-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać189
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik11
-
ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2024-05-13
2024-03-18
10/10
Nic bym w niej nie zmieniła.
Tytuł jest bardzo trafiony, choć niektórym osobom wydaje się niewłaściwy nie wiedzieć czemu...
Niska ocena tej wybitnej pozycji niestety wynika z faktu, że miłośnicy pisu którzy NAWET NIE PRZECZYTALI KSIĄŻKI oceniają ją na 1, ponieważ skupiają swoje życie na klęczeniu przed kaczyńskim i jemu podobnych, nigdy nie próbowali zrozumieć o co chodzi w ostatnich zmianach trybunału niekonsytucyjnego, przeważnie nie grozi tym osobom nawet zajście w ciążę, więc mają wszystko w dupie.
Mam nadzieję, że wy czytelnicy nie macie w dupie tego co się w tym kraju dzieje.
POLECAM PRZECZYTAĆ
10/10
Nic bym w niej nie zmieniła.
Tytuł jest bardzo trafiony, choć niektórym osobom wydaje się niewłaściwy nie wiedzieć czemu...
Niska ocena tej wybitnej pozycji niestety wynika z faktu, że miłośnicy pisu którzy NAWET NIE PRZECZYTALI KSIĄŻKI oceniają ją na 1, ponieważ skupiają swoje życie na klęczeniu przed kaczyńskim i jemu podobnych, nigdy nie próbowali zrozumieć o co...
2021-05-20
Rok 2020 a w polsce znów ŚREDNIOWIECZE. Kobiety ciężarne zostają UBEZWŁASNOWOLNIONE i można je legalnie zabijać w szpitalach - co pokazuje 7 przypadków z ostatnich lat. Kto następny zostanie pozbawiony praw? Pozostałe kobiety?
Książka roku. Powstała z powodu uchwalenia ustawy o zakazie aborcji w polsce, choć Polki już od lat 50 takie prawo miały. 97 procent aborcji przed ustawą dotyczyło tylko przypadków, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu (1074 na 1110 przypadków w roku 2019). Kobietom odebrano prawo, by decydować o swoim ciele i życiu, zmusić je do bycia inkubatorem dla płodu, który nie wiadomo czy będzie w stanie żyć i czy nie zabije kobiety.
Obecnie płód ma więcej praw niż kobieta, ale przecież to dzięki niej zamienić się może w człowieka. Nie można nikogo zmusić do bycia matką. Dlaczego państwo (kościelne polskie) i tak próbuje?
W książce mamy historie kobiet, min matek mających dzieci, których nie stać na kolejne dziecko lub które chciały mieć, ale wady rozwojowe albo wykluczały jego przeżycie albo miały urodzić dziecko znacząco upośledzone i niesamodzielne.
Bez względu na to po czyjej stronie się opowiadasz... przeczytaj i spróbuj zrozumieć o co w tym chodzi.
To problem dotyczący WSZYSTKICH.
Szanowni mężczyźni, tu chodzi o wasze CÓRKI, SIOSTRY, ŻONY, DZIEWCZYNY, KOLEŻANKI I NARZECZONE. To mężczyźni zapładniają kobiety, więc jest to PROBLEM DOTYCZĄCY OBU PŁCI. Co jakby mężczyznom zabrano prawo do decydowania o własnym ciele????? Postawcie się w sytuacji drugiej osoby.
Rok 2020 a w polsce znów ŚREDNIOWIECZE. Kobiety ciężarne zostają UBEZWŁASNOWOLNIONE i można je legalnie zabijać w szpitalach - co pokazuje 7 przypadków z ostatnich lat. Kto następny zostanie pozbawiony praw? Pozostałe kobiety?
Książka roku. Powstała z powodu uchwalenia ustawy o zakazie aborcji w polsce, choć Polki już od lat 50 takie prawo miały. 97 procent aborcji przed...
2022-04-11
Obszerna książka, bardzo skrupulatnie napisana, nie jest to lekka lektura i najlepiej ją sobie stopniowo dawkować. Ogrom informacji, na które powołuje się autorka może łatwo przytłoczyć.
Polecam nie tylko wszystkim kobietom, ale i mężczyznom (pomoże zrozumieć punkt widzenia inny niż swój własny).
