W drugiej części swojego poradnika autor wciąż nie powie nam jak wytresować kota- w końcu ustaliliśmy to z nim już w tomie pierwszym.
Dużo natomiast dowiemy się między innymi o: zabawkach, legowiskach, szeroko pojętej pielęgnacji (wizyty u weterynarza, kocia karma, żwirek, zabawa, itp.),o gatunkach kotów, historii kotów, a także ich rodzajach według charakteru- tu oczywiście klasyfikacja jak i nazwy są dziełem samego autora. Wszystko opisane z przymrużeniem oka i sporą dawką poczucia humoru.

W drugiej części swojego poradnika autor wciąż nie powie nam jak wytresować kota- w końcu ustaliliśmy to z nim już w tomie pierwszym.
Dużo natomiast dowiemy się między innymi o: zabawkach, legowiskach, szeroko pojętej pielęgnacji (wizyty u weterynarza, kocia karma, żwirek, zabawa, itp.),o gatunkach kotów, historii kotów, a także ich rodzajach według charakteru- tu...

W kocim świecie…

Kontynuacja przezabawnego poradnika „Jak wytresować kota”.

Tym razem jest bardziej merytorycznie przez co może ciut mniej humorystycznie (ale różnica praktycznie niezauważalna!). Autor bierze na tapet m.in. historię interakcji człowiek-kot, rasy kotów, opisuje inne gatunki kotowatych niż kot domowy, zwraca uwagę na istotne aspekty hodowli kotów czy na kwestie podróżowania z kotem. Do tego dowiemy się co nieco o komunikacji na linii kot-człowiek.

Napisana w identycznym przezabawnym stylu jak część 1 z bardzo obrazowymi porównaniami i, ponownie, ukazując również perspektywę kocią na wszelkie wydarzenia, a nie tylko ludzką. Ponownie może wywołać wrażenia déjá vu u właścicieli sierściuchów jak i przyczynić się do wybuchania salwami śmiechu!

Niebagatelne znaczenie ma też w moim przypadku audiobook – i świetna robota lektora Tomasza Bednarka :).

Świetna lektura, która z pewnością poprawi humor (nawet właścicielom diabelskich sierściuchów)!

PS. Rozdział opisujący dzień życia kota – genialny!

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni/

W kocim świecie…

Kontynuacja przezabawnego poradnika „Jak wytresować kota”.

Tym razem jest bardziej merytorycznie przez co może ciut mniej humorystycznie (ale różnica praktycznie niezauważalna!). Autor bierze na tapet m.in. historię interakcji człowiek-kot, rasy kotów, opisuje inne gatunki kotowatych niż kot domowy, zwraca uwagę na istotne aspekty hodowli kotów czy na...

Kolejna część kociej serii. Bardzo zabawna, zawierająca sporo wiedzy o kotach, nie tylko tych domowych. Napisana z humorem i całą masą pociesznych rysunków. Naprawdę czyta się ją świetnie. I coraz bardziej chciałabym aby jakiś kot zadomowił się u mnie...Trzeba zacząć urabiać rodzinę:)

Kolejna część kociej serii. Bardzo zabawna, zawierająca sporo wiedzy o kotach, nie tylko tych domowych. Napisana z humorem i całą masą pociesznych rysunków. Naprawdę czyta się ją świetnie. I coraz bardziej chciałabym aby jakiś kot zadomowił się u mnie...Trzeba zacząć urabiać rodzinę:)

Druga część trochę słabsza od części pierwszej, ale znowu uśmiech zagościł na mej twarzy podczas lektury.
Choć z autorem książki dalej się nie zgadzam.
Pan Ratajczak ciągle uparcie twierdzi, że kota nie można wytresować, a ja dalej uparcie będę twierdził (i się chwalił),że kota można nauczyć prawie wszystkiego co się chce. Przynajmniej takiego kota jak mój (a właściwie to moich córek),czyli towarzyskiego, przytulaśnego, bardzo lubiącego przebywać ze znanymi mu osobami. A to, że zdecydowana większość kotów nie potrafi wykonywać poleceń, jest wyłączną winą ludzi, którzy nawet nie pomyślą o tym, że można kota czegoś nauczyć, lub nie mają dość czasu i determinacji, by czegoś spróbować nauczyć swego zwierzaka.

