Obszerna rozmowa o języku polskim, z udziałem trzech wybitnych językoznawców: Jana Miodka, Jerzego Bralczyka i Andrzeja Markowskiego. Ten ostatni jest najmniej obecny w wywiadzie, prym zdecydowanie wiodą profesorowie Bralczyk i Miodek.

Mimo że rozmowa wydaje się czasem chaotyczna, to jednak można wyciągnąć z niej wiele ciekawych informacji na temat poprawności językowej. Rozmowa ma raczej lekki charakter, zabawny wydźwięk i czuć w niej swobodny styl rozmówców. Właściwie to doskonały przykład, że o ważnych i mądrych sprawach można mówić żartobliwym tonem.

Mnie najbardziej przypadły do gustu rozdziały dotyczące hiperbolizacji języka, nadużywania zdrobnień oraz te na temat odmiany nazwisk. W tekście pojawia się też wiele zabawnych anegdot. Ta o tym, że Rusinek (Michał Rusinek) się deklinuje i ta o kajecie, który styknie są chyba najlepsze.

Minusem książki jest jej forma wydania. Chociaż sposób prezentacji zrębu głównego jest czytelny, a tekst jest przejrzysty, to jednak format – ni to A4, ni to B5, ni to nie wiadomo co – jest koszmarny. Ciężko znaleźć dogodną pozycję czytelniczą z taką księgą, dodatkowo ubraną w twardą okładkę i nieprzyjemną, wyświechtaną niemożliwie foliową, biblioteczną okładkę. Nigdy nie rozumiałam bibliotecznej idei oprawiania książek w folię, jakiej mój tata używał do budowania szklarni na pomidory… Oprawiania ich w szary papier też nie rozumiałam… Czemuż nie pozwolić książkom swobodnie oddychać?

Poza wszystkim, dla mnie, jak zawsze, to czysta przyjemność czytać wypowiedzi profesorów Bralczyka i Miodka.

Obszerna rozmowa o języku polskim, z udziałem trzech wybitnych językoznawców: Jana Miodka, Jerzego Bralczyka i Andrzeja Markowskiego. Ten ostatni jest najmniej obecny w wywiadzie, prym zdecydowanie wiodą profesorowie Bralczyk i Miodek.

Mimo że rozmowa wydaje się czasem chaotyczna, to jednak można wyciągnąć z niej wiele ciekawych informacji na temat poprawności językowej....