LADYMARGOT.PL

(…)

Ależ poruszyła mnie ta powieść.

Uwielbiam cykl „Romantyczni”, ukazujący losy polskich przestawicieli epoki romantyzmu na emigracji. Dorota Ponińska stworzyła powieści tak wspaniałe, tak porywające, że choć wytężam pamięć, nie mogę sobie przypomnieć, bym kiedykolwiek przeczytała coś podobnego.

Mój zachwyt nie ma końca.

I choć byłam przekonana, że po drugim, „paryskim” tomie cyklu, już nic lepszego mnie nie spotka, ku mojemu niewymownemu zdumieniu, okazało się, że tom trzeci jest arcydziełem. Absolutnie najlepszy, z już i tak wybitnej serii.

„Romantyczni zesłańcy” to opowieść o burzliwych, niespokojnych losach polskich i rosyjskich zesłańców w carskiej Rosji. Jeśli myśleliście, że epoka romantyzmu cechowała się wyłącznie nadmierną egzaltacją i dramatyzmem, jeśli spędzała Wam w szkole sen z powiek i nie mogliście już patrzeć na „Sonety krymskie” Mickiewicza, po lekturze nie tylko „Romantycznych zesłańców”, ale i całej serii (uprzedzam od razu Wasze pytania: możecie wspomniany wyżej tom przeczytać poza kolejnością, jednak koniecznie nadróbcie pozostałe - zakochacie się!), mocno się zdziwicie. Autorka nie tylko ją odczarowuje, ale przede wszystkim rozpala w czytelnikach ogromną do niej miłość. Tylko ona tak potrafi.

Zawsze, przy okazji pisania o powieściach autorstwa Doroty Ponińskiej, podkreślam wirtuozerię, niebywały kunszt języka literackiego, którym operuje. Tych historii się nie czyta, przez nie się płynie, kołysząc do melodii przepięknej polszczyzny.

Nie umiem wyrazić uznania. Nie jestem w stanie znaleźć odpowiednich słów dla mojej fascynacji. Wszystko, co przychodzi mi na myśl, to za mało.

„Romantyczni zesłańcy” zachwycają: formą, treścią, niebywałą znajomością tematyki, epoki. I serce mi pęka, że to już ostatni tom cyklu, z ogromną jednak radością już wyczekuję kolejnych powieści autorki.

(…)

LADYMARGOT.PL

(…)

Ależ poruszyła mnie ta powieść.

Uwielbiam cykl „Romantyczni”, ukazujący losy polskich przestawicieli epoki romantyzmu na emigracji. Dorota Ponińska stworzyła powieści tak wspaniałe, tak porywające, że choć wytężam pamięć, nie mogę sobie przypomnieć, bym kiedykolwiek przeczytała coś podobnego.

Mój zachwyt nie ma końca.

I choć byłam przekonana, że po...