Warto również sprawdzić książkę Natashy Walter - Żywe lalki. Powrót seksizmu oraz Pieklo kobiet PL.
Obszerna książka, bardzo skrupulatnie napisana, nie jest to lekka lektura i najlepiej ją sobie stopniowo dawkować. Ogrom informacji, na które powołuje się autorka może łatwo przytłoczyć.
Polecam nie tylko wszystkim kobietom, ale i mężczyznom (pomoże zrozumieć punkt widzenia inny niż swój własny).
Warto również sprawdzić książkę Natashy Walter - Żywe lalki. Powrót seksizmu...
2024-01-21
Około 100 lat temu na wsi czyli patologia jako norma i traktowanie kobiet jak przedmiotów. Jeśli jest jeszcze jakaś kobieta, która żałuje że nie urodziła się te 100 lat temu, to powinna przeczytać tę książkę. Gwarantuję, że jej się odechce i ręce jej opadną czytając co się wyprawiało w polsce za czasów naszych babć. Trzeba mieć naprawdę silną osobowość, by wytrzymać piekło, które było dla nich zgotowane i naprawdę mnie dziwi, że tylko pojedyńcze przypadki uciekały z niczym jak najdalej lub też postanowiły zakończyć swój żywot przedwcześnie.
Pamiętajmy też, że kościół i pis chce tego wszystkiego dla kobiet w dzisiejszych czasach.
Około 100 lat temu na wsi czyli patologia jako norma i traktowanie kobiet jak przedmiotów. Jeśli jest jeszcze jakaś kobieta, która żałuje że nie urodziła się te 100 lat temu, to powinna przeczytać tę książkę. Gwarantuję, że jej się odechce i ręce jej opadną czytając co się wyprawiało w polsce za czasów naszych babć. Trzeba mieć naprawdę silną osobowość, by wytrzymać piekło,...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-01-28
Cieszy mnie jak dużo mamy mądrych i ambitnych kobiet w naszym kraju. Nie spodziewałam się też, na ile różnych sposobów starają się dążyć do poprawy sytuacji kobiet. Mamy tu mieszankę różnych, wiele branży i pomysłów. Mam nadzieję, że powstaną kolejne książki z inspirującymi paniami, które przecierają ścieżki pozostałym.
Cieszy mnie jak dużo mamy mądrych i ambitnych kobiet w naszym kraju. Nie spodziewałam się też, na ile różnych sposobów starają się dążyć do poprawy sytuacji kobiet. Mamy tu mieszankę różnych, wiele branży i pomysłów. Mam nadzieję, że powstaną kolejne książki z inspirującymi paniami, które przecierają ścieżki pozostałym.
Pokaż mimo to2024-01-14
O kobietach dla kobiet.
O naprawdę różnych kobietach i wielu róznych problemach.
Jeśli nie należysz do tych, które noszą różowe okulary i ignorują wszystko, to zapewne odnajdziesz w tej ksiażce sytuacje, które przydarzły się także Tobie.
Poważna książka, bo dotyczy poważnych kwestii.
To nie jest miła lekka lekturka na wieczór czy podróż, ale takie też i przede wszystkim też należy czytać, by wyciągnąć z nich swoje wnioski i nie ignorować chamstwa, które nas otacza.
O kobietach dla kobiet.
O naprawdę różnych kobietach i wielu róznych problemach.
Jeśli nie należysz do tych, które noszą różowe okulary i ignorują wszystko, to zapewne odnajdziesz w tej ksiażce sytuacje, które przydarzły się także Tobie.
Poważna książka, bo dotyczy poważnych kwestii.
To nie jest miła lekka lekturka na wieczór czy podróż, ale takie też i przede wszystkim też...
2024-01-12
Fascynująca, a może i nawet inspirująca opowieść wspaniałej kobiety. Nie jest to typowa biografia, bo nie skupia się na Glorii, a przedstawia mnóstwo historii innych osób - mężczyzn i kobiet, które poznała w drodze. Mam nadzieję, że wiedza o jej niezwykłym życiu doda nam wiary we własne możliwości i pozwoli jeszcze lepiej obserwować i rozumieć prawdziwe problemy obecnych czasów, problemy ze społeczeństwem.
