Miło, tak dla odmiany, oderwać się od szarzyzny lutowych dni i ciągnących się zimowych wieczorów i zatopić się świecie skąpanym w letnim słońcu, skropionym rześkim burzowym deszczem i otulonym słodką wonią kwitnących kwiatów. Miło, tak dla odmiany, przeczytać coś z ikrą, biglem i pomysłem. Coś, co jednocześnie orzeźwia czytelniczy umysły i rozgrzewa serce. Zapraszam Was do Domu Rodomiłów. I to od razu na imprezę, w dodatku nie byle jaką, bo 101 urodziny Tomiry!

Trzeba przyznać, że ta rodzinka potrafi świętować nieszablonowo, hucznie i z przytupem (ewentualnie klekotaniem kości 😉). Nikt się nie spodziewał, że uroczy upominek od klientki i związany z nim niefortunny wypadek sprawią, że… w samym środku imprezy z ziemi zaczną kiełkować… trupie główki! A ogród zostanie zdominowany przez kościotrupki. Tak oto Rodomiłowie zapewnią sobie nie lada atrakcje w czasie fiesty, a wkraczająca w kręgi czarnowidzów Hania odkryje nowe demony.

To zdecydowanie jedna z najbarwniejszych i najciekawszych rodzin w polskiej literaturze dziecięco-młodzieżowej. Grupka wielobarwnych ptaków, które tworzą fantastyczną mozaikę charakterów, z którą naprawdę nie sposób się nudzić! I chociaż na co dzień parają się czarnowidztwem i oczyszczają świat z demonów, to emanuje od nich wyjątkowa, ciepła energia, optymizm i lekkość bytu (zwłaszcza u lewitującej Heli 😉). Marcin Szczygielski stworzył powieść osadzoną we współczesności, która czerpie garściami ze słowiańskich tradycji, legend i wierzeń. Połączył te światy w sposób nader udany sprawiając, że z domu Rodomiłów naprawdę wychodzi się z żalem i uczuciem tęsknoty.

„Szkieletnicy” to genialna historia, która z pozoru wydaje się straszna i nieprzyjazna (te kościotrupki i demony), a jest powieścią niezwykle ciepłą, zabawną i uroczą. Jestem pewna, że jeżeli raz przekroczycie próg tego domu, jeżeli poznacie jego niecodziennych mieszkańców, to będziecie tu wracać w podskokach!

Świetna historia dopełniona mistrzowskimi szaro-różowymi ilustracjami Marty Krzywickiej została przepięknie wydana. Od tej książki bije szczera miłość do literatury i szacunek do czytelnika. Tu wszystko jest doskonałe.

Miło, tak dla odmiany, oderwać się od szarzyzny lutowych dni i ciągnących się zimowych wieczorów i zatopić się świecie skąpanym w letnim słońcu, skropionym rześkim burzowym deszczem i otulonym słodką wonią kwitnących kwiatów. Miło, tak dla odmiany, przeczytać coś z ikrą, biglem i pomysłem. Coś, co jednocześnie orzeźwia czytelniczy umysły i rozgrzewa serce. Zapraszam Was do...