Cierpienia młodego Wertera

Genialna komedia. Podczas omawiania nie było lekcji gdzie się nie śmialiśmy z nauczycielką.

Genialna komedia. Podczas omawiania nie było lekcji gdzie się nie śmialiśmy z nauczycielką.

Pokaż mimo to

Nie wiele jest książek, które w tak piękny sposób potrafią opisać prawdziwą miłość. Czytając te dzieło miałem czasami wrażenie, jakoby autor czytał w moich myślach.
Wiele osób irytuje główny bohater, ja zaś byłem w stanie się z nim w stu procentach utożsamić. Moim zdaniem w zachowaniu Wertera nie ma ani cienia przesady, każdy kto się niegdyś naprawdę zakochał wie jak bardzo obsesyjna miłość może się stać, a ci nieszczęśliwcy, którzy mieli nieprzyjemność zakochać się bez odwzajemnienia zrozumieją chyba do jakich myśli może to prowadzić. Protagonista jest wrażliwym, błyskotliwym i wyjątkowym doprawdy człowiekiem. Mało kto bowiem jest wstanie tak się zachwycać otaczającym go światem jak Werter, tak samo jak niewielu ludzi ma w sobie tyle empatii i zrozumienia wobec innego człowieka co on. Główny bohater, mimo iż otoczony jest ludźmi nadwyraz racjonalnymi, potrafi wciąż zachować w sobie prawdziwego romantyka. Pogardzał on podziałami społecznymi, a do niektórych spraw, takich jak samobójstwo czy morderstwo potrafił podejść z świeżym i niebanalnym spojrzeniem skłaniającym czytelnika do refleksji.
To w jaki sposób autor opisuje doznania miłosne, nie pomijając przy tym żadnych niuansów zapiera dech w piersiach. Książka ta to istna kopalnia pięknych myśli i metafor. Miłość jest tu ukazana w najczystszej bodaj postaci, kompletnie bezinteresowna, godna poświęceń i porzucenia wszystkiego co się tylko ma, byleby móc się nią w pełni cieszyć. Dlatego też polecam tę książkę tylko prawdziwym romantykom, osbom które zakochane nie myślą o niczym innym aniżeli o swoim obiekcie westchnień, a bez ukochanej usoby przy sercu nie są w stanie w żadnym wypadku funkcjonować, dla tych, którzy są w stanie uczynić wszystko ażeby sprawić swojej miłości choć odrobinę szczęścia, osób, które potrafią się bezgranicznie zakochać i być z tego dumnym, albowiem "jest to pewnikiem, że tylko miłość czyni człowieka potrzebnym na tym świecie".

Nie wiele jest książek, które w tak piękny sposób potrafią opisać prawdziwą miłość. Czytając te dzieło miałem czasami wrażenie, jakoby autor czytał w moich myślach.
Wiele osób irytuje główny bohater, ja zaś byłem w stanie się z nim w stu procentach utożsamić. Moim zdaniem w zachowaniu Wertera nie ma ani cienia przesady, każdy kto się niegdyś naprawdę zakochał wie jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie da się znieść głównego bohatera i jego beznadziejo użalania się nad sobą i zatapiania się w swoim cierpieniu jakby było to w stanie uczynić z niego kogoś lepszego. Nie polecam

Nie da się znieść głównego bohatera i jego beznadziejo użalania się nad sobą i zatapiania się w swoim cierpieniu jakby było to w stanie uczynić z niego kogoś lepszego. Nie polecam

Pokaż mimo to

Jedna z najgorszych lektur szkolnych. "Cierpienia" głównego bohatera powodowały u mnie wybuchy śmiechu. Werter jest neurotyczny, przewrażliwiony i wydaje mi się, że miał chorobę afektywną dwubiegowa. A tą całą swoją "miłość" uroił sobie. Moim zdaniem książka ta zapoczątkowała modę na neurotycznych, przewrażliwionych, egzaltowanych i zaburzonych psychicznie bohaterów literackich, których jest cała masa w XIX wiecznej literaturze. Kolejny mocno zakurzony paździerz śmierdzący naftaliną!

Jedna z najgorszych lektur szkolnych. "Cierpienia" głównego bohatera powodowały u mnie wybuchy śmiechu. Werter jest neurotyczny, przewrażliwiony i wydaje mi się, że miał chorobę afektywną dwubiegowa. A tą całą swoją "miłość" uroił sobie. Moim zdaniem książka ta zapoczątkowała modę na neurotycznych, przewrażliwionych, egzaltowanych i zaburzonych psychicznie bohaterów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita powieść. Kopalnia cytatów i poruszająca autentycznością opowieść o młodym człowieku napisana przez 25-letniego Goethego.
Od samego początku zakochałam się zarówno w formie,jak i treści. Miałam dużą łatwość w utożsamieniu się z bohaterem.
Jednak od równie wczesnego momentu przewidywałam, do czego prowadzić będzie fabuła i obawiałam się zakończenia, które byłoby niestety "za dużo dramatyzmu w romantyzmie". I tu miałam rację.
Zakończenie zdecydowanie mi się nie podobało. Nie przyćmiło mojego zachwytu resztą historii, ale spowodowało, że "Cierpienia" nie zostaną niestety moją "ulubioną książką życia".
Wydaje mi się, że lepiej patrzeć na końcówkę tej powieści jako na portret chorej psychicznie osoby, wtedy niektóre wydarzenia nie wyglądają tak mało wiarygodnie.

