyna spędziła na nieustannych przenosinach i zmianach domów zastępczych. W żadnym domu, u żadnej rodziny adopcyjnej nie potrafiła długo wytrzymać. Zresztą, odbierana była jako trudna, skomplikowana, aspołeczna, z dziwactwami osobę. Dziewczyna od początku nie miała...

Opowieść o skutkach odrzucenia i braku miłości i próbie ułożenia sobie życia mimo wszystko. Temat języka kwiatów niby był przewodni, ale jednak jakoś w tle; bałam się, że mnie przytłoczy, a było bardzo przyjemnie i fascynująco. Książka przypomina o tym, że każdy człowiek ma swoją własną historię, która wpływa na to jak odbiera i reaguje na otaczający go świat.

Opowieść o skutkach odrzucenia i braku miłości i próbie ułożenia sobie życia mimo wszystko. Temat języka kwiatów niby był przewodni, ale jednak jakoś w tle; bałam się, że mnie przytłoczy, a było bardzo przyjemnie i fascynująco. Książka przypomina o tym, że każdy człowiek ma swoją własną historię, która wpływa na to jak odbiera i reaguje na otaczający go świat.

,, Sekretny język kwiatów '' to powieść przede wszystkim o kwiatach i ich znaczeniu , ale również o wybaczaniu , miłości : tej romantycznej jak i matki do dziecka .
Według mnie jest to książka dość surowa , która z czasem zaczyna się wypełniać uczuciami . Główna bohaterka , Victoria jest nieufna , zamknięta w sobie i bardzo samotna , gdy zaczyna dopuszczać do siebie ludzi , którym na niej zależy , powoli otwiera się na ich miłość oraz uczy się ją odwzajemniać .
Podsumowując warto ją przeczytać dla języka kwiatów jak i dla relacji międzyludzkich .

,, Sekretny język kwiatów '' to powieść przede wszystkim o kwiatach i ich znaczeniu , ale również o wybaczaniu , miłości : tej romantycznej jak i matki do dziecka .
Według mnie jest to książka dość surowa , która z czasem zaczyna się wypełniać uczuciami . Główna bohaterka , Victoria jest nieufna , zamknięta w sobie i bardzo samotna , gdy zaczyna dopuszczać do siebie ludzi...

Największą zaletą tej pozycji jest przedstawienie w pierwszej osobie problemów dzieci objętych socjalną opieką zastępczą, osób, które po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, opuszczając dom dziecka, mają trudności z samoakceptacją i przystosowaniem się do życia w społeczeństwie. Nieufność, agresja, brak wiary, chęci i siły do wzięcia za siebie odpowiedzialności, do przyjęcia roli partnera we własnej rodzinie, pracownika, matki czy dziecka.
Te fragmenty książki szarpią emocje.

Dla zrównoważenia tak trudnych tematów, Autorka wprowadza (przy-)długie opisy "mowy" kwiatów, przydawanych im zaszyfrowanych znaczeń i zawartych w kwiatach treści.

Największą zaletą tej pozycji jest przedstawienie w pierwszej osobie problemów dzieci objętych socjalną opieką zastępczą, osób, które po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, opuszczając dom dziecka, mają trudności z samoakceptacją i przystosowaniem się do życia w społeczeństwie. Nieufność, agresja, brak wiary, chęci i siły do wzięcia za siebie odpowiedzialności, do...