Jedynie fragmenty wchodzące mocno w szczegóły politycznych dziejów US uważam za przydługie i nużące, aczkolwiek zrozumiałe dlaczego się pojawiły. Mogłyby być jedynie niecno bardziej zredagowane, to wszystko.
Polecam książkę.
Przywraca wiarę w ludzi (tą mądrą część).
Fascynująca, a może i nawet inspirująca opowieść wspaniałej kobiety. Nie jest to typowa biografia, bo nie skupia się na Glorii, a przedstawia mnóstwo historii innych osób - mężczyzn i kobiet, które poznała w drodze. Mam nadzieję, że wiedza o jej niezwykłym życiu doda nam wiary we własne możliwości i pozwoli jeszcze lepiej obserwować i rozumieć prawdziwe problemy obecnych...
więcej mniej Pokaż mimo to2023-08-06
Umierać w polsce czy ratować się wyjazdem za granicą?
Przed takim wyborem polski trybunał (anty)konstytucyjny w naszym kraju postawił wiele kobiet uchwalając nową zaostrzoną ustawę antyaborcyjną.
Rodzić płody bez czaszki karzą. Bez narządów wewnętrznych. Nie obchodzi ich jaka to trauma coś takiego przeżyć albo czy matka umrze z powodu sepsy. Kobiety nie mają prawa do decydowania o własnym ciele, a lekarze boją się postępować zgodnie ze swoją wiedzą medyczną. To ubezwłasnowolnienie.
Dorota [*] Agnieszka [*] Iza [*] Marta [*] Anna [*] Justyna [*] Agata [*] #anijednejwiecej
Niech cytaty z tej książki mówią same za siebie:
"Jak ktoś stanowi prawo, nie mając jednocześnie pojęcia o biologii czy medycynie, to tak to później wygląda."
"Nie mogę pogodzić się z tym, że przez to, iż ktoś gdzieś zdecydował za innych, codziennie rozgrywają się ogromne dramaty. Łatwo jest mówić o rzeczach, o których nie ma się pojęcia. Fajnie się ocenia, gdy samemu nie było się w takiej sytuacji."
"To czego doświadczyłam na własnej skórze, pokazało mi, że ja w tym kraju jestem nikim. Nie mam nic do powiedzenia. Nie mogę decydować o sobie. Mam płacić podatki, pracować, ale nikt nie zapyta mnie o zdanie w tak kluczowej kwestii. Dosłownie jak inkubator."
"Dla mnie donoszenie ciąży mogło się zakończyć śmiercią. I ktoś miał to gdzieś. To też jest wartościowanie. Wartościowanie życia, które ma perspektywę. Bo dziecko z wadą letalną jej nie ma."
"Każdy lekarz mówił mi, że albo donoszę ciążę i będzie cesarskie cięcie, a dziecko nie przeżyje poza moim organizmem, albo obumrze jeszcze w macicy. To jest nienormalne. Jak można kogoś narażać na niepotrzebną operację, zmuszać do takiego bólu, do takiego cierpienia?"
"Myślę też, że przez to, jaka w polsce panuje atmosfera wokół tego tematu, samą siebie piętnowałam za to, co się stało. Wtedy był mój osobisty koniec świata. Gdyby zamknęli granice, gdyby stwierdzili, że jest zakaz wyjazdu i muszę urodzić, to naprawdę odebrałabym sobie życie, tak o tym myślałam."
"Wsparcia systemowego nie dostałam żadnego. Z jednej strony zmuszamy do porodu, z drugiej strony radźcie sobie wszyscy sami."
"Może być różnie. I tego najbardziej się obawiam. Że mnie albo mężowi coś się stanie i ona wyląduje w miejscu, gdzie jej życie się skończy. Albo że będzie zamknięta w jednym pokoju i nikt nie będzie na nią zwracał uwagi. Mówiono, że wszyscy pomagają, a dzieci z zespołem Downa są świetnie zaopiekowane. Dziś widzę, że to nie ma nic wspólnego z rzeczywistością."