Szanowny Panie Ratajczak.
Oto co można bez większego wysiłku, nauczyć niespełna rocznego, towarzyskiego kota, nie mając żadnego doświadczenia z tresurą zwierząt:
- siadania na komendę
- dawania obu łapek
- przybijania piątek obiema łapkami
- dawania buzi (szczególnie miłe doznanie o tej porze roku, kiedy kot jest właśnie po konsumpcji kilku dużych komarów 😀)
- proszenia w taki sposób, że kotek siedzi na tylnych łapkach, a przednie ma w górze
- skakania przez obręcz
- przychodzenia w miejsce które mu się wskaże
I hit - dzwonienia dzwonkiem barowym/hotelowym tak długo, aż smaczka dostanie.
I jeszcze nieskromnie dodam, że nasz Zefirek wykonuje te sztuczki zawsze, nigdy nie zdarza mu się odmówić wykonania polecenia, jeżeli tylko trzymamy smaczka w ręce.
Ważne, że my naszego kota nie zmuszamy do treningu. On sam, wydając specyficzny dźwięk, zaczepia kilkakrotnie w ciągu dnia każdego domownika informując go, że chętnie jakieś sztuczki zademonstruje i przy okazji coś smacznego wrzuci do brzuszka.

Zachęcam Pana Panie Ratajczak do napisania kolejnej części "poradnika" o kotach, tym razem pod tytułem "Jak wytresować kota. A jednak można", w której napisze Pan że jednak nie wszystkie koty są odporne na wiedzę, i niektóre można czegoś nauczyć.
Chętnie bym się pośmiał, czytając kolejną Pana książkę. 😀

Druga część trochę słabsza od części pierwszej, ale znowu uśmiech zagościł na mej twarzy podczas lektury.
Choć z autorem książki dalej się nie zgadzam.
Pan Ratajczak ciągle uparcie twierdzi, że kota nie można wytresować, a ja dalej uparcie będę twierdził (i się chwalił),że kota można nauczyć prawie wszystkiego co się chce. Przynajmniej takiego kota jak mój (a właściwie to...

Udało się nareszcie dziś znaleźć czas na przeczytanie kolejnego tomu, co prawda czytam nie po kolei, ale znaczenia to nie ma. W tym przypadku mamy do czynienia trochę z poradnikiem, są tu informacje o niebezpieczeństwach, przed którymi należy chronić nasze koty, rodziały o przeróżnych aspektach związanych z kotem, typy charakteru kota, rasy. Na koniec znajdziemy wiele ciekawostek i nie tylko o dachowcach, ale także o większych kotowatych typu tygrys, lew, jaguar, pantera, puma, gepard (który przyspiesza szybciej niż Porshe 911 GT3). Po skończeniu lektury mamy fajną krzyżówkę, rebusy i wykreślankę, bardzo przystępna książka dla czytelnika w każdym wieku i kolejny raz mamy tutaj wszystko lekko opisane ze szczyptą humoru. Szybko się czyta, polecam fanom kotów.

Udało się nareszcie dziś znaleźć czas na przeczytanie kolejnego tomu, co prawda czytam nie po kolei, ale znaczenia to nie ma. W tym przypadku mamy do czynienia trochę z poradnikiem, są tu informacje o niebezpieczeństwach, przed którymi należy chronić nasze koty, rodziały o przeróżnych aspektach związanych z kotem, typy charakteru kota, rasy. Na koniec znajdziemy wiele...

Tytuł tej książki średnio ma się do zawartości. To z pewnością nie jest książka o tresurze kota - jednak należy podkreślić, że taki był zamysł autora. Ratajczak w zabawny sposób sam sobie wytyka brak związku tytułu z treścią, dorzucając rozdział o "sztuczkach", jakich możemy nauczyć naszego futrzastego przyjaciela. A raczej czego my musimy się nauczyć.
To niezobowiązująca i przyjemna książka dla każdego kociarza. Choć wydawać by się mogło, że autor pisze o samych oczywistościach, to robi to w sposób pełen humoru. Świetna pozycja na jesienne wieczory spędzane z kawą i kotem u boku.

Tytuł tej książki średnio ma się do zawartości. To z pewnością nie jest książka o tresurze kota - jednak należy podkreślić, że taki był zamysł autora. Ratajczak w zabawny sposób sam sobie wytyka brak związku tytułu z treścią, dorzucając rozdział o "sztuczkach", jakich możemy nauczyć naszego futrzastego przyjaciela. A raczej czego my musimy się nauczyć.
To niezobowiązująca i...

Bez tej książki bezoary kojarzyły by mi się wciąż z hefalumpami 😂 Śmieszno ale i straszno, jak zdasz sobie sprawę że masz syndrom sztokholmski a zaprzeczenie nie sprawia że wśród znajomych uchodzisz za normalniejszą

Bez tej książki bezoary kojarzyły by mi się wciąż z hefalumpami 😂 Śmieszno ale i straszno, jak zdasz sobie sprawę że masz syndrom sztokholmski a zaprzeczenie nie sprawia że wśród znajomych uchodzisz za normalniejszą

Druga część książki i szczęka dalej boli od uśmiechania się przy jej lekturze! Genialne!

Druga część książki i szczęka dalej boli od uśmiechania się przy jej lekturze! Genialne!

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Szybko się czyta. Polecam

super zabawna

super zabawna