Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie da się zaprzeczyć, iż owa powieść jest specyficzna, lecz czy właśnie nie na tym polega jej urok? To zerwanie z wszelką konwencją, Gombrowicz po mistrzowsku ukazuje problematykę Formy będącą nieodłączną częścią życia ludzkiego, przed którą nie można w żaden sposób uciec. Co ciekawsze, odwołuje się także do wielu innych istotnych zagadnień, jak chociażby wolności jednostki, autentyzmu jako utopii, zależności od innego człowieka, wszakże "człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego", i oczywiście niedojrzałości. To nie jest książka, którą się czyta jak poranną gazetę. Wbrew pozorom, użytemu słownictwu, trzeba poddawać głębszej refleksji każde przeczytane zdanie. Cóż mogę więcej dodać? Wybitne dzieło pana Gombrowicza!

Szczerze, polecam!

Nie da się zaprzeczyć, iż owa powieść jest specyficzna, lecz czy właśnie nie na tym polega jej urok? To zerwanie z wszelką konwencją, Gombrowicz po mistrzowsku ukazuje problematykę Formy będącą nieodłączną częścią życia ludzkiego, przed którą nie można w żaden sposób uciec. Co ciekawsze, odwołuje się także do wielu innych istotnych zagadnień, jak chociażby wolności...