Doskonała i niezawodnie wstrząsająca książka. Nawet czytana po latach jeszcze raz.

Ekstremalne warunki są punktem wyjścia do przemyśleń nad człowiekiem w niejednej dobrej książce. Tutaj mamy obraz społeczności, którą tworzą chłopcy - rozbitkowie na wyspie. Najmłodsi mają po 6 lat. Starsi to nastolatkowie.
Okazuje się, że ta grupa dzieciaków staje się zwierciadłem (może nawet nieco krzywym) świata dorosłych. Beztroska i niewinność są znakami szczególnymi dzieciństwa. Co jeśli zostaną one usunięte z ich świata? Pojawi się coś w zamian. Coś, co musi przybliżyć ich do świata dorosłych, aby mogli przetrwać.
I tak na odsiecz przybywa polityka - ktoś zostaje wodzem. Pojawia się zdrowy rozsądek - padają pomysły, jak wydostać się z wyspy. Społeczność przyjmuje pewną strukturę, staje się zorganizowana, odbywają się zebrania, rodzi się nadzieja na ocalenie.
Jednakże beztroskę i niewinność zastępują również ciemniejsze strony świata dorosłych. Rezygnacja z artybutów dzieciństwa na rzecz ocalenia niesie za sobą pewne konsekwencje. Bo tam gdzie jest wódz, rodzi się opozycja; pomysłowym jednostkom często towarzyszą lekkomyślne, których jedynym pomysłem jest uprzykrzyć życie tym pierwszym... .
Tam gdzie ścierają się frakcje walczące o wpływy, pojawia się chęć zdobycia dominacji. Jeśli jest silna, rywalizacja staje się bezwzględna i brutalna. Po złamaniu kolejnej zasady, przekroczeniu kolejnych granic przyzwoitości muszą pojawić się ofiary.
Społeczność chłopców na wyspie okazała się być niczym koncha. Koncha w książce jest atrybutem władzy, atrybutem głosu, a może nawet wolności słowa. Aby dowiedzieć się, co się z nią stało i jak bardzo los małych wyspiarzy okazał się być podobny do jej losu, zapraszam do zakończenia książki.

Znalazłam swoje notatki o przeczytanych książkach sprzed lat. Wtedy tak napisałam o "Władcy Much": Ta powieść dosłownie poraziła moją wyobraźnię. Żadna książka przeczytana do tej pory nie wywarła na mnie takiego wrażenia.

Przeczytane w ramach majowego wyzwania czytelniczego LC: książka należąca do literatury pięknej.

Doskonała i niezawodnie wstrząsająca książka. Nawet czytana po latach jeszcze raz.

Ekstremalne warunki są punktem wyjścia do przemyśleń nad człowiekiem w niejednej dobrej książce. Tutaj mamy obraz społeczności, którą tworzą chłopcy - rozbitkowie na wyspie. Najmłodsi mają po 6 lat. Starsi to nastolatkowie.
Okazuje się, że ta grupa dzieciaków staje się zwierciadłem (może...