Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dmitrij Głuchowski to kolejny rosjanin który nie zawiódł mnie swoją ksiązką i sprawił ze jesli widze na pólce nazwisko Rosyjskie, to od razu usmiech wypelza mi na twarz poniewaz wiem ze prawdopodobnie znalazłem kawał dobrej lektury(mniejsza z tym ze operuje tylko na terenie rosyjskiego science fiction).
Kazda historia ma swoj wstęp,rozwinięcie i zakonczenie ale nie kazdy autor potrafi rownomiernie rozłozyc akcje na wszystkie etapy ksiązki tak aby czytenik w pewnym momencie sie nie znudzil. W "metrze" od pierwszej strony cos sie dzieje,aura tuneli wciąga nie tylko bohaterów ksiazki ale i samego czytelnika sprawiając ze wchodzi sie w ten przyjemny stan kiedy mowisz sobie "jeszcze tylko dwie strony i koncze" ale za moment porywa cie nowa strona,nowa przygoda i nowe tajemnice które chcesz odkryc.Problem w tym ze w tym swiecie nie ma czerni i bieli, nic nie jest proste i sam Artem wędrując po tunelach gubi sie w tym kto ma racje, w co wierzyc i jak postępowac.W swiecie w ktorym ludzie mają tylko jeden cel- przezyc , kazdy ma inna definicje sensu zycia i w wielu przypadkach jedyne co ich łączy to kurczowe trzymanie sie swojego zywota bez wzgledu na koszty...Jest to fantastyka w najlepszym wydaniu bo oprocz samej akcji skłania ona równiez do przemyslen nad kierunkiem w ktory zmierza nasza cywilizacja. Ciągły pęd za zyskiem, brak szacunku do ludzkiego zycia i totalna ignorancja faktu ze ziemia jest tylko jedna a w koncu atomowa zagłada w imie zniszczenia odwiecznego wroga-to były powody zagłady ludzkosci w ksiązce.
Pytanie tylko czy jest to jeszcze fantastyka czy juz ponura przyszłosc?

Dmitrij Głuchowski to kolejny rosjanin który nie zawiódł mnie swoją ksiązką i sprawił ze jesli widze na pólce nazwisko Rosyjskie, to od razu usmiech wypelza mi na twarz poniewaz wiem ze prawdopodobnie znalazłem kawał dobrej lektury(mniejsza z tym ze operuje tylko na terenie rosyjskiego science fiction).
Kazda historia ma swoj wstęp,rozwinięcie i zakonczenie ale nie kazdy...