"Ono praktycznie nie miało głowy, nie wykształciło główki, więc chcieli ze mnie zrobić taki żywy inkubator. Nikt nie myśli o tym, co w takim momencie czuje matka, Byłam po prostu skazana na życie ze świadomością, że ono i tak jest praktycznie martwe. A ja miałam chodzić w ciąży i odbierać gratulacje od ludzi?"
"Nie potrafię zrozumieć, jak ci ludzie, głównie starsi mężczyźni i starsze kobiety, mogą odebrać możliwość wyboru wszystkim rodzinom z tym kraju."
"Deformacja głowy. Powieki, które się nie zamykały. Jedno oko miało wytrzeszcz spowodowany tą deformacją i bardzo dużym wodogłowiem (...) Ostatecznie nie wyjechałam. Natomiast później, i w tej bardziej zaawansowanej ciąży, i po porodzie, żałowałam, że tego nie zrobiłam."
"Pani się ta procedura należy, ale my się pod tym zaświadczeniem nie podpiszemy. To był chyba najtrudniejszy moment. Nikt nie zainteresował się tym, że mam w domu dziecko, że mam męża, który jest obserwatorem tego wszystkiego."
Kamila Ferenc (prawniczka): "Prawo interpretuje się błędnie, zawężająco, wbrew interesowi i potrzebom pacjentki. Niestety dzisiaj dla świata medycznego ważniejszy jest tak zwany płodocentryzm."
Marzena Dębska (ginekolog) - "Restrykcyjne prawo zmuszające kobiety do rodzenia ciężko uszkodzonych dzieci godzi w podstawowe prawa człowieka, odbija się niekorzystnie na psychice kobiet i ich partnerów.
W czasach, kiedy przerwanie ciąży było w polsce dozwolone, była to często tylko teoria. Pacjentki zwodzono, odsylano, przekazywano z ośrodka do ośrodka. W nieskończoność robiono im badania, obowiązywała klauzula sumienia i zawsze na koniec mogło się okazać, że ktoś im odmówi i na terminację ciąży będzie za późno.
A jak już się ona odbyła, to w wieloosobowej sali, bez znieczulenia i pod ostrzałem obraźliwych komentarzy. Znamy wiele takich przypadków. Mój mąż wielokrotnie mówił, że jeśli zostanie zaostrzona ustawa antyaborcyjna, to kobiety zaczną umierać. I jak widać, miał rację."
Aleksandra Krasowska (psychiatra): "Nie rozumiem, dlaczego są szpitale, które odmawiają pomocy, gdy kobieta zgłasza się tam z zaświadczeniem od psychiatry stwierdzającym zagrożenie jej zdrowia lub życia. Jestem lekarzem specjalistą, podobnie jak inni moi koledzy. Nie wiem, z jakiego powodu moja opinia miałaby być podważona. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że musimy czekać, ażte pacjentki zaczną chorować i mieć objawy. Dopiero wtedy, jako psychiatra, mogę podjąc interwencję, mimo że sytuacja jest oczywista. Tutaj powinno być pole jedynie dla nauki, dla medycyny opartej na faktach i dla głosów specjalistów, wolnych od przekonań ideologicznych i poglądów politycznych."
Iza z Pszczyny-lekarze odmówili jej pomocy, zmarła z powodu sepsy, która wdała się z powodu odejścia wód płodowych. Diagnostyka wskazywała na liczne wady płodu. Osierociła córkę Maję. "Siedziała na tym łóżku i płakała, ciągle mówiła, że nie chce umierać, że ma Maję."
"Wszyscy mogliśmy być na jej miejscu. Jeżeli państwo wciąż będzie tak bardzo przeciwko kobietom, tak to się może skończyć."
"Po śmieci Izy podjęłam ostateczną decyzję, że nie będę miała więcej dzieci. Choć mam tylko jedno. Boję się. Boję się o to, że zostawię syna samego."
Co mówi psycholożka i psychoterapeutka Joanna Frejus: "Co trzecia kobieta może doświadczać depresji okołoporodowej. Osiem na dziesięć przeżywa trudności, które wiążą się z macierzyństwem."
