Proza Huberatha nie jest łatwa w odbiorze. Lubię jednak wyzwania i z przyjemnością sięgam po książki zmuszające szare komórki do większego wysiłku. Może nie było rewelacyjnie, ale wyszło całkiem dobrze.
Plusy:
- wizja świata w którym panują specyficzne warunki klimatyczne;
- walka resztek ludzkości o przetrwanie na odległej planecie;
- ludzie muszą się dostosować do tutejszych nieprzyjaznych warunków życia, albo nie mają szans na przetrwanie w bezwzględnym świecie;
- pokazanie, że wiedza nie przekazana następnym pokoleniom zanika;
- pomimo starań, wszyscy mają świadomość, że podjęte działania skazane są na klęskę, nic nie zapobiegnie katastrofie;
- możliwość urodzenia dzieci wymaga poświęcenie życia przez rodziców;
- musimy jednak wierzyć w szanse powodzenia, nadzieja umiera ostatnia;
- oryginalne przedstawienie podróży kosmicznych w żywych stworzeniach;
- intrygujące dodatkowe dwa opowiadania.
Minusy:
- szkoda, że opowiadania „Spokojne słoneczne miejsce lęgowe”, „Maika Ivanna” przeczytałem w innym zbiorze, tutaj pasują o wiele lepiej;
- trochę utrudniał odbiór nadmiar zwrotów w obcym języku, nie zawsze zrozumiałych.
Ogółem książka dobra.

Proza Huberatha nie jest łatwa w odbiorze. Lubię jednak wyzwania i z przyjemnością sięgam po książki zmuszające szare komórki do większego wysiłku. Może nie było rewelacyjnie, ale wyszło całkiem dobrze.
Plusy:
- wizja świata w którym panują specyficzne warunki klimatyczne;
- walka resztek ludzkości o przetrwanie na odległej planecie;
- ludzie muszą się dostosować do...