Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc, wydała mi się bardziej wciągająca od pierwszej części :)

Szczerze mówiąc, wydała mi się bardziej wciągająca od pierwszej części :)

Nie potrafię znaleźć słów, które potrafiłyby opisać moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Zakochałam się w głównych bohaterach. Kate i Asher byli cudowni, ale to, co go spotkało, złamało mi serce. Nagle wszystko stało się kruche, krótkie, zaczęłam inaczej postrzegać własne życie i marzenia. Dawno nie płakałam tak mocno. Zmusiło mnie to do refleksji. Zastanowienia się, czy wystarczająco doceniam każdy dzień i najbliższe osoby. Czy odpowiednio okazuję tę wdzięczność ludziom, którzy są przy mnie mimo moich wad i błędów. Oraz czy dostatecznie często znajduję powód do uśmiechu. Po takiej dawce emocji jestem "emocjonalnym wrakiem", ale mimo to polecam tę książkę. Piękna lektura o tym, co powinno być w życiu najważniejsze.

Nie potrafię znaleźć słów, które potrafiłyby opisać moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Zakochałam się w głównych bohaterach. Kate i Asher byli cudowni, ale to, co go spotkało, złamało mi serce. Nagle wszystko stało się kruche, krótkie, zaczęłam inaczej postrzegać własne życie i marzenia. Dawno nie płakałam tak mocno. Zmusiło mnie to do refleksji. Zastanowienia się,...

Tak, jak pierwsza część, druga niesamowicie mnie wciągnęła. Choć mniej w niej sarkazmu i docinków, często zdarzało mi się wybuchnąć śmiechem. Słowo daję, że choć przeczuwałam, co będzie dalej, nie chciałam odkładać tej książki. Tym razem autorka bardziej skupiła się na emocjach dwójki bohaterów. Pomimo wielu zawirowań, ostatecznie udało się im odnaleźć drogę do siebie nawzajem. Nie często kontynuacja potrafi zachwycić równie mocno jak pierwsza część, ale Pani Bartsch zdecydowanie się to udało. Polecam :)

Tak, jak pierwsza część, druga niesamowicie mnie wciągnęła. Choć mniej w niej sarkazmu i docinków, często zdarzało mi się wybuchnąć śmiechem. Słowo daję, że choć przeczuwałam, co będzie dalej, nie chciałam odkładać tej książki. Tym razem autorka bardziej skupiła się na emocjach dwójki bohaterów. Pomimo wielu zawirowań, ostatecznie udało się im odnaleźć drogę do siebie...

Zakochałam się w tej książce. Mimo że historia nie była wybitnie kreatywna i odmienna, to styl pisania autorki - jej humor i sposób, w jaki przedstawiła bohaterów, całkowicie mnie ujął. Uwielbiam takie książki, od których bardzo ciężko się oderwać. Także jeśli chcecie się wyspać, przełóżcie tę lekturę na następny dzień ;)

Zakochałam się w tej książce. Mimo że historia nie była wybitnie kreatywna i odmienna, to styl pisania autorki - jej humor i sposób, w jaki przedstawiła bohaterów, całkowicie mnie ujął. Uwielbiam takie książki, od których bardzo ciężko się oderwać. Także jeśli chcecie się wyspać, przełóżcie tę lekturę na następny dzień ;)

Ostatnie poświęcenie to książka, której z pewnością nie zapomnę przez długi czas ;) Podsumowanie całej serii, dzięki któremu śmiałam się co chwilę na zmianę ze wstrzymywaniem oddechu :p Richelle zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, dodatkowo rozświetliła postać, za którą tak bardzo tęskniłam, czytając poprzednie części (a już zwłaszcza Przysięgę krwi). Tyle się wydarzyło od pierwszej części, że wydaje się to tak odległe..:p Cieszę się, że Rose się powiodło oraz dokonała takiego wyboru w sprawach sercowych ;) Nie rozczarowałam się, aczkolwiek czuję niedosyt i marzę o kolejnych częściach (i czytaniu z zapartym tchem o dalszych przygodach młodej dampirzycy :)) Zazdroszczę pani Mead wyobraźni :) Niezwykła seria, którą polecam wszystkim fanom fantasy i wampirów :) To nie kolejny Zmierzch (i nie wiem skąd w ogóle wzięło się to porównanie. To dwa zupełnie inne światy!). Pozdrawiam :)

Ostatnie poświęcenie to książka, której z pewnością nie zapomnę przez długi czas ;) Podsumowanie całej serii, dzięki któremu śmiałam się co chwilę na zmianę ze wstrzymywaniem oddechu :p Richelle zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, dodatkowo rozświetliła postać, za którą tak bardzo tęskniłam, czytając poprzednie części (a już zwłaszcza Przysięgę krwi). Tyle się wydarzyło od...

Zazdroszczę pani Katarzynie pomysłowości ;) Książka niezwykle wciąga. Doczepiłabym się jedynie do stylu pisania.

Zazdroszczę pani Katarzynie pomysłowości ;) Książka niezwykle wciąga. Doczepiłabym się jedynie do stylu pisania.