O sytuacjach, w których kobiety zmusza się wbrew ich woli do rodzenia śmiertelnie chorych dzieci, Frejus mówi wprost: "To odebranie autonomii, która jest podstawową potrzebą każdego człowieka. Dla mnie sytuacja, gdy dorosłej osobie odmawia się prawa do podjęcia decyzji, od której zależy całe jej dalsze życie, jest gwałtem na jej prawie do decydowania o sobie. To jest po prostu przemoc. "
Problem poruszony w ksiażce nie dotyczy tylko kobiet.
Do zapłodnienia potrzeba dwóch osób.
Umierać w polsce czy ratować się wyjazdem za granicą?
Przed takim wyborem polski trybunał (anty)konstytucyjny w naszym kraju postawił wiele kobiet uchwalając nową zaostrzoną ustawę antyaborcyjną.
Rodzić płody bez czaszki karzą. Bez narządów wewnętrznych. Nie obchodzi ich jaka to trauma coś takiego przeżyć albo czy matka umrze z powodu sepsy. Kobiety nie mają prawa do...
2023-12-18
Wywiady nie tylko z bezdzietnymi a jeśli już to nie tylko tymi z wyboru. To co najtrudniej przychodzi przeciętnemu człowiekowi to zrozumieć drugiego i postawić się na jego miejscu. Jak łatwo oceniać, krytykować, wytykać i pluć jadem. Zamiast wypytywać ludzi o dzieci każdy powinien się skupić na swoim życiu i swoich wyborach.
"media emocjonowały się wynikami badań ośrodka CBOS, które pokazały że 68% Polek nie zamierza mieć dzieci."
Czyż 68 % to nie więcej niż połowa?
Z czego wynika tak duży odsetek?
O tym jest właśnie ta książka i powinien się z nią zapoznać każdy, a przede wszystkim osoby, które wp.ie... się w życie innym swoim wścibstwem.
Wywiady nie tylko z bezdzietnymi a jeśli już to nie tylko tymi z wyboru. To co najtrudniej przychodzi przeciętnemu człowiekowi to zrozumieć drugiego i postawić się na jego miejscu. Jak łatwo oceniać, krytykować, wytykać i pluć jadem. Zamiast wypytywać ludzi o dzieci każdy powinien się skupić na swoim życiu i swoich wyborach.
"media emocjonowały się wynikami badań ośrodka...
2020-11-11
Pochłonięta jednym tchem. Oczywiście historię z grubsza znałam już z filmu od jakichś 19 lat, a przeczytać tę książkę miałam już w planach długi czas. Naliczyłam około 10 różnic, jedne mniejsze inne większe. Z uwagi na wiele przemyśleń psychiatry prota w książce trudniej zrozumieć kim jest nasz niezwykły główny bohater. Czy to jest człowiek z zaburzeniami osobowości, czy też jednak obcy, który wstąpił tymczasowo w ciało człowieka?
Książkę oczywiście gorąco polecam i także dwie następne.
Pochłonięta jednym tchem. Oczywiście historię z grubsza znałam już z filmu od jakichś 19 lat, a przeczytać tę książkę miałam już w planach długi czas. Naliczyłam około 10 różnic, jedne mniejsze inne większe. Z uwagi na wiele przemyśleń psychiatry prota w książce trudniej zrozumieć kim jest nasz niezwykły główny bohater. Czy to jest człowiek z zaburzeniami osobowości, czy...
więcej mniej Pokaż mimo to2022-10-12
Rzetelny reportaż o polskich politykach i kampaniach wyborczych, dużo informacji z zaplecza. Można się dowiedzieć dlaczego społeczeństwo zagłosowało tak, a nie inaczej oraz co trzeba zrobić i posiadać, by wygrać wybory.
Przypomina w jak mocno homofobicznym kraju żyjemy i że hasła nienawiści mają większą siłę, niż hasła promujące poprawę sytuacji.
Przypomina przegłosowanie w sejmie wsparcia TVP kwotą 2 mld złotych, które opozycja chciała przekazać na leczenie chorych onkologicznie. Nawiasem nadal leją takie góry złota do tego gara, z naszych podatków i tak samo wspierają kościół tonami złota (216mln w następnym roku).