Kocham kwiaty, więc nie było możliwości, aby książka Vanessy Diffenbaugh nie przypadła mi do gustu. Zauroczyły mnie opisy bukietów oraz kwiatów rosnących w parku i ogrodzie. Czytając moja wyobraźnia pracowała całą parą. Widziałam piękne kwiatowe kompozycje wykonane przez Victorię, czułam ich oszałamiający zapach.
Główna bohaterka książki – Victoria nie miała łatwego dzieciństwa. Spędziła je w domach dziecka i licznych rodzinach zastępczych. Nie otrzymała tam jednak miłości i akceptacji, tak ważnej dla każdego dziecka. Ona sama była dzieckiem „trudnym” - zbuntowanym, małomównym, nieufnym, a nawet agresywnym. Jedną z jej matek zastępczych była Elizabeth, właścicielka winnicy. To ona nauczyła swoją podopieczną miłości do kwiatów oraz ich sekretnego języka. Każdy bowiem kwiat ma swoje znaczenie, np. nagietki oznaczają żal, biała róża – serce nienawykłe do miłości, biały hiacynt – piękno, jemioła – pokonam wszelkie przeszkody, narcyz – nowe początki itd.
Po skończeniu 18 lat Victoria rozpoczyna samodzielne życie, w którym początkowo całkowicie sobie nie radziła. Udaje jej się jednak zatrudnić w kwiaciarni, gdzie ogromną popularnością cieszą się jej bukiety, które tworzy zgodnie z językiem kwiatów. Wynajęła malutki pokój, poznała też miłego chłopca, którego praca związana jest również z kwiatami i który zna, tak jak Victoria sekretny język kwiatów. Wydawałoby się, że jej do tej pory trudne życie stabilizuje się, a ona sama odnajduje szczęście i miłość. Niestety, traumy przeszłości nie pozwalają cieszyć się jej tym, co osiągnęła, nie potrafi odwzajemniać uczuć ani stworzyć trwałych więzów rodzinnych.
Historię opowiedzianą w książce czytało się z dużym zainteresowaniem. Ale mnie najbardziej w niej urzekły kwiaty i ich sekretny język.

Kocham kwiaty, więc nie było możliwości, aby książka Vanessy Diffenbaugh nie przypadła mi do gustu. Zauroczyły mnie opisy bukietów oraz kwiatów rosnących w parku i ogrodzie. Czytając moja wyobraźnia pracowała całą parą. Widziałam piękne kwiatowe kompozycje wykonane przez Victorię, czułam ich oszałamiający zapach.
Główna bohaterka książki – Victoria nie miała łatwego...

Kocham kwiaty i jak tylko zobaczyłam tę książkę, postanowiłam ją przeczytać. I nie zawiodłam się. Przepiękna powieść, którą ciężko odłożyć na bok, zanim się nie przeczyta do końca. Pierwsza książka, przy której wzruszyłam się kilkanaście razy... Gorąco polecam!!!

Kocham kwiaty i jak tylko zobaczyłam tę książkę, postanowiłam ją przeczytać. I nie zawiodłam się. Przepiękna powieść, którą ciężko odłożyć na bok, zanim się nie przeczyta do końca. Pierwsza książka, przy której wzruszyłam się kilkanaście razy... Gorąco polecam!!!

Bardzo przyjemna niebanalna historia.

Bardzo przyjemna niebanalna historia.

DNF 52% (słuchałam po angielsku).

To nie jest zła książka. Tu problem leży w tym, że nasze oczekiwania totalnie się rozjechały i słuchanie jej mnie męczy, bo nie wiem, do czego to w sumie zmierza i nie czuję z tą książką absolutnie żadnej więzi.

Na plus tytułowy język kwiatów, chociaż nie zawsze wiem, o jakich roślinkach mówimy i pokazanie realiów po opuszczenia domu dziecka w wieku 18 lat.

DNF 52% (słuchałam po angielsku).

To nie jest zła książka. Tu problem leży w tym, że nasze oczekiwania totalnie się rozjechały i słuchanie jej mnie męczy, bo nie wiem, do czego to w sumie zmierza i nie czuję z tą książką absolutnie żadnej więzi.

Na plus tytułowy język kwiatów, chociaż nie zawsze wiem, o jakich roślinkach mówimy i pokazanie realiów po opuszczenia domu...

Kolejna książka wg mody na nieliniową fabułę. Gdyby nie to, to może bardziej czytelnik angażowałby się w fabułę i losy bohaterki. Ciężko było zrozumieć postępowanie Victorii, a przez to trudno polubić czy zainteresować się dalszym ciągiem. Jednak przyznać trzeba, że tematyka kwiatów urozmaiciła mocno tę książkę. Rzadko też jest poruszany temat wychowanków domów dziecka, a na pewno rzeczywistość amerykańska jest tutaj nieco inna niż w Europie.

Kolejna książka wg mody na nieliniową fabułę. Gdyby nie to, to może bardziej czytelnik angażowałby się w fabułę i losy bohaterki. Ciężko było zrozumieć postępowanie Victorii, a przez to trudno polubić czy zainteresować się dalszym ciągiem. Jednak przyznać trzeba, że tematyka kwiatów urozmaiciła mocno tę książkę. Rzadko też jest poruszany temat wychowanków domów dziecka, a...