Niesamowita powieść. Kopalnia cytatów i poruszająca autentycznością opowieść o młodym człowieku napisana przez 25-letniego Goethego.
Od samego początku zakochałam się zarówno w formie,jak i treści. Miałam dużą łatwość w utożsamieniu się z bohaterem.
Jednak od równie wczesnego momentu przewidywałam, do czego prowadzić będzie fabuła i obawiałam się zakończenia, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Romantyzm, szczególnie niemiecki chyba nie jest dla mnie. Współczuję Werterowi, że MUSIAŁ cierpieć, jego problemy były takie górnolotne. [sarkazm mode off]

Nie wiem, nie cierpiałam nigdy tak jak on. Ale cierpiałam czytając tę książkę. I cierpi wielu nieszczęsnych uczniów, którzy muszą przeczytać tę pozycję w ramach lektury szkolnej. Wielu z nich więcej po książki nie sięgnie, bo wiele lektur jest bardzo długich, a te cienkie wywołują odrzucenie.

Przynajmniej jest krótka. Cierpimy intensywnie, ale krótko.

Romantyzm, szczególnie niemiecki chyba nie jest dla mnie. Współczuję Werterowi, że MUSIAŁ cierpieć, jego problemy były takie górnolotne. [sarkazm mode off]

Nie wiem, nie cierpiałam nigdy tak jak on. Ale cierpiałam czytając tę książkę. I cierpi wielu nieszczęsnych uczniów, którzy muszą przeczytać tę pozycję w ramach lektury szkolnej. Wielu z nich więcej po książki nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najpiękniejsza książka , która kiedykolwiek wpadła w moje łapki. Cały czas do niej wracam. Idealnie przedstawia sposób postrzegania świata przez jednostkę niezwykle wrażliwą. Jej odczucia zostają dokładnie zobrazowane dzięki kwiecistym opisom i trafnym porównaniom.
Mistrz Goethe jest geniuszem <3

Najpiękniejsza książka , która kiedykolwiek wpadła w moje łapki. Cały czas do niej wracam. Idealnie przedstawia sposób postrzegania świata przez jednostkę niezwykle wrażliwą. Jej odczucia zostają dokładnie zobrazowane dzięki kwiecistym opisom i trafnym porównaniom.
Mistrz Goethe jest geniuszem <3

Pokaż mimo to

Ale ona tak pięknie kroiła chleb, ze każdy by się zakochał. ważna dla historii, średnia sama w sobie

Ale ona tak pięknie kroiła chleb, ze każdy by się zakochał. ważna dla historii, średnia sama w sobie

Pokaż mimo to

201223 audio G7.
Czuć, że autor pisze o swoich przeżyciach. W młodości miałem podobne okresy, na szczęście nie tak ekstremalne. Dla nieszczęśliwie zakochanych pozycja obowiązkowa. Oczywiście nie do naśladowania, ale dla poprawy samopoczucia poprzez uświadomienie, że nie jestem wyjątkiem...

201223 audio G7.
Czuć, że autor pisze o swoich przeżyciach. W młodości miałem podobne okresy, na szczęście nie tak ekstremalne. Dla nieszczęśliwie zakochanych pozycja obowiązkowa. Oczywiście nie do naśladowania, ale dla poprawy samopoczucia poprzez uświadomienie, że nie jestem wyjątkiem...

Pokaż mimo to

Przełomowy charakter dzieła Goethego już należy do przeszłości. Współczesna młodzież nie współodczuwa z Werterem ze względu na archaiczny język i realia epoki. Jako lektura szkolna książka została spektakularnie upupiona, ze szkodą dla dzieła i czytelników. "Werter" aż błaga o nowe tłumaczenie, bo preromantyczny ładunek emocjonalny oraz myśli społecznych zawartych w książce jest relatable bardziej niż młodzież mogłaby się spodziewać. (relektura po latach)

Przełomowy charakter dzieła Goethego już należy do przeszłości. Współczesna młodzież nie współodczuwa z Werterem ze względu na archaiczny język i realia epoki. Jako lektura szkolna książka została spektakularnie upupiona, ze szkodą dla dzieła i czytelników. "Werter" aż błaga o nowe tłumaczenie, bo preromantyczny ładunek emocjonalny oraz myśli społecznych zawartych w książce...

więcej

mniej

Pokaż mimo to