Szkoda, że wiele osób ocenia ją bez czytania, ponieważ nie pochwala tego co robią POJE*** I SPIE****
Rzetelny reportaż o polskich politykach i kampaniach wyborczych, dużo informacji z zaplecza. Można się dowiedzieć dlaczego społeczeństwo zagłosowało tak, a nie inaczej oraz co trzeba zrobić i posiadać, by wygrać wybory.
Przypomina w jak mocno homofobicznym kraju żyjemy i że hasła nienawiści mają większą siłę, niż hasła promujące poprawę sytuacji.
Przypomina...
2023-08-18
Ważna książka i zapewne nigdy nie straci na aktualności.
Jeśli znasz jakąś nastolatkę, młodszą czy starszą, to będzie dla niej idealna książka. Tylko trzeba znależć sposób, by chciała w ogóle czytać.
Na koniec cytaty:
"Ograniczając siędo chwalenia dziewcząt za ich wygląd, wysyłamy komunikat, żę inne cechy są mniej istotne. Co gorsza, możemy bezwiednie zasugerować, że w ogóle nie widzimy pozostałych aspektów ich tożsamości."
"Wasze marzenia i pragnienia są ważniejsze niż oczekiwania społeczeństwa wobec was."
I tutaj mowa o oczekiwaniach dotyczących wyglądu, jeśli ktoś jeszcze ma wątpliwości.
"Słowa mają swoją wagę i znaczenie, często większe, niż nam się wydaje. Niech twoje słowa uzdrawiają kulturę cierpiącą na obsesję piękna. Wypowiadaj się o sobie i innych kobietach, zwracając uwagę na to, co naprawdę jest dla ciebie ważne. Niech twoje słowa wskazują drogę do kultury, która widzi kobiety nie jako eksponaty do oglądania, ale jako istoty ludzkie, gotowe - i potrafiące - zmieniać świat na wiele sposobów."
POLECAM
Ważna książka i zapewne nigdy nie straci na aktualności.
Jeśli znasz jakąś nastolatkę, młodszą czy starszą, to będzie dla niej idealna książka. Tylko trzeba znależć sposób, by chciała w ogóle czytać.
Na koniec cytaty:
"Ograniczając siędo chwalenia dziewcząt za ich wygląd, wysyłamy komunikat, żę inne cechy są mniej istotne. Co gorsza, możemy bezwiednie zasugerować, że w...
2023-03-05
Wybitna książka, która w bardzo rzetelny sposób (na końcu 35 stron przypisów) zwraca na uwagę na to, jak społeczeństwo szufladkuje mężczyzn i kobiety w dzisiejszych czasach.
Obala stereotypowe mity, które najczęściej się wszędzie widuje (kobieta jest taka, mężczyzna jest taki) w pismach, telewizji, życiu i internecie.
Cieszy mnie również, że jest rozdział o pornografii i seksualizacji kultury, bo choć to się widzi, to o tym się NIE MÓWI.
Na początku skupia się mocno na podkreśleniu jak presja wpływa na kobiety, które zamiast kształcić się często wolą wybrać "łatwą" drogę do zarobku, inwestując w swój wygląd zamiast w osobowość.
Mamy też pokazane jak od najmłodszych lat nawet poprzez zabawki każdy człowiek jest manipulowany, co w późniejszych latach tylko się potęguje za sprawą społeczeństwa.
Bardzo potrzebna książka. BARDZO! Warto doczytać do końca, gdyż nawet dłuższe rozdziały zawierają mnóstwo interesujących informacji.
A co zaś się tyczy kategorii - jest niewłaściwa na lubimyczytać, na stronach gdzie można ją kupić widać:
Rodzaj publikacji: książka popularnonaukowa.
Wybitna książka, która w bardzo rzetelny sposób (na końcu 35 stron przypisów) zwraca na uwagę na to, jak społeczeństwo szufladkuje mężczyzn i kobiety w dzisiejszych czasach.
Obala stereotypowe mity, które najczęściej się wszędzie widuje (kobieta jest taka, mężczyzna jest taki) w pismach, telewizji, życiu i internecie.
Cieszy mnie również, że jest rozdział o pornografii i...
2021-11-20
To nie jest zwykła książka o życiu osoby zesłanej do obozu śmierci, to spojrzenie pewnego psychiatry, który przebywał w takich obozach 3 lata i utracił prawie wszystko. No właśnie, ale czego nie stracił? Co zostaje w człowieku, kiedy już odbierze mu się wszystko i każdy jego dzień to kolejne cierpienie? I czy z tego cierpienia może wynikać coś pozytywnego? Jak odnaleźć sens życia? Na te pytania można znaleźć odpowiedzi w tej książce i zdecydowanie mogę ją polecić każdej osobie, która chce żyć odpowiedzialnie.
To nie jest zwykła książka o życiu osoby zesłanej do obozu śmierci, to spojrzenie pewnego psychiatry, który przebywał w takich obozach 3 lata i utracił prawie wszystko. No właśnie, ale czego nie stracił? Co zostaje w człowieku, kiedy już odbierze mu się wszystko i każdy jego dzień to kolejne cierpienie? I czy z tego cierpienia może wynikać coś pozytywnego? Jak odnaleźć sens...
więcej mniej Pokaż mimo to2021-05-23
Szkoda, że nie jest to lektura obowiązkowa w szkołach. Dzieci powinny wiedzieć od najmłodszych lat jak społeczeństwo oraz często również rodzice nimi manipulują.
"Jeśli jedna osoba ma urojenia, mówimy o chorobie psychicznej. Gdy wielu ludzi ma urojenia, nazywa się to religią."
Zabawne, że niskie oceny są jedynie od osób, które nigdy nawet nie miały tej książki w rękach, co nie?
Ogromny strach, że może jednak się mylą.
Szkoda, że nie jest to lektura obowiązkowa w szkołach. Dzieci powinny wiedzieć od najmłodszych lat jak społeczeństwo oraz często również rodzice nimi manipulują.
"Jeśli jedna osoba ma urojenia, mówimy o chorobie psychicznej. Gdy wielu ludzi ma urojenia, nazywa się to religią."
Zabawne, że niskie oceny są jedynie od osób, które nigdy nawet nie miały tej książki w...
2020-08-02
Moja nowa ulubiona książka Jodi Picoult, no dobra będzie w pierwszej trójce ulubionych razem z Iskrą Światła i Bez mojej zgody. Historia opisana tutaj jest bardzo głęboka i burzliwa, nic nie jest proste i dlatego to naprawdę życiowa książka.
Moja nowa ulubiona książka Jodi Picoult, no dobra będzie w pierwszej trójce ulubionych razem z Iskrą Światła i Bez mojej zgody. Historia opisana tutaj jest bardzo głęboka i burzliwa, nic nie jest proste i dlatego to naprawdę życiowa książka.
Pokaż mimo to2019-03-02
Aborcja, kontrowersyjnie. Bardzo podobało mi się ukazanie pełnego oblicza "obrońcy życia poczętego". Wciąga, porusza bardzo ważny temat. Każdy powinien ją przeczytać.
Mamy tutaj nawet podane prawdziwe statystyki z USA i Kanady: od 1977 roku w klinikach aborcyjnych przez fanatyków antyaborcyjnych zginęło co najmniej 11 osób, doszło do 17 usiłowań morderstwa, 42 wysadzeń, 173 podpaleń, 91 usiłowań podpalenia lub podłożenia ładunków wybuchowych, 619 przypadków grożenia podłożeniem bomby, 1630 najść, 1264 aktów wandalizmu, 655 gróźb podłożenia wąglika, 13 zranień, 153 napaści z pobiciem etc...
Prawdziwe zagrożenie terrorystyczne ci obrońcy życia. Szkoda, że nie każdy zdaje sobie z tego sprawę. Mało kto się nad tym zastanawia zanim zdecyduje, po której stronie stanąć.
Na koniec mojej recenzji przytoczę cytat: "Być może zamiast pytania: Kiedy płód staje się człowiekiem, należy zadać inne: Kiedy przestaje nim być kobieta?".
Według religii, przestaje kiedy zachodzi w ciążę, wtedy wolno jej tylko być inkubatorem, choćby miała przypłacić to życiem.
Aborcja, kontrowersyjnie. Bardzo podobało mi się ukazanie pełnego oblicza "obrońcy życia poczętego". Wciąga, porusza bardzo ważny temat. Każdy powinien ją przeczytać.
Mamy tutaj nawet podane prawdziwe statystyki z USA i Kanady: od 1977 roku w klinikach aborcyjnych przez fanatyków antyaborcyjnych zginęło co najmniej 11 osób, doszło do 17 usiłowań morderstwa, 42 wysadzeń,...
2010-07-14
Pamiętam ją jako pełną humoru, który przeplatany jest też smutnymi faktami z życia. Zdecydowanie lepsza książka od filmu, do tego ma też inne zakończenie. Ten tom zachęcił mnie do wypróbowania pozostałych pozycji Jodi Picoult i obecnie należy do moich 3 ulubionych książek autorki. Polecam zarówno film jak i książkę.
Pamiętam ją jako pełną humoru, który przeplatany jest też smutnymi faktami z życia. Zdecydowanie lepsza książka od filmu, do tego ma też inne zakończenie. Ten tom zachęcił mnie do wypróbowania pozostałych pozycji Jodi Picoult i obecnie należy do moich 3 ulubionych książek autorki. Polecam zarówno film jak i książkę.
Pokaż mimo to2021-03-16
Udało się nareszcie dziś znaleźć czas na przeczytanie kolejnego tomu, co prawda czytam nie po kolei, ale znaczenia to nie ma. W tym przypadku mamy do czynienia trochę z poradnikiem, są tu informacje o niebezpieczeństwach, przed którymi należy chronić nasze koty, rodziały o przeróżnych aspektach związanych z kotem, typy charakteru kota, rasy. Na koniec znajdziemy wiele ciekawostek i nie tylko o dachowcach, ale także o większych kotowatych typu tygrys, lew, jaguar, pantera, puma, gepard (który przyspiesza szybciej niż Porshe 911 GT3). Po skończeniu lektury mamy fajną krzyżówkę, rebusy i wykreślankę, bardzo przystępna książka dla czytelnika w każdym wieku i kolejny raz mamy tutaj wszystko lekko opisane ze szczyptą humoru. Szybko się czyta, polecam fanom kotów.
Udało się nareszcie dziś znaleźć czas na przeczytanie kolejnego tomu, co prawda czytam nie po kolei, ale znaczenia to nie ma. W tym przypadku mamy do czynienia trochę z poradnikiem, są tu informacje o niebezpieczeństwach, przed którymi należy chronić nasze koty, rodziały o przeróżnych aspektach związanych z kotem, typy charakteru kota, rasy. Na koniec znajdziemy wiele...
więcej mniej Pokaż mimo to
Konkretna biografia, zdecydowanie więcej czytania niż oglądania zdjęć, można nawet dowiedzieć się o czym są poszczególne teledyski, czyli takie ciekawostki wszelakie. Dowiedziałam się, że Stefani jest cudowną osobą, empatyczną, inteligentną, silną psychicznie i do tego odważną. Ten kto tylko kojarzy ją z radia czy teledysków z pewnością tego nie wie, a ona tymczasem jest świetnym, ba fenomenalnym przykładem dla innych na temat tego jak traktować ludzi. Jej muzyka to nie tylko błache tematy, ale porusza nawet te najbardziej kontrowersyjne (till it happens to you) i nie stara się ściśle trzymać 1 gatunku, każda płyta jest inna, a do tego nawet nagrała album Jazzowy, ze znanym muzykiem Tonym Bennettem. Muzyka to nie jest jedyny obszar jej działania, od jakiegoś czasu robi filmy (za kilka msc nawet nowy Joker 2! który na pewno obejrzę).
Polecam książkę wszystkim fanom Stefani. Jak wspomniałam dopiero teraz ją odkrywam, jaka szkoda że dopiero teraz. Stefani no1.
Konkretna biografia, zdecydowanie więcej czytania niż oglądania zdjęć, można nawet dowiedzieć się o czym są poszczególne teledyski, czyli takie ciekawostki wszelakie. Dowiedziałam się, że Stefani jest cudowną osobą, empatyczną, inteligentną, silną psychicznie i do tego odważną. Ten kto tylko kojarzy ją z radia czy teledysków z pewnością tego nie wie, a ona tymczasem jest...
więcej Pokaż mimo to